Янг Бойз Бэрн

Клюб быў заснаваны ў 1898 годзе, а ягоная назва «Янг Бойз» была абраная ў процівагу базэльскаму клюбу «Олд Бойз».

Адразу па стварэньні «Янг Бойз» пачаў даваць вынік. У 1902 годзе ў матчы супраць «Лязаны» бэрнскі клюб сэнсацыйна згуляў унічыю зь лікам 2:2, а крыху пазьней 26 кастрычніка ён выгуляў базэльскую «Фартуну» зь лікам 7:0. У тым жа сэзоне «Янг Бойз» двойчы перагулялі прынцыповага суперніка «Бэрн» зь лікам 3:1 і 5:0. Каманда здабыла перамогу ў Цэнтральнае лізе, дзякуючы чаму яна была запрошаная ў фінальныя гульні. 22 сакавіка бы ў пераможаны «Цюрых» зь лікам 3:1. 29 сакавіка адбылася хатняя сустрэча бэрнцаў з «Нэўшатэлем». Госьці лічыліся фаварытамі, але гэта не перашкодзіла нападніку гаспадароў Вальтэру Фраю адбыць лік у матчы. У выніку «Янг Бойз» сьвяткаваў перамогу ў матчы зь лікам 5:0, здабыўшы на пятым годзе існаваньня тытул чэмпіёнаў Швайцарыі.

У наступных сэзонах клюб не перамагаў у чэмпіянаце, але заўсёды фінішаваў у тройцы лідэраў сваёй рэгіянальнай групе. Чарговай перамогай клюб адзначыўся ў 1909 годзе, калі ў фінале пераадолеў супраціў «Вінтэртур» зь лікам 1:0. Гэтак жа адбылося і праз год, калі ў фінальных матчаў былі пераможаныя «Аараў» зь лікам 3:1 і «Сэрвэт» зь лікам 2:1. У 1911 годзе ня здолелі анічога зрабіць з бэрнцамі «Сэрвэт» і «Цюрых», што прывяло да здабыцьця чацьвертага тытула чэмпіёну краіны агулам і трэцяга запар. У той час заўзятары «Янг Бойз» адзначалі, што супернікі іхных улюбёнцаў баяцца апошнія чвэрць гадзіны «Янг Бойзу». Гэта значыць, што гульцы сталічнай каманда рабілі высілкі 90 хвілінаў усьцяж гэтак эфэктыўна, што супернікі гублялі сілы ужо прыблізна праз 75 хвілінаў гульні. Прыкладам можа служыць фінал 1910 году паміж «Янг Бойзу» і «Аараў», дзе да 80-й хвіліны матчу была нічыя 1:1. У дадатак, гульня фінальнага раўнду супраць «Сэрвэту» таксама да 72-й хвіліны мела нічыйны характар (1:1), але тры галы за апошнія 18 хвілінаў дазволілі бэрнцам здабыць чарговую перамогу ў чэмпіянаце.

У 1913 годзе ангельскі інструктар па футболе Рэйналд Ўільямз стаў першым трэнэрам клюбу. За часам Першае сусьветнай вайны хатні стадыён клюбу Шпіталякерпляц пераўтварыўся ў бульбяное поле. Каманда ўзяла ў арэнду пляцоўку ў Кірхфэльдзе, сплачваючы 1400 франкаў у год. Не зважаючы на гэтыя цяжкасьці, клюб зноў перамог у чэмпіянаце Швайцарыі ў 1920 годзе. Па вайне дружына вярнулася на родны стадыён, але ён больш не адпавядаў патрабаваньням, таму кіраўніцтва клюбу пачало шукаць альтэрнатыву. Новая старонка была знойдзеная ў паўночна-ўсходняй частцы гораду ў Ванкдорфэльдзе. У 1925 годзе каманда згуляла свой апошні матч на старых стадыныёне, пераехаўшы на новую арэну, якая была здольная зьмясьціць 20 тысяч гледачоў.

• Чэмпіён Швайцарыі: 17
  • 1903, 1909, 1910, 1911, 1920, 1929, 1957, 1958, 1959, 1960,
  • 1986, 2018, 2019, 2020, 2021, 2023, 2024

• Уладальнікі Кубка Швайцарыі: 8
  • 1930, 1945, 1953, 1958, 1977, 1987, 2020, 2023

• Уладальнікі Кубка лігі Швайцарыі: 1
  • 1976

Актуальны на 24 лютага 2024 году

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 1 Бр Антані Рач’ёпі 1998 3 Аб Жаўэн Аджам 2003 4 Аб Арэль Амэнда (ар. Айнтрахт) 2003 5 Аб Анэль Гусіч 2001 7 ПА Філіп Угрыніч 1999 8 ПА Лукаш Лакомы 2001 9 Нап Сэдрык Ітэн 1996 10 ПА Кастрыёт Імэры 2000 11 Нап Эбрыма Колі (ар. Аталянта) 2000 13 Аб Маамэд Камара 1997 15 Нап Мэсшак Элія 1997 17 Аб Сайдзі Янка 1995 19 Аб Ноа Пэрсан 2003

№ Пазыцыя Імя Год нараджэньня 20 ПА Шэйк Ніяс 2000 23 Аб Лярыс Бэніто 1992 26 Бр Давід фон Бальмоос 1994 27 Аб Левін Блюм 2001 28 Аб Фабіян Люстэнбэргер (капітан) 1988 30 ПА Сандра Ляўпэр 1996 32 Нап Ёэль Мвука (ар. Ляр’ен) 2002 35 Нап Сыльвэр Ганвуля 1996 39 ПА Дарыян Малес 2001 40 Бр Дарыё Мардзына 1996 47 Нап Малік Дэмэ 2005 77 Нап Жуэл Мантэйру 1999

• Афіцыйны сайт (ням.)