Muszyca lub larwa wędrująca – choroba zwierząt i ludzi, powodowana przez pasożytnicze larwy muchówek żywiące się martwą lub żywą tkanką gospodarza.

Muszyca
myiasis
Ilustracja
Larwa w nodze kota
Klasyfikacje
ICD-10

B87

Muszyca jest poważnym problemem w hodowli zwierząt gospodarskich powodującym dotkliwe straty ekonomiczne na całym świecie[1]. Choć zarażenie jest zdecydowanie częściej spotykane u zwierząt, to występuje również stosunkowo często u ludzi na terenach wiejskich, tropikalnych i subtropikalnych[2].

Istnieje wiele rodzajów muszycy w zależności od gatunku muchówki i miejsca występowania larw. Muchówki mogą składać jaja w ranach otwartych, w nieuszkodzonej skórze albo we wnętrzu ciała poprzez nos lub uszy; jaja mogą również zostać połknięte, jeśli zostaną złożone na wargach albo jedzeniu[2].

Obraz kliniczny u człowieka

edytuj

Wpływ muszycy na ciało zależy od lokalizacji larw. Mogą one infekować martwą lub żywą tkankę w rozmaitych obszarach: skóra, oczy, uszy, żołądek i przewód pokarmowy lub obszar moczowo-płciowy[3]. Mogą atakować otwarte rany lub nieuszkodzoną skórę. Niektóre wchodzą do ciała przez nos lub uszy. Larwy lub jaja mogą dostać się do żołądka lub jelit, jeśli zostaną połknięte z jedzeniem[2].

Obrazy choroby i ich objawy[2]:

SyndromObjawy
Muszyca skórnaBolesne, wolno rozwijające się wrzody lub plamy podobne do czyraka, które mogą trwać przez długi okres.
Muszyca nosowaNiedrożność i dotkliwa irytacja nozdrzy przednich. W niektórych przypadkach występuje obrzęk twarzy i gorączka. Zdarzają się przypadki śmiertelne.
Muszyca usznaUczucie pełzania i dźwięk buczenia/brzęczenia. Czasami wydzieliny o niemiłym zapachu. Jeśli zlokalizowana w uchu środkowym, larwy mogą dostać się do mózgu.
Muszyca ocznaDość powszechna. Powoduje dotkliwą irytację, obrzęk i ból.

Diagnostyka

edytuj

Larwa wędrująca jest często błędnie diagnozowana w USA, ponieważ jest szczególnie rzadka, a jej objawy nie są charakterystyczne. Muszyca jelita i moczowa są szczególnie trudne do zdiagnozowania[2].

Do wskazówek, na które należy zwracać uwagę, gdy podejrzewa się tę dolegliwość należą: niedawne podróże do obszarów endemicznych, jedna lub więcej niegojąca się rana skóry, swędzenie, ruch pod skórą lub ból, wydzielina z punktu w środku zmiany (mały otwór) lub mała, biała struktura wystająca z rany[4].

Prewencja

edytuj

Zapobieganie muszycy u ludzi wymaga ogólnej poprawy higieny i eksterminacji muchówek przy użyciu środków owadobójczych. Ubrania powinny być gruntownie prane, suszone z dala od muchówek i prasowane. Ciepło żelazka zabija jaja powodujące muszycę[4].

Klasyfikacja ICD10

edytuj
kod ICD10nazwa choroby
ICD-10: B87Muszyca
ICD-10: B87.0muszyca skórna
ICD-10: B87.1muszyca ran
ICD-10: B87.2muszyca oczna
ICD-10: B87.3muszyca nosowo-gardłowa
ICD-10: B87.4muszyca uszna
ICD-10: B87.5muszyca o innym umiejscowieniu
ICD-10: B87.6muszyca nie określona

Przypisy

edytuj
  1. Domenico Otranto. The immunology of myiasis: parasite survival and host defense strategies. „Trends in Parasitology”, s. 176-182, 1 kwietnia 2001. DOI: 10.1016/S1471-4922(00)01943-7. (ang.). 
  2. a b c d e David C. John, William H. Petri, Edward K. Markell: Markell and Voge's medical parasitology. Philadelphia, Pa.: Elsevier Saunders, 2006, s. 328-334. ISBN 978-0-7216-4793-7. (ang.).
  3. CF. Ockenhouse, CP. Samlaska, PM. Benson, LW. Roberts i inni. Cutaneous myiasis caused by the African tumbu fly (Cordylobia anthropophaga).. „Arch Dermatol”. 126 (2), s. 199-202, Feb 1990. PMID: 2301958. (ang.). 
  4. a b CA. Adisa, A. Mbanaso. Furuncular myiasis of the breast caused by the larvae of the Tumbu fly (Cordylobia anthropophaga). „BMC Surgery”. 4, s. 5, luty 2004. DOI: 10.1186/1471-2482-4-5. PMID: 15113429. (ang.).