วิธีการ หยุดการตกเลือดระหว่างตั้งครรภ์

ดาวน์โหลดบทความ

ดาวน์โหลดบทความ

ภายในบทความนี้:

ประเมินและควบคุมการตกเลือด

รู้ว่าเมื่อไรสมควรร้องขอความช่วยเหลือทางการแพทย์

บทความที่เกี่ยวข้อง

ข้ออ้างอิง

ผู้หญิงหลายคนตกเลือด หรือมีเลือดออกจากช่องคลอดในบางช่วงที่ตั้งครรภ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงไตรมาสแรก ซึ่งในหลายๆ กรณี (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้น และหากเลือดออกไม่มาก) อาจเป็นเรื่องปกติอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม หากเลือดยังคงออกอยู่อีกก็อาจจะน่าวิตก และมีเหตุผลอันสมควรที่จะประเมินความเสี่ยงโดยแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีเลือดออกพร้อมกับมีอาการเจ็บปวด เป็นตะคริว เป็นไข้ เวียนศีรษะ หรือเป็นลม มีความสำคัญที่คุณจะรู้จักยุทธศาสตร์ในการรับมือและควบคุมหากเกิดตกเลือด และต้องรู้ด้วยว่าเมื่อไรจะไปพบแพทย์เพื่อขอความช่วยเหลือ และรักษาเพิ่มเติม

ขั้นตอน

วิธีการ 1

วิธีการ 1 ของ 2:

ประเมินและควบคุมการตกเลือด

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   เฝ้าติดตามดูอาการเลือดออก. มีความสำคัญมากที่จะรู้เรื่องปริมาณเลือดที่เสียไปตอนที่เลือดออกในแต่ละครั้ง สิ่งนี้จะช่วยให้แพทย์สามารถวินิจฉัยโรคได้ เช่นเดียวกับการวางแผนการจัดการ เริ่มตรวจดูปริมาณเลือดที่คุณกำลังเสียไป ในทันทีที่คุณสังเกตเห็นว่ามีเลือดออก

   • คุณจะตรวจดูได้หากใส่ผ้าอนามัยไว้ในกางเกงชั้นในให้ซับเลือดจนชุ่ม จงนับดูว่าตั้งแต่แปดโมงเช้าของวันหนึ่งจนถึงแปดโมงเช้าของอีกวันหนึ่ง ต้องใช้ผ้าอนามัยกี่ผืน จดบันทึกจำนวนไว้ แล้วนำไปให้แพทย์ของคุณประเมินผล
   • เฝ้าตามดูอาการอื่นๆ ของการมีเลือดออก เช่น เจ็บปวดหรือไม่เจ็บปวดอะไรเลย และมีเลือดออกเป็นพักๆ หรือออกอย่างต่อเนื่อง ข้อมูลที่อธิบายการมีเลือดออกของคุณ จะเป็นประโยชน์สำหรับแพทย์ ที่จะคิดคำนวณว่าสาเหตุเกิดจากอะไร
   • สังเกตสีของเลือด (ชมพูกับแดงกับน้ำตาล) รวมทั้งดูว่ามีการแข็งตัวของเลือดหรือไม่ หรือมี “ชิ้นส่วนเนื้อเยื่อ” ที่ออกมาพร้อมกับเลือดหรือไม่หากมีชิ้นส่วนเนื้อเยื่อออกมาจากช่องคลอดพร้อมกับเลือด คุณอาจต้องการเก็บใส่ภาชนะบรรจุเพื่อนำไปให้แพทย์ตรวจดู เพราะอาจจะช่วยให้แพทย์ของคุณวินิจฉัยสาเหตุของปัญหาของคุณได้
2. 
   2
   นอนพักเยอะๆ. สำหรับการมีเลือดออกจำนวนเล็กน้อยในช่วงแรกของการตั้งครรภ์นั้น การพักผ่อนคือการบำบัดอย่างดีเลิศ ตามปกติแพทย์จะสนับสนุนให้นอนพักบนเตียงในช่วงสี่ห้าวันแรก หลังเกิดกรณีที่มีเลือดออก

   • หากพักแล้ว เลือดยังไม่หยุดไหลหรือยังไม่มีปริมาณลดน้อยลง มีความสำคัญที่คุณต้องไปพบแพทย์เพื่อประเมินผลอย่างละเอียด
3. 
   3
   หลีกเลี่ยงการทำงานหนัก. แพทย์จะแนะนำอย่างแน่นอนให้คุณหลีกเลี่ยงการทำงานที่ต้องออกแรงมาก หรือทำงานหนัก เช่น ยกน้ำหนัก เดินขึ้นลงบันไดบ่อยๆ วิ่ง ปั่นจักรยาน ฯลฯ กิจกรรมเหล่านี้ทำให้มดลูกเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและกะทันหัน อาจทำให้เส้นเลือดที่เกิดใหม่และบอบบางของรกในครรภ์แตกได้ จึงจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงกิจกรรมเหล่านี้โดยสิ้นเชิง หากคุณสังเกตเห็นว่ามีเลือดออกแม้เพียงจำนวนเล็กน้อย

   • คุณสมควรจำกัดกิจกรรมทางกาย และหลีกเลี่ยงงานหนักอย่างน้อยสองสัปดาห์หลังจากเลือดหยุดไหล
4. 
   4
   งดเว้นการมีเพศสัมพันธ์ในช่วงนี้. บางครั้ง การมีเพศสัมพันธ์อาจเร่งให้เกิดการตกเลือด หรือทำให้อาการมีเลือดออกจากช่องคลอด ร้ายแรงมากขึ้น

   • หากมีเลือดออกในระหว่างตั้งครรภ์ คุณสมควรหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์จนกว่าแพทย์จะบอกว่าทำได้อย่างปลอดภัย ตามปกติ จะต้องรออย่างน้อยสองถึงสี่สัปดาห์หลังจากเลือดหยุดไหลแล้ว
5. 
   5
   อย่าใช้ผ้าอนามัยแบบสอด หรือพยายามจะสวนล้างช่องคลอด. อย่าสอดสิ่งใดเข้าไปในช่องคลอด หลังจากมีเลือดออกจากช่องคลอด จงหลีกเลี่ยงโดยสิ้นเชิงเรื่องการใช้ผ้าอนามัยแบบสอด หรือสวนล้างช่องคลอด เพราะอาจทำให้มีอาการบาดเจ็บที่คอมดลูก (cervix) หรือผนังมดลูก (vaginal wall) จนเลือดออกมากขึ้นอีก การสวนล้างช่องคลอดอาจนำเชื้อแบคทีเรีย และเชื้อจุลินทรีย์ชนิดอื่นๆ เข้าไปในช่องคลอด ทำให้เกิดการติดเชื้อรุนแรง
6. 
   6
   อย่าปล่อยให้ร่างกายขาดน้ำ. มีความสำคัญมากที่คุณจะดื่มของเหลวเป็นจำนวนมากพอ ในตอนที่เลือดออก เรื่องนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณประสบกับการตกเลือดอย่างหนัก

   • ดื่มน้ำอย่างน้อยวันละแปดแก้วเพื่อให้คุณยังไม่ขาดน้ำ และดื่มมากกว่านั้น เพราะการมีเลือดออกเกี่ยวพันกับการสูญเสียของเหลวในร่างกาย ดังนั้น คุณจึงจำเป็นต้องดื่มมากกว่าจำนวนที่ดื่มตามปกติ เพื่อชดเชยของเหลวที่เสียไป
   • มีความสำคัญเช่นกันที่คุณจะดูแลตัวเองให้อิ่มน้ำ เพื่อสุขภาพและสวัสดิภาพของทารกในครรภ์ของคุณ
7. 
   7
   จงตระหนักถึงสาเหตุต่างๆ ที่ทำให้สตรีมีครรภ์มีเลือดออกจากช่องคลอด. นี่อาจช่วยทำให้เห็นความแตกต่างของสิ่งที่อาจจะกำลังเกิดขึ้นในกรณีเฉพาะของคุณ

   • การมีเลือดออกค่อนข้างจะเกิดขึ้นเป็นปกติในช่วงไตรมาสแรก (ในช่วงสิบสองสัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์) และเกิดขึ้นกับผู้หญิงประมาณ 20 – 30% ส่วนใหญ่ของกรณีที่มีเลือดออกเป็นเรื่องไม่ร้ายแรง หมายความว่าไม่ได้น่าวิตกทั้งสำหรับมารดา และสำหรับทารก อาจเกิดจากการฝังตัวในผนังมดลูกของตัวอ่อน หรือการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของการตั้งครรภ์
   • อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้ที่น่าวิตกเพิ่มมากขึ้น ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสูญเสียเลือดจำนวนมาก และ/หรือรู้สึกเจ็บปวดในช่วงไตรมาสแรกเช่นกัน นี่รวมถึงความเป็นไปได้ที่จะ “ท้องนอกมดลูก” หรือ "ectopic pregnancy" (ทารกฝังตัวในปีกมดลูกมากกว่าจะเป็นในมดลูก) “ครรภ์ไข่ปลาอุก " หรือ "molar pregnancy" (เป็นกรณีที่เกิดขึ้นได้ยาก เกิดจากการมีเนื้อเยื่อที่ผิดปกติเติบโตอยู่ในมดลูกของคุณ แทนที่จะเป็นตัวอ่อน) หรือการแท้งลูก
   • 50% ของกรณีมีเลือดออกจากช่องคลอดภายใน 20 สัปดาห์แรกของการตั้งครรภ์ บ่งบอกว่ากำลังจะเกิดการแท้ง
   • การมีเลือดออกในช่วงหลังของการตั้งครรภ์ (ในไตรมาสที่สองหรือสามของการตั้งครรภ์) น่ากังวลใจมากกว่า สาเหตุรวมทั้งปัญหาเกี่ยวกับรก ปัญหาเกี่ยวกับมดลูก (โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณเคยผ่าท้องคลอดบุตรมาก่อน) การคลอดก่อนกำหนด (นิยามว่าหมายถึงการคลอดก่อนที่เด็กจะมีอายุได้ 37 สัปดาห์) หรือมีปัญหากับการคลอดเอง (หากใกล้กำหนดคลอดแล้ว)
   • สาเหตุอื่นๆ ของการมีเลือดออกซึ่งอาจจะไม่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะเจาะจงกับการตั้งครรภ์ รวมทั้ง “ภาวะบาดเจ็บ” หรือ “trauma" (เป็นอาการบาดเจ็บที่ผนังมดลูก) จากการมีเพศสัมพันธ์, ติ่งเนื้อปากมดลูก หรือ Cervical polyp (เป็นเนื้อบริเวณรอบๆปากมดลูกซึ่งอาจมีเลือดออก และสามารถเกิดขึ้นได้ในสตรี ไม่ว่าจะตั้งครรภอยู่หรือไม่ก็ตาม), การเปลี่ยนแปลงของปากมดลูกไปในเชิงเป็นมะเร็ง หรือ cervical dysplasia (เซลล์ผิดปกติที่อาจทำให้เกิดมะเร็ง) ,และ/หรือมะเร็งปากมดลูก (หนึ่งในรูปแบบของมะเร็งที่พบได้ดาษดื่นที่สุดสำหรับสตรี ผู้ซึ่งไม่ได้เข้ารับการตรวจแปป (Pap tests) เป็นประจำ.
8. 
   8
   คำนวณกำหนดวันคลอด. และพิจารณาว่าการที่คุณมีเลือดออกอาจหมายความหรือไม่ ว่าคุณกำลังจะคลอดแล้ว การตั้งครรภ์ตามปกติจะใช้เวลา 40 สัปดาห์ หรือ 280 วัน คุณสามารถใช้ข้อมูลนี้คำนวณกำหนดวันคลอดของคุณ—บวกเวลาเก้าเดือนกับอีกเจ็ดวันตามปฏิทิน จากวันแรกที่มีประจำเดือนครั้งสุดท้าย ตัวอย่างเช่น หากเริ่มมีประจำเดือนครั้งสุดท้ายในวันที่ 1 มกราคม 2557 กำหนดคลอดบุตรของคุณ คือในวันที่ 8 ตุลาคม 2557.

   • การมีเลือดออกช่วงใกล้กำหนดคลอด อาจบ่งชี้ว่าคุณเริ่มจะคลอดบุตรแล้ว ช่วงเวลาปกติคือตั้งแต่ก่อนวันครบกำหนด 10 วันและหลัง 10 วัน คุณสมควรจะแจ้งให้แพทย์ทราบในทันทีหากสงสัยว่าคุณอาจจะใกล้คลอดแล้ว
9. 
   9
   รู้ว่าเมื่อใดสมควรขอรับความช่วยเหลือจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ. ไม่ว่าจะมีเลือดออกใดๆ ระหว่างการตั้งครรภ์ คุณสมควรปรึกษากับแพทย์ของคุณให้ทันต่อเวลา หากมีเลือดออกมาพร้อมกับอาการใดๆ ดังต่อไปนี้ ขอแนะนำให้รีบไปพบแพทย์โดยเร็วที่สุดที่จะเป็นไปได้เพื่อประเมินอาการและให้การรักษาอย่างรวดเร็ว:

   • เจ็บปวดมาก หรือเป็นตะคริว
   • มึนหัวหรือเป็นลม (เป็นสัญญาณของการสูญเสียเลือดจำนวนมาก)
   • เนื้อเยื่อที่ออกมาจากช่องคลอดพร้อมกับเลือด (อาจเป็นสัญญาณของการแท้ง)
   • มีไข้ และ/หรือหนาวสั่น (อาจเป็นสัญญาณของการติดเชื้อ)
   • อาการตกเลือดหนักซึ่งไม่ได้ลดลง หรือหยุดลง
   โฆษณา

วิธีการ 2

วิธีการ 2 ของ 2:

รู้ว่าเมื่อไรสมควรร้องขอความช่วยเหลือทางการแพทย์

ดาวน์โหลดบทความ

1. 
   1
   รู้ว่าคุณสามารถเมินเฉยต่อการมีเลือดออกหากมีปริมาณเล็กน้อยมาก. หากคุณมีเลือดออกน้อยมาก (เพียงสี่ห้าหยด) เลือดเป็นสีน้ำตาล มีเลือดออกน้อยกว่าหนึ่งถึงสองวัน และไม่ได้มีอาการเจ็บปวดหรือตะคริว คุณอาจเมินเฉยมันได้ เพราะส่วนใหญ่แล้วน่าจะเป็น “เลือดล้างหน้าเด็ก”( implantation bleeding ) หรือเป็นผลจากการขยายตัวของหลอดเลือด

   • ไม่ว่าเลือดจะออกน้อยเพียงใด คุณสมควรหลีกเลี่ยงการทำงานหนักนานสี่ห้าวัน และเฝ้าดูอย่างระมัดระวังเรื่องปริมาณเลือดที่ออก
2. 
   2
   ร้องขอความช่วยเหลือทางการแพทย์หากคุณตกเลือดอย่างหนัก.ไม่ว่าจะเป็นการมีเลือดออกในปริมาณมากแบบไหนระหว่างการตั้งครรภ์ ล้วนถือเป็นเหตุฉุกเฉิน โดยคร่าวๆ นั้น การตกเลือดมากเกินจำเป็นหมายถึงมีเลือดออกปริมาณมากกว่าเลือดประจำเดือนตามปกติ
3. 
   3
   ให้ความสนใจกับอาการเจ็บปวด หรือการเป็นตะคริวใดๆ ที่คุณรู้สึก. ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นและหายไปบ่งชี้ว่ามีการหดตัวของมดลูก ซึ่งหมายความว่ามดลูกกำลังพยายามจะขับตัวอ่อนออก สำหรับการตั้งครรภ์ในระยะเริ่มแรกนั้น ความเจ็บปวดและการเป็นตะคริวอาจเป็นสัญญาณของการแท้ง แต่สำหรับช่วงไตรมาสสุดท้าย อาจเป็นสิ่งบ่งชี้ว่าคุณกำลังเจ็บท้องคลอดด้วยเหตุนี้ หากรู้สึกเจ็บปวด หรือเป็นตะคริว คุณสมควรติดต่อแพทย์ในทันที

   • การเจ็บท้องคลอดของจริงนั้นจะเจ็บสม่ำเสมอและหยุดพักเป็นช่วงๆ มันจะค่อยๆ เพิ่มความเข้มข้นและช่วงเวลา รวมทั้งจะมี "เลือดไหลเริ่มคลอด" หรือ "show" (การขับเมือกผสมเลือดออกมา)
4. 
   4
   ร้องขอความช่วยเหลือหากคุณวิงเวียนศีรษะ หรือรู้สึกจะเป็นลม. การวิงเวียนศีรษะ หรือรู้สึกจะเป็นลมเป็นอาการของการเสียเลือดปริมาณมาก
5. 
   5
   วัดอุณหภูมิร่างกายของคุณ. ตามปกตินั้น การมีเลือดออกพร้อมกับมีไข้บ่งชี้ว่ามีการติดเชื้อ เช่น การติดเชื้อในมดลูกหลังการแท้งตามธรรมชาติหรือการทำแท้ง ด้วยเหตุนี้ คุณจึงสมควรแจ้งให้แพทย์ทราบในทันทีทุกครั้งที่เป็นไข้
6. 
   6
   ขอความช่วยเหลือในทันทีหากร่างกายขับเนื้อเยื่อออกมาทางช่องคลอด. การขับเนื้อเยื่อผ่านช่องคลอดออกมา เป็นอาการบ่งชี้อย่างร้ายแรงเรื่องการแท้ง หากเกิดขึ้น คุณสมควรติดต่อกับแพทย์ในทันที เพื่อที่แพทย์จะสามารถนำก้อนเลือดที่คั่งในมดลูกออกหากจำเป็น เพื่อสามารถควบคุมอาการเลือดออกได้
7. 
   7
   ปฏิบัติตามคำแนะนำหลังจากการรักษาของแพทย์. ไม่ว่าอะไรจะเป็นสาเหตุของเลือดออกในช่องคลอด (ไม่ว่าจะเป็นการแท้ง การท้องนอกมดลูก การติดเชื้อ หรือการเริ่มเจ็บครรภ์ ) ล้วนจะทำให้ร่างกายของคุณเกิดความเครียดอย่างมาก ซึ่งในกรณีส่วนใหญ่นั้น แพทย์จะแนะนำอย่างแข็งขันให้พักผ่อน ไม่ให้ออกกำลังกายหักโหม มักจะให้งดการมีเพศสัมพันธ์ชั่วขณะหนึ่ง กับดื่มน้ำมากๆ จงทำให้แน่ใจว่าคุณได้ทำตามคำแนะนำของแพทย์อย่างระมัดระวัง เพื่อเร่งเวลาฟื้นตัวของคุณและป้องกันโรคแทรกซ้อนอื่นๆ
   โฆษณา

คำเตือน

• มีความสำคัญที่จะแจ้งเตือนแพทย์ของคุณเรื่องการตกเลือดใดๆ หากคุณมีกลุ่มเลือดอาร์เอช เนกาทีฟ เพราะคุณอาจจะจำเป็นต้องฉีดวัคซีน RhoGAM

โฆษณา