Kirsten Flipkens
Kirsten Flipkens (ur. 10 stycznia 1986 w Geel) – belgijska tenisistka, finalistka US Open 2022 w grze mieszanej.
_(36143141966).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 stycznia 1986 |
| Wzrost | 165 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny | 2003 |
| Zakończenie kariery | lipiec 2022 (singiel) |
| Trener | Johan van Herck |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 13 (5 sierpnia 2013) |
| Australian Open | 4R (2013) |
| Roland Garros | 2R (2006, 2009, 2010, 2013, 2014, 2017, 2018) |
| Wimbledon | SF (2013) |
| US Open | 3R (2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 7 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 23 (1 lipca 2019) |
| Australian Open | QF (2022) |
| Roland Garros | SF (2019) |
| Wimbledon | 3R (2017, 2018, 2022, 2023) |
| US Open | QF (2022) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowa edytuj
Status profesjonalny otrzymała w 2003 roku. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Ma 165 cm wzrostu. W ramach rozgrywek ITF wygrała 13 turniejów singlowych i 2 deblowe.
Jako juniorka osiągnęła ćwierćfinał US Open 2002, przegrywając po trzysetowej walce z Barborą Strýcovą. Zwyciężyła w Wimbledonie 2003, pokonując w finale Annę Czakwetadze. W tym samym sezonie wygrała również US Open, w finale z Michaëllą Krajicek. W grze podwójnej zdobyła tytuł US Open 2002 (z Elke Clijsters).
Ostatnie zwycięstwo odniosła w 2006 roku w Las Palmas. Reprezentuje Belgię w Pucharze Billie Jean King. Triumfatorka juniorskiego US Open 2003, w maju 2006 debiutowała w seniorskiej imprezie wielkoszlemowej (French Open). W turnieju tym wystąpiła po przejściu eliminacji w niezwykłych okolicznościach – przegrała w ostatniej rundzie eliminacji z Francuzką Virginie Pichet, by znaleźć się w drabince turniejowej jako tzw. lucky loser (po rezygnacji innej zawodniczki) i w I rundzie turnieju głównego zmierzyć się ponownie z Pichet. Zrewanżowała się swojej zwyciężczyni z eliminacji, ale w II rundzie zdecydowanie przegrała z rozstawioną Włoszką Pennettą.
We wrześniu 2012 roku wygrała w pierwszym turnieju WTA w singlu. Miało to miejsce w Québecu, gdzie w pojedynku o tytuł pokonała Lucie Hradecką 6:1, 7:5.
W 2022 roku podczas US Open osiągnęła finał miksta. Razem z Édouardem Rogerem-Vasselinem przegrali w meczu mistrzowskim 6:4, 4:6, 7–10 ze Storm Sanders i Johnem Peersem.
Gra w tenisa od czwartego roku życia. Rodzice mają imiona Marino i Carly. Tenisistka mówi po angielsku, niemiecku, francusku i holendersku. Jej trenerem jest Johan Van Herck.
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej edytuj
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 1R | Q3 | 4R | 2R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 0 / 14 | 7 – 14 | ||
| French Open | A | A | A | A | Q1 | 2R | A | Q2 | 2R | 2R | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 1R | A | A | 0 / 12 | 7 – 12 | ||
| Wimbledon | A | A | A | Q2 | Q3 | 1R | A | Q2 | 3R | 2R | 1R | A | SF | 3R | 2R | 2R | 2R | 2R | 2R | NH | A | 2R | 0 / 12 | 16 – 12 | ||
| US Open | A | A | A | A | Q1 | 2R | A | Q2 | 3R | 1R | Q2 | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | A | A | 0 / 12 | 8 – 12 | ||
| Ranking na koniec roku | 1126 | 560 | 363 | 169 | 201 | 105 | 363 | 104 | 81 | 77 | 194 | 54 | 20 | 46 | 93 | 63 | 76 | 48 | 95 | 85 | 305 | 241 | 0 / 50 | 38 – 50 | ||
Występy w grze podwójnej edytuj
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | 1R | 3R | 2R | 2R | QF | 1R | 0 / 13 | 11 – 13 | ||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | A | 2R | QF | 2R | SF | 2R | A | 2R | 2R | 0 / 9 | 13 – 9 | ||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | 2R | 1R | A | 1R | 3R | 3R | 2R | NH | A | 3R | 3R | 0 / 9 | 10 – 9 | ||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | QF | A | 0 / 11 | 4 – 11 | ||
| Ranking na koniec roku | – | 780 | 310 | – | 958 | 391 | – | 706 | 333 | 303 | 340 | – | 136 | 254 | 168 | 87 | 44 | 34 | 23 | 30 | 181 | 30 | 115 | 0 / 42 | 38 – 42 | ||
Występy w grze mieszanej edytuj
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 0 / 3 | 0 – 3 | ||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 3R | A | NH | A | A | 1R | 0 / 4 | 4 – 4 | ||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | NH | A | F | A | 0 / 2 | 5 – 2 | ||
| 0 / 10 | 9 – 10 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA edytuj
Gra pojedyncza 4 (1–3) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 16 września 2012 | Québec | Dywanowa (hala) |  Lucie Hradecká | 6:1, 7:5 |
| Finalistka | 1. | 22 czerwca 2013 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta |  Simona Halep | 4:6, 2:6 |
| Finalistka | 2. | 6 marca 2016 | Monterrey | Twarda |  Heather Watson | 6:3, 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 17 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta |  Aleksandra Krunić | 7:6(0), 5:7, 1:6 |
Gra podwójna 15 (7–8) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 września 2016 | Seul | Twarda |  Johanna Larsson |  Akiko Ōmae Peangtarn Plipuech | 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 27 maja 2017 | Norymberga | Ceglana | Johanna Larsson |  Nicole Melichar Anna Smith | 6:3, 3:6, 9–11 |
| Zwyciężczyni | 2. | 17 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Dominika Cibulková |  Kiki Bertens Demi Schuurs | 4:6, 6:4, 10–6 |
| Finalistka | 2. | 21 października 2017 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Eugenie Bouchard | Lesley Kerkhove Lidzija Marozawa | 7:6(4), 4:6, 6–10 |
| Finalistka | 3. | 25 lutego 2018 | Budapeszt | Twarda (hala) | Johanna Larsson |  Georgina García Pérez Fanny Stollár | 6:4, 4:6, 3–10 |
| Zwyciężczyni | 3. | 15 kwietnia 2018 | Lugano | Ceglana |  Elise Mertens | Wiera Łapko Aryna Sabalenka | 6:1, 6:3 |
| Finalistka | 4. | 26 maja 2018 | Norymberga | Ceglana | Johanna Larsson | Demi Schuurs Katarina Srebotnik | 6:3, 3:6, 7–10 |
| Finalistka | 5. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Kiki Bertens | Elise Mertens Demi Schuurs | 3:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 4. | 14 października 2018 | Linz | Twarda (hala) | Johanna Larsson | Raquel Atawo Anna-Lena Grönefeld | 4:6, 6:4, 10–5 |
| Finalistka | 6. | 12 stycznia 2019 | Hobart | Twarda | Johanna Larsson |  Chan Hao-ching Latisha Chan | 3:6, 6:3, 6–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 24 czerwca 2019 | Santa Ponça | Trawiasta | Johanna Larsson | María José Martínez Sánchez Sara Sorribes Tormo | 6:2, 6:4 |
| Finalistka | 7. | 29 czerwca 2019 | Eastbourne | Trawiasta | Bethanie Mattek-Sands | Chan Hao-ching Latisha Chan | 6:2, 3:6, 6–10 |
| Finalistka | 8. | 20 października 2019 | Moskwa | Twarda (hala) | Bethanie Mattek-Sands | Shūko Aoyama Ena Shibahara | 2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 16 października 2022 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) | Laura Siegemund |  Kamilla Rachimowa Jana Sizikowa | 6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 7. | 14 stycznia 2023 | Hobart | Twarda | Laura Siegemund |  Viktorija Golubic Panna Udvardy | 6:4, 7:5 |
Gra mieszana 1 (0–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 10 września 2022 | US Open | Twarda |  Édouard Roger-Vasselin |  Storm Sanders John Peers | 6:4, 4:6, 7–10 |
Finały turniejów WTA 125K series edytuj
Gra pojedyncza 1 (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 17 listopada 2019 | Houston | Twarda | Coco Vandeweghe | 7:6(4), 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj
Gra pojedyncza (2) edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2003 | Wimbledon | Trawiasta |  Anna Czakwetadze | 6:4, 3:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2003 | US Open | Twarda | Michaëlla Krajicek | 6:3, 7:5 |
Gra podwójna (1) edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2002 | US Open | Twarda | Elke Clijsters | Shadisha Robinson Tory Zawacki | 6:1, 6:3 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-27] (ang.).