Rustig blijven wanneer je ouders tegen je schreeuwen

Pdf downloaden

Pdf downloaden

In dit artikel:

Het hoofd koel houden terwijl je goed luistert

Reageren om verder geschreeuw te voorkomen

Tips en waarschuwingen

Gerelateerde artikelen

Bronnen

Wanneer ouders schreeuwen kan dit eng zijn, intimiderend of gewoon irritant. Of je nu iets gedaan hebt waardoor je het hebt verdiend dat er tegen je geschreeuwd wordt of niet, het is belangrijk om te luisteren naar wat je ouders te zeggen hebben, kalm genoeg blijven om te voorkomen dat je zelf gaat uithalen, en reageert op een manier die ervoor zorgt dat het schreeuwen niet opnieuw begint. De volgende stappen kunnen helpen om op de juiste manier op het geschreeuw te reageren.

Stappen

Deel 1

Deel 1 van 2:

Het hoofd koel houden terwijl je goed luistert

Pdf downloaden

1. 
   1
   Begrijp dat schreeuwen niet eeuwig duurt. Het lijkt misschien wel alsof je ouders al twee of drie uur aan het schreeuwen zijn, maar als je op de klok kijkt, zal je zien dat zeer weinig ouders het uithoudingsvermogen hebben om dat te doen. Als je op de juiste manier op het schreeuwen reageert, zal je merken dat het schreeuwen niet wordt voortgezet.

   • Dit helpt je om jezelf te laten weten dat je sterk genoeg bent om deze schreeuwsessie te verdragen.
2. 
   2
   Haal adem. Probeer je aandacht te verleggen naar hoe je lichaam voelt terwijl er tegen je geschreeuwd wordt. De kans is groot dat je je gespannen voelt en strak als een opgewonden veer. Is dit het geval, dan kan het nemen van diepe, aandachtige ademteugen helpen om kalmer en losser te blijven.

   • Adem in ieder geval vier tellen in en uit, zolang als je kunt. Zorg dat de lucht die naar binnenkomt helemaal tot onderaan je buik komt en ervoor zorgt dat je buik uitzet.
3. 
   3
   Spreek, huil en jammer niet tijdens het schreeuwen. Blijf stil. Zelfs als je rustig en kalm reageert zullen je ouders dit opvatten als tegenspraak, onbeleefdheid of gebrek aan terughoudendheid die ze verwachten van hun zoon of dochter.
4. 
   4
   Probeer jezelf wat los te koppelen. Soms kan het loskoppelen van een harde behandeling een goede manier zijn om er zeker van te zijn dat je het schreeuwen niet te persoonlijk opvat. Het is belangrijk om het schreeuwen niet persoonlijk op te vatten, omdat wanneer ouder te maken krijgen met problemen in hun leven, ze boos kunnen worden om relatief kleine dingen. Dit is niet jou fout.

   • De beste manier om je los te koppelen tijdens het luisteren is door je te richten op de gezichten van je ouders. Merk details op in hun gezicht en de spanning van het schreeuwen.
   • In plaats van te proberen iets zinnigs te halen uit dat wat ze zeggen, kijk je naar de wanhoop en frustratie die je ze ziet ondergaan.
   • Dit herinnert je eraan dat, ook al ben jij de persoon waartegen wordt geschreeuwd, je ouders ook een moeilijke tijd doormaken. Nogmaals, dit kan zelfs komen door stress die jij niet direct hebt veroorzaakt.
5. 
   5
   Doe iets goeds voor je ouders. Haal bijvoorbeeld een glas water voor ze terwijl ze aan het schreeuwen zijn en zeg: "Pas op dat je je stem niet bezeerd " zonder sarcastisch, gemeen of onbeleefd te zijn. Dit zal ze, zeker als jij niet fout zat, ervoor zorgen dat ze berouw krijgen en voelen dat ze je niet goed hebben behandeld door te gaan schreeuwen.
6. 
   6
   Blijf luisteren. Zorg er wel voor dat je er met je hoofd bij bent – anders weet je niet waarom je ouders zo overstuur zijn. Als het schreeuwen lang genoeg stopt om je eigen bijdrage te leveren, probeer dan onder woorden te brengen of te herhalen wat je ouders hebben gezegd, om te laten merken dat je hebt geluisterd. Een toegevoegde waarde is dat je ouders op die manier de kans krijgen om te horen wat ze hebben geschreeuwd.

   • Stuur signalen naar je ouders om duidelijk te maken dat je luistert, zoals knikken met je hoofd, het optrekken van je wenkbrauwen, zeggen "Ik begrijp wat je daarmee bedoelt ".
   • Probeer bepaalde kernwoorden eruit te halen die een aanwijzing vormen voor waar de teleurstelling van je ouders vandaan komt. Als ze het over een bepaald voorval hebben, probeer dan de details daarvan op te pakken waar ze bij stil blijven staan. Is het een lange reeks van momenten, probeer dan het onderliggende verbindende thema eruit te halen.
7. 
   7
   Denk na voor je reageert. Dit houdt in dat je jezelf inhoudt om niet terug te gaan schreeuwen, met dingen te gaan gooien of met deuren te slaan. Wees je ervan bewust dat heftige reacties van jouw kant de situatie eenvoudigweg zullen doen escaleren en ervoor zal zorgen dat het schreeuwen door zal gaan en zelfs intenser zal worden. Je ouders zijn om de een of andere reden boos geworden, ook al is dat onterecht, en het schreeuwen is een vorm van frustratie en verlangen om door je gehoord te worden. Agressief reageren zal hen het gevoel geven niet begrepen te worden, zodat de toekomst nog meer geschreeuw in petto heeft.

   • Soms kunnen ouders zelfs eenvoudige aanwijzingen van verschil van mening opvatten als agressie (rollen met de ogen, sarcasme, lichte spot in het gezicht). Dus zal je daar ook rekening mee moeten houden.
   • Denk na over de reacties waarvan je weet door ervaring uit het verleden, dat je ouders daar echt niet tegen kunnen. Ook al voel je de verleiding in je opkomen om ze terug te pakken omdat ze je een onprettig en minderwaardig gevoel geven, is het beter om niet gedrag te gaan vertonen waarvan je weet dat het ze alleen maar kwader zal maken.
8. 
   8
   Verlaat de kamer op een beleefde manier als je vindt dat het schreeuwen overdreven is. Als het schreeuwen een kant opgaat waarbij het niet meer mogelijk is om kalm te reageren, ga dan de kamer uit. Vraag of je op een later moment weer over het onderwerp kunt praten en leg kort uit dat schreeuwen het moeilijk maakt om helder over het probleem na te denken. Probeer niet om beschuldigend te klinken, door dingen te zeggen als "jullie geschreeuw is zo irritant dat ik er helemaal gek van wordt."

   • Zeg liever iets als "Ik wil dit probleem graag oplossen, maar ik ben nu te nerveus om een goede discussie hierover te voeren. Ik wil graag hierover op mijn kamer even nadenken."
   • Het weggaan uit de kamer kan lastig zijn. Sommige ouders kunnen dit interpreteren als een teken van disrespect. Doe je best om duidelijke te maken dat je op een later tijdstip op het onderwerp wil terugkomen.
   • Vermijd het om aan te geven dat je ouders ook moeten kalmeren. Dit kan onbeleefd overkomen.
   Advertentie

Deel 2

Deel 2 van 2:

Reageren om verder geschreeuw te voorkomen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Verontschuldig je niet als jij niet verkeerd zat. Blijf standvastig. Als je je gaat verontschuldigen terwijl je niets verkeerds hebt gedaan dan doe je jezelf onrecht aan. Als je weet dat je niets verkeerds hebt gedaan, maar wel spijt ervan hebt dat je er de oorzaak van bent dat je ouders zo boos zijn, dan is het in de meeste situaties acceptabel om te zeggen, "Moeder/vader, het spijt me dat jullie boos zijn en ik hoop dat jullie je snel weer beter zullen voelen."

   • Het kan helpen om een plan te maken voor het afreageren van eventuele overgebleven agressie, door iets actiefs te gaan doen. Je kunt bijvoorbeeld je kamer opruimen of een eind gaan joggen in de omgeving.
2. 
   2
   Reageer. Houd je reactie zo eenvoudig en beleefd mogelijk en op een beheerste toon. Laat geen sarcasme of kwaadheid doorklinken in je stem, omdat je ouders dan kunnen denken dat je weerspannig bent of passief agressief. Probeer tijdens het schreeuwen ook te voorkomen dat je je eigen mening geeft of een verslag van wat er gebeurd is. Dat kun je altijd nog doen wanneer jullie allemaal zijn gekalmeerd.

   • In plaats daarvan plaats je een eenvoudige, bevestigende opmerking, zoals "Ik begrijp het" of "Ik begrijp jullie punt ".
   • Het is oké als je het niet volledig eens bent met, of begrijpt wat, je ouders zeggen. Dit zijn dingen waarover je kunt praten als iedereen weer kalm genoeg is om zich op een vriendelijke manier uit te kunnen drukken.
3. 
   3
   Accepteer de gevoelens van je ouders. Zorg ervoor dat je ouders weten dat je ziet dat ze boos zijn over wat je deed. Begin geen ruzie over het feit dat je ouders boos zijn, zelfs niet als je niet het gevoel hebt schuldig te zijn over waar het dan ook over mag gaan, . Wat de feiten ook zijn, het erkennen van de gevoelens van je ouders betekent niet dat je toegeeft dat ze het wel of niet bij het rechte eind hebben.

   • Bied je excuses aan als je verkeerd zat. Wees oprecht. Zat je fout, dan is het goed om berouw te tonen of dat wat je hebt gedaan.
4. 
   4
   Zoek een compromis. Vraag aan je ouders wat je kunt doen om de situatie te verbeteren. Vergeet echter niet om standvastig te zijn als je niets verkeerd hebt gedaan! Het is mogelijk om een snelle oplossing te zoeken, om ervoor te zorgen dat je ouders niet in een zure stemming blijven, waardoor sneller over andere dingen zullen gaan schreeuwen.

   • Hoe meer je van het gebeuren kan oplossen, hoe beter. Heb je nog steeds gedachten erover die je wilt uitdrukken maar waarschijnlijk niet door je ouders begrepen zullen worden, schrijf ze dan op! Het is belangrijk om sluimerende boosheid een uitlaatklep te geven, zodat je niet onverwacht uithaalt naar je ouders op een later moment.
5. 
   5
   Bespreek je gevoelens. Zijn je ouders eenmaal wat afgekoeld, probeer dan je eigen kant van het verhaal naar voren te brengen. Vertel je ouders op een heldere en respectvolle manier wat je hebt gedaan en waarom. Hoe beter je uitlegt wat je gedachtegang is geweest en wat je gevoelens zijn op het gewraakte moment, des te meer zullen je ouders geneigd zijn om het te begrijpen en je te vergeven.

   • Zorg ervoor dat je niet probeert om je ouders ervan te overtuigen dat je gelijk hebt – dit is alleen maar olie op het vuur gooien. Zeker als je acties niet gerechtvaardigd waren is het goed om te laten zien dat je nu de zaak beter begrijpt dan destijds.
   • Je kunt deze gelegenheid ook aangrijpen om je ouders te laten weten dat je het erg vervelend vindt om tegen geschreeuwd te worden. Leg uit wat voor gevoel het schreeuwen je geeft en het feit dat het andere manieren om te communiceren onmogelijk maakt. Als je ernstig door het schreeuwen gekwetst bent, verzoek dan stevig maar beleefd om een oprechte verontschuldiging van je ouders.
6. 
   6
   Zoek hulp als het schreeuwen overgaat in een gevaarlijke situatie. Lijkt het erop dat je ouder niet kan afkoelen? Heeft een van beid eerder woedeproblemen gehad of geweld gebruikt? Als je het gevoel hebt dat het schreeuwen op fysieke mishandeling gaat uitlopen, aarzel dan niet om contact op te nemen met een hulpdienst. Als er direct gevaar dreigt, dan kun je bellen met 112.

   • Het nationale meldpunt De Kindertelefoon is 24/7 actief en heeft professionele crisismedewerkers in dienst die toegang hebben tot een database van bronnen ter ondersteuning en hulpdiensten. Het telefoonnummer is 0800 0432 (gratis).
   Advertentie

Tips

• Overweeg om met een hulpverlener te praten als je ouders vaak tegen je schreeuwen. Als er vaak tegen je geschreeuwd wordt, dan kan dat bijzonder schadelijk voor je zijn – en kan dit soms zelfs depressies veroorzaken bij kinderen.
• Probeer de dingen in hun perspectief te blijven zien. Denk na over andere factoren in het leven van je ouders waardoor ze ook kunnen gaan schreeuwen. Laat ze wat stoom afblazen als een soort dienstverlening aan hen, wetend dat jij er zeker niet de oorzaak van bent.
• Richt je op vergeving. Met ouders is het eenvoudig om het weer goed te maken, als jullie samen bereid zijn om de zaak snel achter jullie te laten.
• Wees niet te trots om flexibel te zijn of toe te geven aan dat wat je ouders willen. Soms is dat beter dan onderhandelen, waardoor er juist weer meer geschreeuw en onrust ontstaat.

Advertentie