Irlandia w Konkursie Piosenki Eurowizji

Irlandia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
7; 4; 1; 12
	Informacje ogólne
Nadawca	RTÉ
Rok i miejsce debiutu	1965, Neapol
Liczba udziałów	57 razy (46 finałów)
Organizacja konkursu	7 razy w 1971, 1981, 1988, 1993, 1994, 1995, 1997
Historia preselekcji
Obecnie	The Late Late Show: Eurovision Special
1965–1982, 1984–1986	National Song Contest
1987–2001, 2008	Eurosong
2003–2005	You’re a Star
2006–2007, 2009–2015	format Eurosong w ramach programu telewizyjnego The Late Late Show
2016–2021	wybór wewnętrzny
Najlepsze rezultaty
Półfinał	2. miejsce w 1996
Finał	1. miejsce w 1970, 1980, 1987, 1992, 1993, 1994, 1996
Najgorsze rezultaty
Półfinał	ostatnie miejsce w 2019, 2021
Finał	ostatnie miejsce w 2007, 2013
	Strona internetowa

Irlandia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1965. Od tamtej pory przygotowaniami do udziału w konkursie zajmuje się irlandzki nadawca publiczny Raidió Teilifís Éireann (RTÉ)^[1].

Reprezentanci Irlandii siedmiokrotnie zwyciężyli w finale konkursu: w 1970 (Dana z utworem „All Kinds of Everything”), 1980 i 1987 (Johnny Logan z „What’s Another Year?” i „Hold Me Now”), 1992 (Linda Martin z „Why Me?”), 1993 (Niamh Kavanagh z „In Your Eyes”), 1994 (Paul Harrington i Charlie McGettigan z „Rock ’n’ Roll Kids”) i 1996 (Eimear Quinn z „The Voice”).

Uczestnictwo

Reprezentanci Irlandii w Konkursie Piosenki Eurowizji

Irlandia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1965. Irlandia nie uczestniczyła w konkursie w 1983 z powodu niewystarczających funduszy krajowego nadawcy. Telewizja wróciła do stawki konkursowej po rocznej przerwie^[2]. Następnie nie została dopuszczona do udziału w konkursie w 2002 z powodu słabego wyniku rok wcześniej. W 2003 wróciła do stawki konkursowe i od tamtej pory corocznie wysyła reprezentanta na kolejne konkursy^[1].

Poniższa tabela uwzględnia nazwiska irlandzkich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach^[1]:

Rok	Artysta	Piosenka	Finał		Półfinał
Rok	Artysta	Piosenka	Miejsce	Punkty	Miejsce	Punkty
1965	Butch Moore	„Walking the Streets in the Rain”	6	11	Brak rundy półfinałowej
1966	Dickie Rock	„Come Back to Stay”	4	14
1967	Sean Dunphy	„If I Could Choose”	2	22
1968	Pat McGeegan	„Chance of a Lifetime”	4	18
1969	Muriel Day	„The Wages of Love”	7	10
1970	Dana	„All Kinds of Everything”	1	32
1971	Angela Farrell	„One Day Love”	11	79
1972	Sandie Jones	„Ceol an ghrá”	15	72
1973	Maxi	„Do I Dream?”	10	80
1974	Tina Reynolds	„Cross Your Heart”	7	11
1975	The Swarbriggs	„That’s What Friends Are For”	9	68
1976	Vincent „Red” Hurley	„When”	10	54
1977	The Swarbriggs plus Two	„It’s Nice to Be in Love Again”	3	119
1978	Colm C. T. Wilkinson	„Born to Sing”	5	86
1979	Cathal Dunne	„Happy Man”	5	80
1980	Johnny Logan	„What’s Another Year?”	1	143
1981	Sheeba	„Horoscopes”	5	105
1982	The Duskeys	„Here Today, Gone Tomorrow”	11	49
1983	Brak reprezentanta
1984	Linda Martin	„Terminal 3”	2	137
1985	Maria Christian	„Wait Until the Weekend Comes”	6	91
1986	Luv Bug	„You Can Count on Me”	4	96
1987	Johnny Logan	„Hold Me Now”	1	172
1988	Jump the Gun	„Take Him Home”	8	79
1989	Kiev Connolly & The Missing Passengers	„The Real Me”	18	21
1990	Liam Reilly	„Somewhere in Europe”	2	132
1991	Kim Jackson	„Could It Be That I’m In Love?”	10	47
1992	Linda Martin	„Why Me?”	1	155
1993	Niamh Kavanagh	„In Your Eyes”		187	Organizator
1994	Paul Harrington i Charlie McGettigan	„Rock ’n’ Roll Kids”		226	Brak rundy półfinałowej
1995	Eddie Friel	„Dreamin’”	14	44	Brak rundy półfinałowej
1996	Eimear Quinn	„The Voice”	1	162	2^[a]	198
1997	Marc Roberts	„Mysterious Woman”	2	157	Brak rundy półfinałowej
1998	Dawn Martin	„Is Always Over Now?”	9	64
1999	The Mullans	„When You Need Me”	17	18
2000	Eamonn Toal	„Millennium of Love”	6	92
2001	Gary O’Shaughnessy	„Without Your Love”	21	6
2003	Mickey Joe Harte	„We’ve Got the World Tonight”	11	53
2004	Chris Doran	„If My World Stopped Turning”	22	7	Top 11^[b]
2005	Donna & Joseph McCaul	„Love”	–		14	51
2006	Brian Kennedy	„Every Song Is a Cry for Love”	10	93	9	79
2007	Dervish	„They Can’t Stop the Spring”	24	5	Top 10
2008	Dustin the Turkey	„Irelande douze pointe”	–		15	22
2009	Sinéad Mulvey i Black Daisy	„Et Cetera”	–		11	52
2010	Niamh Kavanagh	„It’s for You”	23	25	9	67
2011	Jedward	„Lipstick”	8	119	8	68
2012	Jedward	„Waterline”	19	46	6	92
2013	Ryan Dolan	„Only Love Survives”	26	5	8	54
2014	Can-Linn feat. Kasey Smith	„Heartbeat”	–		12	35
2015	Molly Sterling	„Playing with Numbers”			12	35
2016	Nicky Byrne	„Sunlight”			15	46
2017	Brendan Murray	„Dying to Try”			13	86
2018	Ryan O’Shaughnessy	„Together”	16	136	6	179
2019	Sarah McTernan	„22”	–		18	16
2020	Lesley Roy	„Story of My Life”	Konkurs odwołany
2021	Lesley Roy	„Maps”	–		16	20
2022	Brooke	„That’s Rich”			15	47
2023	Wild Youth	„We Are One”			12	10
2024	Bambie Thug	„Doomsday Blue”	6	278	3	124

Legenda:

1 miejsce

Historia głosowania w finale (1965–2023)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Irlandia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw irlandzcy reprezentanci otrzymują najwyższe noty^[3].

Kraje, którym Irlandia przyznała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Wielka Brytania	268
2	Szwecja	227
3	Norwegia	180
4	Francja	179
5	Niemcy	168

Kraje, od których Irlandia otrzymała najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Wielka Brytania	253
2	Szwecja	227
3	Szwajcaria	182
4	Austria	172
5	Norwegia	170

Legenda:

1. miejsce

2. miejsce

3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Irlandii

Irlandia była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 1971, 1981 i 1988, w latach 1993–1995 i w 1997. Wszystkie konkursy zostały zorganizowane w Dublinie, poza konkursem w 1993, który odbył się w Millstreet^[1].

Rok	Miasto	Miejsce	Prowadzący
1971	Dublin	Gaiety Theatre	Bernadette Ní Ghallchóir
1981		RDS Simmonscourt	Doireann Ní Bhriain
1988		RDS Simmonscourt	Pat Kenny Michelle Rocca
1993	Millstreet	Green Glens Arena	Fionnuala Sweeney
1994	Dublin	Point Theatre	Cynthia Ní Mhurchú Gerry Ryan
1995			Mary Kennedy
1997			Carrie Crowley Ronan Keating

Nagrody im. Marcela Bezençona

Nagroda Artystyczna

Rok	Artysta	Piosenka
2011	Jedward	„Lipstick”

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

W październiku 2005 odbył się koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU). W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu; trzecie miejsce zajęła irlandzka propozycja „What’s Another Year?” (zwycięski utwór z 1980), a 12. miejsce – „Hold Me Now” (zwycięski utwór z 1987); obie wykonał Johnny Logan^[4].

Uwagi

↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Ireland in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-14]. (ang.).
↑ Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision. [dostęp 2013-11-14]. (ang.).
↑ Points to and from Ireland. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).

[3] Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.

[4] Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

[irlesc-1] Ireland in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-11-14]. (ang.).

[2] Eurovision Song Contest 1984. [w:] EBU [on-line]. eurovision. [dostęp 2013-11-14]. (ang.).

[5] Points to and from Ireland. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).

[6] Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).

[1]

[2]

[a]

[b]

[3]

[4]