Азиско-тихоокеанска економска соработка

Азиско-тихоокеанската економска соработка (АТЕС) е регионална економска организација со седиште во Сингапур.

Земји-членки на АТЕС

Била основана во 1989 година во Канбера на предлог на премиерите на Австралија и Нов Зеланд. Целите на организацијата се да ја олесни слободната трговија и да развие регионална соработка. Првичниот висок авторитет е годишен министерски состанок, но по промените во 1993 година учествуваа водачите на земјите-членки. Телата се: конференција на високо ниво, седници на министрите за надворешни работи и економија, Постојан секретаријат, Азиско-тихоокеански парламентарен форум.

Во 1994 година, главната цел била воспоставувањето на систем на слободна и отворена трговија и либерализација на инвестициите до 2020 година. Најразвиените земји се обврзани да ја спроведат либерализацијата до 2010 година. Секоја земја го одредува својот статус и краен рок за спроведување на новиот режим врз основа на индивидуалните дејства.

Историја[1] уреди

Организацијата била основана во 1989 година во Канбера, Австралија, на иницијатива на Австралија, Јапонија и САД. Во тоа време имало 12 земји-членки на организацијата. Во својот почеток, организацијата беше главно форум за неформални разговори. Со растењето на нивната заедничка работа, нивниот однос почнал да се продлабочува и почнал да организира секоја година самити каде што одржувале дискусии и донесувале одлуки.

Како резултат на тоа, АТЕС не се занимава само со проблемите на пазарите на капитал, отстранувањето на бариерата за слободна трговија и прекуграничната економска соработка, туку и со економските прашања од општ карактер, како што се новите технологии, образованието, жените, младите, еколошките проблеми, одржливиот економски развој, реформите во АТЕС, како и борбата против меѓународниот тероризам. За време на годишните врвови, често има демонстрации придружени со насилство.

На состанокот одржан во 1994 година во Богор, Индонезија, целта беше да се влезе во зона за слободна трговија во азиско-тихоокеанската област до 2010 година, а за земјите во развој крајниот рок е 2020 година. За да ја постигнат оваа цел, земјите-членки ќе изготваат национални акциони планови. Годишните самити, во форма на годишни извештаи, следат колку далеку дошле земјите-членки за остварување на оваа цел. Од 2002 година помеѓу земјите се потпишани билатерални и мултилатерални договори. Тие мора да ги исполнат условите на Светската трговска организација. Членовите на АТЕС потпишаа повеќе од 40 такви договори. Овие 21 земја-членка сочинуваат речиси половина од светското население. АТЕС е меѓу најбрзо растечките економски региони во светот.

Принципи уреди

АТЕС функционира на принципот на необврзувачки договори. Сите одлуки донесени на форумите се усвоени со консензус. Со пристапувањето на 3 земји во 1998 година, мораториумот за проширување бил најавен 10 години со цел да се зајакне соработката помеѓу земјите-членки во организацијата.

Буџетот на АТЕС е релативно мал - околу 3,5 милиони американски долари годишно, кој се собира преку членарина од земјите-членки. Само Јапонија инвестирала повеќе пари (3-4 милиони долари годишно) во специјален фонд за либерализација на организацијата.

Состаноците на АТЕС често се придружувани од гости и набљудувачи. Меѓу нив се претставниците на Асоцијацијата на земјите од Југоисточна Азија (АСЕАН), Тихоокеанскиот совет за економска соработка (ПЕКЦ), Форумот на Тихоокеанските Острови (ПИФ) и други учесници во приватниот и јавниот сектор. Зад затворени врати на форумите на АТЕС, се дискутира и за прашањето за Северна Кореја.

Земјите-членки[2] уреди

Земја-членка:Пристапување:
 Австралија1989
 Брунеј1989
 Канада1989
 Индонезија1989
 Јапонија1989
 Јужна Кореја1989
 Малезија1989
 Нов Зеланд1989
 Филипини1989
 Сингапур1989
 Тајланд1989
 САД1989
 Хонгконг[3]1991
 Тајван[4]1991
 Кина[5]1991
 Мексико1993
 Папуа Нова Гвинеја1993
 Чиле1994
 Перу1998
 Русија1998
 Виетнам1998

Состаноци уреди

#Датум:Домаќин:Место:
1-ви6-7 ноември 1989  АвстралијаКанбера
2-ри29-31 јули 1990  СингапурСингапур
3-ти12-14 ноември 1991  Јужна КорејаСеул
4-та10-11 септември 1992  ТајландБангкок
5-та19-20 ноември 1993  САДОстровот Блејк
6-та15-16 ноември 1994  ИндонезијаБогор
7-та18-19 ноември 1995  ЈапонијаОсака
8-та24-25 ноември 1996  ФилипиниМанила/Субиќ
9-та24-25 ноември 1997  КанадаВанкувер
10-та17-18 ноември 1998  МалезијаКуала Лумпур
11-та12-13 септември 1999  Нов ЗеландОкленд
12-та15-16 ноември 2000  БрунејБандар Сери Бегаван
13-та20-21 октомври 2001  КинаШангај
14-та26-27 октомври 2002  МексикоЛос Кабос
15-та20-21 октомври 2003  ТајландБангкок
16-та20-21 ноември 2004  ЧилеСантјаго
17-та18-19 ноември 2005  Јужна КорејаБусан
18-та18-19 ноември 2006  ВиетнамХаној
19-та8-9 септември 2007  АвстралијаСиднеј
20-та22-23 ноември 2008  ПеруЛима
21-ви14-15 ноември 2009  СингапурСингапур
22-ри13-14 ноември 2010  ЈапонијаЈокохама
23-ти12-13 ноември 2011  САДХонолулу
24-та9-10 септември 2012  РусијаВладивосток
25-та5-7 октомври 2013  ИндонезијаБали
26-та10-11 ноември 2014  КинаПекинг
27-та18-19 ноември 2015  ФилипиниПасеј
28-та19-20 ноември 2016  ПеруЛима
29-та10-11 ноември 2017  ВиетнамДа Нанг
30-та17-18 ноември 2018  Папуа Нова ГвинејаПорт Морсби
31-ви16-17 ноември 2019 (откажан)  ЧилеСантјаго
31-ви20 ноември 2020  МалезијаКуала Лумпур (Дигитален состанок)
32-ри16 јули и 12 ноември 2021  Нов ЗеландОкленд (Дигитален состанок)
33-ти18-19 ноември 2022  ТајландБангкок
34-та15-17 ноември 2023  САДСан Франциско

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. „History“. APEC (англиски). Посетено на 2023-11-21.
  2. „About APEC“. APEC (англиски). Посетено на 2023-11-21.
  3. Сé уште британска колонија кога прв пат се приклучила, само тогаш се вратила во Кина во 1997 година како Специјален административен регион.
  4. Поради комплексните тензии со Кина, нејзиното учество е "Кинески Тајпеј".
  5. Кинескиот економски ентитет се однесува само на копнената народна република, специјалните административни региони: Хонгконг и Макао, се разгледуваат одделно.