Wyścig odwiedził łącznie sześć krajów: Monako, Francję, Hiszpanię, Andorę, Szwajcarię oraz Włochy (część szesnastego etapu). Łącznie kolarze pokonali 3459 kilometrów w tym 95 w jazdach na czas. Odbyło się siedem etapów górskich z których trzy zakończyły się górskimi finiszami, jeden etap był pagórkowaty. Jazda drużynowa na czas, jaka odbyła się podczas czwartego etapu, była pierwszą na trasie wyścigu od 2005 roku.
Wyścig zakończył się po 21 etapach. Meta tradycyjnie wyznaczona została w Paryżu.
20 drużyn wystartowało w wyścigu, 17 z nich to członkowie UCI ProTour, wystartowały również trzy drużyny spoza tego cyklu, które uzyskały dzikie karty. Były to: Skil-Shimano, Cervélo TestTeam oraz Agritubel. Każda z drużyn wystawiła po 9 kolarzy, dzięki czemu w całym wyścigu stanęło na starcie 180 zawodników.
Faworytami do zwycięstwa w wyścigu byli m.in. zwycięzca z 2008 roku – Carlos Sastre, zwycięzca z 2007 roku Alberto Contador, zwycięzca pierwszego tegorocznego wyścigu Grand Touru – Giro d’ItaliaDenis Mienszow oraz dwukrotny drugi w poprzednich edycjach Cadel Evans[2]. Do wyścigu po trzyletniej przerwie powrócił Lance Armstrong. Zawodnik ten startował w jednej drużynie z Contadorem.
W wyścigu, z powodu kar, nie wystartowało dwóch znanych zawodników. Alejandro Valverde, lider drużyny Caisse d’Epargne, który w ostatnich dwóch latach kończył wyścig w klasyfikacji generalnej w pierwszej dziesiątce nie wystartuje w Tourze z powodu zawieszenia za doping, które nałożył na niego Włoski Komitet Olimpijski. Decyzja ta miała miejsce w maju br. i obowiązywać będzie przez dwa lata. Z tego powodu Hiszpan nie może jeździć we Włoszech, a szesnasty etap przebiega przez teren Italii[3]. Początkowo do Touru zgłoszony był również Holender Thomas Dekker, ale ten miał pozytywny wynik testu antydopingowego na erytropoetyny. Specyfik ten jest zabroniony dla sportowców[4]. Za niego wystartuje Charles Wegelius.
Początkowo do startu nie został dopuszczony belgijski sprinter i zwycięzca zielonej koszulki w 2007 roku Tom Boonen z powodu pozytywnego wyniku testu na kokainę[5]. 3 lipca zmieniono decyzję i Boonen będzie mógł wystartować w Wielkiej Pętli[6].
