Oordeelsdagargument

Die Oordeelsdagargument is 'n waarskynlikheidsleer argument wat beweer dat dit die aantal toekomstige lede van die menslike spesie kan voorspel, gegewe 'n skatting van die totale aantal mense wat tot dusver gebore is. Eenvoudig gestel, dit beweer dat as ons kan aanneem dat as alle mense in 'n ewekansige volgorde gebore word, die kans groot is dat enige enkele mens ongeveer in die middel gebore sal word.

Wêreldbevolking van 10 000 vC tot 2000 nC

Dit is die eerste keer eksplisiet deur die astrofisikus Brandon Carter in 1983 voorgestel,[1] waarvolgens dit soms die Carter-katastrofe genoem word; die argument is vervolgens voorgehou deur die filosoof John A. Leslie en is sedertdien onafhanklik ontdek deur J. Richard Gott[2] en Holger Bech Nielsen.[3] Soortgelyke beginsels van die eskatologie is vroeër onder andere deur Heinz von Foerster voorgestel. 'n Meer algemene vorm is vroeër in die Lindy-effek voorgestel,[4]waarin die toekomstige lewensverwagting vir sekere verskynsels eweredig is aan (hoewel nie noodwendig gelyk is aan) die huidige ouderdom, en gebaseer is op dalende sterftesyfer oor tyd: ou dinge sal voortduur.

Uitgebeeld deur N as die totale aantal mense wat ooit gebore is of ooit gebore sal word, dui die Koperniese beginsel daarop dat enige enkele mens, ewe waarskynlik (tesame met die ander N - 1 mense) op enige posisie n van die totale bevolking N sal bevind, so mens neem aan dat ons breukposisie f = n / N eenvormig versprei is op die interval [0, 1] voordat ons ons absolute posisie leer ken.

f is eenvormig verspreid op (0, 1), selfs nadat die absolute posisie van n bekend is. Daar is byvoorbeeld 'n 95% kans dat f in die interval (0,05, 1) is, dit is f> 0,05. Met ander woorde, ons kan aanvaar dat ons 95% seker kan wees dat ons binne die laaste 95% van al die mense ooit sal wees. As ons ons absolute posisie n ken, impliseer hierdie argument 'n 95% selfversekerde boonste grens vir N wat verkry word deur n / N> 0,05 te herrangskik om N <20n te gee.

As Leslie se getalle[5] gebruik word, is tot dusver 60 miljard mense gebore, dus kan beraam word dat die kans 95% is dat die totale aantal mense N minder as 20 × 60 miljard sal wees = 1,2 biljoen. As ons aanvaar dat die wêreldbevolking op 10 miljard en 'n lewensverwagting van 80 jaar stabiliseer, kan beraam word dat die oorblywende 1140 miljard mense in 9120 jaar gebore sal word. Afhangend van die projeksie van die wêreldbevolking in die komende eeue, kan ramings wissel, maar die belangrikste punt van die argument is dat dit onwaarskynlik is dat meer as 1,2 biljoen mense ooit sal lewe nie.

Verwysings

wysig
  1. Brandon Carter; McCrea, W. H. (1983). "The anthropic principle and its implications for biological evolution". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. A310 (1512): 347–363. Bibcode:1983RSPTA.310..347C. doi:10.1098/rsta.1983.0096. S2CID 92330878.
  2. J. Richard Gott, III (1993). "Implications of the Copernican principle for our future prospects". Nature. 363 (6427): 315–319. Bibcode:1993Natur.363..315G. doi:10.1038/363315a0. S2CID 4252750.
  3. Holger Bech Nielsen (1989). "Random dynamics and relations between the number of fermion generations and the fine structure constants". Acta Physica Polonica. B20: 427–468.
  4. Predicting Future Lifespan: The Lindy Effect, Gott's Predictions and Caves' Corrections, and Confidence Intervals Geargiveer 28 Maart 2016 op Wayback Machine, Colman Humphrey
  5. Oliver, Jonathan; Korb, Kevin (1998). "A Bayesian Analysis of the Doomsday Argument". CiteSeerX 10.1.1.49.5899. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)

Skakels

wysig