Obornik

nawóz naturalny

Oborniknawóz naturalny składający się z przefermentowanego kału i moczu zwierząt oraz ściółki. Zawiera on wszystkie składniki odżywcze potrzebne do rozwoju roślin oraz poprawia właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne gleby.

Gnojownia – miejsce przechowywania obornika
Rozrzutnik obornika w czasie pracy
Rolnik przy pracy podczas wywozu obornika na składowisko
Składowisko obornika
Duże składowisko obornika

Obecnie w dużych gospodarstwach rolnych częściej stosowany jest nawóz pochodzący z bezściółkowego chowu zwierząt gospodarskichgnojowica.

Rodzaje

edytuj

Wyróżnia się obornik:

Składowanie

edytuj

Obornik powinien być składowany w specjalnie do tego celu przygotowanych miejscach z wybetonowanym dnem (gnojowniach), tak aby pochodzące z niego substancje, podlegające różnym procesom chemicznym, nie przenikały do gleby.

Wymagania stawiane budowlom rolniczym służącym do magazynowania obornika, gnojowicy i gnojówki podaje Ustawa z dnia 10 lipca 2007 o nawozach i nawożeniu[1].

Wykorzystanie przez rośliny

edytuj

Stopień wykorzystania przez rośliny składników pokarmowych z obornika w zależności od gleby:

W procentach
GlebaI rokII rokIII rokIV rok
Ciężka40302010
Średnia6030100
Lekka703000

Skład

edytuj

Średni skład chemiczny obornika pochodzącego od różnych zwierząt, dobrze rozłożonego i przechowywanego w odpowiednich warunkach przedstawia poniższa tabela[2]. Ponadto obornik zawiera średnio (możliwość dużych różnic) około 75% wody, 5-6% soli mineralnych i 20% substancji organicznej.

PierwiastekZawartość w %PierwiastekZawartość w mg na kg
N0,50B5,0
P2O50,25Cu4,7
K2O0,60Mn30,0
MgO0,15Zn43,5
CaO0,40Mo0,4
S0,08Co0,2

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 2024 r. poz. 105
  2. Antoni Kropisz: Nawozy. W: Uprawa roli i nawożenie roślin ogrodniczych. Jan Roman Starck (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1997, s. 113. ISBN 83-09-01358-2.