Ենթամնա
Ենթամնա, հայերենի կետադրական բացահայտության նշաններից, որն օգտագործվում է բառը տողադարձի ենթարկելու ժամանակ կամ այն վանկատելու համար, դրվում է բառի անջատված հատվածների միջև, օրինակ՝ դա֊սա֊գիրք, պա֊հա֊րան[1]։
֊ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Պատմություն խմբագրել
Ենթամնան քերականների և հայկական հին ձեռագրերում գործածվել է 12-րդ դարից որպես առոգանության նշան (‿ կամ — ձևով)[2]։ Մյուս կողմից ենթամնան հնում գործածվում էր իբրև «անհոդակապ բարդ բառերի բաղադրիչները միմյանց միացնող գծիկ», որը դրվում էր տողի մեջ, ցանկացած նման բառերի ներքևում, իսկ այժմ այն հիմնականում կիրառվում է իբրև տողադարձի նշան և դրվում է տողի վերջում[3]։ Անվանման տարբերակներն են՝ կիսենթամնա, ենթամայն, ենթամնա, ներքսագրական, տողադարձի նշան։ Ենթամայն տերմինն առաջացել Դիոնիսիոս Թրակացու «Քերականական արվեստ» աշխատության մեկնությունից արված ύμεν-ի պատճենումից, այն է՝ հին հունարեն՝ ν'πο֊ «ենթ-, տակը» և հին հունարեն՝ ՛'εν (ετς) «մի, մեկ», սակայն հունարենից տարբեր տեսք ունի։
Յունիկոդում խմբագրել
Ենթամնան համակարգչային Յունիկոդ ստանդարտում ներկայացվում է U+058A նիշով։
Տես նաև խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Ա. Սարգսյան, Ս. Համբարձումյան, Հայոց լեզու և խոսքի մշակույթ, Երևան, 2012» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2015 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ մայիսի 30-ին.
- ↑ Մխիթարյան, Հ.Մ. (1960). «Հին հայերենի կետադրությունը». Պատմաբանասիրական հանդես (4):
- ↑ Վ. Համբարձումյան, Հայոց լեզվի կետադրական տերմինների ծագումը և կառուցվածքը, էջ 202-218