Paranoid Android

Utwór został nagrany podczas sesji nagraniowej zespołu w XV-wiecznej rezydencji aktorki Jane Seymour^[1]. Według basisty Colina Greenwooda utwór miał w zamierzeniu łączyć stylistykę DJ Shadow i The Beatles^[2]. Thom Yorke wspominał, że początkowo powstały trzy osobne piosenki, powiązane później w jedną całość na wzór Lennonowskiego „Happiness Is a Warm Gun”.

Podobnie jak wiele innych utworów Radiohead, „Paranoid Android” był grany przedpremierowo na żywo w pierwotnych, odmiennych od wydanej na płycie wersjach. Przypuszczalnie pierwsze wykonanie „Paranoid Android” na żywo miało miejsce w lipcu 1996 roku na festiwalu w Werchter. Wczesne wykonania utworu były dłuższe i miały zmienioną strukturę oraz słowa. Na trasie supportującej koncerty Alanis Morissette wykonanie „Paranoid Android” długość utworu wynosiła od 6 do 8 minut, w miejsce słów „Rain down...” Yorke śpiewał „Hallelujah”, a wers „God loves his children /God loves his children, yeah” brzmiał „God loves his children / That's why he kills ’em, yeah”. Trzecia sekcja utworu zawierała też temat gitarowy z pierwszej sekcji poprzedzający finałowe solo^[3].

Powstał animowany teledysk do „Paranoid Android” w reżyserii Magnusa Carlssona. Stanowi on swego rodzaju kontynuację serialu animowanego pod tytułem Robin. Członkowie Radiohead po obejrzeniu serialu poprosili Carlssona o stworzenie teledysku w oparciu o świat przedstawiony Robina. Pokazywany był w MTV w ocenzurowanej wersji (zasłonięto piersi syren). Nieocenzurowana wersja teledysku znalazła się na wydawnictwie DVD 7 Television Commercials.

Utwór znalazł się na 256. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone^[4], a w sierpniu 2006 roku decyzją czytelników magazynu „Q” znalazł się na 10. miejscu analogicznego zestawienia. Solo gitarowe z „Paranoid Android” zajęło 34. miejsce w plebiscycie czytelników „Guitar World”.

• Okładka