ดาวน์โหลดบทความดาวน์โหลดบทความX
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Alan O. Khadavi, MD, FACAAI. นายแพทย์ อลัน โอ. คาดาวีเป็นแพทย์เฉพาะทางด้านภูมิแพ้ในลอสแอนเจลิส ผู้มีความชำนาญพิเศษด้านกุมารเวชศาสตร์โรคภูมิแพ้ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาชีวเคมีจากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐนิวยอร์ก (SUNY) ที่สโตนีบรูค และแพทยศาสตร์จากศูนย์วิทยาศาสตร์เชิงสุขภาพ มหาวิทยาลัยแห่งรัฐนิวยอร์กที่บรูคลิน คุณหมอคาดาวีจบหลักสูตรแพทย์ประจำบ้านสาขากุมารเวชศาสตร์จากโรงพยาบาลเด็กชไนเดอร์ในนิวยอร์ก และแพทย์ประจำบ้านต่อยอดสาขาโรคภูมิแพ้และภูมิคุ้มกัน และแพทย์ประจำบ้านสาขากุมารเวชศาสตร์ จากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยลองไอแลนด์ ปัจจุบันเป็นแพทย์เฉพาะทางด้านภูมิแพ้/ภูมิคุ้มกันในเด็กและผู้ใหญ่ นอกจากนี้เขายังมีวุฒิ Diplomate of the American Board of Allergy and Immunology, Fellow of the American College of Allergy, Asthma & Immunology (ACAAI) และเป็นสมาชิกของ American Academy of Allergy, Asthma & Immunology (AAAAI) คุณหมอคาดาวีได้รับการเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งใน Top Doctors หรือสุดยอดคุณหมอ ในปีพ.ศ. 2556 - 2563 จัดอันดับโดย Castle Connolly และได้รับรางวัล Patient Choice Awards ในสาขา "Most Compassionate Doctor" (แพทย์ผู้เปี่ยมจริยธรรม) ในปีพ.ศ. 2556 - 2557 อีกด้วย
บทความนี้ถูกเข้าชม 30,587 ครั้ง
การจามเป็นกลไกธรรมชาติของร่างกาย ในหลายๆ วัฒนธรรมนั้นถือว่าไม่ค่อยดีในแง่มารยาททางสังคม โดยเฉพาะถ้าไม่มีทิชชู่พกไว้อยู่ด้วยน่ะนะ ถึงอย่างนั้น ใครหลายๆ คนก็อยากจะหยุดจามด้วยเหตุผลมากมายต่างกันไป รวมไปถึงผู้ที่ได้รับรางวัลกินเนสบุคที่จามติดต่อกัน 977 วัน และจามอีกไม่รู้ปาไปตั้งเท่าไรแล้ว
ขั้นตอน
บีบจมูก. จับส่วนใกล้ๆ ปลายจมูกและดึงเหมือนกับว่าจะดึงจมูกออกจากใบหน้า ไม่ต้องดึงถึงขั้นเจ็บ แต่ให้ยืดกระดูกอ่อนออกมาเพื่อยั้งการจามเอาไว้
เป่าจมูก. ใช้ทิชชู่ปิดแล้วเป่าจมูกเมื่อรู้สึกว่ากำลังจะจาม มันจะช่วยทำให้โพรงจมูกโล่ง ซึ่งเป็นส่วนของสาเหตุที่ทำให้จะเกิดอาการจาม
หยิกริมฝีปากบน. ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้หยิกเบาๆ ที่ริมฝีปากบนแล้วกดขึ้นไปทิศเดียวกับทางรูจมูก นิ้วโป้งของคุณควรหันไปทางรูจมูกด้านหนึ่ง และนิ้วชี้ก็หันไปอีกด้านหนึ่ง ดันริมฝีปากบนขึ้นเบาๆ
ใช้ลิ้น. กดลิ้นไว้หลังฟันหน้าสองซี่ ที่เพดานปากชิดกับปุ่มเหงือกนั่นเอง ออกแรงกดด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงที่สุดจนกว่าความรู้สึกจั๊กจี้จะหายไป
หยุด แลบลิ้น และรอ. หาโต๊ะเล็กๆ ในบ้าน แล้วยื่นหน้าก้มบนโต๊ะโดยให้ห่างขึ้นมา 1 นิ้ว (2.5 ซม.) จากบนโต๊ะ และแลบลิ้นออกมา แล้วอาการจามจะหายไปโดยธรรมชาติ อาจต้องใช้เวลาประมาณ 5 ถึง 7 วินาที อย่างน้อยถ้ามันไม่ได้ผล คนรอบข้างที่มาเห็นก็รู้สึกว่ามันน่าสนใจและตลกอยู่ดีนั่นแหละ!
เขี่ย. เขี่ยเพดานปากด้วยปลายลิ้น เมื่อคุณรู้สึกเหมือนจะจาม โดยทำต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าความรู้สึกจะจามหายไป ใช้เวลาประมาณ 5 ถึง 10 วินาที
ยั้งการจามด้วยมือของคุณ. ยื่นนิ้วโป้งของมือใดมือหนึ่งไปคนละทางกับนิ้วที่เหลือ ใช้มุมคมๆ ของเล็บหัวแม่โป้งและนิ้วชี้จากอีกมือที่เหลือ หยิกตรงหนังพังผืดระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วที่เหลือของมืออีกข้าง
บีบจุดที่อยู่ระหว่างคิ้ว. มันเป็นจุดที่เอาไว้บีบเพื่อหยุดอาการปวดหัว โดยได้ผลกับอาการจามด้วยเช่นกัน ใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้หยิกบริเวณระหว่างหัวคิ้วทั้งสองคนกว่าจะรู้สึกถึงแรงกดดันจำนวนมาก
หยิกใต้จมูก. ใช้ด้านข้างของนิ้วคุณ (วางมือเป็นแนวนอนใต้ดวงตาของคุณ) กดตรงกระดูกอ่อนบนจมูกคุณ แค่ใต้กระดูกสันจมูกของคุณนั่นแหละ มันจะไปหยิกตรงเส้นประสาทที่ทำให้เราจาม
กดเบาๆ ตรงใบหู. เขี่ยใบหูเบาๆ เมื่อคุณรู้สึกว่าจะจาม มันจะดูเหมือนว่าคุณแค่เล่นเขี่ยตุ้มหูที่ใส่อยู่เฉยๆ เมื่อจะยั้งการจามในที่สาธารณะ
ถ้าคุณเห็นใครบางคนกำลังจะจาม หรือพูดว่ารู้สึกกำลังจะจาม ให้พูดอะไรไร้สาระออกมา บางครั้งสมองก็จะ’ลืม’ว่าจะจามไปเอง
ทำเป็นโมโห. กัดฟันเข้าด้วยกัน แต่ให้ใช้ลิ้นด้วย (ใช้กล้ามเนื้อลิ้นดันด้านหลังของฟันหน้า) ดันกดให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้! การกระตุ้นนี้จะทำให้การที่จะจามได้หยุดลงไป
ใช้เมล็ดยี่หร่าดำ (เทียนดำ). คุณสามารถหาซื้อทางออนไลน์หรือตามร้านที่ขายของสมุนไพรแถวบ้าน หยิบมากำมือหนึ่งแล้วห่อด้วยผ้า อย่างผ้าเช็ดหน้า ผ้าเช็ดมือ เป็นต้น จากนั้นห่อเอาไว้ในมือแล้วกำให้แตกเล็กน้อย ถือกุมไว้ใกล้ๆ จมูกแล้วหายใจเข้าเล็กน้อย แล้วอาการจามของคุณก็จะหายไปเลยล่ะ!โฆษณา
เตรียมตัวรักษาสุขอนามัยของตัวเอง. ใช่แล้ว สุขอนามัย มีการยืนยันทางการแพทย์แล้วว่าการที่คุณไม่สามารถหยุดจามได้เพราะกระเพาะของคุณแน่นไปด้วยอาหาร น่ะสิ มันจะเกิดขึ้นทันทีหลังจากที่รับประทานอาหารมื้อใหญ่เข้าไป ฉะนั้นจะหลีกเลี่ยงมันได้อย่างไรล่ะ? ก็อย่ากินเยอะเกินไปไง- ถ้าหากว่าคุณสงสัยเกี่ยวกับคำว่า George ล่ะก็ มันเป็นตัวย่อน่ะ มาจากการจามที่ไม่สามารถควบคุมได้ในช่วงของความอิ่ม เป็นลักษณะที่สืบทอดได้และได้รับการตั้งเป็นชื่อ เดิมทีมันคือคำผสมระหว่างคำว่าจามกับและความอิ่ม[1] คราวนี้คุณก็รู้แล้วว่าต้องมาดูพฤติกรรมการรับประทานของคุณ เมื่อไรกันที่คุณมักจะจามบ่อยๆ ล่ะ?
รู้ว่าคุณอาจ"จามเพราะแดด". ถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเองจามตอนออกไปเจอกับแสงแดดจ้าๆ คุณอาจมีอาการจามเหตุแสง หรือที่เรียกว่า photic sneeze reflex. มันเกิดขึ้นกับประชากรจำนวน 18-35% โดยเรียกว่า ACHOO ซึ่งย่อมาจาก Autosomal dominant Compelling Helio-Ophthalmic Outburst syndrome (ศัพท์ทางแพทย์ที่ว่าด้วยยีนเด่นเกี่ยวกับดวงตา) ทีนี้รู้มากขึ้นแล้วใช่ไหม? ว่ามันเป็นกรรมพันธุ์ และสามารถรักษาได้ด้วยสารต้านฮิสตามีนถ้าหากว่ามันทำให้คุณรู้สึกไม่สะดวกเท่าไร[2]- หรือจะสวมแว่นกันแดด (โดยเฉพาะเลนส์ตัดแสง) หรือผ้าพันคอก็ได้ ถ้าแสงจ้า (หรือแสงอาทิตย์) ส่องมา ให้หลบตาไปทางอื่นแล้วมองทางที่มืดกว่าหรือเป็นธรรมชาติกว่า และจะยิ่งสำคัญไปอีกถ้าหากว่าคุณกำลังขับขี่ยานพาหนะอยู่
เตรียมตัวเอาไว้. ถ้าคุณอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เสี่ยงต่อการจามสูง (เช่น ฝุ่นพริกไทยที่ฟุ้งกระจายหรือทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยละอองเกสรดอกไม้) ให้เตรียมตัวเพื่อกลั้นจามไว้ให้ดี- เตรียมทิชชู่เอาไว้ในมือ ใช้จามและเป่าจมูกตัวเอง
- ทำให้จมูกเปียก มันจะทำให้ยั้งการจามเอาไว้ได้ แม้ว่าการพ่นน้ำออกทางจมูกจะได้ผลเช่นกัน แต่คุณอาจอยากติดทิชชู่เปียกไว้เช็ดรูจมูกก็ได้ ใช้น้ำยาหยอดตา หรือดมไอน้ำที่ลอยขึ้นมาจากแก้วกาแฟก็ดี[3]
กำจัดอาการแพ้. สำหรับผู้ที่ไม่ได้จามสุ่มสี่สุ่มห้า แต่เหมือนจะจามอย่างคงที่ด้วยสาเหตุส่วนตัว อาจเป็นอะไรที่มากกว่าสภาพแวดล้อมแล้วล่ะ แนะนำให้ไปปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับอาการแพ้ มีอาการจามบางอย่างที่ยังสามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้- ใช้ยาต้านฮิสตามีน ไม่ใช่เพียงจะทำให้หยุดจาม แต่ยังหยุดไอ น้ำมูกไหล ระคายตาได้อีกด้วย ยาเบนาดริลนั้นกินแล้วจะง่วงนอน แต่ยาอื่นๆ อย่างยาคลาริทิน จะมีผลข้างเคียงน้อยกว่า[4]
- ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อย รวมทั้งบ้านและรถของคุณ ยิ่งได้สัมผัสกับสิ่งที่แพ้น้อยเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น ปล่อยให้สิ่งที่อยู่ข้างนอกมันอยู่ข้างนอกต่อไป[4]
- ถ้าคุณออกไปข้างนอกนานๆ ให้กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เพราะคุณอาจไปพาพวกละอองเกสรกลับมาด้วยก็เป็นได้[4]
โฆษณา
รู้ว่าตอนไหนที่ไม่ควรกลั้นจาม. การจาม รู้จักกันในศัพท์ทางเทคนิคว่า Sternutation ซึ่งเป็นกลไกสำคัญอย่างหนึ่งของร่างกาย ปกติแล้วการจามนั้นจะเป็นการกำจัดอากาศในร่างกายออกไปด้วยความเร็วถึง 160 กม./ชม. ซึ่งความเร็วระดับมากขนาดนี้อาจทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสได้ถ้าหยุดอย่างผิดวิธี จึงเป็นสาเหตุที่คุณไม่ควรหยุดจามในขณะที่กำลังจามอยู่- ยกตัวอย่างเช่น อย่าบีบจมูกจมูกหรือปิดปากสนิทขณะที่กำลังจามอยู่ การทำอย่างนี้อาจทำให้คุณบาดเจ็บหนักได้ หากไปกันแรงและความเร็วของการจามโดยเฉลี่ยออกจากร่างกาย อาจทำให้คุณสูญเสียการได้ยิน และได้รับความเสียหายที่หลอดเลือดในศีรษะได้ โดยเฉพาะถ้าคุณพยายามจะหยุดจามในตอนที่จามออกไปแล้ว
จามอย่างมีสุขอนามัย. ถ้าคุณอยู่กับผู้อื่น อาจเสี่ยงต่อการแพร่แบคทีเรียตัวร้ายเมื่อคุณจามออกไปครั้งหนึ่ง (หรือสองหรือสาม หรืออาจเป็นสี่ก็ได้) "ละออง"การจามสามารถพุ่งกระจายไปได้ไกลถึง 1.5 เมตรจากตัวคุณได้เลยนะ! รัศมีเท่านั้นก็แพร่ไปได้หลายคนอยู่ ฉะนั้นช่วยระวังด้วยล่ะ- ถ้าเป็นไปได้ ให้จามใส่ทิชชู่แล้วทิ้งมันไปซะ ถ้าไม่มีทิชชู่ก็จามใส่แขนเสื้อแทน ถ้าคุณจามใส่มือ ก็ให้ไปล้างมือซะด้วย เพราะมือคุณต้องจับลูกบิดประตู ใบหน้า พื้นผิวต่างๆ และคนอื่นๆ อยู่แล้ว และถ้าคุณไม่มีน้ำให้ล้างมือ ก็ให้พกเจลล้างมือติดตัวไปด้วยแล้วกัน[5]
จามอย่างมีมารยาท. เมื่ออยู่ท่ามกลางคนจำนวนมาก คุณอาจถูกมองแรงได้ถ้าจามออกไปอย่างรุนแรง มันจะเป็นการแพร่เชื้อโรคและกระจายน้ำลายไปอีก ฉะนั้นให้พยายามจามอย่างสุขุมที่สุดเท่าที่จะทำได้- การจามใส่ข้อศอกตัวเองสามารถช่วยแก้สถานการณ์เรื่องเสียงได้ แต่ถ้าไม่มีตัวเลือก ให้หยิบทิชชู่ ก้มหัวลง และจามให้เงียบๆ
จามอย่างปลอดภัย. ถ้าคุณกระดูกซี่โครงหัก การจามก็จะเจ็บมากๆ เลยล่ะ ให้หายใจออกจากปอดมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ มันจะไปช่วยลดความดันบริเวณกระดูกซี่โครงและทำให้การจามอ่อนลง ความเจ็บก็จะลดลงด้วย- ถ้าคุณเจ็บอวัยวะภายใน คุณก็คงไม่อยากจามหรอกจริงๆ ให้รับประทานยาตามรายชื่อที่ให้ไว้ข้างบน แต่อย่าลืมที่จะหายใจออกด้วยล่ะ เมื่อมีอากาศไหลเวียนน้อยลง อวัยวะภายในก็จะไม่มีการแกว่งโยก ป้องกันไม่ให้เกิดการจามจากการมีผลระยะยาว
โฆษณา
เคล็ดลับ
- สร้างนิสัยพกทิชชู่หรือผ้าเช็ดหน้าติดตัวตลอดเวลา จะได้ไม่ต้องมาหาทีหลังเมื่อเผลอจามออกมา
- ถ้าคุณจะจาม ให้พูดว่า pumpkin (ฟักทอง) หรือ pineapple (สับปะรด) ง่ายกว่าวิธีข้างบนเยอะ
- อาการจามเหตุแสงอาจเกิดได้หลายครั้งติดต่อกัน มักเกิดกับคน 18% ถึง 35% ของจำนวนประชากร โดยเฉพาะพวกที่เป็นคอเคเซียนหรือเชื้อชาติอื่นๆ เงื่อนไขนั้นเกิดจากยีนเด่นที่ถูกสืบทอดมาในพันธุกรรม หรืออาจเกิดจากความผิดปกติในนิวเคลียสของเส้นประสาทใบหน้าตั้งแต่กำเนิด
- การใส่เกลือเข้าไปในจมูกก็ช่วยอยู่นะ
- ถ้าคุณจามก็พยายามอย่าแพร่เชื้อไปให้คนอื่น แพทย์หลายคนแนะนำให้จามใส่ด้านในของข้อศอกจะดีกว่าจามใส่มือ เพราะเสี่ยงในการแพร่เชื้อโรคไปอีก หรืออย่างน้อยที่สุดก็ควรปิดปากและจมูกเพื่อไม่ให้เชื้อโรคแพร่กระจายไปในอากาศ คุณสามารถจามออกมาในทิชชู่ จากนั้นก็ไปล้างมือให้ไวที่สุดเพื่อเลี่ยงการแพร่โรคได้
- ถ้าคุณรู้สึกเหมือนจะจาม ให้พกทิชชู่ติดตัวไว้ (ในกรณีที่จามมากกว่าหนึ่งครั้ง)
- ถ้าอยู่ใกล้คนอื่น ป้องมือแล้วปิดปากเอาไว้เพื่อไม่แพร่เชื้อโรคออกไป แล้วหยิกจมูกตัวเอง
- ถ้าคุณกำลังจะจาม อย่าใช้มือหรือทิชชู่ แต่ให้จามใส่ข้อศอก เพื่อที่เชื้อโรคจะได้แพร่ออกไปน้อยกว่าเดิม
- อีกวิธีที่จะช่วยยั้งไม่ให้จาม คือกัดริมฝีปากล่างด้านใน (ไม่ต้องกัดแรง)
โฆษณา
คำเตือน
- การพยายามหยุดจามหรือกลั้นจามเอาไว้ตอนที่จามออกไปแล้ว อาจทำให้คุณเกิดภาวะมีอากาศในเนื้อเยื่อเมดิแอสตินัมได้ ซึ่งอันตรายมาก
- การยับยั้งการจามจะทำให้เกิดอันตรายกับสุขภาพคุณได้ ให้ศึกษาจากแหล่งที่มาด้านล่างเพื่อดูว่ามีกรณีบาดเจ็บขั้นรุนแรงแบบไหนอีกที่เกิดขึ้นเพราะการกลั้นจาม
- การกลั้นจามสามารถทำให้เกิดการบาดเจ็บ อย่างเช่น เกิดแผลที่กะบังลม ทำให้หลอดเลือดแตก และในกรณีที่ร้ายแรงมาก มันอาจทำให้หลอดเลือดในสมองอ่อนแอลงและเป็นสาเหตุของอาการหลอดเลือดแตกเนื่องจากความดันโลหิตสูงได้เลย
โฆษณา
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1017036/
- ↑ http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=looking-at-the-sun-can-trigger-a-sneeze
- ↑ http://voices.yahoo.com/how-stop-sudden-sneeze-attack-6615238.html
- ↑ 4.0 4.1 4.2 http://www.medicalnewstoday.com/releases/96789.php
- ↑ http://www.cdc.gov/healthywater/hygiene/etiquette/coughing_sneezing.html
เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้
แพทย์เฉพาะทางด้านภูมิแพ้
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Alan O. Khadavi, MD, FACAAI. นายแพทย์ อลัน โอ. คาดาวีเป็นแพทย์เฉพาะทางด้านภูมิแพ้ในลอสแอนเจลิส ผู้มีความชำนาญพิเศษด้านกุมารเวชศาสตร์โรคภูมิแพ้ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาชีวเคมีจากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐนิวยอร์ก (SUNY) ที่สโตนีบรูค และแพทยศาสตร์จากศูนย์วิทยาศาสตร์เชิงสุขภาพ มหาวิทยาลัยแห่งรัฐนิวยอร์กที่บรูคลิน คุณหมอคาดาวีจบหลักสูตรแพทย์ประจำบ้านสาขากุมารเวชศาสตร์จากโรงพยาบาลเด็กชไนเดอร์ในนิวยอร์ก และแพทย์ประจำบ้านต่อยอดสาขาโรคภูมิแพ้และภูมิคุ้มกัน และแพทย์ประจำบ้านสาขากุมารเวชศาสตร์ จากโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยลองไอแลนด์ ปัจจุบันเป็นแพทย์เฉพาะทางด้านภูมิแพ้/ภูมิคุ้มกันในเด็กและผู้ใหญ่ นอกจากนี้เขายังมีวุฒิ Diplomate of the American Board of Allergy and Immunology, Fellow of the American College of Allergy, Asthma & Immunology (ACAAI) และเป็นสมาชิกของ American Academy of Allergy, Asthma & Immunology (AAAAI) คุณหมอคาดาวีได้รับการเสนอชื่อให้เป็นหนึ่งใน Top Doctors หรือสุดยอดคุณหมอ ในปีพ.ศ. 2556 - 2563 จัดอันดับโดย Castle Connolly และได้รับรางวัล Patient Choice Awards ในสาขา "Most Compassionate Doctor" (แพทย์ผู้เปี่ยมจริยธรรม) ในปีพ.ศ. 2556 - 2557 อีกด้วย บทความนี้ถูกเข้าชม 30,587 ครั้ง
หมวดหมู่: การดูแลและไลฟ์สไตล์ | สุขภาพทั่วไป
มีการเข้าถึงหน้านี้ 30,587 ครั้ง
บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม
⚠️ Disclaimer:
Content from Wiki How ไท language website. Text is available under the Creative Commons Attribution-Share Alike License; additional terms may apply.
Wiki How does not encourage the violation of any laws, and cannot be responsible for any violations of such laws, should you link to this domain, or use, reproduce, or republish the information contained herein.
- - A few of these subjects are frequently censored by educational, governmental, corporate, parental and other filtering schemes.
- - Some articles may contain names, images, artworks or descriptions of events that some cultures restrict access to
- - Please note: Wiki How does not give you opinion about the law, or advice about medical. If you need specific advice (for example, medical, legal, financial or risk management), please seek a professional who is licensed or knowledgeable in that area.
- - Readers should not judge the importance of topics based on their coverage on Wiki How, nor think a topic is important just because it is the subject of a Wiki article.
โฆษณา
