Een pseudomonasinfectie genezen

Pdf downloaden

Pdf downloaden

In dit artikel:

Een mild geval van pseudomonasinfectie herkennen en behandelen

Ernstige gevallen herkennen en behandelen

Gerelateerde artikelen

Bronnen

Pseudomonas is een bacterie die over het algemeen alleen een ernstige infectie veroorzaakt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Dat betekent dat de mensen die er het meest vatbaar voor zijn vaak al erg ziek zijn en in het ziekenhuis liggen. Deze infecties worden meestal behandeld met antibiotica. Het kan moeilijk zijn om een effectief antibioticum te vinden omdat deze bacterie steeds vaker resistent is voor voorgeschreven medicijnen. Maar als een monster van de bacterie naar het laboratorium wordt gestuurd, zou het mogelijk moeten zijn om het te behandelen.

Stappen

Deel 1

Deel 1 van 2:

Een mild geval van pseudomonasinfectie herkennen en behandelen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Herken een mild geval van pseudomonasinfectie. Pseudomonas geeft meestal milde symptomen bij mensen met een gezond immuunsysteem. Deze infectie kan verspreid worden via water. Er zijn gevallen bekend van:

   • Ooginfecties bij mensen die langere tijd contactlenzen dragen. Om dit te voorkomen, is het beter om je lenzenvloeistof steeds te vervangen en niet te lang te bewaren. Draag je lenzen niet langer dan door de opticien of oogarts wordt aangeraden.
   • Oorontsteking bij kinderen die in besmet water hebben gezwommen. Dit kan gebeuren als er niet voldoende chloor in het zwemwater zit.
   • Huiduitslag na het gebruik van een besmet bubbelbad. Deze uitslag ziet er meestal uit als rode, jeukende bultjes, of met vocht gevulde blaasjes rondom de haarzakjes. Het kan erger worden op plekken waar je huid met een badpak of zwembroek bedekt was.
2. 
   2
   Herken de symptomen van verschillende pseudomonas-infecties. Tekenen en symptomen van pseudomonas zijn afhankelijk van waar de infectie plaatsvindt.

   • Bloedinfecties worden gekenmerkt door koorts, koude rillingen, vermoeidheid, spier- en gewrichtspijnen en zijn uiterst ernstig.
   • Longinfecties (longontsteking) omvatten symptomen zoals koude rillingen, koorts, hoesten en ademhalingsmoeilijkheden.
   • Huidinfecties kunnen jeukende uitslag, bloedende zweren en/of hoofdpijn veroorzaken.
   • Oorinfecties kunnen optreden met zwelling, oorpijn, jeuk in het oor, afscheiding uit het oor en gehoorproblemen.
   • Ooginfecties veroorzaakt door pseudomonas kunnen de volgende symptomen hebben: ontsteking, pus, zwelling, roodheid, pijn in het oog en verminderd gezichtsvermogen.
3. 
   3
   Ga naar de huisarts om de diagnose te laten stellen. De huisarts zal de uitslag willen bekijken en kan een monster van de bacterie nemen om naar het lab te sturen zodat de diagnose kan worden bevestigd. Dit kan op twee manieren gedaan worden:

   • Door met een wattenstaafje over de infectie te strijken.
   • Door het nemen van een biopsie. Dit komt echter zelden voor.
4. 
   4
   Overleg de behandelopties met je huisarts. Als je verder gezond bent, is behandeling misschien niet noodzakelijk. Je immuunsysteem kan de infectie zelf bestrijden. Je huisarts kan echter voorstellen:

   • Iets tegen de jeuk te gebruiken als de uitslag erg jeukt.
   • Antibiotica te nemen als de infectie heel ernstig is. De huisarts zal eerder antibiotica voorschrijven als je een infectie aan je ogen hebt.
   Advertentie

Deel 2

Deel 2 van 2:

Ernstige gevallen herkennen en behandelen

Pdf downloaden

1. 
   1
   Overleg met je huisarts als je mogelijk risico loopt op complicaties. Pseudomonasinfecties zijn gevaarlijk voor mensen die al in het ziekenhuis liggen en een verzwakt immuunsysteem hebben. Pasgeboren baby's lopen ook een hoger risico. Als volwassenen loop je meer risico wanneer je:

   • Wordt behandeld voor kanker.
   • hiv/aids hebt.
   • Aan de beademing ligt.
   • Moet herstellen van een operatie.
   • Een katheter hebt.
   • Moet herstellen van ernstige brandwonden.
   • Suikerziekte hebt.
   • Taaislijmziekte hebt.
2. 
   2
   Waarschuw je huisarts als je denkt dat je een infectie hebt. Bel je huisarts meteen zodra je denkt dat je een infectie hebt. Er zijn verschillende soorten pseudomonasinfecties, afhankelijk van waar op je lichaam het optreedt. Je kunt last hebben van:

   • Longontsteking. Dit kan verband houden met een geïnfecteerde beademingsmachine.
   • Oogontsteking
   • Oorontsteking
   • Blaasontsteking door een besmette katheter
   • Een ontstoken operatiewond
   • Een ontstoken doorligplek. Dat kan optreden bij patiënten die langere tijd in bed moeten liggen.
   • Een bloedvergiftiging als gevolg van een besmet infuus.
3. 
   3
   Overleg met je huisarts welke medicijnen je kunt gebruiken. Je huisarts kan een monster nemen en dat naar het laboratorium sturen om erachter te komen met welk type bacterie je besmet bent. Het laboratorium kan dan helpen beslissen welke medicijnen het meest effectief zijn tegen de infectie. Pseudomonasbacteriën zijn heel vaak resistent voor de medicijnen die het meest voorgeschreven worden. Voor veel van de medicijnen die wel effectief zijn, is het belangrijk dat je huisarts je complete medische geschiedenis kent, vooral als je denkt dat je zwanger zou kunnen zijn, of als je een nierfunctiestoornis hebt. De huisarts kan je de volgende medicijnen voorschrijven:

   • Ceftazidim. Dit is vaak effectief tegen de soort die het meest voorkomt, pseudomonas aeruginosa. Je kunt het via een infuus toegediend krijgen, of via een injectie in een ader. Als je allergisch bent voor penicilline, is het middel misschien niet geschikt.
   • Piperacilline/Tazobactam (Tazocin). Dit middel is ook effectief tegen pseudomonas aeruginosa. Het kan de werking van andere medicijnen beïnvloeden, dus laat je huisarts precies weten wat je allemaal gebruikt, inclusief zelfzorgmiddelen, kruidenmiddelen en supplementen.
   • Aminoglycosiden (Tobramycine). De dosering van deze medicijnen kan worden aangepast afhankelijk van je lichaamsgewicht en de gezondheid van je nieren. De huisarts houdt je bloed- en vochtwaarden tijdens deze behandeling wellicht in de gaten.
   • Ciprofloxacine. Dit middel kan oraal en intraveneus worden genomen. Vertel het aan de huisarts als je epilepsie of een nierfunctiestoornis hebt, of als je zwanger bent.
   • Colistine. Dit kan oraal, intraveneus of via een vernevelaar genomen worden.
4. 
   4
   Maak veranderingen in je eetpatroon en activiteiten zoals aanbevolen door een arts. Sommige patiënten, zoals mensen met cystische fibrose, moeten hun voeding en activiteitsniveaus soms aanpassen om de juiste voeding te garanderen en genezing te bevorderen.

   • Als je aan een beademingsapparaat ligt om je te helpen ademen, kan je arts een dieet aanbevelen met meer vetten en minder koolhydraten. Koolhydraten kunnen de hoeveelheid koolstofdioxide die je lichaam produceert verhogen, waardoor ademhalen moeilijker wordt als je aan de beademing ligt.
   • Als je een systemische infectie hebt, moet je mogelijk je activiteitsniveaus beperken. Dit is mogelijk niet het geval voor een gelokaliseerde infectie.
   Advertentie

Waarschuwingen

• Vertel het je huisarts als je denkt dat je zwanger bent voordat je medicijnen gaat nemen.

Advertentie