Turkije op het Eurovisiesongfestival

Turkije was lange tijd niet erg succesvol op het Eurovisiesongfestival. Tot 2003 werden er slechts drie plaatsen in de top 10 behaald. De 25e deelname keerde het tij enigszins toen Everyway that I can van Sertab Erener het Eurovisiesongfestival 2003 won. Tot 2002 werd de kandidaat gekozen via de preselectie Eurovision Şarkı Yarışması.

Sinds de invoering van televoting in 1998 werden de resultaten van Turkije gemiddeld gezien beter dan daarvoor. Opvallend is dat het land veel punten krijgt van landen met veel Turkse immigranten, zoals Duitsland, België en Nederland. Verder bedeelt Bosnië en Herzegovina Turkije vaak met bovengemiddelde punten. Turkije kon er lange tijd op rekenen geen punten te krijgen van Griekenland en (het Griekssprekende deel van) Cyprus. Pas in 1997 gaf Griekenland de eerste punten aan Turkije en voor Cyprus duurde dat tot 2003. Sinds de invoering van televoting gaven beide landen vaker punten aan Turkije, en andersom.

De eerste deelname in 1975 leverde voor Semiha Yankı een laatste plaats op. In 1976 en 1977 zag het land van deelname af. Dit vanwege de deelname van "politieke aartsrivaal" Griekenland. In 1978 echter verschenen desondanks beide landen aan de start. In 1979 trokken de Turken hun kandidaat onder druk van de Arabische wereld terug omdat het festival in Israël plaatsvond.

Turkije was in de jaren 80 elk jaar van de partij. In 1983 en 1987 bleef het land puntloos. In 1986 werd voor het eerst een plaats in de top 10 behaald, en wel een 9e.

Het begin van de jaren 90 verschilde wat betreft resultaten niet veel met de jaren 80 en in 1994 moest Turkije zelfs een jaar thuisblijven na een slecht resultaat. In 1997 deed Şebnem Paker voor een tweede maal mee met Dinle en dit liedje eindigde op de derde plaats. Turkije kreeg daarbij onder andere 12 punten uit Duitsland, waar dat jaar op proef televoting werd toegepast. Het zou in de jaren daarna blijken dat Turkije vaak profiteert van hoge punten uit landen met veel Turkse immigranten, waaronder behalve Duitsland ook Nederland, Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk, België en het Verenigd Koninkrijk. Toch kwam Turkije in 1998 en 1999 niet verder dan de middenmoot.

Het nieuwe decennium werd goed ingezet met een tiende en elfde plaats, maar in 2003 was het pas echt prijs toen Sertab Erener met het nummer Everyway that I can het festival op haar naam schreef en zo het liedjescircus voor het eerst naar Turkije haalde. Het was de eerste keer dat er rechtstreeks een kandidaat werd aangeduid en ook dat er in het Engels gezongen werd. Een jaar later in Istanboel werd de overwinning goed verdedigd door ska-band Athena die een vierde plaats behaalde met het lied For real. In 2005 eindigde zangeres Gülseren als dertiende. Hierdoor moest Turkije in 2006 aan de halve finale meedoen. Zangeres Sibel Tüzün vertegenwoordigde Turkije in Athene en haalde de elfde plaats in de finale.

In 2007 werd Turkije vertegenwoordigd door het poplied Shake it up Şekerim van zanger Kenan Doğulu. Turkije werd derde in de halve finale en vierde in de finale. In 2008 deed Turkije voor de dertigste keer mee aan het songfestival, waarbij het land op de zevende plaats eindigde met Deli van de band Mor ve Ötesi.

Hadise vertegenwoordigde Turkije in 2009 in Moskou, met het nummer Düm Tek Tek. Ze werd hiervoor intern geselecteerd door TRT in oktober 2008. Hadise bereikte de finale en eindigde uiteindelijk op een vierde plaats, met een totaal aan 177 punten - het op een na hoogste puntenaantal dat Turkije ooit behaalde. Noorwegen, IJsland en Azerbeidzjan gingen Turkije vooraf.

In 2010 ging de groep MaNga voor Turkije naar Oslo, Noorwegen. De groep behaalde 170 punten en kwam daarmee op de tweede plaats terecht, achter het winnende Duitsland. In 2011 slaagde Yüksek Sadakat er niet in om de halve finale te overleven, waardoor Turkije voor het eerst sinds 1994 niet in de finale van het songfestival stond. In 2012 slaagde Can Bonomo er wel in de finale te halen, waar hij uiteindelijk de zevende plaats behaalde.

In 2013 trok Turkije zich terug van het Eurovisiesongfestival, omdat de startvolgorde niet langer via loting bepaald zou worden, maar naar inzicht van de producenten, met het oog op een afwisselend programma. Na de overwinning van Conchita Wurst in 2014 gaf het land zelfs aan het festival voorgoed vaarwel te zeggen.

In de periode 1975-2012. Punten gegeven in de halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Turkije bewerken Plaats Land Punten 1  Bosnië en Herzegovina 129 2  Verenigd Koninkrijk 126 3  Ierland 119 4  Spanje 118 5  Duitsland 86

Gegeven aan Turkije bewerken Plaats Land Punten 1  Duitsland 170 2  Frankrijk 151 3  Nederland 132 4  België 108 5  Zwitserland 104

Aantal	Land	Wanneer
7	Frankrijk	2000, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010
6	Duitsland	1997, 1998, 1999, 2004, 2006, 2007
	Nederland	2000, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007
4	Azerbeidzjan	2008, 2009, 2010, 2012
	België	2003, 2004, 2007, 2009
2	Bosnië en Herzegovina	1997, 2003
	Verenigd Koninkrijk	2007, 2009
	Zwitserland	1985, 2009
1	Joegoslavië	1986
	Kroatië	2010
	Marokko	1980
	Noord-Macedonië	2009
	Oostenrijk	2003
	Spanje	1997

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar	Land	Jaar	Land	Jaar	Land
1975	Portugal	1989	Joegoslavië	2003	Bosnië en Herzegovina
1976	Geen deelname	1990	Joegoslavië	2004	Oekraïne
1977	Geen deelname	1991	Israël	2005	Griekenland
1978	Israël	1992	Ierland	2006	Bosnië en Herzegovina
1979	Geen deelname	1993	Bosnië en Herzegovina	2007	Armenië
1980	Nederland	1994	Geen deelname	2008	Azerbeidzjan
1981	Duitsland	1995	Noorwegen	2009	Azerbeidzjan
1982	Duitsland	1996	Verenigd Koninkrijk	2010	Azerbeidzjan
1983	Joegoslavië	1997	Malta	2011	Azerbeidzjan
1984	Spanje	1998	Verenigd Koninkrijk	2012	Azerbeidzjan
1985	Spanje	1999	Duitsland
1986	België	2000	Zweden
1987	Joegoslavië	2001	Estland
1988	Verenigd Koninkrijk	2002	Oostenrijk

(j) = vakjury; (t) = televoting