Բորուսիա Դորտմունդ

2010 թվական-ներկա խմբագրել

2011 թվականի ապրիլի 30-ին Դորտմունդի Բորուսիան տնային խաղում 2։0 հաշվով հաղթեց Նյուրնբերգին և հռչակվեց 2010-11 մրցաշրջանի Բունդեսլիգայի հաղթող^[1][2]։ Դա Յուրգեն Կլոպի գլխավորությամբ առաջին նվաճած տիտղոսն էր^[3]։ Վերջինիս գլխավորությամբ 2011-12 մրցաշրջանում թիմը ավելի լավ արդյունք գրանցեց՝ պաշտպանելով երկրի չեմպիոնի տիտղոսը։ Այդ մրցաշրջանում թիմը վաստակեց 81 միավոր և ողջ առաջնության ընթացքում պարտվեց ընդամենը 3 անգամ։ Այդ տարի Դորտմունդի Բորուսիան Գերմանիայի գավաթի եզրափակչում 5։2 հաշվով հաղթեց Մյունխենի Բավարիային և նվաճեց Գերմանիայի գավաթը։ Այդ խաղում Ռոբերտ Լևանդովսկին իր հաշվին 3 գոլ գրանցեց։ Ինչ վերաբերում է Չեմպիոնների լիգային, ապա այստեղ թիմը ձախողվեց՝ խմբային փուլի 6 խաղերում վաստակելով ընդամենը 4 միավոր, զբաղեցրեց վերջին տեղը և նույնիսկ չվաստակեց Եվրոպայի լիգայի ուղեգիր։

Բունդեսլիգա 2011-12 մրցաշրջանի սկզբում Բորուսիան Գերմանիայի սուպերգավաթում պարտվեց Բավարիային։ Նույն կերպ Գերմանիայի Գավաթի 1/4 եզրափակչում թիմը պարտվեց Բավարիային։

Բորուսիայի գործերը ավելի հաջող ընթացան Չեմպիոնների լիգայում։ Խմբային փուլը հաղթահարելուց հետո թիմի հաջորդ մրցակիցը Մալագան էր։ Պատասխան խաղում Բորուսիան ավելացված ժամանակում խփեց 2 գոլ և ապահովեց ուղեգիրը դեպի Չեմպիոնների լիգայի կիսաեզրափակիչ^[4]։ Իսկ հաջորդ փուլում Դորտմունդի մրցակիցը Մադրիդի Ռեալն էր։ Տնային խաղում Բորուսիան Ռեալին ջախջախեց 4։1 հաշվով։ Ի դեպ, այդ խաղում պոկերի հեղինակ դարձավ Ռոբերտ Լևանդովսկին, իսկ Ռեալ Մադրիդի ֆուտբոլիստներից հաշիվը թրջեց Կրիշտիանու Ռոնալդուն։ Մրցակցի դաշտում Բորուսիան պարտվեց 2։0 հաշվով, որը, սակայն, ձեռնտու էր իրեն^[5]։ Եզրափակչում Դորտմունդի Բորուսիայի մրցակիցը Մյունխենի Բավարիան էր^[6]։ Խաղին վնասվածքի պատճառով չէր մասնակցում Մարիո Գյոթցեն։ Սկզբում հաշիվը բացեց Մարիո Մանջուկիչը։ Հետո 11-մետրանոցը հստակ իրացրեց Իլկայ Գունդոգանը։ Խաղի վերջնական հաշիվը ձևակերպեց Արիեն Ռոբենը։

Հաջորդ մրցաշրջանի սկզբում 2013 թվականի Գերմանիայի սուպերգավաթի խաղում Բորուսիան Բավարիային հաղթեց 4։2 հաշվով։ Թիմ եկան նոր ֆուտբոլիստներ՝ Հենրիխ Մխիթարյանը, Պիեռ Էմերիկ Օբամեյանգը, Սոկրատիս Պապաստատոպուլոսը։ Կլոպը ցանկանում էր այս նոր ֆուտբոլիստների շնորհիվ վերանվաճել երկրի չեմպիոնի տիտղոսը։

2013/2014 մրցաշրջանում Չեմպիոնների լիգայում Բորուսիայի հակառակորդները շատ հզոր թիմեր էին՝ Մարսելի Օլիմպիկը, Նապոլին, Արսենալը։ Նապոլիին պարտվելուց հետո թիմի առջև դրված էր ծանր առաջադրանք՝ հաղթել մյուս երկուսին։ Արսենալին հաղթելուց հետո Դորտմունդցիների համար ամենաորոշիչ խաղը Օլիմպիկի դեմ խաղն էր։ Պարտվելու դեպքում թիմը դուրս չէր գա խմբից, հաղթելու դեպքում դուրս կգար առաջին տեղով։ Խաղի վերջին րոպեին Կևին Գրոսկրոյցը խփեց վճռորոշ գոլը^[7]։ 1/8 եզրափակչում թիմը հաղթեց Զենիթին^[8] և անցավ հաջորդ փուլ, որտեղ թիմը 3։2 ընդհանուր հաշվով պարտվեց Ռեալ Մադրիդին^[9]։ Ռեալի դեմ պատասխան խաղում իրենց հիանալի դրսևորեցին Մարկո Ռոյսը և Ռոբերտ Լևանդովսկին։ Ռոյսը 24-րդ րոպեին խփեց իր թիմի առաջին գոլը, իսկ 37-րդ րոպեին Լևանդովսկու հարվածից հետո գնդակը դիպավ դարպասաձողին և անդրադարձավ Ռոյսին, ով տվյալ դիրքից չվրիպեց և դուբլ ձևակերպեց։ Ցավոք երրորդ գոլը խփել չհաջողվեց^[10]։ Բունդեսլիգա 2013-14-ում թիմը գրավեց 2-րդ տեղը, իսկ Գերմանիայի գավաթի եզրափակչում ավելացված ժամանակում 2։0 հաշվով զիջեց Մյունխենի Բավարիային^[11]։

2014/2015 մրցաշրջանի սկզբում Գերմանիայի սուպերգավաթի խաղում դորտմունդցիները Սիգնալ Իդունա Պարկում 2։0 հաշվով հաղթեցին Մյունխենի Բավարիային^[12]։ Սակայն նոր մրցաշրջանի առաջին կեսը անհաջող էր Բորուսիայի համար։ Բորուսիան գրանցեց ընդամենը 4 հաղթանակ, 3 ոչ-ոքի և 10 խայտառակ պարտություն։ Այդ պահին Բորուսիան զբաղեցնում էր մրցաշարային աղյուսակի 17-րդ հորիզոնականը։ Այսպիսի վատ արդյունք վերջին անգամ Բորուսիան գրանցել էր 27 տարի առաջ։ Նույն մրցաշրջանի երկրորդ խաղաշրջանը Բորուսիան վատ մեկնարկեց՝ 2 խաղում վաստակելով 1 միավոր։ Սակայն դրանից հետո թիմը 4 խաղ անընդմեջ տարավ հաղթանակներ (այդ թվում և Շալկեի նկատմամբ տարած խոշոր հաղթանակը՝ 3-0^[13]) և աղյուսակում բարձրացավ 10-րդ հորիզոնական։ Ցավոք սրտի թիմին չհաջողվեց հաջորդ 5 տուրերում բարելավել դիրքը և թիմը մնաց նույն 10-րդ հորիզոնականում։ 2015 թվականի ապրիլի 15-ին Յուրգեն Կլոպը հայտարարեց, որ 7 տարի ակումբի մարզիչ լինելուց հետո, նա լքում է Բորուսիան^[14]։ 4 օր անց Բորուսիան հայտարարեց, որ Թոմաս Տուխելը հաջորդ մրցաշրջանից կփոխարինի Կլոպին^[15]։ Այնուամենայնիվ, Բորուսիան բարձր նոտայի վրա ավարտեց մրցաշրջանը՝ զբաղեցնելով 7-րդ տեղը, նվաճելով Եվրոպա Լիգայի ուղեգիրը և դուրս գալով Գերմանիայի գավաթի եզրափակիչ։ Գավաթի կիսաեզրափակչում Բավարիայի դեմ խաղում լրացուցիչ ժամանակում 1-1 հաշիվ գրանցվեց, և Բորուսիան հաղթեց հետխաղյա 11-մետրանոց հարվածաշարի շնորհիվ^[16], սակայն եզրափակչում թիմը պարտվեց Վոլֆսբուրգին^[17]։

2015/2016 մրցաշրջանի առաջին խաղում Դորտմունդի Բորուսիան 4-0 հաշվով հաղթեց Բորուսիա Մյոնխենգլադբախին^[18], ինչին հետևեցին 4 հաջորդական հաղթանակներ, որոնց շնորհիվ Բորուսիան զբաղեցնում էր 1-ին հորիզոնականը։ Մրցաշրջանը Բորուսիան ավարտեց 34 խաղերում 24 հաղթանակներով, սակայն զբաղեցրեց 2-րդ տեղը՝ զիջելով Բավարիային և դառնալով Բունդեսլիգայի պատմության լավագույն ցուցանիշներով 2-րդ տեղ գրաված թիմը։ Եվրոպա Լիգայում նրանք հասան քառորդ եզրափակիչ, որտեղ դրամատիկ պայքարում 4-3 հաշվով և 2 խաղերի արդյունքում 5-4 հաշվով զիջեցին Յուրգեն Կլոպի գլխավորած Լիվերպուլին^[19]։ Գերմանիայի գավաթում Բորուսիան 3-րդ տարին անընդմեջ դուրս եկավ եզրափակիչ, որտեղ պարտվեց Բավարիային հետխաղյա 11-մետրանոցներով^[20]։

2016/2017 մրցաշրջանում Բորուսիան Բունդեսլիգայում զբաղեցրեց 3-րդ տեղը, իսկ Չեմպիոնների Լիգայում դուրս մնաց քառորդ եզրափակչից՝ 2 խաղերի արդյունքում 3-6 հաշվով պարտվելով Մոնակոյին^[21]։

Հիմնական հանդերձանքը խմբագրել

2003-04

2005-06

2005-06

2006-07

2007-08

2008-09

2009-10

2010-11

2011-12

2012-13

2013-14

2014-15

2016-17

Պահուստային հանդերձանքը խմբագրել

2003-04

2004-05

2005-06

2006-07

2007-08

2008-09

2009-10

2010-11

2011-12

2012-13

2013-14

2014-15

Չեմպիոնների լիգայում խմբագրել

1996-97

2012-13

Signal Iduna Park (մինչև 2005 թվականի դեկտեմբերի 1-ը անվանվել է Վեսթվալյան մարզադաշտ գերմ.՝ Westfalenstadion) Դորտմունդում, Գերմանիայի ամաենամեծ ստադիոնն է, տարողությունը՝ 80 720 երկրպագու։ Ըստ ՖԻՖԱ-ի հինգաստաղանի ( ) մարզադաշտ է։

Մարզադաշտը կառուցվել է 1971-1974 թվականներին՝ ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության համար և տեղավորում էր 54 000 հանդիսատեսի։ Առաջին անց կացված խաղը եղել է «Բորուսիայի» և Շալկե 04-ի միջև կայացած ընկերական հանդիպումը (0։3)։ Մինչև 1990-ական թվականներ մարզադաշտի տեսքը մնացել էր անխոփոխ։ 1992 թվականին տրիբունաները փոխարինվեցին, ինչի պատճառով տարողությունը իջավ և մարզադաշտում տեղավորվում էր 42 800 երկրպագուվ։ 1995-1998 թվականներին մարզադաշտի տրիբունաները մեծացվեցին և այն կարող էր ընդունել միանագամից 80 720 հանդիսատեսի։ 2011/12 թվականներին 80 720 մարդ տեղավորող Signal Iduna Park-ը դարձավ Եվրոպայի ամենաայցելված մարզադաշտը։

BVB-ի երկրպագուները խմբագրել

BVB-ի երկրպագուները համարվում են Գերմանիայի ամենակրեատիվ և ամենաշատ աջակցություն ցույց տվող երկրպագուները^[22]։ «Բորուսիայի» ստադիոնը համարվում է Եվրոպայի ամենաայցելվող ստադիոններից մեկը՝ երկու անգամ՝ 2003/2004 և 2004/2005 մրցաշրջաններում, Վեսթֆալիյում գտնվող ստադիոնը դարձել է մայրցամաքի ամենաշատ այցելուներ ունեցող ստադիոնը։ Իսկ 2003/2004 մրցաշրջանում սահմանել է բացարձակ ռեկորդ՝ մեկ տարվա ընթացքում տնային խաղերում ընդունելով 1.35 միլիոն երկրպագու։ Այսպիսով դորտմունդյան ակումբը ամեն տարի վաճառում է մոտավորապես 45000 սեզոնային տոմս, իսկ 2007/2008 մրցաշրջանում ակումբը վաճառել է 50549 տոմս, ինչը համարվում է ռեկորդ Բունդեսլիգայի ողջ պատմության ընթացքում։ 2009 թվականին՝ իրենց ստեղծման 100-րդ տարում, ակումբը սահմանեց նոր ռեկորդ, գերազանցելով իրենց նախկին ռեկորդը։ Նրանք վաճառել էին 50675 տոմս։ Մոտավորապես 25000 մարդ ամբողջ աշխարհում ակումբի 650 պաշտոնական ֆան-ակումբների անդամ է։ «Բորուսիային» երկրպագում են ոչ միայն Դորտմունդում, այլ նաև Եվրոպայի և ամբողջ աշխարհի երկրներում։ Իսկ Հայաստանում «Բորուսիային» սկսեցին երկրպագել այն ժամանակ, երբ Հենրիխ Մխիթարյանը տեղափոխվեց այնտեղ։

Ռուրյան դերբի խմբագրել

Բորուսիայի ամենադաժան թշնամի երկրպագուները գելզերկիրխենյան Շալկե 04-ի երկրպագուներն են։ Դրա պատճառներից մեկը քաղաքների աշխարհագրական դիրքն է։Առաջին դերբին կայացել է 1925 թվականի մայիսի 3-ին։ Այդ հանդիպումը ավարտվել է 4։2 հաշվով՝ հօգուտ առավել ուժեղ գելզենկիրխենցիների։ Մինչև 1943 թ. դեղնասևերին ոչ մի անգամ չի հաջողվել հաղթել իրենց հարևաններին։ Առաջին հաղթանակը արձանագրվել է 1943 թվականի հոկտեմբերի 14-ին։ «Շալկեի» դարպասին միակ գոլը խփել էր Ավգուստ Լենցը։ Կարելի է հիշել նաև ամենախոշոր պարտության մասին։ 1940 թվականի հոկտեմբերի 20-ին դորտմունդցիիները պարտվեցին 0։10 հաշվով։50-ական թվականները անցնում էին հիմնականում դորտմունդցիների հաղթանակներով։ Իսկ 1966 թվականի դերբին հաղթական էր «Բորուսիայի» համար։ Շալկեն պարտվել էր 7։0 հաշվով։2։1 հաշվով հաղթանակից հետո Բորուսիային ոչ մի անգամ չհաջողվեց հաղթել «Շալկեին»։ Եվ վերջապես 1977 թվականի նոյեմբերի 5-ին «Սիգնալ Իդունա Պարկ» մարզադաշտում և 54000 երկրպագուների ներկայությամբ դորտմունդցիները հաղթում են Շալկեին 2։1 հաշվով։ Մյուս տարիները այլընտրանքային էին, հաղթում էին ինչպես դորտմունդցիները, այնպես էլ գելզենկիրխենցիները։Վերջին տարիների ամենավառ դերբին 2006/2007 թվականների դերբին էր, որը ավարտվեց 2։0 հաշվով և «Բորուսիայի» հաղթանակով։ 2013/2014 մրցաշրջանը Բորուսիայի համար սկսվեց հաղթանակով։ Բորուսիան հաղթեց մրցակցին 3։1 հաշվով, իսկ խաղի լավագույն խաղացող ճանաչվեց հայ կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանը։

Հիմնի տարբերակը YouTube-ում։

Բյուրկի Պիշչեկ Սոկրատիս Բարտրա Շմելցեր Շահին Կաստրո Վայգլ Կագավա Մոր Ռոյս Օբամեյանգ

2017/2018 մրցաշրջանի հավանական մեկնարկային կազմ։

2017 թվականի օգոստոսի 31-ի դրությամբ^[23][24][25]

Նշում. Դրոշները ցույց են տալիս ազգային հավաքականը ինչպես սահմանված է ՖԻՖԱ-ի իրավասության կանոններում: Խաղացողները կարող են ունենալ 1-ից ավելի ոչ-ՖԻՖԱ-ի քաղաքացիություն:

№ Դիրք Խաղացող 1 ԴՊ Ռոման Բյուրկի 2 ՊՇ Դան-Աքսել Զագադու 4 ՊՇ Աբդու Դիալո 6 ԿՊ Թոմաս Դելանի 7 ԿՊ Ջեյդոն Սանչո 8 ԿՊ Նուրի Շահին 9 ՀՐ Անդրեյ Յարմոլենկո 10 ԿՊ Մարիո Գյոթցե 11 ՀՐ Մարկո Ռոյս 13 ՊՇ Ռաֆայել Գերեյրու 14 ՀՐ Ալեքսանդր Իսակ 15 ՊՇ Ժերեմի Տոլիան 16 ՊՇ Մանուել Ականջի 17 ՊՇ Սերխիո Գոմեզ

№ Դիրք Խաղացող 18 ԿՊ Սեբաստիան Ռոդե 19 ԿՊ Մահմուդ Դահուդ 20 ՀՐ Մաքսիմիլիան Ֆիլիպ 21 ԿՊ Անդրե Շյուրլե 22 ԿՊ Քրիստիան Պուլիշիչ 23 ԿՊ Շինջի Կագավա 26 ՊՇ Լուկաս Պիշչեկ 27 ԿՊ Մարիուս Վոլֆ 29 ՊՇ Մարսել Շմելցեր 33 ԿՊ Յուլիան Վայգլ 34 ԿՊ Յակոբ Լարսեն 35 ԴՊ Մարվին Հից 36 ՊՇ Oմեր Տոպրակ 37 ՊՇ Էրիկ Դուրմ

1 փետրվար 2018-ի դրությամբ<ref>

№	Խաղացող	Երկիր	Ծննդյան ամսաթիվ	Նախորդ ակումբը
Դարպասապահներ
1	Ռոման Բյուրկի		14.11.1990	Ֆրայբուրգ
35	Մարվին Հից		18.9.1987	Աուգսբուրգ
Պաշտպաններ
2	Դան-Աքսել Զագադու		3.6.1999	Պարի Սեն-Ժերմեն
13	Ռաֆայել Գերեյրու		22.12.1993	Լորյան
26	Լուկաս Պիշեկ		3.6.1985	Հերթա Բեռլին
29	Մարսել Շմելցեր		22.1.1988	Մագդեբուրգ
36	Օմեր Տոպրակ		21.7.1989	Բայեր 04
36	Ժերեմի Տոլիան		8.8.1994	Հոֆենհայմ
37	Էրիկ Դուրմ		12.5.1992	Մայնց 05
Կիսապաշտպան
10	Մարիո Գյոթցե		3.6.1992	Բավարիա
18	Սեբաստիան Ռոդե		11.10.1990	Բավարիա
11	Մարկո Ռոյս		31.5.1989	Բորուսիա Մյոնխենգլադբախ
19	Մահմուդ Դաուդ		1.1.1996	Բորուսիա Մյոնխենգլադբախ
6	Թոմաս Դելանի		3.9.1991	Վերդեր Բրեմեն
8	Նուրի Շահին		05.09.1988	Ռեալ Մադրիդ
20	Մաքսիմիլիան Ֆիլիպ		1.3.1994	Ֆրայբուրգ
22	Քրիստիան Պուլիշիչ		18.9.1998	Ակումբի սան
7	Ջեյդն Սանչո		25.3.2000	Մանչեսթեր Սիթի
23	Շինջի Կագավա		17.3.1989	Մանչեսթեր Յունայթեդ
33	Յուլիան Վայգլ		8.9.1995	Մյունխեն 1860
Հարձակվողներ
9	Անդրեյ Յարմոլենկո		23.10.1989	Դինամո
21	Անդրե Շյուրլե		6.11.1990	Վոլֆսբուրգ
14	Ալեքսանդր Իսակ		21.9.1999	ԱԻԿ
17	Միշի Բաչուայի		2.10.1993	Չելսի

Կազմը խմբագրել

Բորուսիայի ֆուտբոլիստները խմբագրել

Stand: 1. հունվար 2016

• 
  Ռոման Բյուրկի
• 
  Մարվին Հից

• 
  Էրիկ Դուրմ
• 
  Մարսել Շմելցեր
• 
  Լուկաս Պիշեկ

• 
  Նուրի Շահին

• 
  Մարկո Ռոյս
• 
  Շինջի Կագավա
• 
  Անդրեյ Յարմոլենկո

Ազգային խմբագրել

• Բունդեսլիգա
  • Չեմպիոն (8)։ 1955-56, 1956-57, 1962-63, 1994-95, 1995-96, 2001-02, 2010-11, 2011-12
  • Փոխչեմպիոն (7)։ 1948-49, 1960-61, 1965-66, 1991-92, 2012-13, 2013-14, 2015-16
  • Բրոնզե մեդալակիր (6)։ 1964-65, 1966-67, 1996-97, 2000-01, 2002-03, 2016-17
• Գերմանիայի գավաթ
  • Մրցանակակիր (4)։ 1964-65, 1988-89, 2011-12, 2016-17
  • Ֆինալիստ (5)։ 1962-63, 2007-08, 2013-14, 2014-15, 2015-16
• Գերմանիայի սուպերգավաթ
  • Մրցանակակիր (5)։ 1989, 1995, 1996, 2013, 2014
  • Ֆինալիստ (3)։ 2011, 2012, 2016
• Վեսթֆալիայի չեմպիոն։ 1947

Համազգային խմբագրել

• ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա
  • Հաղթող։ 1996-97
  • Ֆինալիստ։ 2012-13
• ՈՒԵՖԱ Գավաթակիրների գավաթ
  • 1965-66 թվականի մրցանակակիր։
• ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի Լիգա
  • Ֆինալիստ։ 1993, 2002
• Միջմայրցամաքային գավաթ
  • 1997 թվականի միջմայրցամաքային գավաթի մրցանակակիր։

Այստեղ ներկայացված են այն բոլոր մարզիչները, ովքեր գլխավորել են ակումբը 1965 թվականից։

«Բորուսիայի» խաղացողները համազգային մրցույթներում խմբագրել

Առաջնությունները	Մասնակիցները
1954 թվականի աշխարհի առաջնություն	Հայնց Կվյատովսկի
1958 թվականի աշխարհի առաջնություն	Հայնց Կվյատովսկի Ակի Շմիդտ Ալֆրեդ Կելբասա Վոլֆգանգ Պետերս
1966 թվականի աշխարհի առաջնություն	Հանս Տիլտովսկի Վոլֆգանգ Պաուլ Զիլֆրիդ Հելդ Լոտար Էմերիխ
1970 թվականի աշխարհի առաջնություն	Զիգի Հելդ
Եվրոպայի առաջնություն 1980	Այկե Իմել Միրոսլավ Վոտավա
1982 թվականի աշխարհի առաջնություն	Այկե Իմել
Աշխարհի առաջնություն 1986	Այկե Իմել
Եվրոպայի առաջնություն 1988	Ֆրանկ Միլ
1990 թվականի աշխարհի առաջնություն	Սերգեյ Գորլուկովիչ Մերդա Մակլաուդ Անդրեաս Մյոլեր Ֆրանկ Միլ
Եվրոպայի առաջնություն 1992	Ֆլեմինգ Պոուլսեն Թոմաս Հելմեր Միխաել Շուլց
1994 թվականի աշխարհի առաջնություն	Ստեֆան Շապյուիզա Մատտիաս Զամեր Կարլ-Հայնց Ռիդլե Լեոնարդո Ռոդրիգես
Եվրոպայի առաջնություն 1996	Ստեֆան Շապյուիզա Շտեֆան Ռոյտեր Մատտիաս Զամեր Յուրգեն Կոլեր Շտեֆան Ֆրոյնդ Անդրեաս Մյոլեր
1998 թվականի աշխարհի առաջնություն	Վոկֆգանգ Ֆայերզինգեր Յուրգեն Կոլեր Շտեֆան Ռոյտեր Յորգ Հայնրիխ Անդրեաս Մյոլեր Շտեֆեն Ֆրոյնդ
Կոնֆեդերացիայի գավաթ 1999	Լարս Ռիկեն
Եվրոպայի առաջնություն 2000	Յենս Լեման
2002 թվականի աշխարհի առաջնություն	Յենս Լեման Սեբաստիան Կել Քրիստոֆ Մետցելդեր Լարս Ռիկեն
ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2001	Էվալսոն
Եվրոպայի առաջնություն 2004	Նիկլաս Յենսեն Քրիստիան Վյորնս Սեբաստիան Կել Տորստոն Ֆրինգս Թոմաշ Ռոսիցկի Յան Կոլեր
2006 թվականի աշխարհի առաջնություն	Քրիստոֆ Մետցելդեր Սեբաստիան Կել Դավիդ Օդոդկոր Էուզեբիուշ Սմոլյարեկ Թոմաշ Ռոսիցկի Յան Կոլեր Ֆիլիպ Դեգեն
Եվրոպայի առաջնություն 2008	Ֆիլիպ Դեգեն Ալեքսանդր Ֆրայ Ռոբերտ Կովաչ Մլադեն Պետրիչ
ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2009	Մուհամեդ Զիդան
2010 թվականի աշխարհի առաջնություն	Նևեն Սուբոտիչ Նելսոն Վալդես Լուկաս Բարիոս
Եվրոպայի առաջնություն 2012	Ռոբերտ Լևանդովսկի Լուկաս Պիշեկ Յակուբ Բլաշիկովսկի Մարսել Շմելցեր Մաթս Հումմելս Իլկայ Գյունդոգան Մարիո Գյոթցե Մարկո Ռոյս Իվան Պերիշիչ
2014 թվականի աշխարհի առաջնություն	Միտչել Լանգերակ Սոկրատիս Պապաստատոպուլոս Ռոման Վայդենֆելեր Մաթս Հումմելս Էրիկ Դուրմ Կևին Գրոսկրոյց Ադրիան Ռամոս Չիրո Իմմոբիլե
ՖԻՖԱ Կոնֆեդերացիաների գավաթ 2017	Ռաֆայել Գերեյրու Մատտիաս Գինտեր

«Ոսկե Գնդակի» մրցանակակիրներ խմբագրել

Հետևյալ ֆուտբոլիստները ստացել են «Ոսկե Գնդակ», Բորուսիայում հանդես գալու տարիներին։

• Մաթիաս Զամմեր - 1996

Բունդեսլիգայի տարվա ֆուտբոլիստներ խմբագրել

Հետևյալ ֆուտբոլիստները, հանդես գալով Բորուսիայում, ճանաչվել են Գերմանիայի տարվա ֆուտբոլիստ:

• Հանս Տիլկովսկի - 1965
• Մաթիաս Զամմեր - 1995, 1996
• Յուրգոն Կոլեր - 1997

Բունդեսլիգայի լավագույն ռմբարկուներ խմբագրել

Հետևյալ ֆուտբոլիստները, հանդես գալով Բորուսիայում, դարձել են Բունդեսլիգայի լավագույն ռմբարկու:

• Լոտար Էմերիխ - 1965/1966, 1966/1967
• Մարսիո Ամորոզո - 2001/2002
• Ռոբերտ Լևանդովսկի - 2013/2014
• Պիեռ Էմերիկ Օբամեյանգ - 2016/2017

Գերմանիայի տարվա լավագույն մարզիչ խմբագրել

Հետևյալ մարզիչները Բորուսիայում հանդես գալու տարիներին ճանաչվել են Գերմանիայի տարվա լավագույն մարզիչ։

• Յուրգեն Կլոպ - 2011, 2012
• Թոմաս Տուխել - 2015, 2016

• http://www.armsport.am/hy/ Արխիվացված 2015-06-30 Wayback Machine
• http://sportstar.am/germany/ Արխիվացված 2014-11-17 Wayback Machine

Պաշտոնական կայքեր խմբագրել

• Դորտմունդի Բորուսիայի պաշտոնական կայք (գերմ.) (անգլ.) (ճապոներեն)
• Բորուսիայի պաշտոնական օնլայն խանութ (գերմ.) (ճապոներեն)

Ոչ պաշտոնական կայքեր խմբագրել

• Սննդի վայրերը Արխիվացված 2014-11-04 Wayback Machine (գերմ.)
• Բորուսիայի օնլայն խանութ Արխիվացված 2014-10-11 Wayback Machine (գերմ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բորուսիա Դորտմունդ» հոդվածին։