Nowozelandzki język migowy

Nowozelandzki język migowy lub NZSL (mao. Te Reo Rotarota) – główny język społeczności głuchych w Nowej Zelandii. Stał się jednym z języków urzędowych Nowej Zelandii w kwietniu 2006 r.

Nowozelandzki język migowy
Obszar

Nowa Zelandia

Liczba mówiących

ok. 20,2 tys.[1]

Status oficjalny
Ethnologue6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3nzs
IETFnzs
Glottolognewz1236
Ethnologuenzs
WALSnzs
Występowanie
Ilustracja
Miejsca występowania
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ten wykazuje wiele podobieństw strukturalnych zarówno do brytyjskiego języka migowego (BSL) jak również australijskiego języka migowego (ASF)[1]. Podobnie jak inne języki migowe został opracowany przez i dla osób niesłyszących, bez połączenia języka mówionego i pisanego. Dzięki niemu osoba jest w pełni zdolna do wyrażenia czegokolwiek.

Od czasu ustanowienia tego języka jako urzędowego w niektórych uczelniach (m.in. na Uniwersytecie Wiktorii) jest obowiązkowym punktem nauczania.

Przypisy edytuj

  1. a b New Zealand Sign Language. [w:] SIL International [on-line]. ethnologue.com. [dostęp 2014-11-30]. (ang.).