วิธีการ เพิ่มภาวะเจริญพันธุ์ตามธรรมชาติ

ดาวน์โหลดบทความ

ดาวน์โหลดบทความ

ภายในบทความนี้:

การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต

การใช้วิธีกะเวลาที่เหมาะสม

บทความที่เกี่ยวข้อง

ข้ออ้างอิง

หลายคู่พบว่าการตั้งครรภ์นั้นยากกว่าที่คิดหลังจากที่พยายามแต่ไม่สำเร็จ โชคไม่ดีที่หลายๆ ปัจจัยมีผลต่อการไม่ติดลูกจนบางครั้งก็เป็นการยากในการระบุว่าอะไรคือสาเหตุกันแน่ บางคู่ที่ไม่ประสบความสำเร็จกับการตั้งครรภ์จะต้องเข้ารับการรักษาราคาแพงเพื่อช่วยให้ตั้งครรภ์ในขณะที่บางคนเพียงแค่ต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเล็กน้อยเพื่อกระตุ้นภาวะเจริญพันธุ์ของพวกเขา วิธีในการเพิ่มโอกาสการตั้งครรภ์ที่เรียบง่ายแต่ได้ผลนั้นมีมากมาย เทคนิคทางธรรมชาติเหล่านี้สามารถเป็นประโยชน์ต่อหลายๆ คู่ที่กำลังพยายามตั้งครรภ์อยู่

ขั้นตอน

ส่วน 1

ส่วน 1 ของ 2:

การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   คุมน้ำหนัก. ค่าดัชนีมวลกายที่เหมาะสมนั้นมีผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ของทั้งผู้ชายและผู้หญิง เพราะน้ำหนักของคุณมีผลต่อการผลิตฮอร์โมนของร่างกาย การมีน้ำหนักเกินจึงนำไปสู่การผลิตอสุจิที่ลดลงของผู้ชาย และความถี่และความสม่ำเสมอของการตกไข่ที่ลดลงของผู้หญิง

   • ค่าดัชนีมวลกายที่ปกติคือระหว่าง 18.5 และ24.9 คุณสามารถหาค่าดัชนีมวลกายออนไลน์ได้ทางเว็บไซต์ของ NIH
2. 
   2
   คุมอาหารให้สมดุล. สิ่งหลักๆ ของการคุมน้ำหนักคือการทานอาหารที่ถูกต้อง แม้งานวิจัยจะไม่ได้ระบุว่าอาหารชนิดใดช่วยเพิ่มภาวะเจริญพันธุ์เป็นพิเศษแต่การทานอาหารที่สมดุลช่วยดูแลสุขภาพโดยรวมที่รวมไปถึงสุขภาพของการสืบพันธุ์ด้วย คุณควรเลี่ยงน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตชนิดอื่นๆ รวมถึงอาหารมันหรือทอด เน้นอาหารที่อุดมไปด้วยผลไม้ ผัก ธัญพืช เนื้อไร้มัน (เช่น ปลาและไก่ไม่มีหนัง) และไขมันดี (เช่น ไขมันโอเมก้า 3 และ 9)

   • จำไว้ว่าเมื่อคุณตั้งครรภ์แล้วคุณต้องค่อยๆ เปลี่ยนอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเลี่ยงทานปลาทูน่าเพราะอาจจะมีปริมาณของสารปรอทสูง
   • โรคทางช่องท้องที่ไม่ได้ตรวจรักษามีผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ที่ลดลงของผู้หญิง หากคุณมีโรคทางช่องท้องคุณต้องพยายามเลี่ยงโปรตีนจากข้าวเมื่อพยายามตั้งครรภ์ ปรึกษาแพทย์สำหรับอาหารที่เหมาะสมที่ไม่มีโปรตีนจากข้าวในระหว่างการตั้งครรภ์
3. 
   3
   ออกกำลังกาย. อีกขั้นตอนสำคัญในการรักษาน้ำหนักตัวที่เหมาะสมคือการออกกำลังกาย โดยเฉพาะในผู้ชายเพราะการออกกำลังกายเป็นประจำสามารถช่วยผลิตเอนไซม์ที่ปกป้องอสุจิได้

   • คุณควรตั้งเป้าออกกำลังกายเพื่อกระตุ้นหัวใจให้ได้อย่างน้อย 30 นาที (อะไรก็ได้ที่ทำให้หัวใจเต้นแรงขึ้น เช่น วิ่งเหยาะๆ ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ เป็นต้น) 5 วันต่อสัปดาห์
   • จำไว้ว่าผู้หญิงควรออกกำลังกายในระดับปานกลางเพราะการออกกำลังอย่างหนักจะลดระดับโปรเจสเตอโรนซึ่งเป็นฮอร์โมนที่สำคัญต่อการตกไข่ คุณควรจำกัดการออกกำลังกายอย่างหนักให้น้อยกว่า 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
4. 
   4
   เลี่ยงความเสี่ยงต่อการติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ (STIs). โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ โดยเฉพาะโรคคลามีเดียและโรคหนองในซึ่งสามารถทำให้เป็นหมันทั้งผู้ชายและผู้หญิงได้ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สองโรคนี้มักไม่แสดงอาการ นั้นคุณและคู่รักควรนัดตรวจหาโรคก่อนที่จะหยุดใช้ถุงยางอนามัยเมื่อคุณวางแผนที่จะตั้งครรภ์

   • ทั้งสองโรคคือการติดเชื้อแบคทีเรียและคุณสามารถรักษามันได้ด้วยการใช้ยาฆ่าเชื้อจากแพทย์
5. 
   5
   เลิกบุหรี่. การบริโภคผลิตภัณฑ์ที่มียาสูบคืออีกสาเหตุหนึ่งของการเป็นหมันในผู้ชายและผู้หญิง ผู้หญิงที่สูบบุหรี่เสี่ยงที่จะมีรังไข่เสื่อมและไข่ฝ่อก่อนวัยอันควร ผู้ชายที่สูบบุหรี่จะมีจำนวนอสุจิลดลง การเคลื่อนตัวของอสุจิแย่ลงและอสุจิผิดรูปร่าง

   • การเลิกสูบบุหรี่ในทันทีมักจะไม่ใช่วิธีที่ได้ผลที่สุดในการเลิกสูบตลอดไป ปรึกษาแพทย์สำหรับตัวช่วยในการเลิกสูบบุหรี่ที่ปลอดภัยต่อคู่ที่พยายามตั้งครรภ์
   • คุณยังสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้จากวิธีการเลิกสูบบุหรี่
6. 
   6
   ลดการบริโภคแอลกอฮอล์. ผู้เชี่ยวชาญชี้ว่าการบริโภคแอลกอฮอล์มีผลต่อการแทรกซ้อนของภาวะเจริญพันธุ์ในผู้ชายและผู้หญิง การดื่มอย่างหนักหน่วงสามารถทำให้การตกไข่ในผู้หญิงผิดปกติจึงยากต่อการคำนวณวันที่เจริญพันธุ์มากที่สุด การดื่มอย่างหนักในผู้ชายมีผลต่อระดับเทสโทสเตอโรนที่ต่ำทำให้จำนวนอสุจิลดลงหรือแม้แต่ไร้สมรรถภาพทางเพศ คุณควรดื่มในปริมาณที่เหมาะสมและงดการบริโภคแอลกอฮอล์เมื่อพยายามตั้งครรภ์
7. 
   7
   สำรวจสารหล่อลื่น. ลองงดการใช้สารหล่อลื่นระหว่างมีเพศสัมพันธ์หากเป็นไปได้ สารหล่อลื่นมากมายมีสารเคมีที่ฆ่าอสุจิหรือทำให้มันยากที่จะมายังรังไข่ของผู้หญิง หากคุณต้องใช้สารหล่อลื่นก็ลองใช้เบบี้ออยล์หรือยี่ห้อที่เป็นมิตรต่อการเจริญพันธุ์
8. 
   8
   งดคาเฟอีน. การบริโภคคาเฟอีนมากเกินไปมีผลต่อปัญหาการสืบพันธุ์โดยเฉพาะในผู้หญิง ผู้เชี่ยวชาญการวางแผนครอบครัวแนะนำว่าผู้หญิงที่พยายามตั้งครรภ์ควรจำกัดการบริโภคคาเฟอีนให้น้อยกว่า 200 หรือ 300 มิลลิกรัมต่อวัน

   • แปลว่าคุณต้องจำกัดการบริโภคให้อยู่ที่กาแฟขนาดแปดออนซ์หนึ่งแก้วหรือช๊อตเอสเปรซโซขนาดหนึ่งออนซ์สองแก้ว (หรือน้อยกว่า)
9. 
   9
   ทำงานช่วงกลางวันหากเป็นไปได้. การทำงานแบบสลับกะหรืออยู่กะกลางคืนมีผลต่อตารางการนอนของแต่ละคนซึ่งมีผลต่อฮอร์โมนสืบพันธุ์ หากคุณทำงานกลางคืน ลองเปลี่ยนเป็นกะกลางวันอย่างน้อยเพียงชั่วคราว หากไม่สามารถทำได้ก็ให้นอนให้ตรงเวลาทุกวัน
10. 
    10
    ปรึกษาเรื่องการรักษากับแพทย์. การรักษาบางอย่าง (เช่น ตัวบล็อกทางเดินแคลเซียมและยาแก้ซึมบางตัว) สามารถนำไปสู่ภาวะเจริญพันธุ์ที่ลดลง ปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับผลข้างเคียงของยา เขาอาจจะเปลี่ยนตัวยาหรือลดขนาดยาเมื่อคุณพยายามตั้งครรภ์

    • ห้ามเปลี่ยนตัวยาโดยไม่ปรึกษาแพทย์ก่อนเด็ดขาด
11. 
    11
    เลี่ยงความเสี่ยงต่อการรับสารเคมีและสารพิษ. ทั้งผู้ชายและผู้หญิงควรจำกัดความเสี่ยงต่อการรับสารเคมีและสารพิษซึ่งสามารถนำไปสู่ความผิดปกติของประจำเดือนในผู้หญิงและปริมาณอสุจิที่ลดลงและเสียหายในผู้ชาย คุณควรสวมเสื้อผ้าและอุปกรณ์ป้องกันเมื่อต้องเจอกับสารเคมี ประเภทที่ควรหลีกเลี่ยงได้แก่:

    • ไนตรัสอ๊อกไซด์หากคุณทำงานเป็นหมอฟันหรือผู้ช่วยหมอฟัน
    • สารเคมีออร์แกนิคเช่นสารเคมีที่พบในการซักแห้ง
    • สารเคมีทางการเกษตร
    • สารเคมีทางอุตสาหกรรมและการผลิต
    • สารเคมีจากการทำผม
12. 
    12
    ลดความเครียด. ระดับความเครียดที่เพิ่มขึ้นอาจมีผลต่อฮอร์โมนสืบพันธุ์และภาวะเจริญพันธุ์ในผู้ชายและผู้หญิงหากคุณมีระดับความเครียดที่สูงในที่ทำงานหรือบ้านก็ควรใช้เวลาผ่อนคลายกับการทำสมาธิ งานอดิเรกที่ชอบหรือกิจกรรมคลายเครียดที่ชอบ

    • คุณสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีในการลดความเครียดได้จากวิธีการลดความเครียด
13. 
    13
    เลี่ยงอุณหภูมิที่สูง. อุณหภูมิที่เกินจากอุณหภูมิปกติของร่างกายบริเวณอัณฑะของผู้ชายมีผลต่อการผลิตอสุจิ ใส่กางเกงในที่ไม่รัดและโปร่ง (เช่น ผ้าฝ้าย) และเลี่ยงภาวะที่มีอุณหภูมิสูง เช่น ซาวน่าและอ่างน้ำร้อน
    โฆษณา

ส่วน 2

ส่วน 2 ของ 2:

การใช้วิธีกะเวลาที่เหมาะสม

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   บันทึกการหลั่งของมดลูกบนปฏิทิน. ผู้หญิงสามารถบันทึกอุณหภูมิของร่างกายและการเปลี่ยนแปลงของตกขาวเพื่อระบุเวลาที่พวกเขาเจริญพันธุ์มากที่สุด วิธีนี้เรียกว่าการคุมกำเนิดแบบธรรมชาติ เริ่มบันทึกข้อมูลของตกขาวบนปฏิทินทุกวันหลังจากวันสุดท้ายของประจำเดือนครั้งล่าสุด
2. 
   2
   ตรวจสอบตกขาวเมื่อคุณปัสสาวะ. วิธีที่ง่ายที่สุดในการตรวจสอบคือการเช็ดด้วยกระดาษชำระก่อนการปัสสาวะครั้งแรกของวัน คุณควรสังเกตตกขาวจากสิ่งเหล่านี้:

   • สี – มันสีเหลือง ขาว ใสหรือขุ่น?
   • ความข้น – มันข้น เหนียวหรือไม่?
   • ความรู้สึก – มันแห้ง เปียกหรือลื่น?
   • คุณควรงดเพศสัมพันธ์ระหว่างรอบที่คุณเริ่มบันทึกข้อมูลครั้งแรกเพื่อเลี่ยงความสับสนระหว่างสารหล่อลื่นจากเพศสัมพันธ์กับตกขาว
3. 
   3
   จำการเปลี่ยนแปลงของตกขาวระหว่างรอบ. คุณจะสังเกตความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของตกขาวตลอดเดือนนั้น เช่น:

   • ไม่มีการหลั่งที่ชัดเจนในช่วงสามหรือสี่วันหลังจากที่ประจำเดือนครั้งล่าสุดหมด
   • มีตกขาวขุ่นและเหนียวปริมาณน้อยเป็นเวลาสามถึงห้าวัน
   • มีตกขาวใส เปียกและลื่นปริมาณมากเป็นเวลาสามถึงสี่วันซึ่งสอดคล้องกับเวลาก่อนและระหว่างการตกไข่
   • ตกขาวหายไปเป็นเวลา 11 ถึง 14 วันจนประจำเดือนมา
4. 
   4
   บันทึกอุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายบนปฏิทินเดียวกับที่บันทึกตกขาว. อุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายคืออุณหภูมิเมื่อคุณพักผ่อน ผู้หญิงหลายคนมีอุณหภูมิร่างกายที่สูงขึ้นเล็กน้อยประมาณ 0.3 องศาเซลเซียสระหว่างช่วงตกไข่ซึ่งสามารถช่วยระบุวันที่เจริญพันธุ์มากที่สุด

   • คุณต้องใช้ปรอทดิจิตอลที่แม่นยำซึ่งสามารถวัด 0.1 องศาได้เพราะความเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมินั้นเล็กน้อยมาก
   • คุณสามารถใช้ปรอทวัดช่องปาก ช่องคลอดหรือทวารหนักแต่ต้องใช้วิธีที่มั่นคงในการวัดเพื่อผลลัพธ์ที่แม่นยำ
5. 
   5
   บันทึกอุณหภูมิของคุณก่อนลุกออกเตียงในตอนเช้า. คุณควรเก็บปรอทไว้ข้างเตียงและบันทึกอุณหภูมิของคุณก่อนลุกออกเตียงในตอนเช้าเพื่อให้ได้อุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายที่แม่นยำภายใต้เงื่อนไขเดียวกันทุกวัน คุณต้องนอนต่อเนื่องให้ได้อย่างน้อยสามชั่วโมงระหว่างคืนเพื่อเลี่ยงความเปลี่ยนแปลงจากการนอนไม่ต่อเนื่อง
6. 
   6
   พยายามสืบพันธุ์ในวันที่คุณเจริญพันธุ์มากที่สุด. วันที่คุณเจริญพันธุ์มากที่สุดคือประมาณสองวันก่อนที่อุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายจะเพิ่ม โดยการบันทึกทั้งตกขาวและอุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายนี้คุณจะสามารถระบุวันที่คุณเจริญพันธุ์มากที่สุดได้เมื่อตกขาวมามากและใสแต่อุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายยังไม่เพิ่ม โดยการบันทึกทั้งตกขาวและอุณหภูมิพื้นฐานของร่างกาย

   • แม้สองวันก่อนที่อุณหภูมิพื้นฐานของร่างกายจะเพิ่มนั้นคือก่อนที่คุณจะเริ่มตกไข่แต่ก็เป็นวันที่เหมาะสมเพราะอสุจิของคู่รักสามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงห้าวันในระบบสืบพันธุ์ของคุณ
   • คุณอาจจะต้องบันทึกช่วงนี้หลายๆ เดือน ใจเย็นๆ และวางแผนการมีเพศสัมพันธ์กับคู่รักในช่วงนี้ของแต่ละเดือน
   โฆษณา

เคล็ดลับ

• คุณควรปรึกษาปัญหาของภาวะเจริญพันธุ์ที่ยืดเยื้อกับแพทย์ หากคุณลองทางเลือกเหล่านี้เพื่อเพิ่มภาวะเจริญพันธุ์และยังไม่ประสบความสำเร็จ คุณก็ควรนัดนักกายภาพ การตรวจภาวะเจริญพันธุ์อย่างละเอียดสามารถระบุปัญหาที่ทำให้คุณไม่ประสบความสำเร็จกับการตั้งครรภ์ได้

โฆษณา