Meitnerium

109 hassium ← meitnerium → darmstadtium Ir ↑ Mt ↓ (Uht) Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	meitnerium, Mt, 109
Chemiese reeks	onbekend, moontlik ’n oorgangsmetaal
Groep, periode, blok	9, 7, d
Atoommassa	(278) g/mol
Elektronkonfigurasie	voorspel;[1] [Rn] 5f14 6d7 7s2
Elektrone per skil	voorspel; 2, 8, 18, 32, 32, 15, 2
CAS-registernommer	54038-01-6
Fisiese eienskappe
Toestand	voorspel;[2] vastestof
Digtheid (naby k.t.)	voorspel; 37,4 g/cm³
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	voorspel;[1] 9, 8, 6, 4, 3, 1
Ionisasie-energieë	1ste: 800,8 kJ/mol
	2de: 1 823,6 kJ/mol
	3de: 2 904,2 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek	29 Augustus 1982
Ontdek deur	Sentrum vir Swaarioonnavorsing, Darmstadt, Duitsland
Genoem na	Oostenrykse fisikus Lise Meitner
Datum van naam	1997
Vorige naam	unnilennium (Une)
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van meitnerium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 278Mt sin 4 s α 9,6 274Bh 276Mt sin 0,6 s α 9,71 272Bh 276Mt sin 0,4 s α 9,76 270Bh
Portaal Chemie

Meitnerium is ’n superswaar, sintetiese element met die atoomgetal 109 en simbool Mt. Dit is ’n uiters radioaktiewe element. Die stabielste isotoop, meitnerium-278, het ’n halfleeftyd van 7,6 sekondes. Die Sentrum vir Swaarioonnavorsing,
Darmstadt, Duitsland, het dit in 1982 die eerste keer vervaardig. Dit is genoem na die Oostenrykse fisikus Lise Meitner.

In die periodieke tabel lê dit in die d-blok, in periode 7 en groep 9, hoewel geen chemiese eksperimente al uitgevoer is om te bevestig dat dit optree soos die swaarder homoloog van iridium net bo dit nie. Daar is bereken meitnerium het dieselfde eienskappe as sy ligter homoloë, kobalt, rodium en iridium.