Elina Switolina
Elina Mychajliwna Switolina, ukr. Еліна Михайлівна Світоліна (ur. 12 września 1994 w Odessie) – ukraińska tenisistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze pojedynczej.
_(48199019751).jpg) | ||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Elina Mychajliwna Switolina | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 12 września 1994 | |||||||||
| Wzrost | 174 cm | |||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny | 2010 | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
| Trener | ||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 17 WTA, 1 WTA 125K, 7 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 3 (11 września 2017) | |||||||||
| Australian Open | QF (2018, 2019) | |||||||||
| Roland Garros | QF (2015, 2017, 2020, 2023) | |||||||||
| Wimbledon | SF (2019, 2023) | |||||||||
| US Open | SF (2019) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 2 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 108 (4 maja 2015) | |||||||||
| Australian Open | 1R (2014, 2016) | |||||||||
| Roland Garros | 2R (2014) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (2016) | |||||||||
| US Open | 2R (2014) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Życie prywatne edytuj
W kwietniu 2021 zaręczyła się z Gaëlem Monfilsem. Para pobrała się 16 lipca 2021 roku[1]. 15 maja 2022 małżeństwo poinformowało o ciąży tenisistki[2].
Kariera tenisowa edytuj
Kariera juniorska edytuj
Jest zwyciężczynią French Open 2010 i finalistką Wimbledonu 2012 w grze pojedynczej dziewcząt. W meczu finałowym French Open wygrała z Uns Dżabir 6:2, 7:5. W spotkaniu o mistrzostwo na Wimbledonie przegrała z Eugenie Bouchard 2:6, 2:6. W klasyfikacji juniorek najwyżej była na 2. pozycji (w sierpniu 2010).
2012–2014 edytuj
W grze pojedynczej w sezonie 2012 wygrała zawody WTA 125K series w Pune, pokonując w finale Kimiko Date-Krumm 6:2, 6:3. W 2013 roku triumfowała w turnieju kategorii WTA International Series w Baku. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Szachar Pe’er wynikiem 6:4, 6:4.
W grze podwójnej w lipcu 2014 razem z Misaki Doi odniosła triumf w Stambule. W ostatnim meczu pokonały debel Oksana Kalasznikowa–Paula Kania 6:4, 6:0. W Baku obroniła tytuł, pokonując w finale Bojanę Jovanovski 6:1, 7:6(2).
2015 edytuj
W maju 2015 wygrała swój czwarty turniej w singlu, zwyciężając w Marrakeszu w dwóch setach z Tímeą Babos. 31 maja 2015 osiągnęła pierwszy w karierze ćwierćfinał Wielkiego Szlema, pokonując w 4. rundzie French Open Alizé Cornet 6:2, 7:6(9). Dwa miesiące później Ukrainka wygrała swój drugi turniej deblowy w Stambule, wygrywając w finale z Çağlą Büyükakçay i Jeleną Janković 5:7, 6:1, 10–4.
2016 edytuj
Na początku roku razem z Ołeksandrem Dołhopołowem osiągnęła finał rozgrywek o Puchar Hopmana. W lutym osiągnęła półfinał w Dubaju, pokonując między innymi Muguruzę. Następnie triumfowała w Kuala Lumpur, w finale pokonując Eugenie Bouchard 6:7(5), 6:4, 7:5. W Miami dzięki zwycięstwu z Caroline Wozniacki w tie-breaku trzeciego seta doszła do czwartej rundy.
Okres słabszej gry zanotowała podczas turniejów rozgrywanych na nawierzchni ceglanej i trawiastej. W Montrealu przegrała w trzeciej rundzie z Angelique Kerber. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro sprawiła sensację, eliminując Serenę Williams. Udział w turnieju olimpijskim zakończyła na ćwierćfinale, w którym uległa Petrze Kvitovej. W finale w New Haven przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 6:7(3).
W Tokio, Pekinie i Moskwie osiągnęła półfinały, pokonując ponownie m.in. Muguruzę i nową liderkę rankingu Kerber. W turnieju WTA Elite Trophy w Zhuhai doszła do finału, kończąc sezon na 14. miejscu.
2017 edytuj
Sezon 2017 rozpoczęła od półfinału w Brisbane, gdzie pokonała m.in. liderkę rankingu Angelique Kerber. Następnie została mistrzynią w Tajpej i Dubaju, gdzie znowu wygrała z liderką rankingu, a potem w finale z Caroline Wozniacki 6:4, 6:2. W Indian Wells i Miami zanotowała odpowiednio czwartą i drugą rundę.
Podczas rozgrywek play-off Pucharu Federacji ponownie była lepsza od Kerber. Swój kolejny tytuł singlowy wywalczyła w Stambule, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Elise Mertens 6:2, 6:4. Podobny wynik osiągnęła w Rzymie, w fazie finałowej pokonując kolejno Karolínę Plíškovą, Garbiñe Muguruzę i w finale Simonę Halep 4:6, 7:5, 6:1. Pozwoliło jej to na objęcie prowadzenia w rankingu Road to Singapore. Podczas ćwierćfinału French Open prowadziła z Halep 6:3, 5:1 i miała piłki meczowe, ale ostatecznie uległa Rumunce.
Na kortach Wimbledonu w czwartej rundzie przegrała z triumfatorką tegorocznego Rolanda Garrosa, Jeļeną Ostapenko. W sierpniu triumfowała w Toronto, wygrywając kolejno z Darją Kasatkiną, Venus Williams, Muguruzą, Halep i w końcu z Wozniacki 6:4, 6:0. W Cincinnati wygrała jeden mecz. Na US Open w czwartej rundzie przegrała z Madison Keys.
2018 edytuj
Switolina zainaugurowała sezon 2018 występem w zawodach w Brisbane odnosząc zwycięstwo w pierwszej rundzie nad Carlą Suárez Navarro 6:2, 6:4[3], następnie wygrała z Aną Kojuh 6:3, 6:1[4]. W ćwierćfinale pokonała Johannę Kontę, która przy stanie 1:6, 7:6(6), 3:2, skreczowała z powodu kontuzji biodra[5]. W półfinale triumfowała nad Karolíną Plíškovą 7:5, 7:5, po czym, zwyciężywszy Alaksandrę Sasnowicz 6:2, 6:1, zdobyła swój 10. tytuł w grze pojedynczej[6]. W Australian Open, w którym wystartowała z numerem czwartym, pokonała Ivanę Jorović 6:3, 6:2[7], Kateřinę Siniakovą 4:6, 6:2, 6:1[8], Martę Kostiuk 6:2. 6:2[9] i Denisę Allertovą 6:3, 6:0[10]. W ćwierćfinale przegrała z Elise Mertens 4:6, 0:6[11].
W Doha wygrała z Markétą Vondroušovą 6:2, 6:4 w drugiej rundzie, po czym uległa Petrze Kvitovej 4:6, 5:7[12][13]. W Dubaju obroniła tytuł sprzed roku, a zarazem odniosła 11. triumf w głównym cyklu WTA[14]. Zaczęła turniej od 2. rundy, pokonując odpowiednio Wang Qiang 6:1, 5:7, 6:2, Naomi Ōsakę 6:2, 6:4, Angelique Kerber 6:3, 6:3, a w finale Darję Kasatkinę 6:4, 6:0[15].
W Indian Wells nie popisała się najlepszym tenisem, ponieważ zdołała wygrać tylko jeden mecz przeciwko Monie Barthel 6:4, 6:3. Następnie uległa hiszpance Navarro. Więcej szczęścia przyniósł jej turniej w Miami, iż doszła tam do ćwierćfinału, rozpoczynając turniej od drugiej rundy, kolejno pokonując: Osake 6:4, 6:2, Gawriłową 4:6, 6:0, 6:1 i Barty 7:5, 6:4. W 1/4 finału uległa młodszej od siebie Ostapenko, ostatecznie przegrywając w dwóch tiebrekach.
Na korty powróciła po miesiącu przerwy od grania. Były to jej pierwsze w tym sezonie zawody rozgrywane na kortach ceglanych. W Stuttgarcie wygrała z Markétą Vondroušovą, która z powodu kontuzji musiała skreczować przy stanie 3:2, w trzecim secie, a następnie musiała oddać wyższość Caroline Garcii przegrywając 7:6(4), 4:6, 2:6. W Madrycie pokonała Alizé Cornet 6:2, 6:2 aby w następnej rundzie ulec ponownie Suárez Navarro 6:2, 6:7(3), 4:6. Turniej w Rzymie zaczął się dla Eliny cudownie. Wygrała z Martić 6:1, 6:2[16], następnie po nieudanym pierwszym secie w meczu z Darja Kasatkiną wróciła aby wygrać 0:6, 6:3, 6:2.[17] W 1/4 finału odesłała do domu mistrzynie wielkoszlemową Angelique Kerber wygrywając 6:4, 6:4[18] W półfinale zmierzyła się z Kontaveit z Estonii, którą pokonała 6:4, 6:3 i tym samym awansowała do drugiego z rzędu finału tego turnieju[19]. Po raz drugi w finale przyszło jej mierzyć się z Simoną Halep, którą rok wcześniej pokonała w trzech setach w tym samym finale. Tym razem spotkanie było o wiele szybsze, ponieważ trwało ponad 1 godzinę. Tym zwycięstwem Switolina odniosła 12 triumf w głównym cyklu WTA w swojej karierze[20].
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej edytuj
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 3R | 3R | 2R | 3R | QF | QF | 3R | 4R | 3R | A | 4R | 0 / 11 | 25 – 11 | |||||||||
| French Open | A | Q1 | Q2 | 2R | 2R | QF | 4R | QF | 3R | 3R | QF | 3R | A | QF | 0 / 10 | 26 – 10 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | Q1 | 1R | 1R | 2R | 2R | 4R | 1R | SF | NH | 2R | A | SF | 0 / 9 | 16 – 9 | ||||||||||
| US Open | A | A | 1R | 2R | 1R | 3R | 3R | 4R | 4R | SF | A | QF | A | 3R | 0 / 10 | 22 – 10 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | 498 | 269 | 156 | 40 | 29 | 19 | 14 | 6 | 4 | 6 | 5 | 15 | 236 | 25 | 0 / 40 | 89 – 40 | ||||||||||
Występy w grze podwójnej edytuj
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 2R | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q2 | 1R | A | 2R | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | 1R | 2R | A | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 4 | 1 – 4 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 443 | 442 | 485 | 261 | 132 | 159 | 232 | 435 | 1035 | 1156 | 628 | 729 | – | – | 0 / 10 | 3 – 10 | |||||||||||
Występy w grze mieszanej edytuj
| Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | SF | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 1 – 3 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | A | A | NH | A | A | A | 0 / 2 | 2 – 2 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 3R | 1R | 2R | A | 2R | A | NH | A | A | A | 0 / 4 | 4 – 4 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | A | 2R | A | NH | A | A | A | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||
| 0 / 12 | 8 – 12 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA edytuj
Gra pojedyncza 21 (17–4) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 28 lipca 2013 | Baku | Twarda |  Szachar Pe’er | 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 27 lipca 2014 | Baku | Twarda |  Bojana Jovanovski | 6:1, 7:6(2) |
| Zwyciężczyni | 3. | 2 maja 2015 | Marrakesz | Ceglana |  Tímea Babos | 7:5, 7:6(3) |
| Zwyciężczyni | 4. | 6 marca 2016 | Kuala Lumpur | Twarda |  Eugenie Bouchard | 6:7(5), 6:4, 7:5 |
| Finalistka | 1. | 27 sierpnia 2016 | New Haven | Twarda |  Agnieszka Radwańska | 1:6, 6:7(3) |
| Finalistka | 2. | 6 listopada 2016 | Zhuhai | Twarda (hala) |  Petra Kvitová | 4:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 5 lutego 2017 | Tajpej | Twarda (hala) |  Peng Shuai | 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 6. | 25 lutego 2017 | Dubaj | Twarda |  Caroline Wozniacki | 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 7. | 30 kwietnia 2017 | Stambuł | Ceglana |  Elise Mertens | 6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 8. | 21 maja 2017 | Rzym | Ceglana |  Simona Halep | 4:6, 7:5, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 9. | 13 sierpnia 2017 | Toronto | Twarda | Caroline Wozniacki | 6:4, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 10. | 6 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda |  Alaksandra Sasnowicz | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 11. | 24 lutego 2018 | Dubaj | Twarda |  Darja Kasatkina | 6:4, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 12. | 20 maja 2018 | Rzym | Ceglana | Simona Halep | 6:0, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 13. | 28 października 2018 | Singapur | Twarda (hala) |  Sloane Stephens | 3:6, 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 3 listopada 2019 | Shenzhen | Twarda (hala) |  Ashleigh Barty | 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 8 marca 2020 | Monterrey | Twarda | Marie Bouzková | 7:5, 4:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 15. | 26 września 2020 | Strasburg | Ceglana |  Jelena Rybakina | 6:4, 1:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 16. | 28 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda |  Alizé Cornet | 7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 17. | 27 maja 2023 | Strasburg | Ceglana |  Anna Blinkowa | 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 4. | 7 stycznia 2024 | Auckland | Twarda | Coco Gauff | 7:6(4), 3:6, 3:6 |
Gra podwójna 2 (2–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 20 lipca 2014 | Stambuł | Twarda |  Misaki Doi |  Oksana Kalasznikowa Paula Kania | 6:4, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 2. | 26 lipca 2015 | Stambuł | Twarda | Darja Gawriłowa |  Çağla Büyükakçay Jelena Janković | 5:7, 6:1, 10–4 |
Finały turniejów WTA 125K series edytuj
Gra pojedyncza 1 (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 11 listopada 2012 | Pune | Twarda | Kimiko Date-Krumm | 6:2, 6:3 |
Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj
W grze pojedynczej edytuj
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2017 | Faza grupowa | Caroline Wozniacki Caroline Garcia Simona Halep | 2:6, 0:6 7:6(7), 3:6, 5:7 6:3, 6:4 |
| 2018 | Zwycięstwo | Sloane Stephens | 3:6, 6:2, 6:2 |
| 2019 | Finał | Ashleigh Barty | 4:6, 3:6 |
| 2021 | zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu) | ||
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy edytuj
W grze pojedynczej edytuj
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2013 | Faza grupowa (zawodniczka rezerwowa) | Anastasija Pawluczenkowa Simona Halep | 2:6, 4:6 1:6, 1:6 |
| 2014 | zawodniczka rezerwowa | ||
| 2015 | Półfinał | Karolína Plíšková | 3:6, 1:6 |
| 2016 | Finał | Petra Kvitová | 4:6, 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 21/08/2011 | Stambuł | ITF | 10 000 | twarda |  Anja Prislan | 6:2, 6:7, 6:0 |
| 2. | 22/10/2011 |  Lagos | ITF | 25 000 | twarda |  Donna Vekić | 6:4, 6:3 |
| 3. | 25/03/2012 |  La Marsa | ITF | 25 000 | ziemna |  Izabełła Szinikowa | 7:6(4), 7:6(5) |
| 4. | 30/09/2012 | Telawi | ITF | 50 000 | ziemna |  Łesia Curenko | 6:1, 6:2 |
| 5. | 03/02/2013 | Ejlat | ITF | 75 000 | twarda | Marta Sirotkina | 6:3, 3:6, 7:5 |
| 6. | 04/08/2013 | Donieck | ITF | 75 000 | twarda | Tímea Babos | 3:6, 6:2, 7:6(9) |
Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj
Gra pojedyncza edytuj
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Ukraina [15] | |||
| I runda |  Niemcy: Andrea Petković | 2:6, 6:1, 6:3 | |
| II runda |  Wielka Brytania: Heather Watson | 6:3, 1:6, 6:3 | |
| III runda | Stany Zjednoczone: Serena Williams [1] | 6:4, 6:3 | |
| Ćwierćfinał | Czechy: Petra Kvitová [11] | 2:6, 0:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Ukraina [4] | |||
| I runda | Niemcy: Laura Siegemund | 6:3, 5:7, 6:4 | |
| II runda | Australia: Ajla Tomljanović | 4:6, 6:3, 6:4 | |
| III runda |  Grecja: Maria Sakari [14] | 5:7, 6:3, 6:4 | |
| Ćwierćfinał |  Włochy: Camila Giorgi | 6:4, 6:4 | |
| Półfinał | Czechy: Markéta Vondroušová | 3:6, 1:6 | |
| O brązowy medal | Kazachstan: Jelena Rybakina [15] | 1:6, 7:6(5), 6:4 | |
Gra podwójna edytuj
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Ukraina | |||
| I runda | Olha Sawczuk | Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [6] | 6:7(1), 6:1, 4:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Ukraina | |||
| I runda | Dajana Jastremśka | Francja: Alizé Cornet / Fiona Ferro | 2:6, 4:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj
Gra pojedyncza (2) edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2010 | French Open | Ceglana | Uns Dżabir | 6:2, 7:5 |
| Finalistka | 2012 | Wimbledon | Trawiasta | Eugenie Bouchard | 2:6, 2:6 |
Gra podwójna (1) edytuj
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2010 | Wimbledon | Trawiasta | Irina Chromaczowa | Tímea Babos Sloane Stephens | 7:6(7), 2:6, 2:6 |
Przypisy edytuj
- ↑ ATP Staff, Introducing Mr. & Mrs. Monfils! Gael & Elina Tie The Knot [online], atptour.com, 16 lipca 2021 [dostęp 2021-07-16] (ang.).
- ↑ WTA Staff: Elina Svitolina, Gael Monfils announce pregnancy. Women’s Tennis Association, 2022-07-09. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
- ↑ Karolina Konstańczak: WTA Brisbane: Kristina Mladenović wciąż bez wygranego meczu od sierpnia, Johanna Konta wyszarpała zwycięstwo. sportowefakty.pl, 2018-01-01. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Bartosz Gębicz: SWITOLINA CORAZ WYŻEJ W BRISBANE. JEJ CELEM NUMER 1. przegladsportowy.pl, 2018-01-02. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Johanna Konta wycofała się z turnieju w Brisbane. eurosport.interia.pl, 2018-01-04. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Brisbane: Elina Switolina zakończyła marsz Alaksandry Sasnowicz i zdobyła 10. tytuł. sportowefakty.pl, 2018-01-06. [dostęp 2018-01-07].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Karolina Woźniacka i Elina Switolina w II rundzie. Wymarzony debiut 15-letniej Marty Kostiuk. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-15. [dostęp 2018-01-15].
- ↑ Rafał Smoliński: Australian Open: Elina Switolina zagra z rewelacyjną Martą Kostiuk. Odpadła Belinda Bencić. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-17. [dostęp 2018-01-18].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: bez sensacji w starciu Ukrainek. Elina Switolina nie dała szans Marcie Kostiuk. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-19. [dostęp 2018-01-19].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: pogromczyni Magdy Linette nie zaskoczyła Eliny Switoliny. Ukrainka w ćwierćfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-21. [dostęp 2018-01-22].
- ↑ Łukasz Iwanek: Australian Open: Elise Mertens rozbiła bezsilną Elinę Switolinę! Belgijka w półfinale. sportowefakty.wp.pl, 2018-01-23. [dostęp 2018-01-23].
- ↑ Łukasz Iwanek: WTA Doha: pewny awans Simony Halep. Porażki Kristiny Mladenović i Madison Keys. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-14. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Doha: Andżelika Kerber z Karoliną Woźniacką o półfinał. Petra Kvitova poszła za ciosem. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-15. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ Rafał Smoliński: WTA Dubaj: Elina Switolina obroniła tytuł. 70-minutowy finał z Darią Kasatkiną. sportowefakty.wp.pl, 2018-02-24. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Elina Svitolina – matches. wtatennis.com. [dostęp 2018-03-07].
- ↑ Dawid Biskup, Rzym: Svitolina rozpoczęła walkę o obronę tytułu | Tenis NET [online] [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ WTA Rzym: Svitolina i Ostapenko odrobiły stratę – Aktualności – Świat – TenisPortal.com [online], www.tenisportal.com [dostęp 2019-04-16].
- ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Rzym: Elina Switolina po raz ósmy lepsza od Andżeliki Kerber. Ukrainka w półfinale – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 18 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, WTA Rzym: Elina Switolina zatrzymała Anett Kontaveit. Ukrainka ponownie w finale – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 19 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ Switolina obroniła tytuł w Rzymie. Halep znów nie wytrzymała fizycznie decydującego spotkania [online], Przegląd Sportowy, 20 maja 2018 [dostęp 2019-04-16] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-14] (ang.).