วิธีการ เรียนรู้เมื่อคุณมีอาการซึมเศร้า

ดาวน์โหลดบทความ

ดาวน์โหลดบทความ

ภายในบทความนี้:

เรียนรู้สัญญาณของภาวะซึมเศร้า

หาสาเหตุของอาการซึมเศร้า

การรักษาภาวะซึมเศร้า

บทความที่เกี่ยวข้อง

ข้ออ้างอิง

ภาวะซึมเศร้าเป็นปัญหาระยะยาวที่จะคงสภาพไปเป็นระยะเวลาหลายเดือนหรือหลายปีถ้ายังไม่ได้รับการรักษา คุณจะรู้สึกว่าคุณซึมเศร้าต่อเมื่อภาวะนี้ส่งผลต่อการทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวันของคุณ หรือคุณอาจจะรู้สึกถึงอารมณ์ด้านลบบ่อยครั้งขึ้น แม้ว่าคุณจะไม่รู้สาเหตุของอารมณ์เหล่านี้ก็ตาม บุคคลที่ซึมเศร้าสองคนต่างมีอาการไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจว่าคุณจะมีอาการไม่ตรงกับรายการที่เราจะกล่าวต่อไปนี้ เราอยากให้คุณอ่านทั้งบทความนี้เพื่อที่จะศึกษาว่าผู้คนแต่ละคนที่มีอาการซึมเศร้านั้นเป็นอย่างไร ถ้าหากว่า หลังจากที่คุณได้อ่านสัญญาณของอาการนี้ และคุณสงสัยว่าคุณมีอาการซึมเศร้า เราอยากให้คุณได้อ่านเพิ่มเติมเพื่อศึกษาถึงสาเหตุและวิธีการดูแลรักษาอาการจากภาวะซึมเศร้า

ขั้นตอน

ส่วน 1

ส่วน 1 ของ 3:

เรียนรู้สัญญาณของภาวะซึมเศร้า

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   เข้าใจถึงความสัมพันธ์ของภาวะซึมเศร้า, ภาวะวิตกกังวล, และโรคอารมณ์สองขั้ว. ผู้คนส่วนใหญ่ที่มีอาการซึมเศร้าหรือวิตกกังวลจะมีอาการคล้ายคลึงกัน และการศึกษาหาปัญหาหลักของสองภาวะนี้จะสามารถทำการรักษาได้ แต่ในอีกด้านหนึ่ง โรคอารมณ์สองขั้วเป็นอาการที่มักจะเข้าใจผิดสลับกับภาวะซึมเศร้าซึ่งโรคนี้เป็นโรคที่ต้องการการดูแลรักษาเฉพาะทาง โปรดอ่านคำอธิบายของทั้งสามอาการนี้อย่างถี่ถ้วนก่อนที่จะอ่านส่วนต่อไป:

   • ภาวะซึมเศร้าเป็นอาการที่เกิดจากอารมณ์ด้านลบที่มากเกินไปหรือภาวะไร้อารมณ์ความรู้สึกซึ่งจะแสดงอาการมากกว่าอาการเศร้าทั่วไปและจะส่งผลต่อชีวิตของคุณ. ถ้าหากไม่ได้รับการรักษา อาการซึมเศร้าจะเปลี่ยนแปลงจากระดับไม่รุนแรงจนไปถึงปานกลางภายในเวลาไม่กี่ปี ("ภาวะซึมเศร้าเรื้อรัง") หรือระดับรุนแรงภายในระยะเวลาหกเดือน ("โรคซึมเศร้า")
   • ภาวะวิตกกังวลจะก่อให้เกิดความรู้สึกกลัวและกังวลมากเกินไป. อาการต่อไปนี้เป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงภาวะวิตกกังวล ได้แก่ อาการตื่นตระหนก, ฝ่ามือเย็นและมีเหงื่อออก หรืออาการย้ำคิดย้ำทำล้วนเป็นอาการของภาวะวิตกกังวลทั้งสิ้น ซึ่งอาการเหล่านี้ไม่ใช่อาการของภาวะซึมเศร้า แต่ถ้าหากคุณมีอาการของสองภาวะนี้ร่วมกัน สามารถนำความรู้ในส่วนของการรักษาภาวะซึมเศร้ามาใช้ได้
   • โรคอารมณ์สองขั้วเกิดจากภาวะซึมเศร้ารุนแรงเป็นเวลาหลายสัปดาห์หรือมากกว่านั้น. และจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นอาการคลุ้มคลั่ง สังเกตได้จากอาการควบคุมตนเองไม่ได้, ความคิดฟุ้งซ่าน, และอาการตื่นตัวตลอดเวลา ถ้าหากคุณมีอาการตามที่บ่งบอกไว้ คุณควรจะรีบไปพบแพทย์ทันที และโรคอารมณ์สองขั้วนั้น ไม่สามารถ รักษาด้วยยาต้านโรคซึมเศร้าได้
2. 
   2
   สังเกตอารมณ์ของคุณเป็นระยะๆ. ภาวะซึมเศร้าเป็นอาการที่ยับยั้งไม่ให้สมองสามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ ผู้คนมักรู้สึกท้อแท้อยู่บ่อยครั้ง แต่ผู้คนที่มีภาวะซึมเศร้ามักจะประสบกับสภาวะทางจิตใจหรืออารมณ์ความรู้สึกต่อไปนี้ หรือมีอาการควบคู่กัน

   • รู้สึกเศร้า. คุณรู้สึกเศร้าหรือท้อแท้อยู่บ่อยครั้งหรือเปล่า?
   • รู้สึกว่างเปล่าหรือไร้ความรู้สึก. คุณรู้สึกว่าคุณไม่มีความรู้สึกอะไรเลย หรือมีปัญหาในอารมณ์ความรู้สึกไหม?
   • ความสิ้นหวัง. คุณเคยรู้สึกที่จะ "ยอมแพ้" หรือมีปัญหาในการแก้ปัญหาใดๆ ไหม? คุณรู้สึกว่าคุณเป็นคนมองโลกในแง่ลบมากขึ้นตั้งแต่คุณรู้ตัวว่าคุณมีอาการซึมเศร้าหรือเปล่า?
   • ถ้าคุณประสบกับสภาวะทางจิตใจที่กล่าวมานี้. หรือสภาวะเหล่านี้ทำให้คุณเกิดปัญหาในการใช้ชีวิตประจำวัน คุณควรที่จะเริ่มการรักษาภาวะซึมเศร้าของคุณ
   • เมื่อคุณพยายามที่จะหาสาเหตุของอาการให้กับผู้อื่น. ให้คุณตระหนักไว้ว่าพวกเขาเหล่านั้นมักซ่อนอารมณ์ความรู้สึกไว้หรือพวกเขาอาจไม่ยอมรับว่าพวกเขามีอาการซึมเศร้า ในกรณีนี้ คุณสามารถสันนิษฐานจากการสังเกตอาการที่แสดงออกต่อไปนี้ โดยเฉพาะ อาการอารมณ์แปรปรวนและอาการหงุดหงิดง่าย
3. 
   3
   ค้นหาสาเหตุของความคิดที่เกี่ยวกับความตาย, การทำร้ายตัวเอง หรือการฆ่าตัวตาย. โรคซึมเศร้าหรือภาวะวิตกกังวลมักจะก่อให้เกิดความคิดหรือจินตนาการที่ผิดปกติ แต่ผู้ป่วยมักจะแสดงอาการในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป เมื่อมีอาการใดในอาการเหล่านี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณควรเริ่มที่จะรักษาภาวะซึมเศร้า:

   • คุณปรารถนาที่จะตาย.
   • คุณคิดว่าโลกใบนี้คงดีขึ้นเมื่อไม่มีคุณอยู่.
   • คุณตั้งใจที่จะทำร้ายร่างกายตัวเอง.
   • คุณเริ่มจินตนาการเกี่ยวกับการทำร้ายตัวเองหรือการฆ่าตัวตาย. หรือวางแผนที่จะฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยที่มีภาวะวิตกกังวลมักจะมีอาการที่คล้ายคลึงกัน พวกเขาเริ่มจินตนาการภาพการตายที่พวกเขากลัวหรือเริ่มกังวลว่าพวกเขาเริ่มที่จะต้องการฆ่าตัวตาย
4. 
   4
   นึกถึงกิจกรรมที่คุณเลิกสนใจไปแล้วหรือทำแล้วไม่มีความสุข. ผู้ป่วยภาวะซึมเศร้ามักจะเลิกทำงานอดิเรกของตนเอง หยุดออกไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ มีความสนใจในเรื่องเพศน้อยลง ถ้าเพื่อนของคุณเริ่มที่จะไม่มาเยี่ยมที่พักคุณแล้ว เป็นไปได้ว่าพวกเขารู้สึกว่าคุณไม่ได้สนใจพวกเขาหรือสนใจพวกเขาน้อยลง

   • ถ้าคุณไม่แน่ใจว่าวิธีนี้ได้ผลหรือไม่. ลองเขียนรายชื่อกิจกรรมที่คุณมักทำเป็นประจำก่อนที่คุณจะเริ่มเบื่อกิจกรรมเหล่านั้น ลองประเมินว่าคุณทำกิจกรรมเหล่านั้นบ่อยแค่ไหน หลังจากสองสัปดาห์ ให้คุณบันทึกว่าคุณได้ทำกิจกรรมใดไว้เมื่อไหร่บ้าง และสังเกตว่าความถี่ในการทำกิจกรรมของคุณว่าลดลงอย่างมากหรือไม่
5. 
   5
   สังเกตการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ. เช่นระดับพลังงานร่างกายและอารมณ์ของคุณ ภาวะซึมเศร้าก่อให้เกิดผลที่ตรงกันข้ามในบุคคลที่แตกต่างกันไป คุณรู้สึกว่าพักผ่อนไม่เพียงพอ, ไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ และรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าเดิมหรือเปล่า? หรือคุณเริ่มรู้สึกเพลีย, ไม่สามารถที่จะทำกิจวัตรประจำวันได้ และเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายของคุณน้อยลงหรือเปล่า?

   • คุณเคยเผลออารมณ์ฉุนเฉียวใส่ผู้อื่นหรือเกิดการทะเลาะวิวาทโดยไม่มีสาเหตุหรือเปล่า?. อารมณ์ที่มีขีดจำกัดน้อยลงเป็นหนึ่งในอาการของการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ที่เกิดจากภาวะซึมเศร้า โดยเฉพาะในเพศชายและวัยรุ่น
6. 
   6
   ร้องไห้อยู่บ่อยครั้งและมีความอยากอาหารที่เปลี่ยนไป. น้ำหนักร่างกายที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงอย่างรวดเร็วเป็นสัญญานของหลายๆ โรค แม้ว่าอาการนี้จะไม่ได้เกิดจากภาวะซึมเศร้าคุณก็ควรจะไปพบแพทย์โดยเร็ว อาการร้องไห้อยู่บ่อยครั้งควบคู่กับอาการที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นบ่งบอกถึงภาวะซึมเศร้าโดยเฉพาะเมื่อคุณไม่เข้าใจตนเองว่าทำไมคุณถึงร้องไห้
7. 
   7
   คุณเริ่มมีความรู้สึกผิดหรือรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามากขึ้น. เป็นการยากที่จะบ่งบอกถึงอารมณ์ของคุณ แต่เมื่อเปรียบเทียบจากพฤติกรรมจากคนรอบตัวคุณแล้ว คุณเคยรู้สึกผิดอย่างมากต่อความผิดพลาดเพียงเล็กน้อย, เหตุการณ์ที่ไม่ได้มีใครต่อว่าคุณ หรือ สิ่งที่คุณไม่ได้เกี่ยวข้องหรือเปล่า? เหตุการณ์ในชีวิตประจำวันของคุณทำให้คุณรู้สึกไร้ค่าหรือไร้ประโยชน์บ้างไหม?

   • หากคุณตอบว่า "ใช่" ต่อคำถามเหล่านี้แล้ว. แต่อาการก่อนหน้านี้ก็ไม่สามารถบ่งบอกได้ว่าคุณมีภาวะซึมเศร้า เราแนะนำให้คุณไปพบแพทย์เพื่อปรึกษาเกี่ยวกับภาวะวิตกกังวลแทน
8. 
   8
   มีอาการปวดหรืออาการเจ็บที่น่าประหลาด. ถ้าคุณมีอาการปวดศีรษะที่หรืออาการปวดในส่วนอื่นของร่างกายที่อธิบายไม่ได้ คุณควรไปพบแพทย์ เพราะอาการนี้มีความเป็นไปได้ที่จะผิดพลาด และภาวะซึมเศร้าก็มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดอาการนี้ถ้าคุณอยู่ในช่วงวัยแรกรุ่นหรือวัยรุ่นที่มักจะมีอาการปวดร่วมกับโรคอื่นเช่นเดียวกัน
9. 
   9
   สังเกตจากอาการต่อไปนี้หากคุณยังไม่แน่ใจ. ถ้าคุณยังรู้สึกไม่แน่ใจว่าคุณมีอาการซึมเศร้าหรือไม่ สัญญาณอาการเหล่านี้สามารถบ่งบอกคุณได้ ซึ่งอาการเหล่านี้สามารถก่อให้เกิดโรคอื่นได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม อย่าวิตกกังวลถ้าอาการเหล่านี้ยังอยู่ในระดับไม่รุนแรงหรือเกิดขึ้นแค่อาการเดียว:

   • มีปัญหาในการนอนหลับหรือตื่นนอนที่เร็วกว่าปกติ. โดยเฉพาะเมื่อมีอาการร่วมกับการพักผ่อนไม่เพียงพอและอารมณ์หงุดหงิดง่าย
   • นอนหลับมากเกินไป. โดยเฉพาะเมื่อมีอาการร่วมกับอาการเหน็ดเหนื่อยและการหลีกเลี่ยงการทำกิจกรรมต่างๆ
   • มีปัญหาในการตัดสินใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ. โดยเฉพาะเมื่อการตัดสินใจทำให้คุณรู้สึกท้อแท้และหมดหวัง ซึ่งอาการนี้แสดงถึงความสามารถในการจดจ่อต่อสิ่งต่างๆ ที่น้อยลงซึ่งไม่เพียงพอต่อการตัดสินใจ
   โฆษณา

ส่วน 2

ส่วน 2 ของ 3:

หาสาเหตุของอาการซึมเศร้า

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   เข้าใจถึงที่มาและสาเหตุของภาวะซึมเศร้า. ภาวะซึมเศร้าเป็นอาการผิดปกติที่ซับซ้อน และแพทย์ไม่สามารถตรวจสอบได้โดยง่ายว่าคุณมีอาการซึมเศร้าหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ถ้าข้อมูลใดข้อมูลหนึ่งในบทความนี้เกิดประโยชน์ต่อชีวิตของคุณ คุณสามารถนำข้อมูลนี้นำไปช่วยเหลือตนเอง, เพื่อนของคุณ, หรือเป็นประโยชน์ต่อนักบำบัดที่กำลังรักษาคุณอยู่ได้:

   • บาดแผลในใจและความโศกเศร้า. การถูกทำร้ายร่างกายหรือประสบการณ์อื่นที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงสามารถก่อให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้ แม้จะเกิดขึ้นเร็วๆ นี้หรือในช่วงเวลาอื่นก็ตาม ความโศกเศร้าหลังจากการสูญเสียเพื่อน หรือเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดบาดแผลทางจิตใจสามารถพัฒนาไปสู่สภาวะซึมเศร้าเต็มรูปแบบได้
   • สถานการณ์ตึงเครียดต่างๆ . การเปลี่ยนแปลงกะทันหัน แม้ว่าจะเป็นเหตุการณ์เชิงบวกเช่นการแต่งงานหรือการได้งานใหม่ก็มีส่วนต่ออาการเช่นเดียวกัน ความเครียดระยะยาวที่เกิดจากการดูแลผู้ป่วยหรือการหย่าร้างล้วนเป็นสาเหตุของอาการได้ทั้งสิ้น
   • อาการเจ็บป่วย. โรคเรื้อรัง, โรคจากต่อมไทรอยด์ และอาการเจ็บป่วยอื่นๆ สามารถก่อให้เกิดภาวะซึมเศร้าได้ โดยเฉพาะเมื่อคุณได้ต่อสู้กับอาการของโรคนั้นๆ มาเป็นระยะเวลานาน
   • การรักษาทางการแพทย์และการใช้สารเคมีต่างๆ. อ่านผลข้างเคียงบนฉลากก่อนทุกครั้งที่คุณจะบริโภคยานั้นๆ รวมทั้งหลีกเลี่ยงการใช้แอลกอฮอล์และยาชนิดอื่นเพื่อพิสูจน์ว่าอาการของคุณจะดีขึ้นหรือไม่ ผู้ป่วยภาวะซึมเศร้ามักใช้ยารักษาในทางที่ผิด ซึ่งการกระทำนั้นกลับทำให้อาการซึมเศร้าแย่ลงกว่าเดิม
   • พันธุกรรม. หากสมาชิกในครอบครัวของคุณกำลังประสบหรือเคยประสบกับภาวะซึมเศร้า คุณก็มีโอกาสที่จะพบกับภาวะซึมเศร้าได้เช่นเดียวกัน
2. 
   2
   เข้าใจถึงคนหลายกลุ่มต่างมีการตอบสนองต่อภาวะซึมเศร้าที่แตกต่างกันไป. ผู้คนบางกลุ่มมีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะซึมเศร้ามากกว่ากลุ่มอื่น รวมทั้งมีการแสดงออกของอาการที่แตกต่างกันออกไป กลุ่มผู้ป่วยภาวะซึมเศร้าต่างมีการแสดงอาการที่แตกต่างกันออกไป โดยเฉพาะเมื่อคุณต้องการที่จะรู้ว่าพวกเขาเหล่านั้นมีการแสดงอาการภายนอกออกมาอย่างไรบ้าง:

   • เพศหญิงมีอัตราการเกิดอาการซึมเศร้ามากกว่าเพศชายถึงสองเท่า. ส่วนหนึ่งเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางฮอร์โมนในร่างกายอย่างรุนแรง คุณสามารถสังเกตอาการซึมเศร้าของคุณได้หากอาการนั้นมีความเกี่ยวข้องกับ การมีประจำเดือน, การหยุดมีประจำเดือน, การตั้งครรภ์, หรือการคลอดบุตรของคุณ
   • เพศชายมีอัตราการเกิดอาการซึมเศร้าที่น้อยกว่า. แต่มีความเสี่ยงที่จะฆ่าตัวตายหลังเกิดอาการมากกว่า ในหลายๆ วัฒนธรรม ภาวะซึมเศร้าในเพศชายมักจะไม่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ จึงต้องมีการวินิจฉัยเพิ่มเติมจากอาการอื่นๆ เช่น อารมณ์หงุดหงิดและความรุนแรงที่เพิ่มขึ้น, การใช้สารเคมีที่ผิด, และปัญหาการนอนหลับ
   • วัยรุ่นมีแนวโน้มต่อการแสดงออกต่ออารมณ์โศกเศร้าที่น้อย. พวกเขามักจะตอบสนองต่อภาวะซึมเศร้าด้วยความโกรธ, อารมณ์หงุดหงิด, และ/หรือ การใช้สารเคมีที่ผิดเสียมากกว่า
   • ผู้สูงอายุมักจะไม่พอใจต่อสุขภาพทางร่างกายและจิตใจอยู่เสมอ. และภาวะซึมเศร้าอาจจะหลบซ่อนอยู่ในอาการเหล่านั้น โปรดระวังการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย, การสูญเสียเพื่อน, การสูญเสียอิสรภาพ มักเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดภาวะซึมเศร้าในกลุ่มผู้สูงอายุ
3. 
   3
   หากคุณเพิ่งให้กำเนิดบุตร. ให้คำนึงไว้ว่าภาวะซึมเศร้าได้เริ่มขึ้นแล้ว แม่ที่เพิ่งให้กำเนิดบุตรใหม่มักประสบกับสภาวะอารมณ์แปรปรวน, อารมณ์หงุดหงิดง่าย, และอาการอื่นๆ ซึ่งจะมีระดับความรุนแรงตั้งแต่เล็กน้อยไปจนถึงขั้นรุนแรง หากอาการซึมเศร้าเกิดขึ้นจากการให้กำเนิดบุตรไม่กี่เดือนให้หลัง คุณอาจจะมีอาการของโรคซึมเศร้าหลังคลอด

   • แม่ที่เพิ่งให้กำเนิดบุตรใหม่มักประสบกับ "ภาวะซึมเศร้าหลังคลอด". ซึ่งจะเกิดเป็นระยะเวลาหลายวัน และจะดีขึ้นในไม่ช้า ซึ่งอาการนี้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนในร่างกายและความเครียดหลังจากให้กำเนิดบุตร
   • หากคุณมีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย, ภาวะซึมเศร้าทำให้คุณหยุดใส่ใจบุตรของคุณ, หรือมีอาการซึมเศร้าเป็นระยะเวลามากกว่าหนึ่งหรือสองอาทิตย์ คุณควรไปปรึกษาแพทย์โดยทันที.
   • โรคจิตหลังคลอด. เป็นอาการที่พบได้น้อยหลังจากให้กำเนิดบุตรเป็นเวลาสองอาทิตย์ หากภาวะซึมเศร้าของคุณมีความรุนแรงอย่างมากและมีอาการร่วมกับอารมณ์แปรปรวนรุนแรง, มีความคิดที่จะทำร้ายบุตรของคุณ, หรือเห็นภาพหลอน คุณควรไปโรงพยาบาลโดยทันที
4. 
   4
   สังเกตว่าภาวะซึมเศร้าของคุณมีผลจากฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูหนาวหรือไม่. หากคุณมีอาการซึมเศร้าเมื่อสภาพวันมีระยะเวลาที่สั้นลงและมืดลง อาการซึมเศร้าของคุณอาจเป็นโรคซึมเศร้าตามฤดูกาล ซึ่งเกิดจากแสดงอาทิตย์ที่น้อยเกินไป คุณควรไปออกกำลังกายนอกบ้านท่ามกลางแสงแดดเพื่อที่จะรักษาอาการของคุณ หรือไปปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับการรักษาโดยการใช้แสงประดิษฐ์

   • ภาวะซึมเศร้าชั่วคราวไม่ใช่โรคซึมเศร้าตามฤดูกาลทั้งหมด. ผู้คนหลายกลุ่มเกิดภาวะซึมเศร้าเป็นช่วงเวลา ทุกๆ สัปดาห์ ทุกๆ เดือน หรือทุกๆ ปี
   • หากคุณเกิดอาการคลุ้มคลั่งหรือตื่นตัวเป็นพิเศษเมื่อคุณไม่ได้มีอาการซึมเศร้า. คุณควรไปพบแพทย์เพราะคุณอาจมีอาการของโรคอารมณ์สองขั้ว
5. 
   5
   อย่าเพิ่งเพิกเฉยว่าคุณไม่ได้มีอาการซึมเศร้าตามสาเหตุที่ได้กล่าวไปแล้ว. อาการซึมเศร้าหลายอาการมีสาเหตุหลักมาจากสารชีวภาพหรือฮอร์โมนในร่างกายซึ่งสาเหตุเหล่านี้ยากต่อการวินิจฉัย ซึ่งอาการซึมเศร้านี้ไม่ได้มีความสำคัญต่อการรักษาน้อยไปกว่าโรคอื่นๆ ภาวะซึมเศร้าเป็นอาการผิดปกติทางแพทย์ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าละอายที่คุณไม่รู้ตัวว่าทำไมคุณถึงเศร้าโดยไม่มีเหตุผล
   โฆษณา

ส่วน 3

ส่วน 3 ของ 3:

การรักษาภาวะซึมเศร้า

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   ขอความช่วยเหลือ. ให้คุณตระหนักไว้ว่าความรู้สึกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้นั้นเป็นอาการของภาวะซึมเศร้า ความเป็นจริง และการปลีกตัวจะทำให้อาการนั้นแย่ยิ่งขึ้น เพื่อนและครอบครัวของคุณสามารถช่วยเหลือคุณได้โดยรับฟังปัญหาของคุณ, คอยกระตุ้นให้คุณเริ่มแก้ไขปัญหา, และคอยให้กำลังใจคุณเมื่อคุณตกอยู่ในสภาวะที่เลวร้ายที่สุด

   • หากคุณมีปัญหาในการกระตุ้นตนเองหรือออกไปข้างนอกบ้าน. คุณควรบอกเพื่อนของคุณว่าคุณมีอาการซึมเศร้าและให้พวกเขาคอยชวนคุณออกไปทำกิจกรรมต่างๆ ที่คุณชอบเมื่อคุณไม่สามารถออกมาด้วยตนเองได้
2. 
   2
   สร้างมิตรภาพที่ดี. หากคุณไม่มีใครในชีวิตที่จะคอยให้กำลังใจคุณแล้ว คุณควรออกไปพบปะและทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ หากคุณพบกับคนที่ทำให้คุณรู้สึกเครียดหรือไม่มีความสุข คุณควรหลีกเลี่ยงคนเหล่านั้น

   • การหากลุ่มเพื่อนที่คอยให้กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ. และคุณควรให้ความสำคัญกับมันเป็นลำดับแรก หากคุณตื่นมาแล้วรู้สึกดีขึ้นกว่าปกติ คุณควรเลื่อนนัดของคุณออกไปและออกไปพบปะสังสรรค์หรือติดต่อกับเพื่อนเก่าของคุณ
   • ลองเข้าชมรมของผู้คนที่มีความสนใจเดียวกับคุณสิ. หรือกลุ่มคนที่คุณไม่เคยรู้จักมาก่อน การออกไปพบปะผู้คนเป็นกิจวัตรเช่นชมรมเต้นยามราตรีหรือชมรมหนังสือช่วยให้คุณเกิดพฤติกรรมอยากเข้าสังคมกับผู้อื่นมากขึ้น
   • หากคุณอายที่จะพูดคุยกับผู้กลุ่มคนในกิจกรรมเหล่านี้. ลองส่งยิ้มและมองตาพวกเขาเพื่อที่จะเริ่มบทสนทนาดูสิ หากคุณประสบกับภาวะวิตกกังวลขั้นรุนแรง คุณอาจจะเข้าร่วมกับกลุ่มคนเล็กๆ หรือบุคคลที่คุณรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ด้วยมากกว่า
3. 
   3
   ปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของคุณให้มีสุขภาพที่ดียิ่งขึ้น. การพักผ่อนเป็นประจำและเพียงพอ, การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ, และรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ เป็นสิ่งที่ช่วยส่งผลในการลดความเครียดและกระตุ้นให้เกิดสภาพทางจิตใจที่ดี คุณควรนั่งสมาธิ, นวดผ่อนคลาย, หรือใช้วิธีผ่อนคลายอื่นๆ

   • สร้างเครือข่ายการให้กำลังใจ. สอบถามคำแนะนำในการออกกำลังกายจากผู้เชี่ยวชาญที่โรงยิมของคุณ, พูดคุยเรื่องวิธีการผ่อนคลายจิตใจกับที่ปรึกษาทางศาสนาของคุณ, หรือหาเพื่อนร่วมบ้านที่คอยช่วยคุณสร้างตารางกิจกรรมเพื่อให้คุณปฏิบัติตาม
4. 
   4
   ระบุสาเหตุของอาการ. หากคุณพบว่าขั้นตอนของอาการในส่วนการหาสาเหตุของอาการนั้นตรงกับสิ่งที่คุณกำลังประสบอยู่ คุณลองเผชิญหน้ากับปัญหานั้นๆ โดยตรงเพื่อที่จะรักษาภาวะซึมเศร้าของคุณ การกำจัดสาเหตุที่ซ่อนอยู่ต่อการเกิดอาการก่อให้เกิดการรักษาภาวะซึมเศร้ามีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

   • หากคุณกำลังเศร้าเสียใจอยู่. ระบายความเศร้ากับเพื่อน, ครอบครัว, หรือที่ปรึกษาของคุณ คุณต้องหาคนที่ให้คำปรึกษาเพื่อที่คุณจะผ่านพ้นภาวะนี้ไปได้
   • เมื่อคุณจะต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่. ลองนึกว่าส่วนไหนของการเปลี่ยนแปลงนี้ที่ทำให้คุณไม่มีความสุขแล้วคุณก็จัดการย้อนการเปลี่ยนแปลงนั้นกลับ หากคุณย้ายมายังเมืองที่คุณไม่รู้จักใครเลย คุณควรโทรศัพท์หาเพื่อนเก่า, หาเพื่อนใหม่, หรือย้ายไปยังพื้นที่ที่คุณมีความเคยชินมากกว่า แต่ถ้าคุณพอใจกับการเปลี่ยนแปลงแต่ไม่แน่ใจว่าทำไมคุณถึงยังมีอาการซึมเศร้า แนะนำให้พูดคุยกับที่ปรึกษาทางแพทย์
   • หากคุณสงสัยว่าภาวะซึมเศร้าขอบคุณเกี่ยวข้องกับวงจรการมีประจำเดือนหรือการหยุดมีประจำเดือน โปรดแจ้งแพทย์ของคุณและหาทางดูแลรักษา.
   • ปรึกษาแพทย์, ที่ปรึกษา, หรือผู้เชี่ยวชาญ. หากคุณมีอาการเจ็บป่วยเรื้อรังหรือการใช้มีปัญหาการใช้สารเคมีที่ผิด
5. 
   5
   ไปพบแพทย์เพื่อวินิจฉัยอาการหนึ่งถึงสองครั้ง. คุณจะต้องเปิดใจและซื่อสัตย์กับแพทย์เกี่ยวกับอาการของคุณ และไปพบพวกเขาอีกครั้งหากมีการเปลี่ยนแปลงใดๆ เมื่อแพทย์แนะนำการรักษาสำหรับภาวะซึมเศร้าของคุณแล้ว เป็นการที่ดีที่คุณควรจะขอคำแนะนำการรักษาเพิ่มเติม โดยเฉพาะเมื่อแพทย์ของสับสนเกี่ยวกับอาการของคุณหรือให้คำปรึกษาน้อยเกินไป

   • แพทย์ของคุณมักจะไม่จ่ายยาเพื่อการรักษาหากไม่จำเป็น. หากพวกเขาพบสาเหตุที่แน่นอนของอาการซึมเศร้าของคุณ พวกเขามักแนะนำให้คุณออกไปทำกิจกรรมต่างๆ หรือเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตแทน การส่งต่อผู้ป่วยไปยังการบำบัดก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำเช่นกัน และสิ่งนั้นไม่ได้ความว่าแพทย์คิดว่าคุณกำลังเสียสติ
   • หากอาการซึมเศร้าของคุณมีระยะเวลาไม่กี่สัปดาห์และมักจะมีอาการตื่นตัวแบบไม่ยั้งคิด "สูง". คุณควรไปพบแพทย์เพื่อวินิจฉัยว่าคุณอาจมีอาการของโรคอารมณ์สองขั้วก่อนที่คุณจะรับประทานยาตามที่แพทย์สั่ง
6. 
   6
   เข้ารับการบำบัดหรือการให้คำปรึกษา. มีนักบำบัดหรือนักให้คำปรึกษาหลายประเภทที่สามารถช่วยบัดอาการของคุณได้ หากคุณยังไม่พบนักให้คำปรึกษาหรือการบำบัดของพวกเขาไม่ทำให้อาการของคุณดีขึ้น คุณควรไปพบนักความคิดและพฤติกรรมบำบัดหรือพบแพทย์เพื่อแนะนักบำบัดให้คุณ นักบำบัดประเภทนี้มีผลว่าสามารถรักษาอาการซึมเศร้าได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด

   • อย่าสนใจความอับอายในการเข้ารับการบำบัด. วิธีนี้เป็นวิธีหนึ่งที่ได้ผลในการรักษาอาการของคุณ ซึ่งไม่ได้แสดงถึงความอ่อนแอของคุณ
   • นักความคิดและพฤติกรรมบำบัดจะคอยช่วยระบุกระบวนการของความคิดและพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดอาการซึมเศร้า. และจะบอกให้คุณเปลี่ยนพฤติกรรมเหล่านี้ ซึ่งกระบวนการเหล่านี้ต้องใช้ระยะเวลา แต่กระบวนการเหล่านี้จะรวดเร็วและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นเมื่อคุณเปิดใจและเต็มใจที่จะเข้ารับการบำบัด
7. 
   7
   รับประทานยาต้านโรคซึมเศร้า. เมื่อคุณแน่ใจว่าคุณมีอาการซึมเศร้าและเริ่มที่จะทำการรักษา ปรึกษาแพทย์ของคุณว่าการรับประทานยาเป็นสิ่งที่ควรหรือไม่เสียก่อน แพทย์ของคุณจะจ่ายยาต้านโรคซึมเศร้าเมื่อเขาคิดว่าปัญหาหลักของคุณคืออาการวิตกกังวล เพราะฉะนั้นการรับประทานยาจึงได้ผลกับผู้ป่วยภาวะซึมเศร้าเช่นเดียวกัน

   • ให้เวลาในการรักษา. หากคุณไม่พบการเปลี่ยนแปลงในหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา หรือคุณไม่สามารถรับผลข้างเคียงของยาได้ คุณควรไปพบแพทย์เพื่อรับยาชนิดอื่นมารักษาแทน
   โฆษณา

เคล็ดลับ

• อาการของคุณจะค่อยๆ ดีขึ้นแบบ "ก้าวเล็กๆ " อย่าคาดหวังว่าอาการของคุณจะดีขึ้นทันทีหลังจากที่คุณทราบอาการของคุณแล้ว แต่ให้คุณรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ และความสำเร็จในการรักษาตลอดกระบวนการรักษา
• ภาวะซึมเศร้าไม่ใช่เรื่องที่เล็กน้อย มันเป็นอาการผิดปกติที่จะต้องได้รับการรักษาและดูแลไม่ต่างจากโรคอื่นๆ เช่น โรคไข้ไทฟอยด์หรือไข้หวัดใหญ่ เพียงอาการซึมเศร้าไม่ใช่อาการที่แสดงออกมาภายนอก ไม่ได้ความว่ามันจะเป็นโรคที่สามารถจะเอาชนะได้โดยใช้กำลังใจที่แข็งแกร่งได้ เมื่อคุณมีอาการคุณควรไปขอความช่วยเหลือและการรักษา

โฆษณา

คำเตือน

• เมื่อคุณมีอาการซึมเศร้า เพื่อนๆ ของคุณบางคนมักจะไม่ใส่ใจอาการของคุณและบอกว่าคุณสามารถเอาชนะอาการนี้ได้ อธิบายพวกเขาว่าอาการซึมเศร้าเป็นอาการเจ็บป่วยทางแพทย์ที่คุณไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ทั้งหมด หลีกเลี่ยงพวกเขาเหล่านั้นหากพวกเขายังยืนยันความคิดเดิม
• หากคุณสงสัยว่าเพื่อนของคุณมีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย อย่ากลัวที่จะพูดกับพวกเขาโดยตรงเกี่ยวกับเรื่องนี้
• หากคุณมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายในทันทีหรือต้องการทำร้ายร่างกายตนเองอย่างรุนแรง โปรดเข้าชมthis website to find a U.S. suicide hotline หรือ this one for suicide hotlines in other countries.

โฆษณา