Melodi Grand Prix 2010

Etter Alexander Rybaks siger i Eurovision Song Contest 2009 var interessa rundt Melodi Grand Prix langt høgare enn vanleg. NRK fekk inn rundt tusen bidrag i den opne konkurransen – rundt tre gonger så mange som året før. Dette var per då også det høgaste talet på bidrag som hadde komen inn til tevlinga. Juryen med Per Sundnes i spissen, plukka ut 21 av låtane til å delta i Melodi Grand Prix 2010.^[1]

Som åra før bestod tevlinga av tre delfinalar, Siste sjanse og finalen i Oslo Spektrum. Dei tre delfinalane blei arrangert i Ørland fredag 8. januar, Bodø laurdag 16. januar og Skien laurdag 23. januar. Sju melodiar ble presenterte i kvar delfinale, og dei to med flest telefon- og SMS-røyster kvalifiserte seg direkte til finalen, medan tredje- og fjerdeplassane gjekk vidare til Siste sjanse i Sarpsborg laurdag 30. januar. I tillegg gjekk dei to femteplassane med høgast røyster i prosent vidare til Siste sjanse.^[2] Dei åtte bidraga i Siste sjanse kjempa parvis mot kvarandre i ei utslagscup, og dei to som blei ståande att, gjekk til finalen i Oslo Spektrum laurdag 6. februar. Programleiarar for alle sendingane var Per Sundnes og Marte Stokstad.

Også på artistsida var det stor interesse dette året, og hausten 2009 gjekk spekulasjonane høgt i media om kven som skulle delta.^[3] Då NRK offentleggjorde deltakarane i desember, var det også mange kjende namn i startfeltet. Popbandet A1, Venke Knutson, Maria Arredondo, Maria Haukaas Storeng, Heine Totland og Gaute Ormåsen var nokre av dei kjende artistane som deltok. Keep of Kalessin skreiv også Melodi Grand Prix-historie ved å bli det aller første metallbandet som deltok i tevlinga. Den doble Eurovision-vinnaren Rolf Løvland var dessutan attende som låtskrivar.

Åtte av dei 21 låtane enda opp i finalen, og startrekkjefølgja blei trekt direkte på NRK2 fire dagar før finalen. Sjåarane røysta i to omgangar, først røysta dei fire låtar vidare til gullfinalen, før sjåarane røysta om att blant dei fire gullfinalistane. I tillegg til sjåarane sine telefon- og SMS-røyster, var det fire fagjuryar. Den store vinnaren blei Didrik Solli-Tangen og «My Heart Is Yours». Han fekk dermed representere Noreg på heimebane i Eurovision Song Contest.

Oslo Spektrum, Oslo, laurdag 6. februar 2010

Dei fire mest populære songane i første runde gjekk vidare til gullfinalen. Det fulle resultatet frå første runde blei aldri offentleggjort, og gullfinalistane blei presenterte i tilfeldig rekkjefølgje. I gullfinalen blei resultatet avgjort av ei blanding av fagjuryar og sjåarane sine telefonrøyster. Dei tre delfinalestadene og Siste sjanse-byen hadde kvar sin fagjury som gav 2 000, 4 000, 6 000 og 8 000 poeng til dei fire gullfinalistane. Etter fagjuryane blei telefon- og SMS-røystene presenterte. Dei blei delte inn i fem ulike geografiske regionar ut frå kor i landet røystene blei gitt. Kvar røyst talde eitt poeng. Poenga for landsdelane under motsvarar dermed talet på mottatte telefon- og SMS-røyster.^[4]

Hangar E, Ørland hovudflystasjon, Ørland, fredag 8. januar 2010

* «Rewind Love» kom på 5. plass, men fekk ei ny moglegheit i Siste sjanse. Årsaka var at han var blant dei to femteplassane med flest røyster.

Bodø Spektrum, Bodø, laurdag 16. januar 2010

* «Life Is Here Today» kom på 5. plass, men fekk ei ny moglegheit i Siste sjanse. Årsaka var at han var blant dei to femteplassane med flest røyster.

Skien fritidspark, Skien, laurdag 23. januar 2010

Sarpsborghallen, Sarpsborg, laurdag 30. januar 2010

Deltakarane var 3. og 4. plassane frå de tre delfinalane. De to siste plassane gjekk til dei to femteplassane som hadde fått prosentmessig flest telefonrøyster.

Den suverene vinnaren i finalen blei Didrik Solli-Tangen og «My Heart Is Yours», men det var Bjørn Johan Muris «Yes Man» som blei tevlingas største hit. «Yes Man» låg på VG-lista i 17 veker, og seks veker som nummer 1. Saman med Wenche Myhres «La meg være ung» frå 1964, er dette den største listesuksessen til ein ikkje-vinnar i Melodi Grand Prix gjennom tidene. «My Heart Is Yours» låg sju veker på lista, med ein andreplass som beste notering.^[5][6][7][8]

Etter finalen blei Didrik Solli-Tangen si engelskuttale ein stor snakkis. Songaren uttalte t-en i «heart» som ein d, altså «my hard is yours». I amerikansk-engelsk kan rett nok t-en høyrast ut som ein d i laupande uttale, men uttalen gav uansett songtittelen ei heilt ny meining, noko også pressa og Twitter-kommentatorar visste å ha moro med. Solli-Tangen sjølv tok kritikken med godt humør og lova å ta eit uttalekurs, og i den internasjonale finalen song han med ein distinkt t-lyd i «heart». T-skjorteselskapet Probat trykte også opp eigne t-skjorter med teksten «My hard is yours», som Didrik Solli-Tangen brukte fram mot den internasjonale finalen.^{[9][10][11][12][13]}

Interessa rundt årets tevling var rekordhøg, dette fordi Noreg var vert for Eurovision Song Contest 2010. Før finalen omtala pressa Melodi Grand Prix heile 3 317 gonger, noko som var ny rekord.^[14] Billettsalet til delfinalane og finalen var òg historisk høgt, og rett før jul var det selt fem gonger så mange billettar som året før.^[15][16] Dette året var det også 50 år sidan den første norske finalen blei arrangert, og NRK spelte på den høge interessa ved å følgje oppladinga og sendingane tett både på radio og nett. NRK P1 sende meir enn ti timar med vorspielsendingar under tevlinga, og VGTV hadde også eigne sendingar før og under kvar delfinale og finale.^[17][18] Ørland skreiv også historie som den minste staden som har arrangert ein delfinale. For første gong deltok også Forsvaret i arrangementet, sidan delfinalen blei arrangert i ein av hangarane ved Ørland hovudflystasjon. Hangaren er bygd for å huse NATOs AWACS-overvakingsfly.^[19]

Den stjernespekka deltakarlista fekk positiv merksemd i pressa, og til og med den legendarisk sarkastiske Eurovision-kommentatoren Jostein Pedersen var strålande positiv: «Det er så mange artige kombinasjoner her. Dette lover veldig godt. Uten å ha hørt en tone, er jeg er imponert over bredden.» sa den ellers så kritiske kommentatoren til VG Nett. Han var derimot ikkje like positiv til programleiar Per Sundnes og kåra han til «Noregs dårlegaste programleiar». Kommentaren gjorde at NRK Nordland valde å avslutte sommarjobb-kontrakten dei hadde med Pedersen.^[20][21][22]

Finalen blei sett av 1 369 000 sjåarar. Sjølv om dette var ned frå 1 519 000 året før, er dette likevel eit av dei høgaste sjåartala for ein norsk finale etter 1993.^[23][24] Også delfinalane hadde høge sjåartal. Ørland, Bodø og Skien samla høvesvis 985 000, 1 154 000 og 958 000 sjåarar. Delfinalen frå Bodø er framleis den mest sette delfinalen i Melodi Grand Prix nokon gong.^[25] Siste sjanse hadde 960 000 sjåarar i første del, og 1 056 000 sjåarar i andre del.^[26]

1. ↑ Riise, Hege Bakken (8. september 2009). «Dette er Rybak-effekten!». nrk.no.
2. ↑ «Hva betyr spørsmålstegnet?». NRK. 20. januar 2010. Besøkt 24. januar 2010.
3. ↑ Øygaren, Hege (4. november 2009). «Grand Prix-spekulasjonene florerer». nrk.no.
4. ↑ «Melodi Grand Prix 2010 – norsk finale (2:2)». Norsk rikskringkasting. 6. februar 2010. Besøkt 10. august 2016.
5. ↑ «VG-lista for 'Yes Man'». Verdens Gang. Besøkt 23. august 2016.
6. ↑ Dahl og Husby, Ingvill Dybfest og Marcus (17. februar 2010). «– Bjørn Johan er moralsk GP-vinner». VG Nett.
7. ↑ Østbø, Stein (13. mars 2015). «MGP-kommentar: Når toerne vinner». VG Nett.
8. ↑ «VG-lista for 'My Heart Is Yours'». Verdens Gang. Besøkt 23. august 2016.
9. ↑ Byrkjedal, Mona (24. februar 2010). «Didrik hos P4: – Hold kjeften på deg!». VG Nett.
10. ↑ Byrkjedal, Mona (8. februar 2010). «Twitterstorm om «My Heart Is Yours»». VG Nett.
11. ↑ Byrkjedal, Mona (17. februar 2010). «Endelig sitter Didriks uttale!». VG Nett.
12. ↑ Lundervold, Linn Kongsli (8. februar 2010). «– Ja, jeg vil ta engelskkurs» Arkivert 2016-09-23 ved Wayback Machine.. Dagbladet.no.
13. ↑ Skogrand, Merete (10. mai 2010). «Didriks «hard» kan bli din» Arkivert 2016-09-23 ved Wayback Machine.. Dagbladet.no.
14. ↑ Ighanian og Talseth, Catherine Gonsholt og Thomas (27. februar 2016). «Jostein Pedersen: NRK må slutte å være flaue over MGP». VG Nett.
15. ↑ Sæby, Inger-Marit Knap (31. desember 2009). «Rekordsalg av MGP-billetter». nrk.no.
16. ↑ Hatlen, Trine Saugestad (23. desember 2009). «Historisk billettsalg». VG Nett.
17. ↑ Snekvik, Line (18. januar 2010). «Grand Prix-vorspiel». nrk.no.
18. ↑ Haugen og Stenberg, Ida Anna og Ola (8. januar 2010). «Slik blir VGTVs MGP-direktesending». VG Nett.
19. ↑ Henriksen, Arve (20. oktober 2009). «Forsvaret blir MGP-arrangør». Aftenposten.no.
20. ↑ Ighanian, Catherine Gonsholt (27. november 2009). «GP-Jostein om låtlista: – Du store all verden!». VG Nett.
21. ↑ Dobbing, Eva Kynningsrud (27. november 2009). «Store kjendiser i MGP». tv2.no.
22. ↑ Matre og Andersen, Jostein og Ingunn (20. januar 2010). «MGP-Jostein får jobbavslag etter Sundnes-kritikk: – Det er trist». VG Nett.
23. ↑ Aune, Oddvin (16. mars 2015). «1 250 000 så MGP-finalen». nrk.no.
24. ↑ «MGP går rett hjem». Kampanje. 1. februar 2010.
25. ↑ Alvsen og Sæby, Ida Løvdahl og Inger-Marit Knap (18. januar 2010). «Over en million så MGP-festen». nrk.no.
26. ↑ Løkkebø, Lars (25. januar 2010). «958 000 så MGP». Telemarksavisa.