ดาวน์โหลดบทความดาวน์โหลดบทความX
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Luba Lee, FNP-BC, MS. ลูบา ลีเป็นผู้ปฏิบัติการพยาบาลครอบครัวที่มีประกาศนียบัตรในเทนเนสซี่ เธอได้รับปริญญาด้านพยาบาลศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทนเนสซี่ในปี 2006
บทความนี้ผ่านการตรวจสอบข้อเท็จจริงแล้ว เพื่อให้มั่นใจในความถูกต้องของข้อเท็จจริงที่อ้างอิง และยืนยันความน่าเชื่อถือของแหล่งที่มา
บทความนี้ถูกเข้าชม 39,242 ครั้ง
ผื่นเชื้อรา (Fungal rash) นั้นมีอาการคันมากและสามารถติดต่อกันได้ มันจะแพร่จากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่งได้ง่ายมากผ่านทางการใช้ข้าวของส่วนตัวร่วมกัน เช่น ผ้าเช็ดตัว หรือการสัมผัสตัวกัน เชื้อรานั้นชอบจะอาศัยอยู่ในบริเวณที่อุ่นชื้นของร่างกาย โดยมันมักจะกินเคราตินเป็นอาหาร ซึ่งเป็นโปรตีนที่พบในผิวหนัง เล็บ และเส้นผม อย่างไรก็ตาม มันสามารถรักษาได้เองที่บ้านหรือจะใช้ยาก็ได้
ขั้นตอน
ตัดสินว่าเชื้อราชนิดไหนที่คุณติดมา. เชื้อราที่ก่อให้เกิดผื่นนั้นปกติรู้จักกันในชื่อเชื้อราผิวหนังกลุ่มเดอร์มาโตไฟต์ (Dermatophyte) พวกมันสามารถส่งผลต่อผิวหนัง ปาก เส้นผม และเล็บของร่างกายมนุษย์ เชื้อราเดอร์มาโตไฟต์นั้นมีหลายชนิด ซึ่งจะเกิดตามร่างกายต่างกันไปและก่อให้เกิดการติดเชื้อที่ผิวหนังต่างรูปแบบกัน[1]- มองหาผื่นแดงคันที่มีลักษณะเป็นรูปวงแหวน นี่จะมาจากเชื้อกลาก (ringworm) และจะพบได้ตามจุดนอกร่มผ้า เช่น แขน ขา กับใบหน้า เชื้อกลากนั้นติดต่อกันได้ง่ายมาก
- ตรวจดูตุ่มพองหรือผิวว่ามีการลอกหรือแตก ถ้านี่เกิดขึ้นที่เท้า คุณก็เป็นฮ่องกงฟูต และน่าจะมีอาการแสบคันร่วมด้วย ตุ่มพองกับผื่นบริเวณขาหนีบหรือต้นขาด้านในนั้นเป็นผลจากสังคัง ซึ่งก็เหมือนกับกลาก เพียงแต่เกิดบนส่วนที่ต่างกันของร่างกาย
- ตรวจดูเล็บ เชื้อราที่เล็บจะทำให้นิ้วมีสีเหลืองและเปราะ มันสามารถหนาขึ้นได้และจะเจ็บเวลาสวมใส่รองเท้า
- มองหาบริเวณที่ผิวเปลี่ยนสีเป็นปื้น ปื้นนั้นอาจเป็นสีน้ำตาล ชมพู หรือขาว และเกิดได้ที่หลัง ลำคอ และท่อนแขนด้านบน ถ้าเช่นนั้นคุณก็เป็นเกลื้อน (Pityriasis versicolor) และถ้ามันเป็นวงสีขาวเล็กๆ เกิดตรงบริเวณอย่างที่ปากหรือในช่องคลอด มันคือเชื้อราช่องปากแบบยีสต์ (Thrush) เชื้อราแบบนี้มักจะมีอันตรายก็ต่อเมื่อคุณมีช่วงที่ภูมิต้านทานอ่อนแอ[2]
ล้างบริเวณที่เป็นก่อนทำการรักษา. ใช้สบู่ฆ่าเชื้อซึ่งจะทำความสะอาดบริเวณนั้นพร้อมกับกำจัดสิ่งสกปรกกับเชื้อโรครอบบริเวณนั้น เช็ดให้แห้งด้วยผ้าหรือใช้ที่เป่าผม นี่เป็นพฤติกรรมที่ดีในการเลี่ยงเชื้อราอีกด้วย แต่คุณควรทำความสะอาดบริเวณนั้นก่อนทายารักษาใดๆ[3]
ทาน้ำมันทีทรีตรงบริเวณที่เป็น. น้ำมันทีทรีมีคุณสมบัติต่อต้านเชื้อรา และมีประสิทธิภาพในการรักษาการติดเชื้อรา คุณสามารถหาซื้อมันได้ตามร้านขายยา ให้ทาน้ำมันนี้ตรงบริเวณที่เป็น 2 ถึง 3 ครั้งต่อวัน- น้ำมันทีทรีสามารถนำมาใช้แบบเข้มข้นหรือเจือจางก็ได้ ถ้าคุณต้องการใช้แบบเจือจาง ลองผสมในอัตราส่วนน้ำมันทีทรี 1 กับอีกครึ่งช้อนโต๊ะกับน้ำอุ่น 1 ถ้วย
- ต้องระมัดระวังเวลาใช้น้ำมันทีทรีเมื่อกำลังตั้งครรภ์ ให้นมบุตร หรือตอนผ่าตัดคลอดบุตร มีรายงานที่ชี้ว่าน้ำมันตัวนี้จะไปลดพลังแรงบีบรัดของช่องคลอด ถึงแม้จะยังไม่ชัดเจนนักเนื่องจากขาดข้อมูลทางวิทยาศาสตร์มาสนับสนุนเพียงพอ[4]
- เลี่ยงการใช้น้ำมันทีทรีบนผิวของเด็กผู้ชายช่วงวัยรุ่น เพราะมันเป็นที่รู้กันว่าทำให้เกิดเต้านมโต (gynecomastia)[5]
ลองใช้น้ำส้มสายชูแอปเปิลไซเดอร์. น้ำส้มสายชูนั้นเป็นที่ทราบกันดีว่ามีคุณสมบัติฆ่าเชื้อรา ฆ่าแบคทีเรีย และฆ่าเชื้อโรค มันสามารถใช้รักษาผื่นเชื้อราได้เพราะมันมีกรดกับเอนไซม์ที่สร้างปฏิกิริยาทางเคมีฆ่าเชื้อราบนผิวหนัง คุณสามารถใช้น้ำส้มสายชูรักษาผื่นเชื้อราได้หลายวิธี- เจือจางน้ำส้มสายชูแอปเปิลไซเดอร์ลงในอัตราส่วน 50:50 (น้ำส้มสายชูแอปเปิลไซเดอร์ 1 ถ้วยกับน้ำ 1 ถ้วย) คุณสามารถรินน้ำส้มสายชูลงบนสำลีก้อนแล้วเช็ดบริเวณที่ติดเชื้อ 2 ถึง 3 ครั้งต่อวัน คุณยังสามารถแช่บริเวณที่ติดเชื้อนั้นลงในน้ำที่ผสมน้ำส้มสายชูแอปเปิลไซเดอร์ในอัตราส่วน 50:50 เป็นเวลา 10 ถึง 15 นาที ให้แน่ใจว่าหลังแช่เสร็จต้องเช็ดบริเวณนั้นให้แห้ง
- คุณสามารถแช่ทั้งตัว เติมน้ำอุ่นในอ่างจนเต็ม แล้วเติมน้ำส้มสายชู 5 ถ้วย คุณสามารถเติมมากขึ้นอีกนิดถ้าอยากให้น้ำส้มที่จะแช่มีความเข้มข้นขึ้น แช่ตัวราว 10 ถึง 20 นาที
ทุบกระเทียมสดแล้วทาลงไปที่ผื่นเชื้อราตรงๆ. กระเทียมหยุดยั้งการเจริญเติบโตของพวกจุลินทรีย์ได้เนื่องจากอัลลิซิน (allicin) อันเป็นส่วนประกอบของกระเทียมที่เกิดขึ้นเฉพาะเวลาที่มันถูกทุบ นอกจากนี้ อะโจอีน (ajoene) ก็เป็นอีกหนึ่งสารประกอบที่พบในกระเทียมสดซึ่งใช้รักษาผื่นเชื้อราอย่างได้ผล มันจะฆ่าเชื้อราที่ผิวหนังและทำให้หายได้เร็วขึ้น- คุณสามารถทากระเทียมทุบลงบนบริเวณที่ติดเชื้อ 2 ครั้งต่อวัน ใช้ผ้าก็อซปิดไว้เพื่อให้ดูดซึมได้ดีขึ้น
- คุณสามารถลองแป้งเหนียวกระเทียม ทำโดยการทุบกระเทียม 1 กลีบให้เป็นชิ้นเล็กๆ แล้วผสมกับน้ำมันมะกอก 1 ช้อนโต๊ะ คุณสามารถทามันบนผื่นเชื้อราได้วันละหลายครั้งเพื่อให้หายเร็วขึ้น
- คุณยังสามารถทานกระเทียมสดวันละ 1 กลีบเพื่อล้างพิษให้ร่างกาย รวมถึงเชื้อราที่อยู่ภายใน
โฆษณา
ปรึกษาเรื่องผื่นกับแพทย์. มีวิธีการรักษาหลายวิธีสำหรับผื่นเชื้อราต่างชนิดกัน บ้างก็เป็นยาที่ไม่ต้องใช้ใบสั่งจ่ายจากแพทย์ (ซื้อได้เลยตามร้านขายยา) และอาจเป็นทางเลือกที่ถูกกว่า แพทย์อาจแนะนำถ้าดูแล้วมันน่าจะช่วยได้ หรือสั่งจ่ายยาให้ถ้าจำเป็น
ทาแป้งฆ่าเชื้อราลงบนบริเวณที่ชอบชื้น. เวลาที่ผื่นเชื้อราพร้อมจะแสดงอาการและบริเวณนั้นยังอุ่นและชื้น อาการจะยิ่งแย่หนักขึ้นไปอีก หาซื้อแป้งต้านเชื้อราที่สามารถใช้ได้ทุกวัน แป้งป้องกันไม่ให้ความชื้นเกิดสะสมโดยการดูดความชื้นทำให้ผิวแห้งตลอดเวลา- สามารถใช้แป้งเด็กในรองเท้าเพื่อให้เท้าแห้งตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะถ้าคุณทำงานในสภาพพื้นที่เปียกแฉะหรือมีเหงื่อออกใต้ฝ่าเท้ามาก
ทาครีมกำจัดเชื้อราลงบนผื่นเชื้อรา. ครีมคีโตโคนาโซล (Ketoconazole) เป็นยาที่วางขายทั่วไปตามร้านขายยา ถูกนำมาใช้รักษาผื่นเชื้อราทุกรูปแบบอย่างแพร่หลาย ยาตัวนี้ทำงานโดยการชะลอการเติบโตของเชื้อราที่มีผลต่อผิวหนัง คุณสามารถทายาวันละครั้งเป็นเวลา 2 ถึง 6 สัปดาห์จนกว่าผื่นจะหายไปจนหมด[6] ครีมกำจัดเชื้อราทั่วไปชนิดอื่นๆ ได้แก่:- โคลไตรมาโซล (Clotrimazole) ซึ่งจำหน่ายในชื่อทางการค้าว่า Canesten และ Lotrimin นี่เป็นยาที่วางจำหน่ายทั่วไปอีกตัวหนึ่งที่ใช้รักษาเชื้อราอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะการติดเชื้อยีสต์ สามารถทายาได้วันละ 2-3 ครั้งนาน 4 สัปดาห์
- เทอร์บินาไฟน์ (Terbinafine) จำหน่ายภายใต้ชื่อ Lamisil เป็นยาอีกตัวที่หาซื้อได้โดยไม่ต้องใช้ใบสั่งแพทย์ จะใช้เป็นแบบครีมหรือแป้งก็ได้ และยังมีแบบเม็ดสำหรับการรักษาเชื้อราที่เล็บอีกด้วย ลามิซิลสามารถใช้ได้ 2 ถึง 3 วัน
ใช้ยาตามใบสั่งแพทย์ตามที่บอก. ในกรณีรุนแรง ผื่นเชื้อราสามารถเกิดหนักขึ้น แม้หลังจากลองใช้การรักษาเองที่บ้านหรือยาที่วางขายทั่วไปก็ตาม ถ้าเป็นเช่นนี้ แพทย์จะสั่งจ่ายยาให้ นอกจากจะเป็นครีมหรือแป้งแล้ว ยาบางตัวอาจเป็นเม็ดหรือฉีดเข้าสู่กระแสเลือดโดยตรงก็ได้โฆษณา
รักษาสุขอนามัยที่ดีเพื่อหลีกเลี่ยงการก่อตัวของเชื้อรา. สุขอนามัยมีบทบาทสำคัญในการเจริญเติบโตของเชื้อรา เป็นไปได้ว่าถ้าคุณไม่ทำความสะอาดร่างกายที่มักจะอุ่นและชื้น คุณจะเกิดเชื้อราโดยง่าย ให้แน่ใจว่าได้ทำความสะอาดทุกส่วนของร่างกายพร้อมเช็ดให้แห้งเสมอ [7]- คุณควรแน่ใจว่าทุกส่วนของร่างกายแห้งเย็นสบายปราศจากความชื้น
- รักษาบริเวณที่เกิดเชื้อราให้แห้งสะอาดอยู่เสมอ โดยเฉพาะตามข้อพับ
- เช็ดเท้าให้แห้งทุกครั้งหลังล้างเท้า
- ตัดเล็บให้สั้นเสมอ
หลีกเลี่ยงการใช้สิ่งของส่วนตัวร่วมกับผู้อื่น. การร่วมใช้สิ่งของอย่าง ผ้าเช็ดตัว แปรงสีฟัน ถุงเท้า และชุดชั้นในนั้น อาจทำให้คุณพบกับเชื้อรา เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ได้ติดเชื้อจากใคร พยายามเลี่ยงการใช้สิ่งของเหล่านี้ที่ต้องสัมผัสกับร่างกาย- สวมรองเท้าแตะเวลาเดินในซาวน่าและที่อาบน้ำสาธารณะเพื่อเลี่ยงการเหยียบโดนเชื้อรา
ซักเสื้อผ้าและชุดชั้นในเสมอ. ซักเสื้อผ้าเป็นประจำ ดดยเฉพาะชุดชั้นใน จะทำให้เชื้อราออกจากเนื้อผ้าได้ นอกจากนั้น การทำให้เสื้อผ้าสะอาดปราศจากเหงื่อไคลจะช่วยป้องกันการเกิดสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การเจริญเติบโตของเชื้อราได้- เปลี่ยนถุงเท้าทุกวัน สวมถุงเท้าที่ทำจากผ้าฝ้าย ซึ่งระบายอากาศได้ดีที่จะช่วยให้เท้าแห้ง
รักษาบ้านให้สะอาด. สำคัญอย่างยิ่งโดยเฉพาะห้องนอนกับห้องน้ำซึ่งคุณอาจใช้เวลานานเปิดเผยผิว ใช้ยาฆ่าเชื้อในห้องน้ำ และทำให้อ่างล้างหน้า อ่างอาบน้ำ กับฝักบัวแห้งเสมอเวลาที่ไม่ใช้ สำหรับห้องนอนนั้นให้ซักผ้าปูที่นอนกับผ้าห่มเป็นประจำ
คอยตรวจดูปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ. หากคุณมีน้ำหนักตัวเกินกว่าปกติ เป็นโรคเบาหวาน กลั้นปัสสาวะไม่อยู่ หรือมีเหงื่อออกมาก คุณมีความเสี่ยงสูงกว่าที่จะติดผื่นเชื้อรา การเปลี่ยนวิถีการใช้ชีวิตบางอย่างอาจเพิ่มความเสี่ยงของการติดผื่นเชื้อราได้ คนที่ใช้ยาปฏิชีวนะปริมาณสูงหรือใช้ระยะยาว เริ่มใช้ผลิตภัณฑ์บำรุงผิวตัวใหม่ หรือสูญเสียการเคลื่อนไหว สามารถติดเชื้อราอันเป็นผลจากสภาวะเหล่านี้ได้[8]โฆษณา
เคล็ดลับ
- การรักษาบางวิธีอาจต้องใช้เวลาถึงจะเห็นผล อย่ารีบใจร้อนถ้าไม่เห็นผลทันที หากแต่หลังจากช่วงเวลาที่ต้องเห็นผลแล้วยังไม่เกิดอะไรขึ้น ถึงจะควรไปพบแพทย์เพื่อใช้ยาที่แรงขึ้น
- อ่านคำแนะนำการใช้ยาให้ละเอียดก่อนใช้ และตระหนักในข้อห้ามหรือผลข้างเคียงที่อาจเกิดขึ้นได้
- อย่าผสมยาต่างๆ ด้วยกัน มันอาจทำให้ยาไม่ออกฤทธิ์อย่างที่ควรจะเป็น และอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพได้
โฆษณา
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ http://www.webmd.com/skin-problems-and-treatments/guide/fungal-infections-skin
- ↑ https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/000626.htm
- ↑ http://my.clevelandclinic.org/health/diseases_conditions/hic_Contact_Dermatitis/hic_How_to_Care_for_a_Fungal_Rash
- ↑ http://www.mayoclinic.org/drugs-supplements/tea-tree-oil/safety/hrb-20060086
- ↑ http://www.mayoclinic.org/drugs-supplements/tea-tree-oil/safety/hrb-20060086
- ↑ https://www.nlm.nih.gov/medlineplus/druginfo/meds/a605014.html
- ↑ http://my.clevelandclinic.org/health/diseases_conditions/hic_Contact_Dermatitis/hic_How_to_Care_for_a_Fungal_Rash
- ↑ http://my.clevelandclinic.org/health/diseases_conditions/hic_Contact_Dermatitis/hic_How_to_Care_for_a_Fungal_Rash
เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้
กรรมการพิจารณายา
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Luba Lee, FNP-BC, MS. ลูบา ลีเป็นผู้ปฏิบัติการพยาบาลครอบครัวที่มีประกาศนียบัตรในเทนเนสซี่ เธอได้รับปริญญาด้านพยาบาลศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทนเนสซี่ในปี 2006 บทความนี้ถูกเข้าชม 39,242 ครั้ง
หมวดหมู่: สุขภาพทั่วไป | สุขลักษณะส่วนบุคคล
มีการเข้าถึงหน้านี้ 39,242 ครั้ง
บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม
⚠️ Disclaimer:
Content from Wiki How ไท language website. Text is available under the Creative Commons Attribution-Share Alike License; additional terms may apply.
Wiki How does not encourage the violation of any laws, and cannot be responsible for any violations of such laws, should you link to this domain, or use, reproduce, or republish the information contained herein.
- - A few of these subjects are frequently censored by educational, governmental, corporate, parental and other filtering schemes.
- - Some articles may contain names, images, artworks or descriptions of events that some cultures restrict access to
- - Please note: Wiki How does not give you opinion about the law, or advice about medical. If you need specific advice (for example, medical, legal, financial or risk management), please seek a professional who is licensed or knowledgeable in that area.
- - Readers should not judge the importance of topics based on their coverage on Wiki How, nor think a topic is important just because it is the subject of a Wiki article.
โฆษณา
