Niels-Kristian Iversen

Karierę żużlową rozpoczął w 1999. Dotychczasowymi największymi osiągnięciami drużynowymi Iversena są złote medale (2006, 2008, 2012, 2014^[1]), srebrne medale (2007, 2010, 2013) oraz brązowe medale (2004 i 2005) Drużynowego Pucharu Świata z reprezentacją Danii, a także 2 brązowe medale Klubowego Pucharu Europy: w 2004 ze słoweńskim zespołem AMTK Ljubljana, a w 2010 z Falubazem Zielona Góra. Indywidualnie największy juniorski sukces odniósł zdobywając srebrny medal mistrzostw Europy juniorów w 2000. W 2006 był stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix IMŚ, wyłaniającego mistrza świata w sporcie żużlowym, a także zdobył mistrzostwo Elite League z Peterborough Panthers. Dzięki zwycięstwu w Vojens w Finale Eliminacji do GP w 2008 był stałym uczestnikiem cyklu, który zakończył na 12 miejscu. Po zajęciu 3 miejsca w GP Challenge w chorwackim Gorican został stałym uczestnikiem turnieju na rok 2013. 2 czerwca 2013 w walijskim Cardiff pierwszy raz stanął na podium turnieju o mistrzostwo świata. 3 sierpnia 2013 wygrał we włoskim Terenzano swój pierwszy turniej Grand Prix.

W lidze polskiej występował w ekstraligowym Falubazie Zielona Góra. W 2008 został brązowym medalistą Indywidualnych Mistrzostw Danii oraz zdobył, również brązowy, medal Speedway Ekstraligi razem z drużyną z Myszką Mickey na plastronach. W 2009 zdobył wraz z drużyną Falubazu Zielona Góra złoty medal DMP. Rok później zdobył z tą samą drużyną srebrny medal. Po sezonie 2010 zmienił klub na Stal Gorzów Wlkp., z którym wywalczył brązowy medal DMP. W sezonie 2011 został także srebrnym medalistą Indywidualnych Mistrzostw Danii. W tym samym roku Z drużyną Indianerny Kumla osiągnął wicemistrzostwo Szwecji. Sezon 2012 był przełomem w karierze zawodnika. Wywalczył awans do Grand Prix, został Indywidualnym Mistrzem Danii, z drużyną z Esbjerg osiągnął Drużynowe Mistrzostwo Danii, z drużyną narodową – mistrzostwo świata, a z drużyną z Gorzowa – wicemistrzostwo kraju. Duńczyk sezon 2012 w polskiej ekstralidze zakończył jako 2. co do skuteczności zawodnik ligi ze średnią 2,365. Sezon 2013 był jeszcze bardziej udany niż poprzedni i zakończył on go ze średnią 2,51. 26 maja 2013 roku podczas meczu Bydgoszczy z gorzowską Stalą uzbierał tzw. oczko – czyli 21 punktów meczowych. W lipcu 2013 został Wicemistrzem Świata z ekipą Danii. W tym samym sezonie obronił tytuł Indywidualnego Mistrza Danii. W 2014 z drużyną Stali Gorzów Iversen zdobył złoto^[2].

Dania

• Esbjerg (2012–)

Wielka Brytania

• King’s Lynn Stars (2001)
• Newport Wasps (2003)
• Oxford Cheetahs (2003–2005)
• Peterborough Panthers (2006–2007)
• Wolverhampton Wolves (2008)
• Peterborough Panthers (2009–2010)
• King’s Lynn Stars (2011–2016)
• King’s Lynn Stars (2018)
• Ipswich Witches (2019)
• King's Lynn Stars (2022)
• Peterborough Panthers (2023)

Szwecja

• Västervik Speedway (2004–2009)
• Indianerna Kumla (2010–2017)
• Eskilstuna Smederna (2018)
• Piraterna Motala (2019)
• Indianerna Kumla (2020–)

Polska

• Sparta Wrocław (2004)
• ROW Rybnik (2005)
• KS Toruń (2006)
• Falubaz Zielona Góra (2007–2010)
• Stal Gorzów Wielkopolski (2011–2017)
• KS Toruń (2018–2019)
• Stal Gorzów Wielkopolski (2020)
• Unia Tarnów (2021)
• Orzeł Łódź (2022–)

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Długość toru
1.	3 sierpnia	2013	Grand Prix Włoch	Terenzano	Olympia Stadium	400m
2.	21 września	2013	Grand Prix Skandynawii	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	275m
3.	28 czerwca	2014	Grand Prix Danii	Kopenhaga	Parken (sztuczny tor)	275m
4.	4 lipca	2015	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	278m
5.	1 października	2016	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	325m

Miejsca na podium edytuj

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Miejsce	Punkty	Biegi	Zwycięzca
1.	1 czerwca	2013	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	2.	16	(2,2,3,3,1,3,2)	Emil Sajfutdinow
2.	3 sierpnia	2013	Grand Prix Włoch	Terenzano	Olympia Stadium	1.	13	(3,0,w,3,2,2,3)	—
3.	21 września	2013	Grand Prix Skandynawii	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	1.	18	(t,3,3,3,3,3,3)	—
4.	28 czerwca	2014	Grand Prix Danii	Kopenhaga	Parken (sztuczny tor)	1.	16	(3,3,1,3,1,2,3)	—
5.	4 lipca	2015	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Cardiff	Millennium Stadium (sztuczny tor)	1.	14	(1,2,3,2,1,2,3)	—
6.	26 września	2015	Grand Prix Sztokholmu	Solna	Friends Arena (sztuczny tor)	3.	14	(3,3,2,1,2,2,1)	Tai Woffinden
7.	24 października	2015	Grand Prix Australii	Melbourne	Etihad Stadium (sztuczny tor)	2.	15	(3,2,w,2,3,3,2)	Greg Hancock
8.	1 października	2016	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	1.	15	(1,3,2,2,2,2,3)	—
9.	5 października	2019	Grand Prix Polski	Toruń	Motoarena	3.	11	(3,2,2,1,0,2,1)	Leon Madsen

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj

Sezon 2004 miejsce punkty – – – – 13 – – – – 24 13 Sezon 2005 miejsce punkty – – – – 7 – – – – 19 7 Sezon 2006 miejsce punkty 2 6 4 5 8 5 6 8 4 3 13 51 Sezon 2008 miejsce punkty 8 10 2 6 6 7 9 1 4 6 – 12 59 Sezon 2009 miejsce punkty – – – 11 – 8 – 1 – – – 17 20 Sezon 2010 miejsce punkty – – – – – – – – 6 – – 22 6 Sezon 2013 miejsce punkty 7 9 10 7 16 11 4 13 13 11 18 13 132 Sezon 2014 miejsce punkty 6 10 6 13 11 16 12 7 6 – – – 11 87 Sezon 2015 miejsce punkty 7 6 8 14 8 10 7 10 11 14 10 15 4 120 Sezon 2016 miejsce punkty 8 4 7 11 3 8 5 11 7 15 12 8 91 Sezon 2017 miejsce punkty 9 9 7 3 3 7 6 – – – – – 15 44 Sezon 2018 miejsce punkty 4 5 – – – – – 5 12 10 15 36 Sezon 2019 miejsce punkty 14 7 3 8 2 7 13 7 5 11 10 77 Sezon 2020 miejsce punkty 3 11 6 4 4 2 1 1 13 32

Statystyki Starty 100 Zwycięstwa 5 Miejsca na podium 9 Finalista 18 Punkty 775

• Toruńskie Anioły: IVERSEN Niels Kristian
• SPEEDWAY HISTORY INFO – HISTORIA ŻUŻLA | Niels Kristian Iversen
• Z kartek kalendarza: Niels Kristian Iversen
• Niels-Kristian Iversen | Polish Speedway Database
• Niels Kristian Iversen | Speedway riders, history and results (ang.)

• Strona internetowa zawodnika