Simferopol

Skyterane hadde ein by på denne staden og den greske kolonien Skytisk Neapolis låg der ^[1].. På 1500-talet bygde krimtataraneane byen Akmechet der^[1]. I 1784 tok Det russiske imperiet byen og Krim-khanatet og endra namnet til Simferopol (Симферополь).

Under Krimkrigen (1854-1856) vart over 30 000 av dei russiske soldatane som forsvara byen drepne.^{[treng kjelde]}

Den 13. november 1920 tok bolsjevikane byen frå dei kvite troppane, leia av general Pjotr Nikolajevitsj Wrangel (Пётр Николаевич Врангель). Den 19. oktober 1921 var Simferopol hovudstaden i Den autonome sosialistiske sovjetrepublikken Krim.

Under andre verdskrigen var byen under tysk okkupasjon frå 1. november 1941 til 13. april 1943. Meir enn 22 000 av innbyggarane vart massakrerte av tyskarane.^[2]

Medan Nikita Khrusjtsjov var generalsekretær i Det sovjetiske kommunistpartiet vart Krimhalvøya overført til Ukraina og Simferopol vart ukrainsk.

Simferopol ligg sør i det sentrale området av Krimhalvøya. Byen ligg ved elva Salhir og nær det kunstige Simferopolreservoaret, som gjev byen reint drikkevatn.

Byen har eit fuktig subtropisk eller maritimt klima (avhengig av kva versjon av Köppen si klimaklassifisering ein nyttar), nær grensa til fuktig kontinentalklima. Somrane er varme og med høg luftfukt, medan vintrane er kalde og våte, og ofte snørike. Middeltemperaturen i januar er 3 °C og 26,3 °C i juli. Nedbørsmengda er 509 mm i året og totalt er det i snitt 2569 soltimar på eit år.