Virginia Ruano Pascual
Virginia Ruano Pascual (ur. 21 września 1973 w Madrycie) – hiszpańska tenisistka, specjalistka gry podwójnej, w tej konkurencji zwyciężczyni turniejów wielkoszlemowych i wicemistrzyni olimpijska z Aten (2004) i Pekinu (2008).
 | ||||||||||||||||||||||
| Państwo | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1973 | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 169 cm | |||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | |||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 1992 | |||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 4 ITF | |||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 28 (12 kwietnia 1999) | |||||||||||||||||||||
| Australian Open | QF (2003) | |||||||||||||||||||||
| Roland Garros | QF (1995) | |||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 4R (1998) | |||||||||||||||||||||
| US Open | 3R (1998, 1999, 2001) | |||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 43 WTA, 10 ITF | |||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (8 września 2003) | |||||||||||||||||||||
| Australian Open | W (2004) | |||||||||||||||||||||
| Roland Garros | W (2001, 2002, 2004, 2005, 2008, 2009) | |||||||||||||||||||||
| Wimbledon | F (2002, 2003, 2006) | |||||||||||||||||||||
| US Open | W (2002, 2003, 2004) | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
W swojej karierze wygrała 3 turnieje cyklu WTA w grze pojedynczej, jednak dużo więcej sukcesów osiągnęła w deblu, triumfując w 43 turniejach tej rangi, w tym dziesięciu wielkoszlemowych (osiem w parze z Argentynką Paolą Suárez i dwa w parze z rodaczką Anabel Mediną Garrigues).
Na swoim koncie ma także wygrane cztery turnieje w grze pojedynczej i dziesięć w grze podwójnej rangi ITF.
Kariera edytuj
Początki edytuj
Status profesjonalny Hiszpanka otrzymała w styczniu 1992 roku. Po raz pierwszy zagrała w turnieju ITF w 1989 roku, dochodząc tam do półfinału. W tym sezonie jeszcze kilkakrotnie próbowała udziału w turniejach, kończąc je jednak w kwalifikacjach lub na pierwszej rundzie. W 1990 roku zadebiutowała na turnieju zawodowym w Estoril jako szczęśliwa przegrana. Grała jednak tylko w pierwszej rundzie. Wygrała pierwszy tytuł deblowy ITF w Cascais z Evą Bes, w finale pokonując najwyżej rozstawiony debel. W 1991 zagrała w trzech turniejach głównych; najlepszym rezultatem był ćwierćfinał w São Paulo.
W styczniu następnego roku została zawodową tenisistką. Wygrała swój pierwszy tytuł singlowy ITF. Zadebiutowała na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, przegrywając w pierwszej rundzie w dwóch setach z Laurą Arrayą. Kolejne dwa ćwierćfinały uzyskała w 1993 roku na turnieju w belgijskim Liège (przegrała z Alexandrą Fusai) oraz w Kitzbühel (porażka z najwyżej rozstawioną Anke Huber). Na turnieju w Curitibie spotkała się w meczu singlowym z Paolą Suárez, z którą kilka lat później zdobyła największe laury deblowego tenisa. Nigdy później nie spotkały się na korcie w meczu gry pojedynczej. Virginia przegrała ten mecz 4/6 1/6. W 1994 przegrała finał turnieju ITF w Valladolid. Zagrała w wielkoszlemowym Australian Open i Roland Garros.
1995 edytuj
1995 – to rok niespodziewanego sukcesu na kortach Rolanda Garros. Pokonała Ruxandrę Dragomir i Nathalie Tauziat, przegrała z [4] Conchitą Martínez. Pozostałe dwa występy wielkoszlemowe zakończyła na pierwszej rundzie. Po wygranym turnieju ITF w Saragossie awansowała na 98 miejsce w rankingu; po raz pierwszy w karierze znalazła się w czołowej setce rankingu kobiet.
1996 edytuj
Pokonała Amélie Mauresmo w finale turnieju ITF w Bronx w 1996 roku. Wcześniej wygrała m.in. z Sarah Pitkowski. Osiągnęła ćwierćfinał w Hobarcie i trzecią rundę w Amelia Island. Reprezentowała Hiszpanię na olimpiadzie w Atlancie, docierając do drugiej rundy gry pojedynczej.
1997 edytuj
Wypadła z czołowej setki rankingu w 1997 roku. Wygrała swój pierwszy zawodowy tytuł singlowy w Cardiff. Tydzień później pokonała 6/0 6/0 trzydziestą wówczas zawodniczkę świata, Amy Frazier, w drodze do ćwierćfinału w Madrycie. W trzeciej rundzie Roland Garros pokonała Angeles Montolio. Dotarła do ćwierćfinału w Palermo i półfinału w Warszawie.
1998-1999 edytuj
1998 – Virginia sklasyfikowana po raz pierwszy wśród pięćdziesięciu najlepszych zawodniczek świata. Wygrała trzy turnieje gry podwójnej, wszystkie z Paolą Suárez: w Hobarcie, Budapeszcie i Rzymie. Znalazła się w czwartej rundzie Wimbledonu; w meczu trzeciej rundy grała z Sereną Williams. Hiszpanka przegrywała 5/7 1/4, ale Amerykanka musiała zejść z kortu z powodu kontuzji. Pokonała światową jedenastkę, Nathalie Tauziat, w drugiej rundzie Hilton Head. W 1999 roku wygrała kolejny tytuł deblowy z Suárez, miało to miejsce w Madrycie. W grze pojedynczej wzięła udział w ćwierćfinale w Hobarcie oraz w trzeciej rundzie Amelia Island i Miami.
2000 edytuj
2000 – dotarła do ćwierćfinału w Madrycie; zakwalifikowała się do turniejów w Hilton Head oraz Canadian Open, ale już we wczesnych rundach trafiała na bardzo dobre zawodniczki i przegrywała z nimi (Jennifer Capriati i Lisa Raymond). Wygrała w Hilton Head i w Sopocie turnieje deblowe, w parze z Paolą Suárez.
2001 edytuj
W roku 2001 po raz pierwszy została mistrzynią turnieju wielkoszlemowego – w parze z Paolą Suárez zdobyła tytuł deblowy, a z Carbonellem wygrała grę mieszaną. W pierwszej rundzie Wimbledonu pokonała najwyżej rozstawioną Martinę Hingis (po raz trzeci w historii tego turnieju, od 1927 roku, odpadła najwyżej rozstawiona zawodniczka już w pierwszej rundzie; wcześniej ten los spotkał Steffi Graf w 1994 roku oraz Martinę Hingis w 1999; Margaret Smith Court odpadła w drugiej rundzie po wolnym losie w pierwszej w 1962 roku). Awans do trzeciej rundy US Open zapewnił jej powrót do czołowej pięćdziesiątki rankingu kobiet. Wygrała tytuły deblowe: w Antwerpii, Madrycie (z Suárez) i w Knokke-Heist (z Magüi Serną). W parze z Suárez zakwalifikowała się do turnieju kończącego sezon. Para skreczowała w półfinale z powodu kontuzji Argentynki; miał to być mecz z najwyżej rozstawionymi Lisą Raymond i Rennae Stubbs.
2002 edytuj
Najlepszymi rezultatami singlowymi w 2002 roku były półfinał w Brukseli i trzy ćwierćfinały, między innymi w Rzymie, gdzie Virginia przebrnęła kwalifikacje. Wygrała osiem z dziesięciu finałów deblowych, w tym siedem z Paolą Suárez i jeden z Carą Black. 9 września 2002 Paola Suárez została pierwszą deblistką świata, a Virginia drugą (najwyższa pozycja Hiszpanki od czasów występów Arantxy Sánchez Vicario). Finalistki Wimbledonu, przegrały z siostrami Williams. Ponownie z Suárez wystąpiła w turnieju kończącym sezon, odpadła w pierwszej rundzie z japońską parą Fujiwara / Sugiyama.
2003 edytuj
2003 – po raz pierwszy od Roland Garros 1995 dotarła do wielkoszlemowego ćwierćfinału w Melburne Park (Australian Open), ale przegrała z Justine Henin. Wygrała kolejny tytuł singlowy w Taszkencie. Zaliczyła z Paolą Suárez wszystkie deblowe finały wielkoszlemowe w tym roku. W Australian Open przegrały z siostrami Williams, podczas dwóch kolejnych turniejów uległy parze Clijsters / Sugiyama; wygrały dopiero US Open z Kuzniecową i Navrátilovą. Wygrała pięć z dziesięciu finałów deblowych w sezonie. Przez tydzień razem z Suárez stanowiła najlepszy debel w kobiecym tenisie. Wygrała WTA Tour Championships w deblu, pokonując w finale Kim Clijsters i Ai Sugiyamę.
2004 edytuj
2004 – najlepsze wyniki to ćwierćfinał w Hasselt, trzecia runda Roland Garros i Wimbledonu (wygrana nad Mary Pierce), druga runda Australian Open i US Open. Wystąpiła w Pucharze Federacji. Po raz pierwszy w karierze wygrała deblowy Australian Open (z Suárez), Roland Garros oraz US Open. Wygrała trzy tytuły deblowe ponadto. Zdobyła srebrny medal na igrzyskach w Atenach, w parze z Conchitą Martínez. Z powodu kontuzji wycofała się z turnieju w Sopocie.
2005 edytuj
W 2005 roku doszła do półfinału singlowego w Pattaya. W trzech setach przegrała na Roland Garros z późniejszą mistrzynią, Justine Henin (druga runda). Przegrała w pierwszej rundzie Wimbledonu z Tatianą Golovin. W tym sezonie mniej występów zaliczyła u boku Paoli Suárez, która doznała kontuzji, częściej grała z Martínez. Wygrała kilka turniejów gry podwójnej.
2006 edytuj
2006 – po raz pierwszy od roku znów wystąpiła z parą Suárez, przegrały finał w Sydney. W Australian Open zaliczyła ćwierćfinał debla, a w singlu przegrała znów z Belgijką Henin, późniejszą finalistką. Z Meghann Shaughnessy przegrała finał w Indian Wells. Z tą samą tenisistką doszła do finału debla w Charleston. Zaliczyła deblowy finał na Wimbledonie, ale przegrała z parą Stubbs / Raymond. Osiągnęła trzecią rundę Los Angeles. W Pekinie wygrała kolejny tytuł deblowy, w parze z Suárez. Doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej w Luksemburgu.
2007 edytuj
W roku 2007 osiągnęła drugą rundę Australian Open po zwycięstwie nad Melindą Czink i porażce z Jeleną Janković. Jak do tej pory, oprócz wygranej nad Czink nie odnotowała żadnego innego zwycięstwa w turnieju zawodowym (nie licząc kwalifikacji) w tym sezonie. Znacznie lepiej wiedzie się Virginii w turniejach gry podwójnej. Już na początku sezonu u boku Anabel Mediny Garrigues dotarła do finału w Hobarcie, gdzie przegrały z rosyjskim deblem Lichowcewa / Wiesnina. Niespodziewanie Ruano Pascual i Suárez odpadły już w pierwszej rundzie Australian Open. W marcu w parze z Argentynką Hiszpanka osiągnęła ćwierćfinał w Indian Wells oraz pierwszą rundę w Miami. Na początku kwietnia doszła z Hiszpanką Garrigues do finału w Amelia Island. Tydzień później odpadły w pierwszej rundzie w Charleston. Z tą samą partnerką wygrały turniej Nordea Nordic Light Open.
2008 edytuj
Rok 2008 rozpoczęła od startu w Australian Open, gdzie dotarła do 3 rundy turnieju głównego.
Na igrzyskach olimpijskich w 2008 roku wraz z Anabel Medina Garrigues zdobyła srebrny medal przegrywając w finale z Sereną i Venus Williams.
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej edytuj
| Turniej | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Z–P | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 3R | 1R | QF | 2R | 1R | 4R | 2R | 3R | 2R | A | 17 – 15 | |||
| French Open | A | A | A | A | A | A | QF | 1R | 3R | 3R | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 3R | 2R | 1R | A | 1R | 2R | A | 14 – 13 | |||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 4R | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 2R | A | A | 12 – 13 | |||
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 3R | 3R | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 2R | A | A | 10 – 16 | |||
| Ranking na koniec roku | 512 | 301 | 261 | 138 | 125 | 161 | 64 | 87 | 54 | 32 | 85 | 89 | 56 | 65 | 55 | 64 | 106 | 67 | 83 | 105 | 199 | - | 53 – 57 | |||
Występy w grze podwójnej edytuj
| Turniej | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Tytuły | Z–P | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | 2R | 2R | 2R | QF | 3R | F | W | 1R | QF | 1R | SF | 3R | 3R | 1 / 14 | 31 – 13 | |||
| French Open | A | A | A | 1R | 2R | 2R | A | A | 1R | 2R | 2R | F | W | W | F | W | W | 2R | QF | W | W | 1R | 6 / 17 | 54 – 11 | |||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | 3R | QF | SF | F | F | SF | A | F | 3R | 3R | SF | 2R | 0 / 14 | 37 – 14 | |||
| US Open | A | A | A | 2R | A | 1R | A | 1R | 2R | SF | 2R | 1R | 3R | W | W | W | SF | QF | 3R | SF | 3R | A | 3 / 16 | 41 – 13 | |||
| Ranking na koniec roku | 235 | 187 | 111 | 97 | 202 | 145 | 376 | 115 | 90 | 28 | 44 | 10 | 8 | 2 | 2 | 1 | 4 | 10 | 30 | 5 | 10 | 55 | 10 / 61 | 163 – 51 | |||
Występy w grze mieszanej edytuj
| Turniej | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Tytuły | Z–P | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | QF | 2R | 1R | A | A | A | 1R | 0 / 7 | 4 – 7 | |||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | W | 2R | A | 2R | 1R | 1R | 1R | A | 1R | A | 1 / 8 | 9 – 7 | |||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | 2R | A | A | 2R | A | A | A | A | SF | A | 0 / 5 | 7 – 5 | |||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | QF | 2R | 2R | 2R | 1R | A | 2R | A | 0 / 8 | 8 – 8 | |||
| 1 / 28 | 28 – 27 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 3 (3-0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 18 maja 1997 | Cardiff | Ceglana |  Alexia Dechaume-Balleret | 6:1, 3:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 26 kwietnia 1998 | Budapeszt | Ceglana |  Silvia Farina Elia | 6:4, 4:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 12 października 2003 | Taszkent | Twarda |  Saori Obata | 6:2, 7:6(2) |
Gra podwójna 78 (43–35) edytuj
Gra mieszana 1 (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 9 czerwca 2001 | French Open | Ceglana |  Tomás Carbonell |  Paola Suárez Jaime Oncins | 7:5, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj
W grze podwójnej edytuj
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2000 | Ćwierćfinał | Paola Suárez |  Nicole Arendt Manon Bollegraf | 4:6, 2:6 |
| 2001 | Półfinał | Paola Suárez | Lisa Raymond Rennae Stubbs | 3:6, 0:3 krecz |
| 2002 | Ćwierćfinał | Paola Suárez | Rika Fujiwara Ai Sugiyama | 4:6, 3:6 |
| 2003 | Zwycięstwo | Paola Suárez |  Kim Clijsters Ai Sugiyama | 6:4, 3:6, 6:3 |
| 2004 | Półfinał | Paola Suárez |  Cara Black Rennae Stubbs | 6:7(7), 4:6 |
| 2005 | Półfinał | Conchita Martínez | Lisa Raymond Samantha Stosur | 5:7, 7:5, 3:6 |
| 2008 | Półfinał | Anabel Medina Garrigues | Cara Black Liezel Huber | 1:6, 3:6 |
Turnieje rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 7 (4-3) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
| Finalistka | 05/04/1992 | Moncalieri | 25 000 | Ceglana |  Isabel Cueto | 3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 26/07/1992 | Bilbao | 25 000 | Ceglana | Claire Wegink | 7:5, 6:2 |
| Finalistka | 26/06/1994 | Valladolid | 25 000 | Ceglana | Cristina Torrens Valero | 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 19/03/1995 | Saragossa | 10 000 | Ceglana | Magüi Serna | 2:6, 7:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 18/08/1996 | Bronx | 25 000 | Twarda | Amélie Mauresmo | 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 21/05/2000 |  Porto | 75 000 | Ceglana | María Sánchez Lorenzo | 4:6, 6:4, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 29/04/2001 | Sarasota | 75 000 | Ceglana | Maria Elena Camerin | 6:0, 6:3 |
Gra podwójna 18 (10-8) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| Finalistka | 20/08/1989 | Gangi | 10 000 | Twarda | Neus Ávila | Doris Iotti Nelly Pardo | 6:4, 3:6, 2:6 |
| Finalistka | 17/09/1989 | Pampeluna | 25 000 | Ceglana | Eva Bes | Claudia Chabalgoity Ana Segura | 3:6, 0:6 |
| Finalistka | 24/09/1989 | Porto | 25 000 | Ceglana | Inmaculada Varas | Rosa Bielsa Janet Souto | 6:3, 3:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 20/05/1990 | Cascais | 25 000 | Ceglana | Eva Bes | Simone Schilder Caroline Vis | 3:6, 6:2, 6:1 |
| Finalistka | 05/08/1990 | Vigo | 25 000 | Ceglana | Eva Bes | María José Llorca Ana Segura | 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 11/11/1990 | Cascais | 10 000 | Twarda | Eva Bes | Ana Larrakoetxea Silvia Ramon-Cortes | 6:2, 1:6, 7:5 |
| Finalistka | 24/03/1991 | Alicante | 10 000 | Ceglana | Eva Bes | Rosa Bielsa Silvia Ramon-Cortes | 3:6, 6:0, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 14/04/1991 | Turyn | 25 000 | Ceglana | Eva Bes |  Lucie Ludvigová Helena Vildová | 6:7, 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 10/05/1991 | Porto | 50 000 | Ceglana | Eva Bes |  Mariaan de Swardt Yael Segal | 6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 16/06/1991 | Mantua | 25 000 | Ceglana |  Marion Maruska | Yone Kamio Hiromi Nagano | 3:6, 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 11/08/1991 | Vigo | 25 000 | Ceglana | Eva Bes |  Anne Aallonen Belinda Borneo | 7:6(6), 7:5 |
| Zwyciężczyni | 01/03/1992 | Walencja | 25 000 | Ceglana | Estefania Bottini | Petra Holubová Marketa Stusková | 6:1, 6:2 |
| Finalistka | 12/04/1992 | Caserta | 25 000 | Ceglana | Estefania Bottini | Radka Bobková Jana Pospíšilová | 3:6, 6:2, 6:7 |
| Zwyciężczyni | 10/05/1992 | Porto | 50 000 | Ceglana | Michelle Jaggard-Lai | Jennifer Fuchs Maria Strandlund | 6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 26/07/1992 | Bilbao | 25 000 | Ceglana | Eva Bes | Jessica Emmons Clare Thompson | 6:2, 6:4 |
| Finalistka | 28/02/1993 | Walencja | 25 000 | Ceglana | Eva Bes | Gaby Coorengel Amy Van Buuren | 4:6, 0:6 |
| Finalistka | 06/03/1994 | Madryt | 25 000 | Ceglana | Noelia Pérez Peñate | Vanessa Castellano Yolanda Clemot | 6:2, 3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 08/10/1995 | Lleida | 25 000 | Ceglana | Karine Quentrec | Patricia Aznar Eva Bes | 7:6(5), 6:0 |
Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj
Gra pojedyncza edytuj
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atlancie 1996, reprezentując państwo Hiszpania | |||
| I runda |  Polska: Magdalena Grzybowska | 6:4, 6:2 | |
| II runda |  Chorwacja: Iva Majoli [4] | 5:7, 3:6 | |
Gra podwójna edytuj
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Hiszpania | |||
| I runda | Conchita Martínez [2] |  Węgry: Petra Mandula / Kira Nagy | 6:4, 6:0 |
| II runda | Włochy: Tathiana Garbin / Roberta Vinci | 6:3, 6:3 | |
| Ćwierćfinał |  Chiny: Yan Zi / Zheng Jie | 6:1, 6:1 | |
| Półfinał | Japonia: Shinobu Asagoe / Ai Sugiyama [5] | 6:3, 6:0 | |
| O złoty medal | Chiny: Li Ting / Sun Tiantian [8] | 3:6, 3:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Hiszpania | |||
| I runda | Anabel Medina Garrigues [4] |  Ukraina: Marija Korytcewa / Tetiana Perebyjnis | 6:3, 6:4 |
| II runda | Australia: Samantha Stosur / Rennae Stubbs | 4:6, 6:4, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Lindsay Davenport / Liezel Huber [5] | 5:7, 7:6(6), 8:6 | |
| Półfinał | Chiny: Yan Zi / Zheng Jie [8] | 6:4, 7:6(5) | |
| O złoty medal | Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams [2] | 2:6, 0:6 | |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-05-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-05-26] (ang.).