Formuła 1 Sezon 1997

Sezon 1997 Mistrzostw Świata Formuły 1
	; Jacques Villeneuve podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w 1997 roku
Inauguracja	9 marca
Zakończenie	26 października
Liczba wyścigów	17
	Mistrzowie
Kierowcy	Jacques Villeneuve
Konstruktorzy	Williams
Poprzedni sezon	Następny sezon
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sezon 1997 Formuły 1 – 48. sezon Mistrzostw Świata Formuły 1. Sezon ten rozpoczął się 9 marca w Melbourne, a zakończył 26 października 1997 roku w Jerez de la Frontera, po rozegraniu 17 wyścigów Grand Prix. Tytuł mistrza świata kierowców zdobył wówczas Kanadyjczyk Jacques Villeneuve, zaś mistrzem świata konstruktorów został zespół Williams.

Lista startowa edytuj

Zespół	Konstruktor	Samochód	Silnik	Opony	Nr	Kierowcy wyścigowi	Rundy	Kierowcy rezerwowi
Danka Arrows Yamaha	Arrows-Yamaha	A18	Yamaha OX11C/D 3.0 V10	B	1	Damon Hill	1–17	Jörg Müller
Danka Arrows Yamaha	Arrows-Yamaha	A18	Yamaha OX11C/D 3.0 V10	B	2	Pedro Diniz	1–17	Jörg Müller
Rothmans Williams Renault	Williams-Renault	FW19	Renault RS9 3.0 V10	G	3	Jacques Villeneuve	1–17	Juan Pablo Montoya Jean-Christophe Boullion
Rothmans Williams Renault	Williams-Renault	FW19	Renault RS9 3.0 V10	G	4	Heinz-Harald Frentzen	1–17	Juan Pablo Montoya Jean-Christophe Boullion
Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari	F310B	Ferrari 046/2 3.0 V10	G	5	Michael Schumacher	1–17	Gianni Morbidelli
Scuderia Ferrari Marlboro	Ferrari	F310B	Ferrari 046/2 3.0 V10	G	6	Eddie Irvine	1–17	Gianni Morbidelli
Mild Seven Benetton Renault	Benetton-Renault	B197	Renault RS9 3.0 V10	G	7	Jean Alesi	1–17	Alexander Wurz
					8	Gerhard Berger	1–6, 10–17
					8	Alexander Wurz	7–9
West McLaren Mercedes	McLaren-Mercedes	MP4/12	Mercedes FO110E 3.0 V10 FO110F 3.0 V10	G	9	Mika Häkkinen	1–17
West McLaren Mercedes	McLaren-Mercedes	MP4/12	Mercedes FO110E 3.0 V10 FO110F 3.0 V10	G	10	David Coulthard	1–17
Benson & Hedges Jordan Peugeot	Jordan-Peugeot	197	Peugeot A14 3.0 V10	G	11	Ralf Schumacher	1–17
Benson & Hedges Jordan Peugeot	Jordan-Peugeot	197	Peugeot A14 3.0 V10	G	12	Giancarlo Fisichella	1–17
Prost Gauloises Blondes	Prost-Mugen-Honda	JS45	Mugen Honda MF-301HB 3.0 V10	B	14	Olivier Panis	1–7, 15–17	Emmanuel Collard
					14	Jarno Trulli	8–14
					15	Shinji Nakano	1–17
Red Bull Sauber Petronas	Sauber-Petronas	C16	Petronas SPE-01 3.0 V10	G	16	Johnny Herbert	1–17	Norberto Fontana
					17	Nicola Larini	1–5
						Gianni Morbidelli	6–7, 11–16
						Norberto Fontana	8–10, 17
PIAA Tyrrell	Tyrrell-Ford	025	Ford ED4 3.0 V8 ED5 3.0 V8	G	18	Jos Verstappen	1–17
PIAA Tyrrell	Tyrrell-Ford	025	Ford ED4 3.0 V8 ED5 3.0 V8	G	19	Mika Salo	1–17
Minardi Team SpA	Minardi-Hart	M197	Hart 830 AV7 3.0 V8	B	20	Ukyō Katayama	1–17	Tarso Marques
					21	Jarno Trulli	1–7
					21	Tarso Marques	8–17
HSBC Malaysia Stewart Ford	Stewart-Ford	SF01	Ford JD Zetec-R 3.0 V10	B	22	Rubens Barrichello	1–17
HSBC Malaysia Stewart Ford	Stewart-Ford	SF01	Ford JD Zetec-R 3.0 V10	B	23	Jan Magnussen	1–17
MasterCard Lola F1 Team	Lola-Ford	T97/30	Ford ECA Zetec-R 3.0 V10	B	24	Vincenzo Sospiri	1	Andrea Montermini
MasterCard Lola F1 Team	Lola-Ford	T97/30	Ford ECA Zetec-R 3.0 V10	B	25	Ricardo Rosset	1	Andrea Montermini
Zespół	Konstruktor	Samochód	Silnik	Opony	Nr	Kierowcy wyścigowi	Rundy	Kierowcy rezerwowi

Zmiany przed sezonem edytuj

Zmiany wśród zespołów edytuj

Do mistrzostw dołączyły dwa nowe zespoły: Stewart Grand Prix i MasterCard Lola F1 Team.
Alain Prost przejął zespół Ligier, zmieniając jego nazwę na Prost Grand Prix.
Zespół Footwork powrócił do nazwy Arrows. Sponsorem tytularnym zespołu została firma Danka.
Po 22 latach, marka Marlboro przestała być sponsorem tytularnym McLarena. Nowym sponsorem tytularnym brytyjskiej stajni została marka West. Marlboro zostało sponsorem tytularnym zespołu Ferrari.

Zmiany wśród kierowców edytuj

Broniący tytułu mistrza świata – Damon Hill przeniósł się z Williamsa do zespołu Arrows. Jego partnerem został Brazylijczyk Pedro Diniz.
Heinz-Harald Frentzen zastąpił Damona Hilla w zespole Williams.
Nicola Larini, który wcześniej wiązany był z posadą kierowcy testowego Ferrari, podpisał kontrakt z zespołem Sauber.
Nowymi kierowcami zespołu Minardi zostali Ukyō Katayama (wcześniej Tyrrell) oraz Jarno Trulli, który rok wcześniej zdobył tytuł mistrza Niemieckiej Formuły 3.
Zespół Prost (dawniej Ligier) postanowił zachować w swoim składzie Oliviera Panisa. Jego partnerem został Japończyk Shinji Nakano.
Jordan postanowił całkowicie zmienić swój skład na sezon 1997. Zatrudnienie w irlandzkim zespole znaleźli Ralf Schumacher (brat Michaela, mistrz japońskiej Formuły Nippon oraz Giancarlo Fisichella (były tester Minardi).

Zmiany w trakcie sezonu edytuj

Zmiany wśród zespołów edytuj

Zespół MasterCard Lola F1 Team po wyścigu o Grand Prix Brazylii został rozwiązany.

Zmiany wśród kierowców edytuj

Po Grand Prix Monako, Nicola Larini opuścił Saubera, ze względu na nieporozumienia z Peterem Sauberem. Jego miejsce zajął Gianni Morbidelli.
Ze względu na chorobę i śmierć ojca, Gerhard Berger nie mógł uczestniczyć w wyścigach w Kanadzie, Francji i Wielkiej Brytanii. Na te wyścigi zastąpił go Alexander Wurz.
Podczas Grand Prix Kanady, Olivier Panis miał wypadek, po którym złamał obie nogi. Na siedem wyścigów zastąpił go Jarno Trulli, natomiast Francuz powróćił do kokpitu na Grand Prix Luksemburga.
Między wyścigami w Kanadzie i Francji, Gianni Morbidelli miał wypadek podczas testów i złamał rękę. Na trzy wyścigi zastąpił go Norberto Fontana, który powrócił do kokpitu na Grand Prix Europy, kiedy Włoch podczas testów po Grand Prix Japonii miał kolejny wypadek.

Eliminacje edytuj

Nr	Nazwa rundy	Data rozegrania	Tor	Lokalizacja
1	Grand Prix Australii	9 marca	Albert Park Circuit	Melbourne
2	Grand Prix Brazylii	30 marca	Autódromo José Carlos Pace	São Paulo
3	Grand Prix Argentyny	13 kwietnia	Autódromo Oscar Alfredo Gálvez	Buenos Aires
4	Grand Prix San Marino	27 kwietnia	Autodromo Enzo e Dino Ferrari	Imola
5	Grand Prix Monako	11 maja	Circuit de Monaco	Monte Carlo
6	Grand Prix Hiszpanii	25 maja	Circuit de Catalunya	Barcelona
7	Grand Prix Kanady	15 czerwca	Circuit Gilles Villeneuve	Montreal
8	Grand Prix Francji	29 czerwca	Circuit de Nevers Magny-Cours	Nevers
9	Grand Prix Wielkiej Brytanii	13 lipca	Silverstone Circuit	Northamptonshire
10	Grand Prix Niemiec	27 lipca	Hockenheimring	Hockenheim
11	Grand Prix Węgier	10 sierpnia	Hungaroring	Budapeszt
12	Grand Prix Belgii	24 sierpnia	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot
13	Grand Prix Włoch	7 września	Autodromo Nazionale di Monza	Monza
14	Grand Prix Austrii	21 września	A1-Ring	Spielberg
15	Grand Prix Luksemburga	28 września	Nürburgring	Nürburg
16	Grand Prix Japonii	12 października	Suzuka International Racing Course	Suzuka
17	Grand Prix Europy	26 października	Circuito Permanente de Jerez	Jerez de la Frontera

Zmiany w kalendarzu edytuj

Grand Prix Austrii powróciło do kalendarza po dziewięcioletniej nieobecności. Eliminacja odbyła się na przebudowanym torze A1-Ring.
Wyścig na torze Nürburgring otrzymał nazwę Grand Prix Luksemburga, ponadto został przeniesiony z kwietnia na wrzesień.
Pierwotnie ostatnią rundą sezonu miało być Grand Prix Portugalii na torze Autódromo do Estoril. Ze względu na brak prac modernizacyjnych na portugalskim torze, wyścig został odwołany. Miejsce rundy w Estoril zajął wyścig o Grand Prix Europy na torze Circuito Permanente de Jerez. Był to pierwszy wyścig Formuły 1 na tym torze od 1994.

Wyniki edytuj

Najlepsze wyniki w Grand Prix edytuj

Nr	Nazwa rundy	Pole Position	Najszybsze okrążenie	Zwycięzca wyścigu	Najlepszy konstruktor	Wyniki
1	Grand Prix Australii	Jacques Villeneuve	Heinz-Harald Frentzen	David Coulthard	McLaren-Mercedes	Wyniki
2	Grand Prix Brazylii	Jacques Villeneuve	Jacques Villeneuve	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
3	Grand Prix Argentyny	Jacques Villeneuve	Gerhard Berger	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
4	Grand Prix San Marino	Jacques Villeneuve	Heinz-Harald Frentzen	Heinz-Harald Frentzen	Williams-Renault	Wyniki
5	Grand Prix Monako	Heinz-Harald Frentzen	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
6	Grand Prix Hiszpanii	Jacques Villeneuve	Giancarlo Fisichella	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
7	Grand Prix Kanady	Michael Schumacher	David Coulthard	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
8	Grand Prix Francji	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
9	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Jacques Villeneuve	Michael Schumacher	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
10	Grand Prix Niemiec	Gerhard Berger	Gerhard Berger	Gerhard Berger	Benetton-Renault	Wyniki
11	Grand Prix Węgier	Michael Schumacher	Heinz-Harald Frentzen	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
12	Grand Prix Belgii	Jacques Villeneuve	Jacques Villeneuve	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
13	Grand Prix Włoch	Jean Alesi	Mika Häkkinen	David Coulthard	McLaren-Mercedes	Wyniki
14	Grand Prix Austrii	Jacques Villeneuve	Jacques Villeneuve	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
15	Grand Prix Luksemburga	Mika Häkkinen	Heinz-Harald Frentzen	Jacques Villeneuve	Williams-Renault	Wyniki
16	Grand Prix Japonii	Jacques Villeneuve	Heinz-Harald Frentzen	Michael Schumacher	Ferrari	Wyniki
17	Grand Prix Europy	Jacques Villeneuve	Heinz-Harald Frentzen	Mika Häkkinen	McLaren-Mercedes	Wyniki

Klasyfikacje szczegółowe edytuj

Kierowcy edytuj

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Poz.	Kierowca	Konstruktor																		Pkt.
1	Jacques Villeneuve	Williams	NU	1	1	NU	NU	1	NU	4	1	NU	1	5	5	1	1	DK	3	81
2	Heinz-Harald Frentzen	Williams	8^†	9	NU	1	NU	8	4	2	NU	NU	NU	3	3	3	3	2	6	42
3	David Coulthard	McLaren	1	10	NU	NU	NU	6	7	7^†	4	NU	NU	NU	1	2	NU	10^†	2	36
4	Jean Alesi	Benetton	NU	6	7	5	NU	3	2	5	2	6	11	8	2	NU	2	5	13	36
5	Gerhard Berger	Benetton	4	2	6	NU	9	10				1	8	6	7	10	4	8	4	27
6	Mika Häkkinen	McLaren	3	4	5	6	NU	7	NU	NU	NU	3	NU	DK	9	NU	NU	4	1	27
7	Eddie Irvine	Ferrari	NU	16	2	3	3	12	NU	3	NU	NU	9^†	10^†	8	NU	NU	3	5	24
8	Giancarlo Fisichella	Jordan	NU	8	NU	4	6	9	3	9	7	11	NU	2	4	4	NU	7	11	20
9	Olivier Panis	Prost	5	3	NU	8	4	2	11^†								6	NU	7	16
10	Johnny Herbert	Sauber	NU	7	4	NU	NU	5	5	8	NU	NU	3	4	NU	8	7	6	8	15
11	Ralf Schumacher	Jordan	NU	NU	3	NU	NU	NU	NU	6	5	5	5	NU	NU	5	NU	9	NU	13
12	Damon Hill	Arrows	NW	17^†	NU	NU	NU	NU	9	12	6	8	2	13^†	NU	7	8	11	NU	7
13	Rubens Barrichello	Stewart	NU	NU	NU	NU	2	NU	NU	NU	NU	NU	NU	NU	13	14^†	NU	NU	NU	6
14	Alexander Wurz	Benetton							NU	NU	3									4
15	Jarno Trulli	Minardi/Prost	9	12	9	NU	NU	15	NU	10	8	4	7	15	10	NU				3
16	Pedro Diniz	Arrows	10	NU	NU	NU	NU	NU	8	NU	NU	NU	NU	7	NU	13^†	5	12	NU	2
17	Mika Salo	Tyrrell	NU	13	8	9	5	NU	NU	NU	NU	NU	13	11	NU	NU	10	NU	12	2
18	Shinji Nakano	Prost	7	14	NU	NU	NU	NU	6	NU	11^†	7	6	NU	11	NU	NU	NU	10	2
19	Nicola Larini	Sauber	6	11	NU	7	NU													1
—	Jan Magnussen	Stewart	NU	NW	10^†	NU	7	13	NU	NU	NU	NU	NU	12	NU	NU	NU	NU	9	0
—	Jos Verstappen	Tyrrell	NU	15	NU	10	8	11	NU	NU	NU	10	NU	NU	NU	12	NU	13	16	0
—	Gianni Morbidelli	Sauber						14	10				NU	9	12	9	9	NW		0
—	Norberto Fontana	Sauber								NU	9	9							14	0
—	Ukyō Katayama	Minardi	NU	18	NU	11	10	NU	NU	11	NU	NU	10	14^†	NU	11	NU	NU	17	0
—	Tarso Marques	Minardi								NU	10	NU	12	NU	14	EX	NU	NU	15	0
—	Vincenzo Sospiri	Lola	NZ	-																0
—	Ricardo Rosset	Lola	NZ	-																0
DK	Michael Schumacher	Ferrari	2	5	NU	2	1	4	1	1	NU	2	4	1	6	6	NU	1	NU	0 (78)
Poz.	Kierowca	Konstruktor																		Pkt.

Konstruktorzy edytuj


Poz.	Konstruktor	Nr																		Pkt.
1	Williams-Renault	3	NU	1	1	NU	NU	1	NU	4	1	NU	1	5	5	1	1	DK	3	123
1	Williams-Renault	4	8	9	NU	1	NU	8	4	2	NU	NU	NU	3	3	3	3	2	6	123
2	Ferrari	5	2	5	NU	2	1	4	1	1	NU	2	4	1	6	6	NU	1	NU	102
2	Ferrari	6	NU	16	2	3	3	12	NU	3	NU	NU	9	10	8	NU	NU	3	5	102
3	Benetton-Renault	7	NU	6	7	5	NU	3	2	5	2	6	11	8	2	NU	2	5	13	67
3	Benetton-Renault	8	4	2	6	NU	9	10	NU	NU	3	1	8	6	7	10	4	8	4	67
4	McLaren-Mercedes	9	3	4	5	6	NU	7	NU	NU	NU	3	NU	DK	9	NU	NU	4	1	63
4	McLaren-Mercedes	10	1	10	NU	NU	NU	6	7	7	4	NU	NU	NU	1	2	NU	10	2	63
5	Jordan-Peugeot	11	NU	NU	3	NU	NU	NU	NU	6	5	5	5	NU	NU	5	NU	9	NU	33
5	Jordan-Peugeot	12	NU	8	NU	4	6	9	3	9	7	11	NU	2	4	4	NU	7	11	33
6	Prost-Mugen-Honda	14	5	3	NU	8	4	2	11	10	8	4	7	15	10	NU	6	NU	7	21
6	Prost-Mugen-Honda	15	7	14	NU	NU	NU	NU	6	NU	11	7	6	NU	11	NU	NU	NU	10	21
7	Sauber-Petronas	16	NU	7	4	NU	NU	5	5	8	NU	NU	3	4	NU	8	7	6	8	16
7	Sauber-Petronas	17	6	11	NU	7	NU	14	10	NU	9	9	NU	9	12	9	9	NW	14	16
8	Arrows-Yamaha	1	NW	17	NU	NU	NU	NU	9	12	6	8	2	13	NU	7	8	11	NU	9
8	Arrows-Yamaha	2	10	NU	NU	NU	NU	NU	8	NU	NU	NU	NU	7	NU	13	5	12	NU	9
9	Stewart-Ford	22	NU	NU	NU	NU	2	NU	NU	NU	NU	NU	NU	NU	13	14	NU	NU	NU	6
9	Stewart-Ford	23	NU	NW	10	NU	7	13	NU	NU	NU	NU	NU	12	NU	NU	NU	NU	9	6
10	Tyrrell-Ford	18	NU	15	NU	10	8	11	NU	NU	NU	10	NU	NU	NU	12	NU	13	16	2
10	Tyrrell-Ford	19	NU	13	8	9	5	NU	NU	NU	NU	NU	13	11	NU	NU	10	NU	12	2
—	Minardi-Hart	20	NU	18	NU	11	10	NU	NU	11	NU	NU	10	14	NU	11	NU	NU	17	0
—	Minardi-Hart	21	9	12	9	NU	NU	15	NU	NU	10	NU	12	NU	14	DK	NU	NU	15	0
—	Lola-Ford	24	NZ	-																0
—	Lola-Ford	25	NZ	-																0
Poz.	Konstruktor	Nr																		Pkt.