Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972

lista w projekcie Wiki How

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1972 roku w Sapporo.

Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972

     zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu

     państwa bez medalu

     państwa nieuczestniczące w igrzyskach

Rywalizacja olimpijska w Sapporo składała się z 35 konkurencji w dziesięciu dyscyplinach sportowych. Pod względem rozgrywanych konkurencji kalendarz nie uległ zmianie względem poprzednich igrzysk, które przeprowadzono w Grenoble[1]. W zawodach olimpijskich w 1972 roku wzięło udział 1008 sportowców (802 mężczyzn i 206 kobiet) z 35 państw[2]. Dla dwóch narodowych reprezentacji – Filipin i Republiki Chińskiej – start w Sapporo był pierwszym w historii występem w zimowych igrzyskach olimpijskich[3].

Medalistami olimpijskimi zostali zawodnicy i zawodniczki z siedemnastu państw. Największy dorobek, zarówno pod względem złotych medali, jak i wszystkich medali łącznie, uzyskali reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, którzy szesnastokrotnie wywalczyli medal w Sapporo, w tym ośmiokrotnie był to medal złoty[2]. Dla ZSRR były to najlepsze zimowe igrzyska od 1964 roku[4]. Pierwszy w historii medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Hiszpanii zdobył narciarz alpejski Francisco Fernández Ochoa, który zwyciężył w slalomie mężczyzn[5]. Pierwsze złote medale zimowych igrzysk dla swoich państw zdobyli również skoczkowie narciarscy – Yukio Kasaya dla Japonii[6] i Wojciech Fortuna dla Polski[7]. Medal Fortuny był jednocześnie pierwszym od 1960 roku medalem zimowych igrzysk zdobytym przez reprezentanta Polski[8]. Pod względem liczby medali start w Sapporo był najlepszym w historii zimowych występów również dla reprezentacji NRD, RFN, Holandii i Szwajcarii. Reprezentacje NRD i RFN po raz drugi nie startowały we wspólnych barwach, a ich występy w 1972 roku były lepsze od osiągnięć sprzed czterech lat[9][10]. Dla Szwajcarów i Holendrów był to najlepszy zimowy start, a także najlepszy od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1948 start olimpijski, biorąc pod uwagę i letnie, i zimowe igrzyska[11][12]. Dla Stanów Zjednoczonych dorobek medalowy w Sapporo był najlepszym zimowym startem od 1960 roku, kiedy to Amerykanie wywalczyli o dwa srebrne medale więcej[13].

Galeria medalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972
Galina Kułakowa – reprezentantka ZSRR w biegach narciarskich, trzykrotna mistrzyni olimpijska
Ard Schenk – reprezentant Holandii w łyżwiarstwie szybkim, trzykrotny mistrz olimpijski
Wiaczesław Wiedienin – reprezentant ZSRR w biegach narciarskich, dwukrotny mistrz i brązowy medalista olimpijski
Marie-Theres Nadig – reprezentantka Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, dwukrotna mistrzyni olimpijska
Stien Baas-Kaiser – reprezentantka Holandii w łyżwiarstwie szybkim, mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska
Dianne Holum – reprezentantka USA w łyżwiarstwie szybkim, mistrzyni i wicemistrzyni olimpijska
Gustav Thöni – reprezentant Włoch w narciarstwie alpejskim, mistrz i wicemistrz olimpijski
Eduard Hubacher – reprezentant Szwajcarii w bobslejach, mistrz i brązowy medalista olimpijski
Wojciech Fortuna – reprezentant Polski w skokach narciarskich, mistrz olimpijski
Francisco Fernández Ochoa – reprezentant Hiszpanii w narciarstwie alpejskim, mistrz olimpijski
Horst Hörnlein i Reinhard Bredow – reprezentanci NRD w saneczkarstwie, mistrzowie olimpijscy
Werner Camichel – reprezentant Szwajcarii w bobslejach, mistrz olimpijski
Aleksandr Jakuszew – reprezentant ZSRR w hokeju na lodzie, mistrz olimpijski
Władisław Trietjak – reprezentant ZSRR w hokeju na lodzie, mistrz olimpijski
Erhard Keller – reprezentant RFN w łyżwiarstwie szybkim, mistrz olimpijski
Anna-Maria Müller – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, mistrzyni olimpijska
Ondrej Nepela – reprezentant Czechosłowacji w łyżwiarstwie figurowym, mistrz olimpijski
Irina Rodnina – reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie figurowym, mistrzyni olimpijska
Bernhard Russi – reprezentant Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, mistrz olimpijski
Beatrix Schuba – reprezentantka Austrii w łyżwiarstwie figurowym, mistrzyni olimpijska
Aleksandr Tichonow – reprezentant ZSRR w biathlonie, mistrz olimpijski
Roar Grønvold – reprezentant Norwegii w łyżwiarstwie szybkim, dwukrotny wicemistrz olimpijski
Annemarie Moser-Pröll – reprezentantka Austrii w narciarstwie alpejskim, dwukrotna wicemistrzyni olimpijska
Atje Keulen-Deelstra – reprezentantka Holandii w łyżwiarstwie szybkim, wicemistrzyni i dwukrotna brązowa medalistka olimpijska
Kees Verkerk – reprezentant Holandii w łyżwiarstwie szybkim, wicemistrz olimpijski
Roland Collombin – reprezentant Szwajcarii w narciarstwie alpejskim, wicemistrz olimpijski
Ute Rührold – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, wicemistrzyni olimpijska
Sten Stensen – reprezentant Norwegii w łyżwiarstwie szybkim, dwukrotny brązowy medalista olimpijski
Wolfram Fiedler – reprezentant NRD w saneczkarstwie, dwukrotny brązowy medalista olimpijski
Göran Claeson – reprezentant Szwecji w łyżwiarstwie szybkim, brązowy medalista olimpijski
Ludmiła Titowa – reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, brązowa medalistka olimpijska
Rainer Schmidt – reprezentant NRD w skokach narciarskich, brązowy medalista olimpijski
Klaus Bonsack – reprezentant NRD w saneczkarstwie, brązowy medalista olimpijski
Wiltrud Drexel – reprezentantka Austrii w narciarstwie alpejskim, brązowa medalistka olimpijska
Karl-Heinz Luck – reprezentant NRD w kombinacji norweskiej, brązowy medalista olimpijski
Heinrich Messner – reprezentant Austrii w narciarstwie alpejskim, brązowy medalista olimpijski
Walerij Muratow – reprezentant ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, brązowy medalista olimpijski
František Pospíšil – reprezentant Czechosłowacji w hokeju na lodzie, brązowy medalista olimpijski
Margit Schumann – reprezentantka NRD w saneczkarstwie, brązowa medalistka olimpijska
Florence Steurer – reprezentantka Francji w narciarstwie alpejskim, brązowa medalistka olimpijska

Dla reprezentantów Finlandii osiągnięcia medalowe w Sapporo były najsłabszymi w ich dotychczasowych startach olimpijskich – był to pierwszy start tej reprezentacji zarówno w letnich, jak i zimowych igrzyskach olimpijskich, podczas których nie zdobyli oni ani jednego złotego medalu[14]. Najsłabsze zimowe starty olimpijskie od 1936 roku uzyskały reprezentacje Austrii[15] i Kanady. Dla Kanadyjczyków był to jednocześnie pierwszy od 1956 start w zimowych igrzyskach bez złotego medalu[16]. Po raz pierwszy od zimowych igrzysk w 1952 roku reprezentanci Szwecji nie zdobyli dwóch złotych medali olimpijskich[17]. Najsłabszy występ od 1956 roku miały reprezentacje Norwegii i Francji[18][19]. Mimo to, biegacz narciarski Pål Tyldum został pierwszym od 1952 roku Norwegiem, który podczas jednych igrzysk trzykrotnie stanął na podium olimpijskim[20]. Spośród państw, które zdobyły medale na poprzednich zimowych igrzyskach olimpijskich, w Sapporo ani razu nie stanęli na podium olimpijskim reprezentanci Rumunii[3].

Łącznie 24 zawodnicy i zawodniczki z dziesięciu państw przynajmniej dwukrotnie stanęli na podium olimpijskim w Sapporo. Sześcioro spośród nich zdobyło po trzy medale olimpijskie. Najbardziej utytułowanymi sportowcami, z dorobkiem trzech złotych medali, zostali radziecka biegaczka Galina Kułakowa oraz holenderski panczenista Ard Schenk. Kolejne miejsca w klasyfikacji multimedalistów zajęli biegacz Wiaczesław Wiedienin (2 złote, 1 brązowy), alpejka Marie-Theres Nadig (2 złote) i Pål Tyldum (1 złoty i 2 srebrne). Po trzy medale zdobyły również Marjatta Kajosmaa i Atje Keulen-Deelstra, jednak ani razu nie stanęły na najwyższym stopniu podium[2].

Klasyfikacja państw

edytuj

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972 w Sapporo, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny.

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR85316
2. NRD43714
3. Szwajcaria43310
4. Holandia4329
5. USA3238
6. RFN3115
7. Norwegia25512
8. Włochy2215
9. Austria1225
10. Szwecja1124
11. Japonia1113
12. Czechosłowacja123
13. Hiszpania11
13. Polska11
15. Finlandia415
16. Francja123
17. Kanada11
Razem363435105

Klasyfikacje według dyscyplin

edytuj

Biathlon

edytuj

Podczas igrzysk w Sapporo przeprowadzono dwie konkurencje biathlonowe – bieg na 20 km i bieg sztafetowy 4 × 7,5 km. W rywalizacji brali udział wyłącznie mężczyźni[21]. Biathlonowe konkurencje nie zmieniły się w porównaniu do poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w Grenoble[22].

Medale zdobyli biathloniści z pięciu krajów – Norwegii, ZSRR, NRD, Finlandii i Szwecji. Jedynym zawodnikiem, który zdobył więcej niż jeden medal, był Hansjörg Knauthe z NRD, który został wicemistrzem olimpijskim w biegu indywidualnym i brązowym medalistą w sztafecie[21].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Norwegia11
1. ZSRR11
3. NRD112
4. Finlandia11
5. Szwecja11
Razem2226

Biegi narciarskie

edytuj

Tak samo jak podczas igrzysk w 1968 roku, w Sapporo rozegrano siedem konkurencji biegowych – cztery razy rywalizowali mężczyźni, a trzy razy kobiety. Konkurencje nie uległy zmianie pod względem dystansu i techniki biegu. Ośmioro zawodników przynajmniej dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim w Sapporo – pięciu mężczyzn i trzy kobiety[23][24].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką została Galina Kułakowa, która zdobyła trzy złote medale. Wśród kobiet drugie miejsce w zestawieniu medalistek zajęła Alewtina Olunina z dorobkiem złotego i srebrnego medalu. Trzy medale (dwa srebrne i jeden brązowy) wywalczyła Marjatta Kajosmaa[24].

Wśród mężczyzn najlepsze wyniki uzyskał Wiaczesław Wiedienin, zdobywając dwa złote i jeden brązowy medal. W klasyfikacji multimedalistów drugie miejsce wśród mężczyzn zajął Pål Tyldum (jeden złoty i dwa srebrne), a trzecie – Fiodor Simaszow (jeden złoty i jeden srebrny). Ponadto po dwa srebrne i dwa brązowe medale zdobyli Johannes Harviken i Ivar Formo[24].

Medale przyznano reprezentantom sześciu państw – ZSRR, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Czechosłowacji i Szwajcarii. Najwięcej medali zdobyli biegacze i biegaczki ze Związku Radzieckiego – 8 – 5 złotych, 2 srebrne i 1 brązowy[24].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR5218
2. Norwegia1337
3. Szwecja11
4. Finlandia213
5. Czechosłowacja11
5. Szwajcaria11
Razem77721

Bobsleje

edytuj

W 1972 roku, podobnie jak cztery lata wcześniej[25], w ramach igrzysk olimpijskich przeprowadzono dwie konkurencje bobslejowe – dwójki i czwórki mężczyzn[26].

Rywalizację zdominowali reprezentanci Republiki Federalnej Niemiec, którzy zdobyli trzy medale, po jednym z każdego koloru. Dwa medale (złoty i brązowy) zdobyli Szwajcarzy, a jeden srebrny medal wywalczyli Włosi. Czterech zawodników zdobyło po jednym złotym i jednym brązowym medalu. Byli to reprezentanci RFN – Wolfgang Zimmerer i Peter Utzschneider oraz Szwajcarii – Jean Wicki i Eduard Hubacher. Pozostali zawodnicy zdobyli po jednym medalu[26].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. RFN1113
2. Szwajcaria112
3. Włochy11
Razem2226

Hokej na lodzie

edytuj

Podczas igrzysk w Sapporo turniej hokejowy rozegrano tylko wśród mężczyzn, tak samo jak na igrzyskach w Grenoble[27]. Złoty medal olimpijski zdobyli obrońcy tytułu mistrzowskiego – reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, srebro wywalczyli hokeiści ze Stanów Zjednoczonych, a brąz przyznano reprezentacji Czechosłowacji[28]. Kanadyjczycy, brązowi medaliści z Grenoble, nie wystawili reprezentacji hokejowej na igrzyskach w Sapporo[29].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR11
2. USA11
3. Czechosłowacja11
Razem1113

Kombinacja norweska

edytuj

Niezmiennie od poprzednich igrzysk, w 1972 roku rozegrano jedną konkurencję w kombinacji norweskiej, tj. konkurs indywidualny mężczyzn składający się z trzech serii skoków, spośród których wybierane były dwa najlepsze oraz z biegu na 15 kilometrów[30][31]. Medale zdobyli reprezentanci dwóch państw – Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Finlandii. Złoto i brąz przyznano reprezentantom NRD – Ulrichowi Wehlingowi i Karlowi-Heinzowi Luckowi, a srebro zdobył Fin Rauno Miettinen. Obrońca tytułu mistrza olimpijskiego – Franz Keller – w Sapporo zajął 33. miejsce, a mistrz świata z 1970 roku – Ladislav Rygl[32] – 26. miejsce wśród 39 sklasyfikowanych zawodników[33].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. NRD112
2. Finlandia11
Razem1113

Łyżwiarstwo figurowe

edytuj

W Sapporo rozegrano trzy konkurencje w łyżwiarstwie figurowym – zawody solistów, solistek i par sportowych. Konkurencje nie uległy zmianie względem poprzednich igrzysk[34]. Medale przyznano łącznie 12 łyżwiarzom i łyżwiarkom, spośród których żaden nie stanął więcej niż raz na podium olimpijskim w 1972 roku. Wśród medalistów znaleźli się reprezentanci siedmiu państw – jedyną reprezentacją, która zdobyła więcej niż jeden medal, był ZSRR z dorobkiem jednego złotego i dwóch srebrnych medali[35].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR123
2. Austria11
2. Czechosłowacja11
4. Kanada11
5. Francja11
5. NRD11
5. USA11
Razem3339

Łyżwiarstwo szybkie

edytuj

Rywalizacja olimpijska panczenistów w Sapporo składała się z ośmiu konkurencji – czterech wśród mężczyzn i czterech wśród kobiet. Konkurencje pozostały niezmienne od poprzednich igrzysk[36].

Wśród mężczyzn najbardziej utytułowanym zawodnikiem igrzysk został Ard Schenk z dorobkiem trzech złotych medali. Został tym samym czwartym panczenistą w historii, który zdobył trzy złote medale podczas jednych igrzysk olimpijskich. Poza Schenkiem więcej niż jeden medal zdobyli Norwegowie: Roar Grønvold (dwa srebrne) i Sten Stensen (dwa brązowe). W klasyfikacji państw wśród mężczyzn najlepsi zostali Holendrzy z dorobkiem czterech medali (poza trzema medalami Schenka srebro zdobył jeszcze Kees Verkerk)[37].

Wśród kobiet cztery zawodniczki zdobyły więcej niż jeden medal. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami zostały Dianne Holum i Stien Baas-Kaiser, które zdobyły po jednym złotym i jednym srebrnym medalu. Ponadto złoto i brąz zdobyła Anne Henning, a medal srebrny i dwa brązowe – Atje Keulen-Deelstra. Na podium olimpijskim stanęły reprezentantki czterech państw. Najwięcej, pięć medali, zdobyły Holenderki (jeden złoty, dwa srebrne i dwa brązowe), natomiast pod względem liczby złotych medali pierwsze miejsce w klasyfikacji zajęły Amerykanki (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy)[37].

Łącznie medale przyznano panczenistom i panczenistkom z sześciu państw – Stanów Zjednoczonych, ZSRR, RFN, Holandii, Szwecji i Norwegii. Najwięcej – dziewięć – medali zdobyli reprezentanci Holandii, którzy osiągnęli cztery złote, trzy srebrne i dwa brązowe medale[37].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Holandia4329
2. USA2114
3. RFN22
4. Norwegia224
5. ZSRR123
6. Szwecja112
Razem88824

Narciarstwo alpejskie

edytuj

Na rywalizację narciarzy alpejskich w Sapporo składało się sześć konkurencji, tak jak podczas poprzednich zimowych igrzysk olimpijskich[38]. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni startowali w zjeździe, slalomie gigancie i slalomie.

Wśród mężczyzn najbardziej utytułowanym zawodnikiem został Gustav Thöni, który zdobył złoty i srebrny medal, jako jedyny alpejczyk dwukrotnie stanął na podium na tych igrzyskach[39]. W slalomie złoty medal wywalczył Francisco Fernández Ochoa i został pierwszym w historii reprezentantem Hiszpanii, który zdobył medal zimowych igrzysk olimpijskich[5]. Łącznie najwięcej medali zdobyli Szwajcarzy – jeden złoty, dwa srebrne i jeden brązowy[39]. Wśród kobiet dwa tytuły mistrzyni olimpijskiej w zjeździe i slalomie gigancie zdobyła Marie-Theres Nadig. W obu konkurencjach tuż za nią uplasowała się Annemarie Moser-Pröll[39].

Medale w narciarstwie alpejskim zdobyli reprezentanci sześciu państw – Szwajcarii, Austrii, Włoch, Hiszpanii, Francji i Stanów Zjednoczonych. Najwięcej – sześć – uzyskali Szwajcarzy – trzy złote, dwa srebrne i jeden brązowy[39].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Szwajcaria3216
2. Włochy1113
3. USA112
4. Hiszpania11
5. Austria224
6. Francja112
Razem66618

Saneczkarstwo

edytuj

Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972, tak jak cztery lata wcześniej, przeprowadzono trzy konkurencje w saneczkarstwie – jedynki i dwójki mężczyzn oraz jedynki kobiet[40].

Zawody zdominowali reprezentanci Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Zajęli oni wszystkie pozycje medalowe w jedynkach mężczyzn i kobiet, a w dwójkach mężczyzn zdobyli złoty i brązowy medal. W dwójkach złote medale przyznano dwóm reprezentacjom – ex aequo NRD i Włochom. Jedynym zawodnikiem, który wywalczył więcej niż jeden medal, został Wolfram Fiedler – dwukrotnie zdobył on brąz[41].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. NRD3238
2. Włochy11
Razem4239

Skoki narciarskie

edytuj

Na rywalizację skoczków narciarskich w Sapporo składały się dwa indywidualne konkursy – na skoczni dużej i normalnej. Kalendarz imprez nie uległ zmianie w porównaniu do igrzysk w Grenoble[42][43].

Konkurs na normalnej skoczni zdominowali reprezentanci Japonii, którzy zdobyli wszystkie medale[44]. Jednocześnie Yukio Kasaya został pierwszym w historii zdobywcą złotego medalu zimowych igrzysk olimpijskich dla swojego kraju[6]. W konkursie na skoczni dużej pierwszy złoty medal zimowych igrzysk dla Polski zdobył Wojciech Fortuna[7], który o 0,1 punktu wyprzedził Waltera Steinera. Brązowy medal uzyskał reprezentant NRD – Rainer Schmidt[45]. Podwójny mistrz świata z 1970 roku z Wysokich TatrGarij Napałkow[46] – w Sapporo zajął 7. i 6. miejsce, natomiast obrońca tytułu mistrza olimpijskiego z normalnej skoczni w Grenoble – Jiří Raška – został sklasyfikowany na 5. i 10. miejscu. W zawodach nie uczestniczył obrońca tytułu ze skoczni dużej – Władimir Biełousow[43].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Japonia1113
2. Polska11
3. Szwajcaria11
4. NRD11
Razem2226

Multimedaliści

edytuj

Piętnaścioro sportowców zdobyło w Sapporo więcej niż jeden medal, w tym przynajmniej jeden złoty. Najwięcej – czworo – multimedalistów startowało w barwach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Pięcioro z multimedalistów stawało na podium olimpijskim w konkurencjach biegowych, czworo w łyżwiarstwie szybkim i bobslejach, natomiast dwoje w narciarstwie alpejskim.

Biegaczka Galina Kułakowa oraz panczenista Ard Schenk zdobyli po trzy złote medale olimpijskie. Trzykrotnie na podium olimpijskim stanęli również biegacze: Wiaczesław Wiedienin, zdobywając dwa złote i brązowy medal oraz Pål Tyldum z dorobkiem złotego i dwóch srebrnych medali.

Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1972, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.

MiejsceZawodnikPaństwoDyscyplinaZłotoSrebroBrązRazem
1.Kułakowa, GalinaGalina Kułakowa ZSRRbiegi narciarskie33
1.Schenk, ArdArd Schenk Holandiałyżwiarstwo szybkie33
3.Wiedienin, WiaczesławWiaczesław Wiedienin ZSRRbiegi narciarskie213
4.Nadig, Marie-TheresMarie-Theres Nadig Szwajcarianarciarstwo alpejskie22
5.Tyldum, PålPål Tyldum Norwegiabiegi narciarskie123
6.Baas-Kaiser, StienStien Baas-Kaiser Holandiałyżwiarstwo szybkie112
6.Holum, DianneDianne Holum USAłyżwiarstwo szybkie112
6.Olunina, AlewtinaAlewtina Olunina ZSRRbiegi narciarskie112
6.Simaszow, FiodorFiodor Simaszow ZSRRbiegi narciarskie112
6.Thöni, GustavGustav Thöni Włochynarciarstwo alpejskie112
11.Henning, AnneAnne Henning USAłyżwiarstwo szybkie112
11.Hubacher, EduardEduard Hubacher Szwajcariabobsleje112
11.Utzschneider, PeterPeter Utzschneider RFNbobsleje112
11.Wicki, JeanJean Wicki Szwajcariabobsleje112
11.Zimmerer, WolfgangWolfgang Zimmerer RFNbobsleje112

Przypisy

edytuj
  1. Sapporo 1972 Winter Olympics. olympic.org. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-13)]. (ang.).
  2. a b c 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  3. a b Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  4. Soviet Union. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  5. a b Juan José Fernández: Oro olímpico con capa y sombrero. elpais.com, 7 listopada 2006. [dostęp 2016-03-20]. (hiszp.).
  6. a b Participation at the Olympic Games. joc.or.jp. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  7. a b Wojciech Szatkowski: Wojciech Fortuna - szczęście na Okurayamie…. z-ne.pl. s. 2. [dostęp 2016-03-20].
  8. Poland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  9. East Germany. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  10. West Germany. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  11. Switzerland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-09)]. (ang.).
  12. Netherlands. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-28)]. (ang.).
  13. United States. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  14. Finland. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-17)]. (ang.).
  15. Austria. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)]. (ang.).
  16. Canada. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  17. Sweden. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-16)]. (ang.).
  18. Norway. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  19. France. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  20. Harald Solvik: Pål Bjarne Tyldum. skilauget.com, 5 października 2010. [dostęp 2016-03-20]. (norw.).
  21. a b Biathlon at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  22. Biathlon at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-23)]. (ang.).
  23. Cross Country Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-11)]. (ang.).
  24. a b c d Cross Country Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  25. Bobsleigh Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-26)]. (ang.).
  26. a b Bobsleigh Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  27. Ice Hockey at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-06)]. (ang.).
  28. Ice Hockey at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-19)]. (ang.).
  29. Ice Hockey at the 1972 Sapporo Winter Games: Men's Ice Hockey. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ang.).
  30. Nordic Combined at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)]. (ang.).
  31. Nordic Combined at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-04)]. (ang.).
  32. World Ski Championships - Men's Individual K90/15.0 Km, Vysoke Tatra (TCH) 14.02.1970. fis-ski.com. [dostęp 2016-03-20]. (ang.).
  33. Nordic Combined at the 1972 Sapporo Winter Games: Men's Individual. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  34. Figure Skating at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-27)]. (ang.).
  35. Figure Skating at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-27)]. (ang.).
  36. Speed Skating at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  37. a b c Speed Skating at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  38. Alpine Skiing at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  39. a b c d Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.).
  40. Luge at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-17)]. (ang.).
  41. Luge at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  42. Ski Jumping at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-02)]. (ang.).
  43. a b Ski Jumping at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-08)]. (ang.).
  44. Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1972: 06.02.1972 - Sapporo (Japonia) K-86. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].
  45. Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1972: 11.02.1972 - Sapporo (Japonia) K-110. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].
  46. Mistrzostwa Świata 1970. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-03-20].

Linki zewnętrzne

edytuj