Kiki Bertens

Karierę sportową rozpoczęła w sierpniu 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF we Vlaardingen. Wystąpiła tam dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów i osiągnęła drugą rundę, pokonując w pierwszej Irynę Buriaczok. W 2007 roku wygrała kwalifikacje w holenderskim Alkmaar, ale w pierwszej rundzie turnieju głównego przegrała z Olgą Brózdą. Rok później w Brukseli, w parze z Nicolette van Uitert, dotarła do półfinału gry podwójnej, a potem, w Eschende, do półfinału gry pojedynczej.

Przełomowym w karierze był rok 2009. W czerwcu, w Apeldoorn, dotarła do finału singla, pokonując między innymi w ćwierćfinale Claudine Schaul z Luksemburga. W finale przegrała z Francuzką Nathalie Piquion. W lipcu, w parze z Quirine Lemoine, wygrała swój pierwszy turniej deblowy w Bree, a do końca roku wygrała jeszcze cztery podobne turnieje. Również w singlu odniosła pierwsze zwycięstwa, wygrywając turnieje w Almere i w Antalyi. W sumie w karierze wygrała siedem turniejów singlowych i jedenaście deblowych rangi ITF.

W kwietniu 2012 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w grze singlowej. W rozgrywkach cyklu WTA w marokańskim Fezie pokonała w finale Hiszpankę Laurę Pous Tió 7:5, 6:0^[1]. Sukces pozwolił jej na wejście do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 92. W 2012 roku wygrała kwalifikacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, w których pokonała Annikę Beck, Olgę Puczkową oraz Mădălinę Gojneę i po raz pierwszy w karierze awansowała do turnieju głównego tej rangi. W pierwszej rundzie trafiła na Amerykankę Christinę McHale, z którą przegrała w trzech setach i odpadła z dalszych rozgrywek.

Sezon 2013 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland. W Paryżu w meczu półfinałowym przeciw Sarze Errani skreczowała przy stanie 0:5. Kolejne ćwierćfinały osiągnęła w Acapulco i Marrakeszu.

W sezonie 2014 osiągnęła w grze pojedynczej czwartą rundę French Open, w której uległa Andrei Petković 6:1, 2:6, 5:7.

W 2015 roku Holenderka zanotowała półfinał w ’s-Hertogenbosch. W styczniu razem z Johanną Larsson zwyciężyły w zawodach deblowych rozgrywanych w Hobart, w finale pokonując Witaliję Djaczenko i Monikę Niculescu 7:5, 6:3. Pół roku później w Båstad, ponownie w parze z Larsson, wygrały w meczu mistrzowskim 7:5, 6:4 z deblem Tatjana Maria–Olha Sawczuk.

W styczniu 2018 roku wygrała turniej deblowy w Brisbane. Wiosną na nawierzchni ziemnej triumfowała w Charleston i doszła do finału w Madrycie. W sierpniu zdobyła tytuł w karierze w Cincinnati. Następnie była najlepsza w Seulu. Wskutek kontuzji pleców Simony Halep po raz pierwszy zakwalifikowała się do kończącego sezon WTA Finals; dotarła w nim do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Eliną Switoliną.

30 listopada 2019 poślubiła swojego fizjoterapeutę Remko de Rijke. 3 kwietnia 2022 urodziła syna, Matsa.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Występy w grze podwójnej edytuj

Występy w grze mieszanej edytuj

Gra pojedyncza 15 (10–5) edytuj

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	28 kwietnia 2012	Fez	Ceglana	Laura Pous Tió	7:5, 6:0
Zwyciężczyni	2.	21 maja 2016	Norymberga	Ceglana	Mariana Duque Mariño	6:2, 6:2
Finalistka	1.	17 lipca 2016	Gstaad	Ceglana	Viktorija Golubic	6:4, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	27 maja 2017	Norymberga	Ceglana	Barbora Krejčíková	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	4.	23 lipca 2017	Gstaad	Ceglana	Anett Kontaveit	6:4, 3:6, 6:1
Zwyciężczyni	5.	8 kwietnia 2018	Charleston	Ceglana	Julia Görges	6:2, 6:1
Finalistka	2.	12 maja 2018	Madryt	Ceglana	Petra Kvitová	6:7(6), 6:4, 3:6
Zwyciężczyni	6.	18 sierpnia 2018	Cincinnati	Twarda	Simona Halep	3:6, 7:6(6), 6:2
Zwyciężczyni	7.	23 września 2018	Seul	Twarda	Ajla Tomljanović	7:6(2), 4:6, 6:2
Zwyciężczyni	8.	3 lutego 2019	Petersburg	Twarda (hala)	Donna Vekić	7:6(2), 6:4
Zwyciężczyni	9.	11 maja 2019	Madryt	Ceglana	Simona Halep	6:4, 6:4
Finalistka	3.	16 czerwca 2019	Rosmalen	Trawiasta	Alison Riske	6:0, 6:7(3), 5:7
Finalistka	4.	28 lipca 2019	Palermo	Ceglana	Jil Teichmann	6:7(2), 2:6
Finalistka	5.	27 października 2019	Zhuhai	Twarda (hala)	Aryna Sabalenka	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	10.	16 lutego 2020	Petersburg	Twarda (hala)	Jelena Rybakina	6:1, 6:3

Gra podwójna 16 (10–6) edytuj

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	17 stycznia 2015	Hobart	Twarda	Johanna Larsson	Witalija Djaczenko Monica Niculescu	7:5, 6:3
Zwyciężczyni	2.	19 lipca 2015	Båstad	Ceglana	Johanna Larsson	Tatjana Maria Olha Sawczuk	7:5, 6:4
Finalistka	1.	27 września 2015	Seul	Twarda	Johanna Larsson	Lara Arruabarrena Andreja Klepač	6:2, 3:6, 6–10
Finalistka	2.	27 lutego 2016	Acapulco	Twarda	Johanna Larsson	Anabel Medina Garrigues Arantxa Parra Santonja	0:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	21 maja 2016	Norymberga	Ceglana	Johanna Larsson	Shūko Aoyama Renata Voráčová	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	4.	16 października 2016	Linz	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	4:6, 6:2, 10-7
Zwyciężczyni	5.	22 października 2016	Luksemburg	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Monica Niculescu Patricia Maria Țig	4:6, 7:5, 11-9
Zwyciężczyni	6.	7 stycznia 2017	Auckland	Twarda	Johanna Larsson	Demi Schuurs Renata Voráčová	6:2, 6:2
Finalistka	3.	17 czerwca 2017	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Demi Schuurs	Dominika Cibulková Kirsten Flipkens	6:4, 4:6, 6-10
Zwyciężczyni	7.	23 lipca 2017	Gstaad	Ceglana	Johanna Larsson	Viktorija Golubic Nina Stojanović	7:6(4), 4:6, 10-7
Zwyciężczyni	8.	24 września 2017	Seul	Twarda	Johanna Larsson	Luksika Kumkhum Peangtarn Plipuech	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	9.	15 października 2017	Linz	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Nateła Dzałamidze Xenia Knoll	3:6, 6:3, 10-4
Finalistka	4.	29 października 2017	Singapur	Twarda (hala)	Johanna Larsson	Tímea Babos Andrea Hlaváčková	6:4, 4:6, 5–10
Zwyciężczyni	10.	6 stycznia 2018	Brisbane	Twarda	Demi Schuurs	Andreja Klepač María José Martínez Sánchez	7:5, 6:2
Finalistka	5.	16 czerwca 2018	Rosmalen	Trawiasta	Kirsten Flipkens	Elise Mertens Demi Schuurs	3:3 krecz
Finalistka	6.	12 stycznia 2020	Brisbane	Twarda	Ashleigh Barty	Hsieh Su-wei Barbora Strýcová	6:3, 6:7(7), 8–10

W grze pojedynczej edytuj

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2018	Półfinał	Elina Switolina	5:7, 7:6(5), 4:6
2019	Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa)	Ashleigh Barty Belinda Bencic	3:6, 6:3, 6:4 5:7, 0:1 krecz

W grze podwójnej edytuj

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2017	Finał	Johanna Larsson	Tímea Babos Andrea Hlaváčková	6:4, 4:6, 5–10

W grze pojedynczej edytuj

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2016	Faza grupowa	Elina Switolina Jelena Wiesnina	6:2, 4:6, 2:6 4:6, 6:7(5)
2019	Finał	Aryna Sabalenka	4:6, 2:6

Gra pojedyncza edytuj

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	06/09/2009	Almere	ITF	10 000	ziemna	Angelique Van Der Meet	6:2, 6:4
2.	04/10/2009	Antalya	ITF	10 000	ziemna	Nanuli Pipija	6:2, 6:2
3.	27/06/2010	Rotterdam	ITF	10 000	ziemna	Danielle Harmsen	6:4, 6:2
4.	14/08/2011	Koksijde	ITF	25 000	ziemna	Elica Kostowa	6:2, 6:1
5.	11/03/2012	Irapuato	ITF	25 000	twarda	Jarosława Szwiedowa	6:4, 2:6, 6:1
6.	25/03/2012	Bath	ITF	25 000	twarda	Annika Beck	6:4, 3:6, 6:3
7.	09/08/2015	Koksijde	ITF	25 000	ziemna	Myrtille Georges	3:6, 6:2, 6:3

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-21]  (ang.).