Ingrid Bergman

Stampa:Infobox persone

Ingrid Bergman (Shqiptimi në suedisht: [ˈɪŋːrɪd ˈbærjman]; 29 gusht 1915 - 29 gusht 1982) ishte aktore suedeze e cila ka luajtur në shumë filma evropianë dhe amerikanë^[1]. Ajo ka fituar 3 çmime Academy Awards, dy Emmy Award, katër Golden Globe Award dhe Tony Award si Aktore më e Mirë. Në listën e 25 aktoreve, ajo rënditet si Ylli i katërt më i madh i kinemasë Amerikane i të gjitha kohërave nga Instituti i Filmit Amerikan. Ajo është e njohur më shumë për rolin e saj Ilsa Lund në filmin Casablanca (1942), dhe në rolin Alicia Huberman në filmin Notorious (1946), një triller i Alfred Hitchcock ku luajti edhe Cary Grant.^[2]

Para se të bëhej një yll i filmave Amerikanë, ajo ka qenë aktore kryesore në filmat Suedez. Prezantimi i parë i saj për publikun e Shteteve të Bashkuara erdhi në aktrimin e saj në ribërje në gjuhën angleze të filmit Intermezzo (1939). Në Shtetet e Bashkuara, ajo solli në ekran një "freski dhe gjallëri nordike", së bashku me bukurinë e jashtëzakonshme dhe inteligjencën, dhe sipas St. James Encyclopedia of Popular Culture, ajo shpejt u bë "ideali i grave Amerikane" dhe një nga aktoret më të mëdha të roleve kryesore të Holivudit ^[3]. Producenti i saj David O. Selznick më vonë e quajti atë "aktore me vetëbesim më të kompletuar" që ai kishte punuar ndonjëherë. Ai filloj me aktoren për një rol vetëm në një film, me insistimin e saj (Intermezzo), pastaj nënshkroi një kontratë për katër-filma (gjithashtu me insistimin e saj), në vend të një kontrate aktrimi tikpike shtatë-vjeçare.

Problemet financiare të Selznick nënkuptonte që ajo shpesh duhej të huazohej në studiot e tjera. Përveç se filimit Casablanca, performancat e saj në këtë periudhë kohore përfshijnë ribërjen e filmit Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1941) nga Victor Fleming, For Whom the Bell Tolls (1943), Gaslight (1944), dhe The Bells of St. Mary's (1945). Filmat e saj të fundit me Selznick ishin filmat e Alfred Hitchcock Spellbound (1945) dhe Notorious (1946). Fili i saj i fundit me Hitchcock ishte Under Capricorn (1949) ^[4].

Pas një dekade në filmat amerikanë, ajo luajti në filmin Stromboli (1950) të Roberto Rossellinit, më pas u zbulua se ajo kishte një lidhje jashtëmartesore me drejtorin e filmit. Afera dhe pastaj martesa me Rossellinin krijoi një skandal në SHBA që e detyroi atë të qëndrojë në Evropë për disa vite, kur ajo bëri një rikthim të suksesshëm në Hollywood me filmin Anastasia (1956), për të cilin ajo fitoj oskarin e dytë nga Academy Award. Shumë prej dokumenteve të saj personale dhe të filmit mund të shihet në Arkivën Kinematografike të Universitetit Wesleyan^[5]