Restriktif Akciğer Hastalıkları

Restriktif akciğer hastalığı, solunumun kısıtlanması, eforla artan solunum güçlüğü (efor dispnesi) ve akciğer vital kapasitesinin azalmasıyla karakterize bir klinik tablodur. Restriktif (kısıtlayıcı, engelleyici) hastalıkların tümünde etkilenen sistemin işlevlerinde azalma vardır. Solunum sistemini kısıtlayan etkiler akciğer dokusuna özgü faktörler ya da akciğer zarları (plevra) veya akciğer-dışı faktörlerden kaynaklıdır. Akut olguların büyük bölümünde saptanan nedenler ve bulgular "akut solunum güçlüğü sendromu" olgularında saptananlardır. Kronikleşen olgularda, giderek yoğunlaşan eforsuz solunum güçlüğü ve zamanla solunum yetmezliği gelişir.[1][2][3][4]

Nedenler ve Risk Faktörleri değiştir

Akciğer dokusu kökenli patolojiler (instrinsik faktörler) değiştir

Primer faktörler (akciğer dokusunda nedeni bilinmeyen katılaşmalar)[1][4] değiştir

Sekonder faktörler (¼’ü meslek hastalığıdır)[1][5][6] değiştir

Akciğer-dışı patolojiler (ekstrinsik faktörler)[1][2][4] değiştir

Patoloji değiştir

Uzun süren yangısal tepkiler nedeniyle bronşiollerin ve akciğer alveollerinin giderek silindiği görülür. Radyolojik inceleme ve otopsi bulgusu olarak saptanan “bal peteği akciğer”, hastalığın son evresinin göstergesidir. Akciğerdeki katılaşma (fibrozis), pulmoner hipertansiyona ve sonrasında cor pulmonale tablosunun gelişmesine neden olur.[1][3][7][8]

Destek ve Tedavi değiştir


Kaynakça değiştir