Іцхак Рабін

Іцхак Рабін (1 сакавіка 1922, Іерусалім — 4 лістапада 1995, Тэль-Авіў) — ізраільскі палітычны і ваенны дзеяч. Шосты і адзінаццаты прэм'ер-міністр Ізраіля. Генерал. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1994, разам з Шымонам Перэсам і Ясірам Арафатам).

Іцхак Рабін
іўр.: יצחק רבין
5-ы прэм’ер-міністр Ізраіля
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
ПапярэднікІцхак Шамір
ПераемнікШымон Перэс
5-ы прэм’ер-міністр Ізраіля
3 чэрвеня 1974 — 20 чэрвеня 1977
ПапярэднікГолда Меір
ПераемнікМенахем Бегін
7-ы Начальнік Генеральнага штаба Арміі абароны Ізраіля[d]
1 студзеня 1964 — 1 студзеня 1968
ПапярэднікTzvi Tzur[d]
ПераемнікHaim Bar-Lev[d]
міністр сувязі Ізраіля[d]
3 чэрвеня 1974 — 20 сакавіка 1975
міністр абароны Ізраіля[d]
13 верасня 1984 — 15 сакавіка 1990
міністр абароны Ізраіля[d]
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
міністр аховы здароўя Ізраіля[d]
8 лютага 1994 — 1 чэрвеня 1994
дэпутат кнэсета[d]
21 студзеня 1974 — 13 чэрвеня 1977
дэпутат кнэсета[d]
13 ліпеня 1992 — 4 лістапада 1995
ПераемнікNava Arad[d]
дэпутат кнэсета[d]
7 кастрычніка 1991 — 13 ліпеня 1992
дэпутат кнэсета[d]
21 лістапада 1988 — 7 кастрычніка 1991
дэпутат кнэсета[d]
13 жніўня 1984 — 21 лістапада 1988
дэпутат кнэсета[d]
20 ліпеня 1981 — 13 жніўня 1984
дэпутат кнэсета[d]
13 чэрвеня 1977 — 20 ліпеня 1981
Ambassador of Israel to the United States[d]
1968 — 1973
міністр па справах рэлігій Ізраіля[d]
13 ліпеня 1992 — 27 лютага 1995
Нараджэнне1 сакавіка 1922(1922-03-01)[1][2][…]
Смерць4 лістапада 1995(1995-11-04)[2][3][…] (73 гады)
Месца пахавання
БацькаNehemiah Rabin[d][5]
МаціRosa Cohen[d][5]
ЖонкаLeah Rabin[d]
ДзеціDalia Rabin-Pelossof[d] і Yuval Rabin[d]
Веравызнаннеіўдаізм
Партыя
Адукацыя
Дзейнасцьдыпламат, афіцэр, палітык
АўтографВыява аўтографа
Род войскаўХагана[d]
ЗваннеRav Aluf[d]
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Скончыў штабны каледж у Вялікабрытаніі (1953). 3 1943 член Пальмаха — ударных атрадаў яўрэскіх сіл самаабароны ў Палесціне. У час араба-ізраільскай вайны 1948-49 камандзір брыгады. У 1956-59 камандуючы Паўночнай ваеннай акругай, потым на штабных пасадах, у 1964—68 начальнік Генеральнага штаба ўзброеных сіл Ізраіля. 3 1968 пасол Ізраіля ў ЗША. 3 1974 дэпутат ізраільскага парламента (кнесета). У 1974-77 старшыня Палітычнага камітэта Рабочай партыі Ізраіля, адначасова прэм'ер-міністр Ізраіля. У 1984-90 міністр абароны Ізраіля. 3 лютага 1992 старшыня Партыі працы, з чэрвеня 1992 прэм'ер-міністр Ізраіля. Удзельнічаў у перагаворах з палесцінцамі, прызнаў Арганізацыю вызвалення Палесціны, падпісаў мірныя дамоўленасці з ёю ў Осла (1993) і Вашынггоне (1994). Забіты яўрэйскім фанатыкам, праціўнікам мірных перагавораў з арабамі.

Зноскі