Bosnië en Herzegovina op het Eurovisiesongfestival

Bosnië en Herzegovina begon zijn loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1992 27 keer aan het Eurovisiesongfestival deelnam. Slechts vier keer werd een inzending in het Bosnisch vertolkt waarvan de enige laatste plaats in de Joegoslavische geschiedenis in 1964. Beter dan een vijftiende plek eindigde een nummer in het Bosnisch toen nooit.

Na het uiteenvallen van Joegoslavië in 1992 gingen de verschillende voormalige socialistische republieken ook op het Eurovisiesongfestival apart verder. Bosnië en Herzegovina maakte zijn debuut in 1993 en nam tot 2013 ieder jaar onafgebroken deel met zes keer een top 10 als resultaat. Enkel in 1998 en 2000 moest Bosnië en Herzegovina noodgedwongen thuisblijven vanwege de matige resultaten in de jaren daarvoor maar het land had altijd de intentie om deel te nemen. Sinds 2013 heeft het land maar één keer deelgenomen in 2016 door financiële problemen binnen de Bosnische openbare omroep.

Op kwalificatievlak is Bosnië en Herzegovina een van de best presterende landen met bijna altijd een finaleplaats. Enkel in 2016 wist het land de finale niet te bereiken. Ondanks de aaneenrijgende kwalificaties zijn de resultaten in de finale vervolgens vaak matig. Vaak eindigt het land in de middenmoot en krijgt het vooral punten uit de omringende Balkanlanden. Toch wist Bosnië en Herzegovina zes keer de top tien te bereiken. Het voorlopige hoogtepunt is de derde plaats in 2006, voor de ballade Lejla van de populaire band Hari Mata Hari. Dit lied kreeg in dat jaar 229 punten. In 2011 deden de Bosniërs het ook niet onverdienstelijk met een zesde plaats.

In 2012 eindigde het land op de achttiende plek en door financiële problemen bij de openbare omroep trok Bosnië en Herzegovina zich in 2013 terug uit het festival. Pas in 2016 keerde ze terug met Dalal & Deen feat. Ana Rucner & Jala met het nummer Ljubav je en zorgde voor de eerste uitschakeling van Bosnië en Herzegovina in de halve finale. Ze werden elfde en slechts de beste tien deelnemers mochten door. Een jaar later trok het land zich wederom terug uit het festival vanwege financiële problemen van de omroep. Door een nog openstaande schuld en daarop volgende sancties van de EBU is een mogelijke terugkeer op het songfestival in de komende jaren heel onwaarschijnlijk geworden. Ook mogen ze het songfestival niet meer uitzenden totdat de schulden zijn afgelost.^[1]

In de periode 1993-2016. Punten uit de halve finale zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Bosnië en Herzegovina[2] bewerken Plaats Land Punten 1  Kroatië 115 2  Turkije 95 3  Servië 76 4  Slovenië 61 5  Frankrijk 59

Gegeven aan Bosnië en Herzegovina[2] bewerken Plaats Land Punten 1  Kroatië 144 2  Turkije 129 3  Slovenië 100 4 Oostenrijk 74  Zweden

Aantal	Land	Wanneer
4	Servië	2008, 2009, 2010, 2011
3	Kroatië	2006, 2008, 2009,
	Turkije	1993, 2003, 2006
2	Noord-Macedonië	2006, 2011
	Oostenrijk	1999, 2011
	Slovenië	2006, 2011
	Zwitserland	2006, 2011
1	Albanië	2006
	Monaco	2006
	Montenegro	2009
	Servië en Montenegro	2006

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar	Land	Jaar	Land	Jaar	Land
1993	Oostenrijk	2001	Frankrijk	2009	Kroatië
1994	Malta	2002	Zweden	2010	Servië
1995	Malta	2003	Turkije	2011	Slovenië
1996	Ierland	2004	Servië en Montenegro	2012	Noord-Macedonië
1997	Turkije	2005	Kroatië	2013	Geen deelname
1998	Geen deelname	2006	Kroatië	2014	Geen deelname
1999	Zweden	2007	Servië	2015	Geen deelname
2000	Geen deelname	2008	Servië	2016	Oekraïne (j)  Servië (t)

(j) = vakjury; (t) = televoting