Jill Craybas

Jill Craybas
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1974 ; Providence
Wzrost	160 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	czerwiec 1996
Zakończenie kariery	wrzesień 2013
Trener	Raj Chaudhuri
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	39 (17 kwietnia 2006)
Australian Open	3R (2004)
Roland Garros	2R (2001, 2007, 2011)
Wimbledon	4R (2005)
US Open	2R (2004–2006, 2009)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	5 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	41 (23 czerwca 2008)
Australian Open	2R (2006, 2007, 2012, 2013)
Roland Garros	QF (2004)
Wimbledon	3R (2007)
US Open	2R (2004–2006, 2012, 2013)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jill Craybas (ur. 4 lipca 1974 w Providence) – amerykańska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

Od 2004 roku reprezentowała Stany Zjednoczone w rozgrywkach Fed Cup. Łącznie w pięciu konfrontacjach rozegrała osiem meczów, z czego trzy zakończyły się jej zwycięstwem. W 2008 roku zagrała w konkurencji gry pojedynczej igrzysk olimpijskich w Pekinie przegrywając w pierwszym meczu z Patty Schnyder^[1].

Status profesjonalny otrzymała w czerwcu 1996 roku.

Wygrała jeden turniej singlowy – w Tokio w 2002 roku pokonała w finale Silviję Talaję 2:6, 6:4, 6:4. W 2008 roku osiągnęła finał zawodów w Pattai, ulegając w nim Agnieszce Radwańskiej 2:6, 6:1, 6:7(4). Triumfowała też w czterech turniejach singlowych rangi ITF.

W przeciągu kariery zwyciężała pięciokrotnie w zawodach rangi WTA Tour w grze podwójnej (Madryt, Cincinnati, Stambuł, Tokio i Bad Gastein). Dziewięciokrotnie dochodziła do finału zawodów, przegrywając w decydującym o triumfie meczu. Dodatkowo, Craybas to mistrzyni dwóch turniejów deblowych rangi ITF.

Najlepszy singlowy wynik w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła na Wimbledonie 2005, gdy to dotarła do czwartej rundy, wygrywając m.in. z Sereną Williams i Marion Bartoli. W Australian Open 2004 była w trzeciej rundzie. Większość jej występów w Wielkim Szlemie zakończył się na pierwszej bądź drugiej rundzie. W grze podwójnej jej najlepszym osiągnięciem był ćwierćfinał Wimbledonu w 2004 roku.

W kwietniu 2006 roku została sklasyfikowana na najwyższym, 39. miejscu, w rankingu singlowym, natomiast w 2008 roku była 41. deblistką świata.

Zakończyła karierę zawodniczą po turnieju US Open 2013^[2].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	1R	Q1	1R	2R	1R	3R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	2R	Q2	Q1	0 / 12	4 – 12
French Open	A	A	A	Q1	A	2R	1R	1R	1R	1R	1R	2R	1R	2R	2R	2R	Q2	A	0 / 11	5 – 11
Wimbledon	A	A	A	Q1	Q1	1R	1R	1R	1R	4R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	Q1	A	0 / 11	6 – 11
US Open	1R	A	1R	1R	1R	1R	1R	1R	2R	2R	2R	1R	1R	2R	1R	1R	Q1	A	0 / 15	4 – 15

Ranking na koniec roku	–	–	151	175	150	93	57	98	59	47	73	81	66	77	98	147	188	–	0 / 49	19 – 49

Występy w grze podwójnej

Turniej	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	1R	2R	2R	1R	1R	1R	2R	2R	2R	0 / 10	5 – 10
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	QF	1R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	A	1R	0 / 9	4 – 9
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	2R	1R	1R	1R	3R	1R	1R	1R	1R	1R	Q2	0 / 10	3 – 10
US Open	A	A	1R	A	A	A	A	1R	2R	2R	2R	1R	1R	1R	1R	A	2R	2R	0 / 11	5 – 11

Ranking na koniec roku	–	–	–	–	–	213	682	84	57	115	67	74	45	91	67	127	83	–	0 / 40	17 – 40

Występy w grze mieszanej

Turniej	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	2R	1R	A	A	A	A	0 / 3	2 – 3
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	1R	1R	SF	2R	1R	A	A	A	0 / 6	4 – 6

																			0 / 9	6 – 9

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	6 października 2002	Tokio	Twarda	Silvija Talaja	2:6, 6:4, 6:4
Finalistka	1.	10 lutego 2008	Pattaya	Twarda	Agnieszka Radwańska	2:6, 6:1, 6:7(4)

Gra podwójna 14 (5–9)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	24 maja 2003	Madryt	Ceglana	Liezel Huber	Rita Grande Angelique Widjaja	6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni	2.	16 sierpnia 2004	Cincinnati	Twarda	Marlene Weingärtner	Emmanuelle Gagliardi Anna-Lena Grönefeld	7:5, 7:6(2)
Finalistka	1.	31 października 2004	Luksemburg	Twarda (hala)	Marlene Weingärtner	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	1:6, 7:6(1), 3:6
Finalistka	2.	26 września 2005	Seul	Twarda	Natalie Grandin	Chan Yung-jan Chuang Chia-jung	2:6, 4:6
Finalistka	3.	9 stycznia 2006	Hobart	Twarda	Jelena Kostanić	Émilie Loit Nicole Pratt	2:6, 1:6
Finalistka	4.	18 czerwca 2006	Birmingham	Trawiasta	Liezel Huber	Jelena Janković Li Na	2:6, 4:6
Finalistka	5.	30 października 2006	Québec	Twarda (hala)	Alina Żydkowa	Laura Granville Carly Gullickson	3:6, 4:6
Finalistka	6.	10 września 2007	Bali	Twarda	Natalie Grandin	Ji Chunmei Sun Shengnan	3:6, 2:6
Finalistka	7.	28 kwietnia 2008	Praga	Ceglana	Michaëlla Krajicek	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	6:1, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni	3.	24 maja 2008	Stambuł	Ceglana	Wolha Hawarcowa	Marina Erakovic Polona Hercog	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	4.	4 października 2008	Tokio	Twarda	Marina Erakovic	Ayumi Morita Aiko Nakamura	4:6, 7:5, 10–6
Finalistka	8.	2 listopada 2008	Québec	Twarda (hala)	Tamarine Tanasugarn	Anna-Lena Grönefeld Vania King	6:7(3), 4:6
Finalistka	9.	17 lipca 2010	Palermo	Ceglana	Julia Görges	Alberta Brianti Sara Errani	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	17 czerwca 2012	Bad Gastein	Ceglana	Julia Görges	Anna-Lena Grönefeld Petra Martić	6:7(4), 6:4, 11–9

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	26 września 2004	Pekin	Twarda	Justin Gimelstob	Emmanuelle Gagliardi Tripp Phillips	1:6, 2:6

Przypisy

↑ Jill Craybas Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
↑ n, Jill Craybas Calls Time On Career, „WTA Tennis”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-20] (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-12-23] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-12-23] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-12-23] (ang.).

[1] Jill Craybas Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).

[2] , Jill Craybas Calls Time On Career, „WTA Tennis”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-20] (ang.).

[1]

[2]