Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle

Port lotniczy Roissy-Charles de Gaulle posiada trzy terminale. Terminal 1 jest najstarszym z nich. Terminal 2 zbudowano dla linii lotniczej Air France, jednak obecnie jest także użytkowany przez inne linie lotnicze. Trzeci terminal, T3, poprzednio oznaczony jako T9, jest użytkowany przez tanie linie lotnicze i loty czarterowe.

Terminal 2 nie stanowi jednolitego terminalu, a raczej jest nazwą odnoszącą się do kompleksu siedmiu osobnych budynków, każdy o charakterze oddzielnego dworca, kolejno oznaczonych literami od A do G. W innych wielkich portach lotniczych, np. JFK czy LAX, te dworce po prostu stanowiłyby terminale, toteż port Roissy-Charles de Gaulle faktycznie posiada dziewięć terminali pasażerskich łącznie.

Korzystając z portu lotniczego Roissy-Charles de Gaulle należy dokładnie zdawać sobie sprawę, z którego z tych dziewięciu terminali korzystamy, ponieważ odległości pomiędzy nimi są spore. Terminale czy podterminale są wyraźnie zaznaczone na biletach jako: 1, 2A, 2B, 2C, 2D, 2E, 2F, 2G czy 3.

Najnowsza część portu lotniczego, kompleks Terminala 2, posiada własny podziemny dworzec kolejowy podmiejskiej sieci RER i dalekobieżnego serwisu TGV, położony w kondygnacjach pod terminalem. Pasażerowie korzystający z połączeń kolejowych do Paryża lub innych miast mają bezpośredni dostęp do dworca przez specjalne przejścia obsługiwane chodnikami ruchomymi.

W 2006, rząd Francji postanowił wydzielić pewne terminale lotnisk komunikacyjnych kraju jako „strefy wysokiego bezpieczeństwa”, dla ruchu o postrzeganym wysokim zagrożeniu terrorystycznym m.in. do USA czy Izraela. Terminal 2E stanowi taki terminal w porcie Roissy-Charles de Gaulle, i co za tym idzie, miejsce na lotnisku gdzie w 2007 zwiększono kontrole. Zimą 2006, Air France przeniosła swoje loty do USA do terminalu 2E.

Stacja kolejowa sieci RER przy Terminalu 1 leży raczej z dala od tego terminala. Wymiana pasażerów pomiędzy nimi wymaga użytkowania bezpłatnego automatycznego systemu transportu wagonowego typu people mover o nazwie CDGVAL, skonstruowanego na podstawie francuskiej technologii wagonowej VAL, gdzie pojazdy poruszają się na pneumatycznych oponach zamiast stalowych kół. Poprzednio transport osobowy zapewniały wahadłowo kursujące autobusy.

Poczynając od 4 kwietnia 2007, CDGVAL łączy wszystkie trzy terminale, jednak zbudowano tylko jeden przystanek dla kompleksu Terminala 2, co skutkuje bardzo długim przejściem pieszym pomiędzy peronem CDGVAL-u a najbardziej odległymi od niego bramkami kompleksu, np. w 2B (2A–2B to ponad 500 m).

Zobacz zapytanie i odniesienia źródłowe Wikidata o wartości.

• Katastrofa lotu Lufthansa CityLine 5634
• Katastrofa lotu Air France 4590

23 maja 2004 zawalił się fragment dachu nowego terminalu 2E, zabijając 4 osoby.

Port lotniczy znany jest z okazjonalnego polowania (oraz populacji widocznej dla pasażerów) na zające i króliki. Wynika to z faktu istnienia sporych trawiastych przestrzeni, a celem polowania jest próba zapanowania nad nadmiernym rozrostem^[47].

• Strona paryskich portów lotniczych (fr. • ang. • hiszp.)
• Zdjęcie satelitarne z maps.google.com