Królestwo Lombardzko-Weneckie

Królestwo Lombardzko-Weneckie (wł. Regno Lombardo-Veneto, niem. Königreich Lombardo-Venetien) – prowincja (kraj koronny od 1849) Cesarstwa Austriackiego w północnych Włoszech. Utworzone w 1815 na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego na terenach włoskich przyłączonych do Cesarstwa Austriackiego. W 1859 Lombardia została przyłączona do Królestwa Sardynii, a w 1866 Włochy anektowały Wenecję. Monarchę reprezentował wicekról, którym podlegali gubernatorzy, odrębny dla części lombardzkiej, odrębny dla weneckiej.

Królestwo Lombardzko-Weneckie
Regno Lombardo-Veneto
1815–1859/1866
Flaga
Herb Królestwa Lombardzko-Weneckiego
FlagaHerb
Stolica

Mediolan

Ustrój polityczny

Monarchia konstytucyjna

Głowa państwa

Król Franciszek Józef I

Zależne od

Cesarstwa Austriackiego

Powierzchnia
 • całkowita


46 991 km²

Liczba ludności (ok. 1850)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


5 100 000
108,5 osób/km²

W wyniku ostatecznego aktu kongresu wiedeńskiego

Królestwa Włoch
9 czerwca 1815

W wyniku traktatu wiedeńskiego

Królestwo Włoch
12 października 1866[a]

Strefa czasowa

UTC +1 – zima
UTC +2 – lato

Mapa Królestwa Lombardzko-Weneckiego

Królowie lombardzko-weneccy edytuj

#ImięUrodzonyZmarłCzas rządówRodzice
1Franciszek I 12 lutego 1768
Florencja
2 marca 1835
Wiedeń
1815–1835Leopold II Habsburg
Maria Ludwika Hiszpańska
2Ferdynand I Dobrotliwy 19 kwietnia 1793
Wiedeń
29 czerwca 1875
Praga
1835–1848Franciszek I Habsburg
Maria Teresa Burbon-Sycylijska
3Franciszek Józef I 18 sierpnia 1830
Schönbrunn
21 listopada 1916
Schönbrunn
1848–1859/1866Franciszek Karol Habsburg
Zofia Wittelsbach

Wicekrólowie lombardzko-weneccy edytuj

Uwagi edytuj

  1. Królestwo Włoch odebrało wtedy Wenecję, Lombardia 10 listopada 1859 trafiła w ręce Królestwa Sardynii, w wyniku traktatu w Zurichu.