Olga Danilović
Olga Danilović (ur. 23 stycznia 2001 w Belgradzie) – serbska tenisistka, triumfatorka French Open 2016, Wimbledonu 2017 i US Open 2017 w konkurencji gry podwójnej dziewcząt.
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 2001 |
| Gra | leworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Robert Cokan |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 93 (26 czerwca 2023) |
| Australian Open | 2R (2021) |
| Roland Garros | 4R (2024) |
| Wimbledon | 3Q (2019) |
| US Open | 2R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 1 WTA 125, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 117 (24 czerwca 2019) |
Kariera tenisowa
edytujKariera juniorska
edytujW 2016 roku zwyciężyła w zawodach French Open w grze podwójnej dziewcząt. Partnerowała jej Paula Arias Manjón, z którą w finale pokonała Olesię Pierwuszynę oraz Anastasiję Potapową. W 2017 roku razem z Kają Juvan zwyciężyły w rozgrywkach debla dziewcząt podczas Wimbledonu, w meczu mistrzowskim pokonując Catherine McNally i Whitney Osuigwe 6:4, 6:3. Końcowy triumf w zawodach wielkoszlemowych odniosła również w parze z Martą Kostiuk podczas US Open w tym samym sezonie, zwyciężając w ostatnim spotkaniu z deblem Lea Bošković–Wang Xiyu wynikiem 6:1, 7:5.
Kariera seniorska
edytujW lipcu 2018 roku przegrała w eliminacjach do zawodów rangi WTA International Series w Moskwie, lecz dzięki wycofaniu się dwóch zawodniczek dostała się, po raz pierwszy w karierze, do głównej drabinki turnieju WTA. W drugiej rundzie pokonała rozstawioną z numerem ósmym Kaię Kanepi 7:6(3), 7:5, w ćwierćfinale reprezentantkę TOP 10 rankingu WTA – Julię Görges 6:3, 6:3, a w walce o finał odprawiła piątą zawodniczkę turnieju Alaksandrę Sasnowicz 6:2, 5:7, 7:5. W meczu mistrzowskim zmierzyła się z rówieśniczką – siedemnastoletnią Anastasiją Potapowa. W trzecim secie wróciła ze stanu 3:4 i 0:40, wygrywając trzy kolejne gemy i odnosząc pierwsze w karierze zwycięstwo, i to w debiucie, w turnieju WTA.
Od grudnia 2019 do kwietnia 2020 jej trenerem był Tomasz Wiktorowski[1][2].
W zawodach cyklu WTA Tour Serbka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z dwóch rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast wygrała dwa turnieje z czterech osiągniętych finałów. W deblu awansowała też do dwóch finałów w zawodach cyklu WTA 125, w jednym z nich zwyciężając.
Życie prywatne
edytujOlga jest córką serbskiego koszykarza, Predraga Danilovicia.
Historia występów wielkoszlemowych
edytuj- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
edytuj| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | Q2 | 2R | A | Q3 | Q2 | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||
| French Open | A | A | Q2 | Q1 | Q1 | 2R | 3R | 0 / 2 | 3 – 2 | |||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | Q3 | NH | Q1 | A | Q1 | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| US Open | A | Q2 | A | A | 2R | Q1 | Q1 | 0 / 1 | 1 – 0 | |||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 465 | 103 | 187 | 183 | 131 | 150 | 116 | 0 / 4 | 5 – 3 | |||||||||||||||||
Występy w grze podwójnej
edytuj| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 689 | 167 | 240 | 434 | 258 | 142 | 349 | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
edytujOlga Danilović nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
edytujGra pojedyncza 2 (1–1)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 29 lipca 2018 | Moskwa | Ceglana |  Anastasija Potapowa | 7:5, 6:7(1), 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17 lipca 2022 | Lozanna | Ceglana |  Petra Martić | 4:6, 2:6 |
Gra podwójna 4 (2–2)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 29 września 2018 | Taszkent | Twarda |  Tamara Zidanšek |  Irina-Camelia Begu Raluca Olaru | 7:5, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Eugenie Bouchard |  Viktória Kužmová Arantxa Rus | 6:3, 5:7, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 16 lipca 2022 | Lozanna | Ceglana |  Kristina Mladenovic |  Ulrikke Eikeri Tamara Zidanšek | walkower |
| Finalistka | 2. | 5 lutego 2023 | Lyon | Twarda (hala) |  Aleksandra Panowa |  Cristina Bucșa Bibiane Schoofs | 6:7(5), 3:6 |
Finały turniejów WTA 125
edytujGra podwójna 2 (1–1)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 czerwca 2022 | Makarska | Ceglana |  Aleksandra Krunić | Dalila Jakupović Tena Lukas | 7:5, 2:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 11 września 2022 | Bari | Ceglana |  Elisabetta Cocciaretto |  Andrea Gámiz Eva Vedder | 6:2, 6:3 |
Finały turniejów rangi ITF
edytuj| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 6 (4–2)
edytuj| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 20/11/2016 | Antalya | 10 000 | Ceglana | Vivien Juhaszova | 6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 26/03/2017 | Antalya | 15 000 | Ceglana |  Julia Grabher | 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 04/11/2017 | San Cugat | 25 000 | Ceglana | Marta Paigina | 6:2, 4:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 26/11/2017 | Walencja | 25 000 | Ceglana | Irina Bara | 7:5, 4:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 25/03/2018 | Pula | 25 000 | Ceglana | Federica Di Sarra | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 4. | 15/07/2018 | Versmold | 60 000 | Ceglana |  Laura Siegemund | 5:7, 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 01/09/2019 | Montreux | 60 000 | Ceglana | Julia Grabher | 6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 21/05/2023 | Madryt | 100 000 | Ceglana | Sara Sorribes Tormo | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna 3 (1–2)
edytuj| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 19/11/2016 | Antalya | 10 000 | Ceglana |  Berfu Cengiz | Tayisiya Morderger Yana Morderger | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 04/11/2017 | San Cugat | 25 000 | Ceglana | Guiomar Maristany Zuleta de Reales |  Luisa Stefani Renata Zarazúa | 1:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 14/07/2018 | Versmold | 60 000 | Ceglana | Nina Stojanović | Pemra Özgen Despina Papamichail | 6:1, 2:6, 4–10 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
edytujGra podwójna
edytuj| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2016 | French Open | Ceglana | Paula Arias Manjón | Olesia Pierwuszyna Anastasija Potapowa | 3:6, 6:3, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 2017 | Wimbledon | Trawiasta | Kaja Juvan |  Catherine McNally Whitney Osuigwe | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2017 | US Open | Twarda |  Marta Kostiuk | Lea Bošković Wang Xiyu | 6:1, 7:5 |
Przypisy
edytuj- ↑ Były trener Radwańskiej znalazł nową podopieczną. eurosport.tvn24.pl, 2019-12-29. [dostęp 2022-06-09].
- ↑ Jakub Niechciał: Miał zrobić z serbskiej piękności drugą Agnieszkę Radwańską. Przeszkodził im koronawirus. sportowy24.pl, 2021-12-06. [dostęp 2022-06-09].
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2016-07-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2016-07-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2016-07-09] (ang.).