Bryanne Stewart
Bryanne Stewart (ur. 9 grudnia 1979 w Sydney) – australijska tenisistka.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 grudnia 1979 |
| Wzrost | 174 cm |
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
| Status profesjonalny | 1998 |
| Zakończenie kariery | 2009 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 135 (8 kwietnia 2002) |
| Australian Open | 3R (2000) |
| Roland Garros | 1Q (2000, 2002) |
| Wimbledon | 2Q (2000, 2002) |
| US Open | 2Q (2000) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 16 (4 lipca 2005) |
| Australian Open | 3R (2000) |
| Roland Garros | 3R (2004, 2005) |
| Wimbledon | SF (2005) |
| US Open | 3R (2004) |
Kariera tenisowa edytuj
Stewart to zawodniczka praworęczna. Od roku 1998 występowała w gronie seniorek. Dwukrotnie triumfowała w turniejach deblowych WTA i jedenastokrotnie w zawodach rangi ITF. Triumfowała w 2005 roku w Sydney i Amelia Island w parze z Samanthą Stosur. Jej najlepsze osiągnięcie w zawodach wielkoszlemowych w grze pojedynczej to trzecia runda Australian Open 2000.
Pierwsze zawodowe zwycięstwo singlowe odniosła nad Maríą Vento-Kabchi w pierwszej rundzie wielkoszlemowego turnieju w Melbourne w 2000 roku. Pokonała Wenezuelkę 7:5, 6:3. Następnie ograła Emmanuelle Gagliardi, by ostatecznie ulec Arantxie Sánchez Vicario. Do końca sezonu tylko raz na piętnaście startów w kwalifikacjach dostała się do turnieju głównego, miało to miejsce w Szanghaju.
W 2001 zagrała w Australian Open i Stanford, kilkakrotnie przegrywając w kwalifikacjach. Rok później oprócz występu w Melbourne dostała się też do głównej drabinki turnieju w Canberze. Zaczęła odnosić dobre wyniki w grze podwójnej, a w roku 2002 był to przede wszystkim półfinał na Hawajach z Aliną Żydkową.
W 2003 roku osiągnęła pierwszy w karierze zawodowy finał gry podwójnej, w Memphis u boku Żydkowej. W kolejnym sezonie z tą zawodniczką była w półfinale debla w Vancouver oraz w półfinale w Tokio z Samanthą Stosur.
W niecodzienny sposób Steward i Stosur odniosły zwycięstwo deblowe w Sydney w 2005 roku. Pokonały najwyżej rozstawioną parę Stubbs–Raymond, po czym w półfinałach i finale ich rywalki skreczowały (problemy zdrowotne Marii Kirilenko i Jeleny Diemientjewej). Dostała się do pierwszej dwudziestki deblowego rankingu kobiet. Odnotowała też kilka osiągnięć na kortach trawiastych, m.in. półfinały w Birmingham i na Wimbledonie (obydwa ze Stosur). Trzykrotnie odpadła w kwalifikacjach do turniejów singlowych.
Sezon 2006 nie należał do najlepszych; jej największy sukces to deblowy półfinał w Strasburgu razem z Jarmilą Gajdošovą oraz ten sam sukces w Portorožu. Na turnieju w Amelie Island grała najdłuższy tie-break w historii, zakończony wynikiem 22:20. Był to mecz deblowy pierwszej rundy. Stewart grała w parze z Nicole Pratt przeciwko Corinie Morariu i Rennae Stubbs. We French Open 2006 wystąpiła w turnieju mikstowym w parze z Marcinem Matkowskim.
W lutym 2007 roku wygrała turniej deblistek w Memphis, razem z Nicole Pratt.
Wygrane turnieje edytuj
gra podwójna (3) edytuj
| Lp. | Data | Turniej | Partnerka | Finalistki | Wynik |
| 1. | 2005 |  Sydney | Samantha Stosur |  Jelena Diemientjewa /  Ai Sugiyama | walkower |
| 2. | 2005 |  Amelia Island | Samantha Stosur |  Květa Peschke /  Patty Schnyder | 6:4, 6:2 |
| 3. | 2007 | Memphis | Nicole Pratt |  Jarmila Gajdošová / Akiko Morigami | 7:5, 4:6, 10–5 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-01-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-29] (ang.).