ดาวน์โหลดบทความดาวน์โหลดบทความX
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Zora Degrandpre, ND. ดร.เดกรองด์เปรเป็นแพทย์แนวธรรมชาติบำบัดที่มีใบอนุญาตในวอชิงตัน เธอได้รับปริญญาโทจากวิทยาลัยแห่งยาธรรมชาติแห่งชาติในปี 2007
มีการอ้างอิง 15 ข้อที่อ้างอิงอยู่ในบทความ ซึ่งสามารถพบได้ทางด้านล่างของบทความ
บทความนี้ถูกเข้าชม 5,726 ครั้ง
โรคน้ำกัดเท้าหรือฮ่องกงฟุตเป็นเชื้อราชนิดหนึ่ง โดยปกติมักเกิดระหว่างนิ้วเท้าซึ่งก่อให้เกิดอาการคัน แสบร้อน ตกสะเก็ด ผิวหนังลอก เล็บด่าง และเป็นตุ่มพองซึ่งสามารถแพร่กระจายไปยังมือได้ถ้าไม่ได้รับการรักษา[1] โชคดีที่มีวิธีการรักษาง่ายๆ ที่สามารถทำได้ที่บ้านซึ่งจะช่วยกำจัดเชื้อราได้ในระยะเวลาน้อยนิด แอปเปิ้ลไซเดอร์ เวนิการ์หรือน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลช่วยบรรเทาทั้งอาการอักเสบและความเจ็บปวดได้ นอกจากนั้นยังช่วยฆ่าเชื้อราที่เป็นสาเหตุของโรคน้ำกัดเท้าได้อีกด้วย[2]
ขั้นตอน
เลือกซื้อน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลที่มีตะกอนขุ่น ซึ่งมีส่วนผสมของกรดน้ำส้มสายชู 5%. เส้นใยบางๆสีน้ำตาลที่คุณเห็นในขวดน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลนั้นเรียกว่า “มาเตอร์” ซึ่งเป็นเส้นใยที่ดี นั่นหมายความว่า น้ำส้มสายชูมีคุณภาพสูงและประกอบด้วยสารอาหารเสริมที่ดีต่อสุขภาพทำให้น้ำส้มสายชูนั้นมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น[3]
เทน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ล 2-4 ถ้วยลงในอ่างขนาดใหญ่. กะปริมาณให้เพียงพอที่จะสามารถจุ่มเท้าทั้งสองข้างของคุณลงไปในอ่างได้ ถ้าจำเป็นต้องเติมน้ำในปริมาณมาก คุณควรจะเติมน้ำอุ่นลงไปเพื่อไม่ทำให้น้ำส้มสายชูเจือจางเกินหนึ่งส่วนต่อน้ำหนึ่งส่วน[4]- ถ้าไม่มีน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ล คุณสามารถใช้น้ำส้มสายชูกลั่นขาวแทนได้
ล้างเท้าก่อนจุ่มลงในน้ำส้มสายชูที่ผสมไว้. ล้างเท้าด้วยสบู่และน้ำ เมื่อขัดทำความสะอาดเท้าเสร็จ ให้เช็ดเท้าด้วยผ้าขนหนูหรือปล่อยให้เท้าแห้ง ถ้าใช้ผ้าขนหนู ควรทำความสะอาดทันทีหลังใช้เสร็จเพื่อไม่ให้เชื้อราแพร่กระจายไปยังส่วนอื่นๆ ของร่างกาย[5]
แช่เท้าของคุณที่เป็นเชื้อราไว้. วางเท้าลงในอ่างน้ำส้มสายชูที่ผสมเตรียมไว้ กรดของน้ำส้มสายชูจะฆ่าเชื้อราตลอดจนทำลายเซลล์ผิวหนังที่ตายแล้วซึ่งเกิดจากเชื้อราและทำให้ผิวหนังส่วนนั้นอ่อนนุ่มขึ้น คุณสามารถใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กขัดจุดที่เป็นเชื้อราอย่างเบามือในขณะเท้าของคุณแช่อยู่ในน้ำได้- น้ำส้มสายชู 5% ไม่ควรจะระคายเคืองผิวมากเกินไป ถ้าคุณรู้สึกว่าแสบร้อนหรือมีผดผื่นขึ้นบนผิวหนัง ให้หยุดแช่เท้าและเติมน้ำลงไปเพื่อให้น้ำส้มสายชูที่ผสมไว้จางลง
พักเท้าของคุณไว้ในอ่างเป็นเวลา 10-30 นาที. คุณควรทำเช่นนี้ 2-3 ครั้งต่อวันเป็นเวลา 7 วัน เมื่อครบ 7 วัน ทำต่อไปเรื่อยๆ 1-2 ครั้งต่อวันต่อไปอีก 3 วัน หลังจากแช่ครบ 10-30 นาทีแล้วให้ยกเท้าออกจากอ่างและทำให้แห้ง[6]
ใช้น้ำส้มสายชูทาตรงบริเวณติดเชื้อที่มีขนาดเล็กมาก. ถ้าผิวหนังส่วนที่ติดเชื้อรานั้นมีขนาดเล็กมาก คุณสามารถใช้สำลีก้อนหรือผ้าขนหนูผืนเล็กจุ่มน้ำส้มสายชูที่ผสมไว้และเช็ดบริเวณที่ติดเชื้อ กดผ้าลงบนเชื้อราและถือไว้สักพัก จากนั้นจุ่มน้ำส้มสายชูที่ผสมไว้อีกครั้งและทำอย่างเดิม ทำเช่นนี้สองครั้งต่อวันเป็นเวลา 10-30 นาที
ใช้มอยส์เจอไรเซอร์หลังจากรักษาเท้าของคุณเพื่อลดความเสียหายของผิวหนัง. เนื่องจากกรดในน้ำส้มสายชูนั้นอาจรุนแรงเกินไปสำหรับผิว ดังนั้นควรทามอยส์เจอไรเซอร์บางๆ หลังจากแช่เท้าในน้ำส้มสายชูเพื่อปกป้องผิวของคุณโฆษณา
แช่เท้าลงในน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลสลับกับแช่ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์. ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซค์นั้นสามารถกำจัดเชื้อราได้อย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ล[9] จริงๆ แล้วไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์นั้นมีฤทธิ์แรงกว่าน้ำส้มสายชู ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือ ไม่ควรใช้มันแช่เท้าเป็นประจำทุกวัน แต่ควรสลับกับการแช่น้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลวันหนึ่งและวันถัดไปกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่มีปริมาณไฮโดรเจน 2%[10]- เลือกซื้อที่มีไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ปริมาณ 3%
- เจือจางไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์โดยเติมน้ำลงในอัตราส่วนไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ 2 ส่วนต่อน้ำ 1 ส่วน
- หากคุณมีอาการแสบร้อนหรือมีผื่นขึ้นตามผิวหนัง ให้เจือจางไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์โดยการเติมน้ำลงไปมากขึ้น
- คำเตือน: ไม่ควรผสมน้ำส้มสายชูกับไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ด้วยกันหรือรักษาด้วยอย่างใดอย่างหนึ่งหลังจากอีกอันเนื่องจากการผสมทั้งสองอย่างนี้สามารถสร้างกรดเปอร์อะซิติกซึ่งเป็นสารเคมีที่มีฤทธิ์กัดกร่อน การผสมทั้งสองอย่างนี้ทำให้เท้าของคุณแสบร้อนและควันของมันสามารถทำลายปอดคุณได้[11]
ทาซิลเวอร์คอลลอยด์หลังจากแช่เท้าในน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ล. ซิลเวอร์คอลลอยด์ (อนุภาคเงินขนาดเล็กที่แขวนลอยอยู่ในของเหลว) ที่ความเข้มข้น100 ppm (หนึ่งส่วนในล้านส่วน) เป็นสารต้านเชื้อราและแบคทีเรียที่มีประสิทธิภาพ หลังจากคุณแช่เท้าในน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลและทำให้แห้งเรียบร้อยแล้ว ทาซิลเวอร์คอลลอยด์ตรงบริเวณเชื้อราและปล่อยให้แห้ง[12]- คำเตือน: อย่ากินหรือให้ซิลเวอร์คอลลอยด์เข้าสู่ร่างกาย มันไม่มีประโยชน์และสามารถเปลี่ยนสีผิวหนังของคุณเป็นสีฟ้าอมเทาได้อย่างถาวร[13]
โฆษณา
รักษาบริเวณติดเชื้อราให้สะอาดและแห้ง. ในระหว่างการแช่เท้าในน้ำส้มสายชูที่ผสมไว้ ทำให้บริเวณที่ติดเชื้อนั้นสะอาดและแห้งไว้ เนื่องจากเชื้อราที่เป็นสาเหตุของการเกิดโรคน้ำกัดเท้านั้นชอบอยู่ในบริเวณที่เปียกชื้น ดังนั้การมีเท้าที่เปียกชื้นจะทำให้การติดเชื้อนั้นแย่ลงและกลับมาเป็นซ้ำอีก[14]
ซักรองเท้าของคุณ. ราเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารำคาญอย่างหนึ่งซึ่งจะไม่หายไปง่ายๆ มันอยู่ในรองเท้าและผ้าเช็ดตัวของคุณหลังจากสัมผัสกับเท้าที่ติดเชื้อ ด้วยเหตุนี้การฆ่าเชื้อโรคชนิดใดก็ตามที่เท้าของคุณสัมผัสขณะที่มันได้รับการติดเชื้อจึงสำคัญ ซักล้างรองเท้าของคุณ (แม้แต่ภายในรองเท้า) ด้วยน้ำและตากแดดให้แห้ง หลังจากมันแห้งแล้วจึงโรยผงกำจัดเชื้อราเพื่อมันจะได้ไม่กลับมากวนใจคุณอีก
สลับรองเท้าที่ใส่ทุกๆ วัน. การทำเช่นนี้จะทำให้รองเท้าของคุณแห้งเมื่อคุณสวมใส่ [19]
ฆ่าเชื้อโรคในห้องอาบน้ำและอ่างอาบน้ำ. อย่างที่กล่าวไปข้างต้น เชื้อราประเภทนี้ชอบความชื้น เมื่อคุณเป็นโรคน้ำกัดเท้าและอาบน้ำ เชื้อราบางส่วนจะอยู่ในห้องอาบน้ำ ซึ่งหมายความว่ามันสามารถทำให้เท้าของคุณติดเชื้อได้อีกครั้งทันทีคุณอาบน้ำอีก ด้วยเหตุนี้ คุณควรฆ่าเชื้อโรคอ่างอาบน้ำหรือห้องอาบน้ำของคุณ โดยสวมถุงมือและใช้น้ำยาฟอกขาวหรือน้ำส้มสายชูหมักแอปเปิ้ลถูพื้นในห้องอาบน้ำ เมื่อคุณฆ่าเชื้อเสร็จเรียบร้อย ให้ทิ้งถุงมือและฟองน้ำที่คุณใช้ทำความสะอาดลงในถังขยะ[20]โฆษณา
เคล็ดลับ
- หลีกเลี่ยงการใช้ผ้าเช็ดตัว ถุงเท้า สลิปเปอร์หรือรองเท้าร่วมกันเพื่อคุณจะได้ไม่แพร่เชื้อราไปยังผู้อื่นหรือติดเชื้อราจากใคร
โฆษณา
คำเตือน
- ใช้แค่น้ำส้มสายชูแช่เท้าเท่านั้น ถ้าคุณตรวจดูเท้าและมั่นใจว่ามีบาดแผลเปิดใดๆ เนื่องจากน้ำส้มสายชูจะกัดอย่างรุนแรงถ้ามันเข้าสู่ปากแผลที่เปิดอยู่
- แม้มันจะถูกใช้รักษาโรคน้ำกัดเท้ามาเป็นเวลาหลายศตวรรษแล้ว แต่ก็ยังไม่มีงานวิจัยตรวจสอบคุณภาพที่วัดความมีประสิทธิภาพของน้ำส้มสายชูในฐานะเป็นตัวต่อต้านเชื้อรา เพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุดนั้นควรใช้ครีมหรือสเปรย์ต้านเชื้อราที่วางขายทั่วไป[21]
- ถ้าคุณลองใช้น้ำส้มสายชูและอาการของคุณไม่ดีขึ้นหลังจาก 2-4 สัปดาห์ ควรพบแพทย์[22]
โฆษณา
ข้อมูลอ้างอิง
- ↑ http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/athletes-foot/basics/symptoms/con-20014892
- ↑ http://www.earthclinic.com/cures/athletes_foot.html
- ↑ http://www.vinegar-home-remedies.com/athletes-foot.html
- ↑ http://www.michaelandjudystouffer.com/judy/articles/toenailfungus.htm
- ↑ http://www.medicinenet.com/athletes_foot/page4.htm
- ↑ http://www.naturalnews.com/028925_Athletes_foot_home_remedies.html
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3758027/
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1785201/
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2364421/
- ↑ http://www.michaelandjudystouffer.com/judy/articles/toenailfungus.htm
- ↑ http://www.michaelandjudystouffer.com/judy/articles/toenailfungus.htm
- ↑ http://www.naturalnews.com/028925_Athletes_foot_home_remedies.html
- ↑ https://nccih.nih.gov/health/silver
- ↑ https://www.aad.org/dermatology-a-to-z/health-and-beauty/general-skin-care/how-to-prevent-athlete-s-foot
- ↑ https://www.aad.org/dermatology-a-to-z/health-and-beauty/general-skin-care/how-to-prevent-athlete-s-foot
- ↑ https://www.aad.org/dermatology-a-to-z/health-and-beauty/general-skin-care/how-to-prevent-athlete-s-foot
- ↑ http://www.earthclinic.com/cures/athletes_foot.html
- ↑ https://www.nia.nih.gov/health/publication/foot-care
- ↑ https://www.aad.org/dermatology-a-to-z/health-and-beauty/general-skin-care/how-to-prevent-athlete-s-foot
- ↑ http://www.medicinenet.com/athletes_foot/page4.htm
- ↑ http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmedhealth/PMH0072730/
- ↑ https://www.nia.nih.gov/health/publication/foot-care
เกี่ยวกับวิกิฮาวนี้
แพทย์แนวธรรมชาติบำบัด
บทความนี้ ร่วมเขียน โดย Zora Degrandpre, ND. ดร.เดกรองด์เปรเป็นแพทย์แนวธรรมชาติบำบัดที่มีใบอนุญาตในวอชิงตัน เธอได้รับปริญญาโทจากวิทยาลัยแห่งยาธรรมชาติแห่งชาติในปี 2007 บทความนี้ถูกเข้าชม 5,726 ครั้ง
หมวดหมู่: สุขลักษณะส่วนบุคคล
คำจำกัดสิทธิ์ความรับผิดชอบทางการแพทย์
เนื้อหาของบทความชิ้นนี้มิได้มีเจตนาที่จะใช้ทดแทนคำแนะนำ การตรวจ วินิจฉัยและการรักษาทางการแพทย์ คุณควรปรึกษาแพทย์หรือมืออาชีพทางการดูแลสุขภาพที่ได้รับอนุญาตเสมอ ก่อนที่จะทำการเริ่มต้น เปลี่ยนแปลง หรือหยุดการดูแลสุขภาพไม่ว่าประเภทใด
มีการเข้าถึงหน้านี้ 5,726 ครั้ง
บทความนี้เป็นประโยชน์กับคุณไหม
⚠️ Disclaimer:
Content from Wiki How ไท language website. Text is available under the Creative Commons Attribution-Share Alike License; additional terms may apply.
Wiki How does not encourage the violation of any laws, and cannot be responsible for any violations of such laws, should you link to this domain, or use, reproduce, or republish the information contained herein.
- - A few of these subjects are frequently censored by educational, governmental, corporate, parental and other filtering schemes.
- - Some articles may contain names, images, artworks or descriptions of events that some cultures restrict access to
- - Please note: Wiki How does not give you opinion about the law, or advice about medical. If you need specific advice (for example, medical, legal, financial or risk management), please seek a professional who is licensed or knowledgeable in that area.
- - Readers should not judge the importance of topics based on their coverage on Wiki How, nor think a topic is important just because it is the subject of a Wiki article.
โฆษณา
