Pierre Trudeau

Pierre Trudeau lahir di Montreal pada 18 Oktober 1919.^[1] Beliau anak kedua dalam tiga adik-beradik kepada Charles-Émile "Charley" Trudeau, seorang ahli perniagaan dan peguam penutur bahasa Perancis, dan Grace Elliott, seorang kelahiran kacukan Perancis dan keturunan Scotland. Keluarga mereka berasal dari Ste-Marguerite-de-Cogne, La Rochelle, Perancis melalui Etienne Trudeau (1641-1712), seorang tukang kayu dan pembina rumah di 1659.^[2] Ayahnya bekerja sebagai seorang pengelola stesen minyak untuk syarikat Imperial Oil; kekayaan yang dibawa hasil pekerjaan ini membolehkan Charley menampun persekolahan Pierre di sekolah swasta Jesuit iaitu Kolej Jean-de-Brébeuf. Bapa Trudeau meninggal dunia apabila Pierre berada di pertengahan remaja. Kematian ini memukulnya dan keluarga sangat keras emosi. Pierre kekal sangat dekat dengan ibunya untuk sepanjang hidupnya.^[3] Trudeau memperoleh ijazah undang-undangnya di Université de Montréal pada tahun 1943.

Di sekolah Kolej Jean-de-Brébeuf berputiknya sokongan beliau terhadap kemerdekaan Quebec; malah, persekitaran pendidikan di sekolah tersebut turut mendedahkan para penuntut di sana terhadap rejim-rejim luar negara dipengaruh para agamawan (terutamanya Sepanyol rejim Franco, Portugal rejim de Oliveira Salazar dan Perancis rejim Philippe Pétain). Namun, Trudeau memilih jalan sendiri sebagai seorang "pemberontak intelektual, pejuang anti-establishmen menyokong kesatuan sekerja serta penggalak kebebasan beragama"; maka beliau merantau meninggalkan Quebec untuk belajar di luar negara termasuk Amerika Syarikat, Perancis dan England - di sana juga beliau mengkaji falsafah agamawan progresif Katolik seperti Jacques Maritain dan Emmanuel Mounier, serta pemikir dunia lain seperti John Locke dan David Hume.^[4]

Perang Dunia Kedua meletus saat pengajian beliau, beliau dikerah ke dalam Tentera Kanada sepertimana beribu-ribu lelaki lain menurut Akta Pengerahan Sumber Manusia (National Resources Mobilization Act); beliau memutuskan untuk menyertai "Latihan Kor Pegawai Kanada", dan beliau kemudian berkhidmat dengan askar lain di Kanada, kerana mereka tidak diberikan kepada mana-mana kegiatan tentera di luar negara sehingga selepas Krisis pengerahan 1944 (selepas Serangan Normandy bulan Jun). Sebelum ini, semua Kanada berkhidmat di luar negara adalah sukarelawan, dan tidak askar.

Perasaan Trudeau ketika dalam kerahan pada ketika ini sangat bercampur baur; beliau sendiri tidak rasa bermasalah berjuang dalam perang ini demi Kanada, namun beliau menyatakan kekhuatirannya bahawa peperangan tersebut merupakan perbalahan dendam antara kuasa-kuasa besar maka tindakannya menyertai peperangan ini boleh dilihat sebagai memaling tadah daripada warga senegerinya yang dianggapnya tidak diberi layanan seadilnya oleh pihak kerajaan William Lyon Mackenzie King - Kanada pada ketika ini lebih melihat diri sebagai suatu bahagian dalam Empayar British yang lebih besar. Hal ini lebih diberi butiran lanjut dalam buku Memoirs nukilannya tahun (1993):

Dalam Outremont, pilihan raya pada tahun 1942, Trudeau berkempen untuk calonJean Drapeau (kemudian Datuk Bandar Montreal), mulai saat itu dibuang daripada pegawai Kor Latihan untuk masalah disiplin. Selepas perang, Trudeau meneruskan pengajian, pertama mengambil ijazah sarjana dalam ekonomi politik di Sekolah Siswazah Pentadbiran Awam Universiti Harvard . Beliau kemudian belajar di Paris, Perancis pada tahun 1947 di Institut d'Etudes Politiques de Paris. Akhirnya, beliau memasuki London School of Economics,mendapatkan pengajian PhDnya namun tidak menghabiskan disertasinya.^[5]

Trudeau menaruh minat terhadap fahaman Marxisme pada tahun 1940-an - disertasi Harvard beliau menyentuh mengenai topik Komunisme dan Kristian. Di Universiti Harvard ini juga, pemikirannya menjadi jauh berubah berbanding rakan sepelajarannya.^[6] Walau bagaimanapun, Trudeau mula merasa terasing dalam dirinya sebagai seorang penganut mazhab Katolik yang hidup dalam kalangan penuntut universiti yang Protestan^[7] Perasaan ini mula menjejaskan keperibadiannya,^[8] maka Trudeau segera meneruskan pengajiannya di luar benua AMerika,'s decision to continue his Harvard studies abroad.^[9]

Pada tahun 1947, Trudeau mengembara ke Paris untuk meneruskan kerja-kerja disertasi. Dalam tempoh lima minggu beliau menghadiri banyak ceramah dan menjadi pengikut personalisme selepas dipengaruhi terutama sekali oleh Emmanuel Mounier. Beliau juga merupakan dipengaruhi oleh Nikolai Berdyaev, terutamanya bukunya O rabstvye i svobodye chyelovyeka ("О рабстве и свободе человека; Perhambaan dan Kebebasan");^[10] pembacaan tersebut dipercayai sebagai pengariuh besar Pierre dalam pendiriannya yang menolak nationalisme dan separatisme.^[11] Disertasi Harvard kekal terbongkar apabila Trudeau memasuki satu program kedoktoran untuk belajar di bawah ekonomi sosialis yang terkenal Harold Laski di London School of Economics. Ini mengukuhkan kepercayaan Trudeau terhadap ekonomi dan sains sosial Ekonomi Keynes adalah penting untuk penciptaan "kehidupan yang baik" dalam masyarakat demokratik.

Seorang profesor undang-undang di Université de Montréal 1961-1965, pandangan Trudeau ini berkembang ke arah kedudukan yang liberal memihak kepada kaunter hak individu ke negeri ini dan menjadikan beliau penentang nasionalisme Quebec. Beliau dikagumi kesatuan buruh, yang diikatkan pada parti CCF, dan cuba untuk menyemai parti Liberal dengan beberapa semangat pembaharuan mereka. Menjelang 1950-an, Trudeau mula menolak parti-parti demokratik dan tenaga pekerja sosial, dengan alasan bahawa mereka harus meletakkan matlamat sempit mereka mengetepikan dan bergabung tenaga dengan Liberal untuk berjuang untuk demokrasi pertama.^[12] Dalam teori ekonomi beliau telah dipengaruhi oleh profesor Joseph Schumpeter dan John Kenneth Galbraith semasa dia berada di Harvard. Trudeau mengkritik Parti Liberal Lester Pearson apabila ia disokong membekalkan senjata peluru berpandu Bomarc di Kanada dengan peledak nuklear. Walau bagaimanapun, beliau dipujuk untuk menyertai parti itu pada tahun 1965, bersama-sama dengan kawan-kawannya Gérard Pelletier dan Jean Marchand. Ini "tiga orang bijaksana" berlari berjaya untuk Liberal dalam pilihan raya 1965. Trudeau sendiri telah dipilih dalam menunggang Liberal selamat Mount Royal, di barat Montreal. Dia akan memegang kerusi tersebut sehingga bersara daripada politik pada tahun 1984, memenangi setiap pilihan raya dengan majoriti yang besar.

Apabila tiba di Ottawa, Trudeau telah dilantik sebagai Setiausaha Parlimen Perdana Menteri Lester Pearson, dan menghabiskan banyak tahun akan datang melancong ke luar negara, yang mewakili Kanada pada mesyuarat dan acara antarabangsa, termasuk PBB. Pada tahun 1967, beliau telah dilantik sebagai kabinet dan Menteri Kehakiman Pearson.

Sebagai Menteri Kehakiman sunting

Pierre Trudeau bertanggungjawab untuk memperkenalkan mercu tanda Jenayah Akta Pindaan Undang-undang, 1968-1969, satu peruntukan bil omnibus yang termasuk, antara lain, alasan diskriminasi daripada perbuatan homoseksual antara mengizinkan orang dewasa, amalannya kehamilan, pengguguran dan loteri, sekatan pemilikan senjata baru dan juga kebenaran ujian nafas pada pemandu mabuk yang disyaki. Trudeau terkenal mempertahankan alasan diskriminasi daripada segmen perbuatan bil homoseksual dengan memberitahu pemberita bahawa "tidak ada tempat di negeri ini di bilik tidur negara", sambil menambah bahawa "apa yang dilakukan secara peribadi di antara orang dewasa tidak menyangkut Kanun Jenayah". Trudeau diolah semula jangka dari sekeping editorial Martin O'Malley dalam The Globe and Mail pada 12 Disember 1967. Trudeau juga diliberalisasikan undang-undang perceraian, dan bertempur dengan Perdana Quebec Daniel Johnson, Sr semasa rundingan perlembagaan.

Pada akhir tahun seratus Kanada pada tahun 1967, Perdana Menteri Pearson mengumumkan hasratnya untuk meletak jawatan, dan Trudeau memasuki umat untuk kepimpinan Liberal. Kempen tenaganya menarik perhatian media besar-besaran dan digerakkan ramai orang muda, yang melihat Trudeau sebagai simbol perubahan generasi (walaupun dia berumur 48 tahun). Melangkah ke dalam konvensyen kepimpinan, Trudeau adalah pelari hadapan dan kegemaran yang jelas dengan orang ramai Kanada. Walau bagaimanapun, ramai Liberal masih mempunyai keraguan yang mendalam mengenai beliau dan komitmen beliau kepada parti politik mereka. Setelah menyertai Parti Liberal hanya pada tahun 1965, dia masih dianggap sebagai orang luar dan juga terlalu radikal dan lantang. Beberapa pandangan beliau, terutamanya mereka yang pada perceraian, pengguguran, dan homoseksual, telah ditentang oleh satu segmen besar parti. Walau bagaimanapun, pada April konvensyen kepimpinan Liberal 1968, Trudeau telah dipilih sebagai pemimpin di undi keempat, dengan sokongan 51% daripada perwakilan. Beliau mengalahkan beberapa Liberal terkenal dan lama berkhidmat termasuk Paul Paul Joseph James Martin, Robert Winters dan Paul Hellyer. Sebagai pemimpin baru Liberal yang mengawal, Trudeau mengangkat sumpah sebagai Perdana Menteri dua minggu kemudian pada 20 April.

Trudeau tidak lama lagi dipanggil pilihan raya, 25 Jun. Kempen pilihan raya beliau mendapat manfaat daripada gelombang tidak pernah berlaku sebelum populariti peribadi dipanggil "Trudeaumania" - satu istilah yang dicipta oleh wartawan Lubor J. Zink - yang menyaksikan Trudeau dikerumuni oleh kerumunan belia. Detik ikonik yang mempengaruhi pilihan raya itu berlaku pada malam itu, semasa perarakan tahunan Hari Saint-Jean-Baptist di Montreal, apabila merusuh Pemisah Quebec membaling batu dan botol di tempat duduk di mana Trudeau adalah duduk. Menolak rayuan seorang pembantunya bahawa dia mengambil perlindungan, Trudeau tinggal di kerusinya, menghadap perusuh, tanpa sebarang tanda-tanda ketakutan. Imej ahli politik muda menunjukkan keberanian seperti kagum orang-orang Kanada, dan dia ringan tangan memenangi pilihan raya pada hari berikutnya.

Dasar Masyarakat Adil (Just society) sunting

Sebagai Perdana Menteri, Trudeau didukung demokrasi partisipatif sebagai suatu cara membuat Kanada satu "Hanya Masyarakat". Dia mempertahankan bersungguh-sungguh program baru dilaksanakan penjagaan kesihatan sejagat dan pembangunan wilayah sebagai cara membuat masyarakat yang lebih adil. Beliau turut melaksanakan banyak pembaharuan prosedur, untuk membuat Parlimen dan mesyuarat kaukus Liberal berjalan dengan lebih cekap, ketara berkembang saiz dan peranan pejabat Perdana Menteri, dan berkembang dengan ketara negara kebajikan, dengan penubuhan program-program baru,^[13] dan peningkatan yang ketara dalam yang sedia ada, dengan bayaran kebajikan kepada orang tua, yang muda, dan yang kurang bernasib baik meluaskan dalam usaha untuk membawa gaya Eropah-a demokrasi sosial di Kanada.

Krisis Oktober sunting

Semasa Krisis Oktober tahun 1970, Front de Libération du Québec menculik Konsul Perdagangan British James Cross di kediamannya pada 6 bulan Oktober. Lima hari kemudian, Menteri Buruh Quebec Pierre Laporte turut diculik dan kemudiannya telah dibunuh, pada 17 Oktober). Trudeau bertindak balas dengan menggunakan Akta Langkah Perang yang memberikan kerajaan kuasa penangkapan dan penahanan tanpa sebarang perbicaraan. Tindakan ini dilihat dengan penuh kontroversi dan telah ditentang kerana dilhat tampa berlebihan oleh ahli-ahli parlimen seperti Tommy Douglas dan David Lewis, namun Trudeau tegas dengan pendiriannya sambil berseloroh kebolehannya melakukan apa sahaja yang perlu meredakan keganasan tersebut.

Lima daripada pengganas flQ diterbangkan ke Cuba pada tahun 1970 sebagai sebahagian daripada perjanjian pertukaran untuk kehidupan James Cross, walaupun mereka akhirnya kembali ke Kanada tahun kemudian, di mana mereka berkhidmat masa di penjara.

Hal ehwal dunia sunting

Trudeau adalah pemimpin dunia pertama yang memenuhi John Lennon dan isterinya Yoko Ono pada 'pelancongan untuk keamanan dunia' mereka. Lennon berkata, selepas bercakap dengan Trudeau selama 50 minit, yang Trudeau adalah "orang yang indah" dan "jika semua ahli politik adalah seperti Pierre Trudeau, akan ada keamanan dunia."

Dalam hal ehwal luar, Trudeau disimpan Kanada tegas dalam Pertubuhan Perjanjian Atlantik Utara (NATO), tetapi sering dikejar jalan bebas dalam hubungan antarabangsa. Beliau menubuhkan hubungan diplomatik Kanada dengan Republik Rakyat China, sebelum Amerika Syarikat lakukan, dan pergi lawatan rasmi ke Beijing. Beliau dikenali sebagai seorang kawan Fidel Castro, pemimpin Cuba. Mobster berkata bahawa pada tahun 1974 beliau telah diupah oleh Negeri New York mafia ahli untuk membunuh Trudeau, dengan harapan untuk menarik Castro untuk upacara pengebumian, di mana mereka akan membunuhnya. Rancangan itu nampaknya kemudian ditolak. Tahun kemudian, Castro tidak sebenarnya menghadiri pengebumian Trudeau dalam tahun 2000.

G7 sunting

Kanada menyertai G7 kumpulan kuasa ekonomi utama pada tahun 1976, selepas ketinggalan dalam set pertama mesyuarat. Trudeau menulis dalam memoirnya bahawa Presiden Amerika Syarikat Gerald Ford diatur ini, dan melahirkan penghargaan ikhlas.

Penurunan populariti sunting

Ekonomi yang semakin teruk, yang berkembang hutang negara, dan berkembang antipati awam ke arah keangkuhan dilihat Trudeau ini disebabkan nombor undian untuk jatuh dengan cepat pada pertengahan dan akhir 1970-an. Trudeau ditangguhkan memanggil pilihan raya umum 31 Kanada selagi dia boleh, tetapi terpaksa memanggil salah satu pada musim bunga tahun 1979.

Dalam pilihan raya tahun 1979, kerajaan Liberal Trudeau telah ditewaskan oleh Parti Konservatif Progresif diketuai oleh Joe Clark, yang membentuk kerajaan minoriti. Trudeau mengumumkan hasratnya untuk meletakkan jawatan sebagai pemimpin Parti Liberal, namun sebelum konvensyen kepimpinan boleh diadakan, kerajaan Clark dikalahkan pada Dewan Rakyat Kanada oleh Gerakan tiada keyakinan, pada pertengahan Disember 1979. Parti Liberal memujuk Trudeau kekal sebagai pemimpin dan berjuang pilihan raya. Trudeau mengalahkan Clark serta memenangi kerajaan majoriti dalam pilihan raya Februari 1980

Kemenangan Liberal pada tahun 1980 menekankan jurang geografi tajam di negara ini: parti itu telah memenangi ada tempat duduk barat Manitoba. Trudeau terpaksa mengambil jalan keluar dengan mempunyai Ahli Dewan dilantik Kabinet untuk memastikan perwakilan daripada semua rantau. Antara dasar-dasar yang diperkenalkan oleh Trudeau itu musim lalu di pejabat termasuk pengembangan sokongan kerajaan untuk rakyat termiskin Kanada.^[14] dan pengenalan Program Tenaga Kebangsaan (DEB), yang mencipta satu kecelaruan bantahan dalam wilayah-wilayah Barat dan meningkat apa yang dipanggil "pengasingan Barat".

Satu siri belanjawan sukar oleh lama setia Allan MacEachen pada 1980-an awal tidak meningkatkan reputasi ekonomi Trudeau ini. Walau bagaimanapun, selepas tawar-menawar yang sukar di kedua-dua belah pihak, Trudeau tidak mencapai perjanjian perkongsian pendapatan pada tenaga dengan Perdana Alberta Peter Lougheed.

Joe Clark dikalahkan oleh Trudeau yang kembali menjadi Perdana Menteri dari 3 Mac 1980 hingga 30 Jun 1984. Trudeau bersara daripada politik pada 30 Jun, 1984 dan telah digantikan oleh John Turner.

Tidak lama selepas peletakan jawatannya, beliau menyertai firma undang-undang Montreal Heenan Blaikie sebagai seoramh peguam. Walaupun dia jarang memberikan ucapan atau bercakap kepada media, campur tangan ke dalam perbahasan awam mempunyai kesan yang ketara apabila mereka berlaku. Trudeau menulis dan bercakap keluar terhadap kedua-dua Meech Lake Accord dan Charlottetown Accord cadangan untuk meminda perlembagaan Kanada, dengan alasan bahawa mereka akan melemahkan persekutuan dan Piagam Hak Asasi jika dilaksanakan. Pembangkang beliau adalah faktor kritikal yang membawa kepada kekalahan dua cadangan.

Beliau juga telah membantah terhadap Jacques Parizeau dan Parti Quebec dengan kesan yang kurang. Dalam tahun-tahun terakhirnya, Trudeau diperintahkan berkenaan luas di Kanada, tetapi dianggap dengan syak wasangka di Quebec untuk peranannya pada tahun 1982 perjanjian perlembagaan yang dilihat sebagai telah dikecualikan wilayah itu, manakala tidak suka untuk beliau kekal perkara biasa di barat Kanada. Trudeau juga kekal aktif dalam hal ehwal antarabangsa, melawat pemimpin asing dan mengambil bahagian dalam persatuan antarabangsa seperti Kelab Rom. Beliau telah bertemu dengan pemimpin Soviet Mikhail Gorbachev dan pemimpin lain pada tahun 1985, tidak lama selepas itu Gorbachev bertemu Presiden Ronald Reagan untuk membincangkan mengurangkan ketegangan dunia.

Dia menerbitkan memoirnya pada tahun 1993; buku yang dijual beratus-ratus beribu-ribu salinan dalam beberapa edisi, dan menjadi salah satu buku yang paling berjaya Kanada pernah diterbitkan.

Judo sunting

Trudeau mula mengamalkan seni mempertahankan diri Jepun Judo kadang-kadang pada pertengahan 1950-an apabila beliau berada di pertengahan tiga puluhan, dan menjelang akhir dekad ini beliau memakai ik-Kyu (tali pinggang coklat). Kemudian, apabila dia pergi ke Jepun sebagai Perdana Menteri, beliau telah dinaikkan pangkat ke Sho-dan (darjah pertama hitam tali pinggang) oleh Kodokan, dan kemudian dinaikkan ke ni-dan (kedua darjah tali pinggang hitam) oleh Masao Takahashi di Ottawa sebelum meninggalkan pejabat. Trudeau bermula malam beliau berjalan kaki dalam salji terkenal sebelum mengumumkan persaraan beliau pada tahun 1984 dengan pergi ke Judo dengan anak-anaknya.^[15]

Kematiannya sunting

Pierre Elliott Trudeau meninggal dunia pada 28 September 2000, dan dikebumikan di kubur keluarga Trudeau, Perkuburan St-Rémi-de-Napierville, Saint-Rémi, Quebec. Badannya telah diletakkan dalam keadaan untuk membenarkan Kanada untuk memberi penghormatan terakhir mereka. Beberapa ahli-ahli politik dunia, termasuk Fidel Castro, menghadiri pengebumian. Anaknya Justin dihantar sanjungan semasa pengebumian negeri yang membawa kepada spekulasi meluas di media bahawa kerjaya dalam politik adalah masa depan. Akhirnya, Justin tidak memasuki politik, telah dipilih ke Dewan rakyat pada akhir 2008 dan pada bulan April 2013 beliau menjadi ketua Parti Liberal persekutuan.^[16]