Een detectiveverhaal schrijven

Een goede detectiveroman heeft intrigerende personages, veel opwinding en spanning en een puzzel die opgelost moet worden. Een goede detectiveroman moet zo geschreven zijn dat je bijna niet kunt stoppen met lezen. Maar het kan moeilijk zijn om een spannende detective te schrijven, vooral als je het nog nooit eerder hebt gedaan. Met de juiste voorbereiding, veel brainstormen en uitproberen, gaat het je vast lukken om zelf een detective schrijven die zo spannend is dat mensen hem in één ruk uit willen lezen.

Deel 1

Deel 1 van 3:

Voorbereidingen treffen

Pdf downloaden

1
Begrijp het verschil tussen het detective-genre en het thriller-genre. Detectives beginnen bijna altijd met een moord. De belangrijkste vraag in een detective is wie de misdaad heeft begaan. Thrillers beginnen meestal met een situatie die leidt tot een grote catastrofe, zoals een moord, een bankoverval, een nucleaire explosie, enz. De grote vraag in een thriller is of de held een catastrofe kan voorkomen of niet.
- In detectiveverhalen weet de lezer pas aan het eind van het boek wie de moord heeft gepleegd. Detectives zijn gericht op de intellectuele oefening van het proberen te achterhalen van de beweegredenen achter de misdaad, oftewel het oplossen van de puzzel.
- Detectives worden meestal in de eerste persoon geschreven, terwijl thrillers vaak in de derde persoon worden geschreven en vanuit meerdere gezichtspunten. In detectiveverhalen ligt het tempo meestal lager, omdat de held/detective/hoofdpersoon de misdaad probeert op te lossen. Ook zijn de actiescènes in detectives beperkter dan in thrillers.
- Omdat detectives vaak een lager tempo hebben, zijn de personages in een detectiveverhaal meestal meer uitgediept/uitgewerkt dan in een thriller.
2
Lees voorbeelden van detectiveverhalen. Er zijn veel goede detectiveverhalen die je kunt lezen om een idee te krijgen van een goed opgezette, goed ontwikkelde plot.^[1]XBron
- The Woman in White, geschreven door Wilkie Collins. Deze 19e-eeuwse detectiveroman werd oorspronkelijk in feuilletonvorm geschreven, dus het verhaal vordert langzaam, in afgemeten stappen. Veel van wat later standaard werd in misdaadfictie werd door Collins in deze roman gedaan, dus het is een boeiende en leerzame introductie tot het genre.
- The Big Sleep, van Raymond Chandler. Chandler is een van de grootste schrijvers van het genre. Hij creëert meeslepende verhalen over de wederwaardigheden van privédetective Philip Marlowe. Marlowe is een harde, cynische, maar eerlijke privédetective, die verstrikt raakt in een complot met een generaal, zijn dochter, en een chanterende fotograaf. Chandler's werk staat bekend om zijn scherpe dialogen, geweldige tempo, en natuurlijk de boeiende held Marlowe.^[2]XBron
- The Adventures of Sherlock Holmes, van Sir Arthur Conan Doyle. Een van de beroemdste privédetectives van het genre lost in deze verhalenbundel samen met zijn al even beroemde detectivepartner Watson een reeks mysteries en misdaden op. Holmes en Watson voegen gaandeweg hun unieke karaktereigenschappen aan de verhalen toe.^[3]XBron
- Nancy Drew, geschreven door Carolyn Keene. Deze hele serie speelt zich af in de Verenigde Staten. Nancy Drew is een vrouwelijke detective. Haar goede vrienden Helen Corning, Bess Marvin en George Fayne komen in sommige van haar detectiveverhalen voor. Nancy is in deze verhalen de dochter van Carson Drew. Carson Drew is de beroemdste advocaat in River Heights, waar zij beiden wonen.
- Hardy Boys, van Franklin W. Dixon. Dit is vergelijkbaar met Nancy Drew. Het gaat over twee broers: Frank en Joe Hardy, die allebei getalenteerde detectives zijn. Zij zijn de zonen van een zeer beroemde detective, en ze assisteren soms bij diens zaken.
- A Crime in the Neighborhood, door Suzanne Berne. Deze wat recentere detectiveroman speelt zich af in de voorsteden van Washington in de jaren '70 van de vorige eeuw. Het draait om een misdaad in de buurt, de moord op een jonge jongen. Berne verweeft het verhaal van een in een saaie buitenwijk opgroeiende jongeman met het mysterie van zijn plotselinge dood, en slaagt er uitstekend in het verhaal allesbehalve saai of vervelend te maken.^[4]XBron
3
Denk na over de hoofdpersoon in een voorbeeldverhaal. Kijk hoe de auteur de hoofdpersoon introduceert en hoe de hoofdpersoon beschreven wordt.
- In The Big Sleep beschrijft Chandlers hoofdpersoon zichzelf meteen op de eerste bladzijde aan de hand van zijn kleding: 'Ik droeg mijn lavendelblauwe pak, met donkerblauw overhemd, stropdas en pochet, dure zwarte schoenen, zwarte wollen sokken met donkerblauwe motieven erop. Ik was netjes, schoon, geschoren en nuchter, en het kon me niet schelen wie het wist. Ik was alles wat een goed geklede privédetective zou moeten zijn.'^[5]XBron
- Met deze openingszinnen introduceert Chandler de hoofdpersoon in de ik-vorm, door hoe hij zichzelf, zijn outfit en zijn baan (privédetective) beschrijft.
4
Let op de setting of tijdsperiode van een voorbeeldverhaal. Denk na over hoe de auteur het verhaal situeert in de setting of tijdsperiode.
- In de tweede paragraaf van The Big Sleep plaatst Marlowe de lezer bijvoorbeeld in een bepaalde omgeving: 'De grote hal in het huis van de Sternwoods was twee verdiepingen hoog.'
- De lezer weet nu dat Marlowe in het huis van de Sternwoods is en dat het een groot huis is, dus dat de Sternwoods waarschijnlijk rijke mensen zijn.
5
Denk na over de misdaad of het mysterie dat de hoofdpersoon moet oplossen. Wat is de misdaad die de hoofdpersoon moet oplossen, of op een of andere manier moet afhandelen? Dit kan een moord zijn, een vermiste persoon, of een verdachte zelfmoord.
- In The Big Sleep, wordt Marlowe door generaal Sternwood ingehuurd om 'af te rekenen' met een fotograaf die de generaal chanteert met onzedige foto's van de dochter van de generaal.
6
Identificeer de obstakels of problemen die de hoofdpersoon tegenkomt. Een goede detectiveroman houdt de lezer geboeid door de missie van de hoofdpersoon (het oplossen van de misdaad) te compliceren met hindernissen en problemen.
- In The Big Sleep compliceert Chandler Marlowe's achtervolging van de fotograaf door de fotograaf in de eerste hoofdstukken te laten vermoorden, gevolgd door de verdachte zelfmoord van de chauffeur van de generaal. Chandler zet het verhaal dus op met twee misdaden, die Marlowe moet oplossen.
7
Let op de oplossing van het mysterie. Denk na over hoe aan het eind van het verhaal het mysterie wordt opgelost. De oplossing van het mysterie moet niet te voor de hand liggend zijn, of geforceerd lijken, maar het mag ook niet te vergezocht of ongeloofwaardig zijn.
- De oplossing van het mysterie moet verrassend zijn voor jouw lezers, zonder ze in verwarring te brengen. Een van de voordelen van een detectiveroman is dat het verhaal zich heel geleidelijk aan kan ontvouwen, zodat de oplossing stapje voor stapje dichterbij komt. Er is geen haast bij.
Advertentie

Deel 2

Deel 2 van 3:

Het karakter van de hoofdpersoon ontwikkelen en de verhaallijn opzetten

Pdf downloaden

1
Creëer je eigen detective of speurneus. Het kan ook zijn dat jouw hoofdpersoon geen detective is en/of bijvoorbeeld een onschuldige toeschouwer bij een misdaad, die geïntrigeerd raakt en het mysterie wil oplossen. Brainstorm over karakteristieke details van je hoofdpersoon, zoals:^[6]XBron^[7]XBron
- Lichaamsgrootte en -vorm, haar- en oogkleur, en allerlei andere fysieke kenmerken. Je kunt bijvoorbeeld een vrouwelijke hoofdpersoon hebben die klein van stuk is, met donker haar, een bril en groene ogen. Of je wilt misschien een meer typisch detective-personage: lang, met een stoppelbaardje en vettig achterovergekamd haar.
- Kleding. De kleding van je personage zal niet alleen een gedetailleerder beeld scheppen voor je lezer, het kan ook aangeven in welke tijdsperiode je verhaal zich afspeelt. Als je hoofdpersonage bijvoorbeeld een zwaar harnas en een helm met een wapenschild draagt, zal de lezer beseffen dat je verhaal zich in de Middeleeuwen afspeelt. Als je personage een hoodie, een spijkerbroek en een rugzak draagt, zal dit je lezers laten weten dat het verhaal zich waarschijnlijk in de moderne tijd afspeelt.
- Wat maakt jouw hoofdpersoon uniek? Het is belangrijk om een originele en opvallende hoofdpersoon voor je lezers te creëren, iemand die boeiend genoeg is om vele pagina's mee te kunnen vullen. Bedenk wat je personage wel en niet leuk vindt. Misschien is je vrouwelijke speurneus verlegen en onhandig op feestjes, en heeft ze een geheime liefde voor reptielen. Of misschien is je detective een kluns en ziet hij zichzelf niet als een sterk of slim persoon. Concentreer je op details die helpen om een unieke hoofdpersoon te creëren en wees niet bang om er details uit je eigen leven of je eigen voorkeur en smaak in te verwerken.^[8]XBron
2
Bepaal de setting. Plaats het verhaal in een omgeving die je goed kent, zoals je eigen woonplaats of je school. Of doe wat onderzoek naar een omgeving die je niet goed kent, zoals het Californië van de jaren '70 of het Engeland van de jaren '40. Als je een setting gebruikt waar je zelf niet zo bekend mee bent, concentreer je dan op een specifieke omgeving, zoals een huis in een buitenwijk in het Californië van de jaren '70 of een pension in het Engeland van de jaren '40.
- Als je besluit dat je verhaal zich gaat afspelen in een tijdsperiode of plaats die je niet goed kent, doe dan onderzoek naar deze tijdsperiode of plek via de plaatselijke bibliotheek, online bronnen, of praat met deskundigen die gespecialiseerd zijn in een bepaalde tijdsperiode of plaats. Wees specifiek met je onderzoek en tijdens je interviews, om ervoor te zorgen dat je alle details van een omgeving of tijdsperiode juist weergeeft.
3
Creëer het raadsel of het mysterie. Niet alle detectives hoeven over een moord of een grote misdaad te gaan. Maar hoe groter de misdaad, hoe hoger de inzet van het verhaal. Een hoge inzet is belangrijk, omdat het de aandacht van de lezer vasthoudt en hem of haar een reden geeft om door te blijven lezen. Mogelijke plots voor een detectiveverhaal zijn:^[9]XBron
- Er wordt een belangrijk voorwerp gestolen van de hoofdpersoon of van een bekende van de hoofdpersoon.
- Iemand uit de directe omgeving van de hoofdpersoon verdwijnt.
- De hoofdpersoon ontvangt bedreigende of verontrustende brieven.
- De hoofdpersoon is getuige van een misdaad.
- De hoofdpersoon wordt gevraagd te helpen bij het oplossen van een misdaad.
- De hoofdpersoon stuit op een mysterie.
- Om een meer gelaagd mysterie te creëren kun je ook verschillende van deze scenario's combineren. Er kan bijvoorbeeld een voorwerp van je hoofdpersoon gestolen worden, iemand die dicht bij de hoofdpersoon staat verdwijnt plotseling, en vervolgens is de hoofdpersoon getuige van een misdaad en wordt hij of zij gevraagd die te helpen oplossen.
4
Bedenk hoe je het raadsel of het mysterie gaat compliceren. Bouw spanning op in het verhaal door het voor je hoofdpersoon moeilijk te maken om het raadsel of het mysterie op te lossen. Je kunt obstakels gebruiken, zoals mensen of verdachten die tegenwerken, valse aanwijzingen, leugens, of nog een ander misdrijf.^[10]XBron
- Maak een lijst van mogelijke verdachten die je hoofdpersoon in de loop van het verhaal kan tegenkomen. Je kunt verschillende verdachten gebruiken om de detective en/of de lezer in de verkeerde richting te sturen, om zo nog meer spanning en verrassende wendingen op te bouwen.^[11]XBron
- Schrijf een lijst met aanwijzingen. Valse of misleidende aanwijzingen kunnen gebruikt worden als afleidingsmanoeuvre. Je verhaal wordt sterker als je meerdere afleidingsmanoeuvres in het verhaal verwerkt. Je hoofdpersoon kan bijvoorbeeld een aanwijzing vinden die naar een bepaalde verdachte leidt, maar later blijkt dat die aanwijzing eigenlijk naar een andere verdachte verwees. Of je detective kan een aanwijzing vinden zonder te beseffen dat dit de sleutel is tot het ontrafelen van het hele mysterie.^[12]XBron
5
Gebruik 'cliffhangers' om het verhaal spannend te houden. Een cliffhanger is een moment, meestal aan het einde van een scène, waar de hoofdpersoon zich in een situatie bevindt die hem in de val lokt, of in gevaar brengt. Cliffhangers zijn belangrijk in een detectiveverhaal, omdat ze je lezer bezig houden en het verhaal een spannende push geven. Mogelijke cliffhangers zijn:^[13]XBron
- De hoofdpersoon onderzoekt in zijn eentje een mogelijk spoor en komt de moordenaar of moordenares tegen.
- De hoofdpersoon begint te twijfelen aan zijn capaciteiten en let even niet goed op, waardoor de moordenaar opnieuw een moord kan begaan.
- Niemand gelooft de hoofdpersoon en hij probeert de misdaad helemaal alleen op te lossen, en vervolgens wordt hij ontvoerd.
- De hoofdpersoon is gewond en zit vast op een gevaarlijke plaats.
- De hoofdpersoon dreigt een belangrijke aanwijzing kwijt te raken als hij/zij niet uit een bepaalde plaats of situatie kan ontsnappen.
6
Creëer een ontknoping of einde. Sluit het verhaal af met de oplossing van het mysterie. Aan het einde van de meeste detectiveromans ervaart de hoofdpersoon plotseling een positieve verandering of verschuiving in zijn/haar perspectief. Mogelijke ontknopingen zijn:^[14]XBron
- De hoofdpersoon redt een vriend of bekende, of een onschuldig persoon die in het mysterie verwikkeld was.
- De hoofdpersoon redt zichzelf door zijn/haar moed of slimheid en ondergaat hierdoor een verandering.
- De hoofdpersoon ontmaskert een gemene boef of een criminele organisatie.
- De hoofdpersoon ontmaskert de moordenaar of degene die verantwoordelijk was voor de misdaad.
7
Schrijf een plot voor je verhaal. Nadat je over alle aspecten van je verhaal goed hebt nagedacht, ga je een overzichtelijke plotschets maken. Voordat je gaat zitten om het verhaal te schrijven is het belangrijk om in kaart te brengen hoe het mysterie zich precies zal ontvouwen, omdat dit ervoor zal zorgen dat je later geen losse eindjes overhoudt. Je plotschets moet in de volgorde zijn waarin de gebeurtenissen of plotpunten in het verhaal zullen plaatsvinden. Het moet de volgende dingen bevatten:^[15]XBron
- Introductie van de hoofdpersoon en omgeving.
- Het incident of de misdaad waardoor de problemen ontstaan.
- De uitdaging om het avontuur aan te gaan; de hoofdpersoon raakt betrokken bij het oplossen van het raadsel of de misdaad.
- Beproevingen en mislukkingen; de hoofdpersoon vindt aanwijzingen, komt potentiële verdachten tegen en probeert in leven te blijven, terwijl hij/zij de waarheid najaagt. Vrienden of bekenden kunnen worden ontvoerd en hun leven staat op het spel, bijvoorbeeld.
- Een vergissing; de hoofdpersoon denkt dat hij/zij een belangrijke aanwijzing of verdachte heeft gevonden en gelooft dat hij/zij de misdaad heeft opgelost. Dan blijkt dat de hoofdpersoon het mis had. Dit is een goede manier om je lezer te verrassen.
- Grote tegenslag; alles lijkt verloren voor de hoofdpersoon. Hij/zij heeft de verkeerde verdachte of aanwijzing gevonden, iemand anders is gedood of gewond geraakt, en al zijn/haar bondgenoten hebben hem/haar in de steek gelaten. Een grote tegenslag verhoogt de spanning in het verhaal en houdt de lezer aan het raden over wat erachter kan zitten.
- De ontknoping; de hoofdpersoon verzamelt alle belanghebbenden, legt de aanwijzingen uit, verklaart de valse aanwijzingen, en onthult wie de moordenaar of schuldige is.
Advertentie

Deel 3

Deel 3 van 3:

Het verhaal schrijven

Pdf downloaden

1
Gebruik de vijf zintuigen om de omgeving te beschrijven. Een van de beste manieren om een setting of sfeer te creëren is door je te richten op de vijf zintuigen: ogen, oren, neus, huid (aanraking) en smaak. Beschrijvingen van zintuiglijke indrukken kunnen meer achtergrondinformatie en details in verband met je personage creëren. Bijvoorbeeld, in plaats van de lezer te vertellen dat je personage cornflakes als ontbijt heeft gegeten, kun je het personage de resten van cornflakes op haar tong laten proeven. Of hij kan de cornflakes ruiken die hij op zijn handen heeft gemorst.^[16]XBron
- Bedenk wat je hoofdpersoon in een bepaalde omgeving zou kunnen zien. Bijvoorbeeld, als je personage in een huis woont zoals het jouwe, misschien in een kleine stad, kun je zijn/haar slaapkamer beschrijven of zijn/haar wandeling naar school of naar zijn/haar werk. Als je een specifieke historische setting gebruikt, zoals Californië in de jaren '70, kun je beschrijven hoe je personage op een straathoek staat en naar de unieke architectuur kijkt of naar de auto's die voorbij rijden.
- Bedenk wat je hoofdpersoon in een bepaalde omgeving zou kunnen horen. Je speurneus kan op weg naar school of werk luisteren naar het getjilp van de vogels en de sproeiers op de gazons. Of je detective hoort het geronk van auto's of het beuken van de golven.
- Beschrijf wat je hoofdpersoon in een bepaalde omgeving zou kunnen ruiken. Je hoofdpersoon kan wakker worden met de geur van koffie die in de keuken door iemand wordt gezet. Of je speurneus krijgt te maken met de geur van een achterbuurt; rottend afval en een vieze zweetlucht.
- Beschrijf wat voor lichamelijke sensaties je personage zou kunnen hebben. Dat kan een licht briesje zijn, een scherpe pijnscheut, een plotselinge schok van schrik, of rillingen over zijn/haar ruggengraat. Focus op hoe het lichaam van je personage zou kunnen reageren op een gevoel.
- Denk na over wat je personage zou kunnen proeven. Je hoofdpersoon proeft misschien nog steeds de ontbijtgranen in haar mond, of zijn drankje van de vorige avond.
2
Begin meteen met actie. Vermijd lange paragrafen met een beschrijving van de omgeving of het personage, vooral in de eerste bladzijden. Je wilt je lezer aan de haak slaan door meteen met de actie te beginnen, terwijl je hoofdpersoon met iets belangrijks bezig is en/of nadenkt over een mysterieuze gebeurtenis.^[17]XBron
- Denk eraan om beknopt te zijn qua taalgebruik en beschrijvingen. De meeste lezers blijven een goede detectiveroman lezen omdat ze geïnteresseerd zijn in de hoofdfiguur en zijn/haar succes willen zien. Wees kort maar specifiek wanneer je de hoofdpersoon en zijn/haar perspectief op de wereld beschrijft.
- Chandlers The Big Sleep begint bijvoorbeeld met de lezer in een bepaalde omgeving te plaatsen en geeft een idee van het wereldbeeld van de hoofdpersoon. 'Het was een uur of elf 's ochtends, midden oktober, de zon was verstopt achter donkere wolken en de heldere uitlopers van de heuvels glommen van de harde, natte regen. Ik droeg mijn lavendelblauwe pak, met donkerblauw overhemd, stropdas en pochet, dure zwarte schoenen, zwarte wollen sokken met donkerblauwe motiefjes erop. Ik was netjes, schoon, geschoren en nuchter, en het maakte me niet uit wie het wist. Ik was alles wat een goed geklede privédetective zou moeten zijn. En ik moest vier miljoen dollar terug zien te vinden.'^[18]XBron
- Met een dergelijk begin heeft het verhaal op beknopte wijze meteen actie, met een specifieke tijd, datum, en beschrijving van de setting. Dan volgt de fysieke beschrijving en de functie van de hoofdpersoon. Het deel eindigt met de motivatie van de hoofdpersoon: vier miljoen dollar terugvinden. Chandler beschrijft hier in vijf zinnen veel essentiële details van het personage, de setting en de strekking van het verhaal.
3
Laat het zien, leg het niet uit. Als je je lezer vertelt: 'de detective was cool', zal de lezer je op je woord moeten geloven. Maar als je je lezer laat zien dat de detective cool was door de kleding te beschrijven die ze draagt en de manier waarop ze een kamer binnenloopt, kan de lezer zien hoe cool het personage is. De impact van het tonen van bepaalde details aan je lezer is veel krachtiger dan het simpelweg vertellen wat de lezer moet denken.^[19]XBron
- Denk na over hoe jij zou reageren in een situatie als je boos of bang zou zijn. Laat je personage reageren op een manier die boos of bang overbrengt, zonder de lezer te vertellen over de emoties van het personage. Bijvoorbeeld, in plaats van 'Stephanie was boos,' zou je kunnen schrijven: 'Stephanie zette haar glas water zo hard op tafel dat het water eruit vloog. Ze staarde hem aan en begon het witte papieren servet in kleine stukjes te scheuren.'
- Het laten zien, in plaats van vertellen werkt ook goed voor beschrijvingen van de omgeving. In The Big Sleep beschrijft Chandler bijvoorbeeld de luxueuze details van het landgoed, in plaats van de lezer te vertellen dat de Sternwoods rijk waren: 'Achterin de hal stonden de grote openslaande deuren open, en zag je een brede strook smaragdgroen gras die leidde naar een witte garage, waarvoor een slanke in glanzend zwart geklede chauffeur een kastanjebruine Packard cabriolet stond te poetsen. Naast de garage stonden enkele decoratieve bomen, net zo zorgvuldig gesnoeid als poedels. Daarachter was een grote serre te zien, met een koepelvormig dak. Dan nog meer bomen en daarachter de stevige, onregelmatige, geruststellende lijn van de uitlopers van de bergen.'
Als je een mysterie creëert, is het belangrijk dat de ontknoping niet abrupt of goedkoop aanvoelt. Probeer het altijd eerlijk te spelen en streef ernaar je lezers te verrassen, in plaats van te verwarren. De aanwijzingen in het verhaal moeten op een logische en duidelijke manier naar de ontknoping leiden, ondanks de eventueel verkeerd geïnterpreteerde aanwijzingen of dwaalsporen. Je lezer zal genieten van het eind als je hem/haar laat denken: 'Het is zo voor de hand liggend, ik had het kunnen weten!'^[20]XBron
5
Verbeter je eerste opzet. Als je eenmaal een eerste opzet van jouw detectiveverhaal hebt gemaakt, neem dan alle pagina's nog een keer door en zoek naar belangrijke aspecten, zoals:^[21]XBron
- Plot. Zorg ervoor dat jouw verhaal zich aan de opzet houdt en een duidelijk begin, midden en eind heeft. Het moet ook duidelijk zijn dat je hoofdpersoon aan het eind van het verhaal, na alles wat hij/zij heeft doorgemaakt, veranderd is.
- Personages. Zijn je personages, inclusief je hoofdpersoon, duidelijk en uniek? Klinken en handelen alle personages zo'n beetje hetzelfde, of zijn ze verschillend van elkaar? Voelen je personages origineel en innemend aan?
- Voortgang. Voortgang betekent hier hoe snel of hoe langzaam de actie plaatsvindt in het verhaal. Een goede voortgang zal voor de lezer natuurlijk aanvoelen. Als het verhaal te snel lijkt te gaan, maak de scènes dan langer door de emoties van de personages meer naar voren te halen. Als het verhaal te langdradig of verwarrend is, kort de scènes dan in om alleen essentiële informatie te geven. Een goede vuistregel is om een scène altijd eerder te beëindigen dan je zou denken of willen. Zo vermindert de spanning van scène tot scène niet en blijft het tempo van het verhaal op peil.
- De onverwachte wending. Een onverwachte wending kan een goed detectiveverhaal maken of breken. Dit is volledig optioneel, maar veel van de beste verhalen hebben zo'n wending aan het eind. Zorg dat een wending niet te afgezaagd is. Hoe unieker je verrassende wending is, hoe makkelijker te schrijven. Een te vaak gebruikte wending, zoals 'ineens werden ze wakker', klinkt al gauw oubollig. Een goede plotselinge wending verrast niet alleen de lezers, maar ook de personages. Overweeg om een ophanden zijnde wending tijdens actiescènes al te laten doorschemeren, zodat de lezer zich, als hij/zij terugblikt op het verhaal, zich zal afvragen waarom hij/zij deze onverwachte wending niet heeft zien aankomen. Bewaar een belangrijke onverwachte wending voor later in het verhaal.
Advertentie

Benodigdheden

Pen en papier en/of een computer met een tekstverwerker (zoals Word of OpenOffice)
Detectiveboeken en -verhalen
Idee of plot voor het verhaal
Thesaurus (achtergrondinformatie, zowel taalkundig als informatie over een bepaald onderwerp)