Himyar

en altsüdarabischs Köönigriich im hütige Jemen

Himyar (altsüdarabisch Ḥmyr, arabisch حمير‎, DMG Ḥimyar) isch en altsüdarabischs Köönigriich im hütige Jemen gsi. Es het vom 1. Joorhundert v. d. Z. bis 570 n. d. Z. bestande. Si Zentrum isch d Stadt Zafar mit dr Königsburg Raydan gsi, wo sich in ere Hööchi vo 2800 Meter öbbe 14 Kilometer südöstlig vo dr hütige Browinzstadt Yarīm im jemenitische Hoochland befunde het. As dr letscht vorislamisch Staat im Jemen het mä dr Naame „Himyar“ bis ins 19. Joorhundert allgemäin für s vorislamische Südarabie brucht.

Südarabie um 100 v. d. Z. Himjar isch veielett.

D Sprooch ändere

Die bekannte Inschrifte us em himyarische Riich si in ere Wariante vom Sabäische, ere altsüdarabische Sprooch, gschriibe. Über s Himyarische wäiss mä nume das wo spööteri arabischi Autore us dr Zit noch dr Islamisierig verzelt häi. Si het sich vom Arabische znd au vom Altsüdarabische underschiide.

Liste vo de Köönig vo Himyar ändere

Noch em Kitchen (1994):

NaameUngfääri RegierigszitNotize
Mabhad115–100 v. d. Z.Soon vom Abhad, nume as Eponüüm us dr Himjarische Era bekannt
Sumhu'ali Dharih III.20–5 v. d. Z.nume as dr Vater vo sim Noochfolger bekannt
Dhamar'ali Watar Yuhan'im5 v. d. Z. – 20 n. d. Z.
Yada'il Watar II.20–25 n. d. Z.
Dhamar'ali Bayyin II.25–45 n. d. Z.
Karib'il Watar Yuhan'im I.45–60 n. d. Z.
Dhamar'ali Dharih70–80 n. d. Z.
Yuhaqam80–85 n. d. Z.
Karib'il Bayyin III.85–90 n. d. Z.
Nascha'karib Yuha'min I.90–100 n. d. Z.
Rabbschams Nimran100–110 n. d. Z.
Ilscharah Yahdab I.110–125 n. d. Z.
Watar Yuha'min125–135 n. d. Z.
Sa'dschams 'Asra135–145 n. d. Z.
Yasir Yuhasdiq140–145 n. d. Z.
Dhama'ali Yuhabirr I.145–160 n. d. Z.
Tha'ran I.160–170 n. d. Z.
?
Tha'ran II. Ya'ub Yuhan'im220–225 n. d. Z.
Li'azz Yuhanuf Yuhasdiq225–230 n. d. Z.
Schammar Yuhahmid230–245 n. d. Z.
Karib'il Ayfa245–265 n. d. Z.
Yasir Yuhan'im I.275–285 n. d. Z.
Schammar Yuhar'isch238–300 n. d. Z.het dr Hadramaut eroberet und Südarabie veräinigt
Yasir Yuhan'im II.300–310 n. d. Z.
Dhamar'ali Yuhabirr II.310–315 n. d. Z.
Tha'ran Yuhan'im315–340 n. d. Z.
Malkikarib Yuha'min I.340–345 n. d. Z.
Karib'il Watar Yuhan'im III.345–360 n. d. Z.
(Hasan) Malkikarib Yu(ha)'min II.375–410 n. d. Z.
Dharaʾʾamar Ayman375–410 n. d. Z.Mitregänt
Abukarib As'ad410–435 n. d. Z.
Hasan Yuha'min436–440 n. d. Z.
Sharahbil Ya'fur440–458 n. d. Z.
Sharahbil Yakuf458–485 n. d. Z.
Ma'adikarib I. Yan'um485–490 n. d. Z.
Abd-kulalum490–495 n. d. Z.
Marthad'ilum Yanuf495–505 n. d. Z.
Ma'adikarib II. Ya'fur505–517 n. d. Z.
Yusuf Asʾar Yathʾar (Dhu Nuwas)517–525 n. d. Z.e jüdische Konwertit, isch vo Aksum besigt worde
Simyafa Aschwa525–536 n. d. Z.en aksumitische Marionetteköönig
Abraha536–570 n. d. Z.het verschiideni Fäldzüüg gmacht, drunder en erfolgloose gege Mekka

Litratuur ändere

  • Muhammad 'Abd al-Qadir Bafaqih: L’unification du Yémen antique. La lutte entre Saba', Himyar et le Hadramawt de Ier au IIIème siècle de l’ère chrétienne. Geuthner, Paris 1990, ISBN 2-7053-0494-2 (formal falschi ISBN) (Bibliothèque de Raydan 1).
  • Iwona Gajda: Le royaume de Ḥimyar à l’époque monothéiste. L’histoire de l’Arabie ancienne de la fin du ive siècle de l’ère chrétienne jusqu’à l’avènement de l’Islam. Paris 2009.
  • Jörn Heise: Die Gründung Sana'as. Ein orientalisch-islamischer Mythos? Klaus Schwarz Verlag, Berlin 2010, ISBN 978-3-87997-373-6 (relevant isch vor allem s viert Kapitel).
  • Kenneth Anderson Kitchen: Documentation for Ancient Arabia. Part I: Chronological Framework & Historical Sources. Liverpool University Press, Liverpool 1994, ISBN 0-85323-359-4 (The World of Ancient Arabia Series).
  • Walter W. Müller: Himyar. In: Reallexikon für Antike und Christentum. Band 15. Stuttgart 1991, ISBN 3-7772-5006-6, Sp. 303–331.
  • Walter W. Müller: Aus dem antiken Jemen (IX.). Zafar und Himjar. In Jemen-Report. Bd. 10, 1979, ISSN 0930-1488, S. 16–17.
  • Norbert Nebes: Die Märtyrer von Nagrān und das Ende der Himyar. Zur politischen Geschichte Südarabiens im frühen sechsten Jahrhundert. In: Aethiopica 11, 2008, S. 7–40.
  • Christian Robin (Hrsg.): L’Arabie antique de Karib'îl à Mahomet. Nouvelles données sur l’histoire des Arabes grâce aux inscriptions. Édisud, Aix-en-Provence 1991–93, ISBN 2-85744-584-9 (Revue du monde musulman et de la Méditerranée Nr. 60–62).
  • Klaus Schippmann: Geschichte der alt-südarabischen Reiche. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 1998, ISBN 3-534-11623-2.
  • Joachim Willeitner: Jemen. Weihrauchstraße und Wüstenstädte. Hirmer Verlag, München 2002, ISBN 3-7774-8230-7.
  • Paul Yule: Himyar. Spätantike im Jemen / Late Antique Yemen. Linden Soft Verlag, Aichwald 2007, ISBN 978-3-929290-35-6.
  • Paul Yule (Hrsg.): Ẓafār, Capital of Ḥimyar, Rehabilitation of a ‘Decadent’ Society. Excavations of the Ruprecht-Karls-Universität Heidelberg 1998–2010 in the Highlands of the Yemen. Wiesbaden 2013, ISSN 0417-2442, ISBN 978-3-447-06935-9

Weblingg ändere

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Himyar“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.