Thomaz Bellucci

brazylijski tenisista

Thomaz Cocchiarali Bellucci (ur. 30 grudnia 1987 w Tietê) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Thomaz Cocchiarali Bellucci
Ilustracja
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1987
Tietê

Wzrost

188 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

João Zwetsch

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

21 (26 lipca 2010)

Australian Open

2R (2010–2012, 2014, 2016)

Roland Garros

4R (2010)

Wimbledon

3R (2010)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

70 (15 lipca 2013)

Australian Open

QF (2013)

Roland Garros

1R (2015–2017)

Wimbledon

2R (2015)

US Open

2R (2012, 2015)

Kariera tenisowa edytuj

Karierę tenisową rozpoczął w 2005 roku.

Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP World Tour pierwszy finał osiągnął w lutym 2009 roku w Costa do Sauípe. Mecz o tytuł przegrał z Tommym Robredo. Na przełomie lipca i sierpnia tegoż sezonu w Gstaad Bellucci wygrał pierwszy turniej kategorii ATP World Tour, pokonując w finale Andreasa Becka. W lutym roku 2010 zwyciężył po raz drugi w zawodach ATP World Tour, w Santiago. Po drodze pokonał m.in. Fernando Gonzáleza, a w finale Juana Mónaco. W lipcu 2012 roku ponownie zwyciężył w turnieju w Gstaad, tym razem po pokonaniu w finałowym pojedynku Janko Tipsarevicia. W październiku tego roku osiągnął też finał rozgrywek w Moskwie, gdzie uległ Andreasowi Seppiemu. Brazylijczyk w maju 2015 roku czwarte zwycięstwo kategorii ATP World Tour 250 odniósł w Genewie po pokonaniu João Sousy. W lutym 2016 roku został finalistą zawodów w Quito, po przegranym finale z Víctorem Estrellą, a w kwietniu 2017 przegrał finał w Houston ze Steve’em Johnsonem.

W lipcu 2013 roku Brazylijczyk wygrał po raz pierwszy zawody z cyklu ATP World Tour w grze podwójnej, w Stuttgarcie, w parze z Facundo Bagnisem.

Bellucci od roku 2007 regularnie reprezentuje swój kraj w Pucharze Davisa. Do końca 2012 roku wystąpił w 20 pojedynkach singlowych, z których 13 wygrał oraz w 1 zwycięskim spotkaniu deblowym.

W 2008, 2012 i 2016 roku Bellucci reprezentował Brazylię na igrzyskach olimpijskich. W singlu najlepszy rezultat uzyskał w Rio de Janeiro (2016) dochodząc do ćwierćfinału, natomiast w deblu najdalej awansował do 2 rundy, również w Rio de Janeiro. Bellucciemu partnerował w konkurencji gry podwójnej André Sá.

W rankingu gry pojedynczej Bellucci najwyżej był na 21. miejscu (26 lipca 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 70. pozycji (15 lipca 2013).

Finały w turniejach ATP Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (4–4) edytuj

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.15 lutego 2009Costa do SauípeCeglana Tommy Robredo3:6, 6:3, 4:6
Zwycięzca1.2 sierpnia 2009GstaadCeglana Andreas Beck6:4, 7:6(2)
Zwycięzca2.7 lutego 2010SantiagoCeglana Juan Mónaco6:2, 0:6, 6:4
Zwycięzca3.7 lutego 2012GstaadCeglana Janko Tipsarević6:7(6), 6:4, 6:2
Finalista2.21 października 2012MoskwaTwarda (hala) Andreas Seppi6:3, 6:7(3), 3:6
Zwycięzca4.23 maja 2015GenewaCeglana João Sousa7:6(4), 6:4
Finalista3.7 lutego 2016QuitoCeglana Víctor Estrella6:4, 6:7(5), 2:6
Finalista4.16 kwietnia 2017HoustonCeglana Steve Johnson4:6, 6:4, 6:7(5)

Gra podwójna (1–2) edytuj

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.14 lipca 2013StuttgartCeglana Facundo Bagnis Tomasz Bednarek
Mateusz Kowalczyk
2:6, 6:4, 11–9
Finalista1.6 lutego 2016QuitoCeglana Marcelo Demoliner Pablo Carreño-Busta
Guillermo Durán
5:7, 4:6
Finalista2.24 lutego 2019Rio de JanerioCeglana Rogério Dutra Silva Máximo González
Nicolás Jarry
7:6(3), 3:6, 7–10

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza) edytuj

Turniej20072008200920102011201220132014201520162017201820192020Wygrane turniejeBilans w turnieju
Australian Open1R2R2R2R1R2R1R2R1R0 / 95–9
French Open1R1R4R3R1R2R2R1R2R1R0 / 108–10
Wimbledon2R3R1R1R1R2R1R0 / 74–7
US Open2R2R2R1R1R1R2R3R1R1R0 / 106–10
Bilans spotkań2–31–37–43–41–40–23–43–42–41–40–1N/A23–36

Bibliografia edytuj