Große Olympiaschanze

Wielka Skocznia Olimpijska w Garmisch-Partenkirchen

Große Olympiaschanzeskocznia narciarska w Garmisch-Partenkirchen, zlokalizowana na stoku góry Gudiberg (960 m n.p.m.), na której od 1953 corocznie, 1 stycznia, odbywa się jeden z konkursów Turnieju Czterech Skoczni. Skocznia stanowi część kompleksu, w którym oprócz niej znajdują się również skocznie K-80, K-43 i K-20.

Große Olympiaschanze
Punkt konstrukcyjny K125
Ilustracja
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Bawaria

Miejscowość

Garmisch-Partenkirchen

Data otwarcia

5 lutego 1934

Rozmiar skoczni (HS)

142 m

Igelit

jest

Rekord

144 m

(2021-01-01)

Polska Dawid Kubacki

Najdłuższy skok

145 m

(2014-12-31)

Norwegia Anders Jacobsen

Kluby

SC Partenkirchen

Położenie na mapie Bawarii
Mapa konturowa Bawarii, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Große Olympiaschanze”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Große Olympiaschanze”
Ziemia47°28′53″N 11°07′04″E/47,481389 11,117778

Pierwszą skocznię w miejscu obecnie istniejącego obiektu wybudowano w 1921. Zburzono ją w 1933, by wybudować skocznię olimpijską na zimowe igrzyska w 1936. Jej otwarcie nastąpiło 5 lutego 1934. Na przestrzeni lat skocznia została czterokrotnie rozbudowana (w 1950, 1978, 1996 i 2007). Od 1935 odbywa się na niej noworoczny konkurs w skokach narciarskich (Neujahrsskispringen) – od 1953 w ramach TCS, od 1980 także Pucharu Świata. Na obiekcie rozegrano także kilkukrotnie zawody Pucharu Kontynentalnego (zarówno zimowego, jak i letniego).

Podczas konkursu na tej skoczni na ZIO w 1936 złoty medal wywalczył Norweg Birger Ruud, który wyprzedził Szweda Svena Erikssona oraz swojego rodaka Reidara Andersena.

1 stycznia 2007 odbył się ostatni konkurs na starym obiekcie o punkcie konstrukcyjnym K-115. Rekordzistą skoczni do końca pozostał Polak Adam Małysz, który 6 lat wcześniej oddał skok na odległość 129,5 m.

Skocznia została wysadzona 14 kwietnia 2007 za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w 28 miejscach. Na jej miejscu powstał nowoczesny obiekt, spełniający wszystkie wymogi FIS[1].

W pierwszym konkursie Pucharu Świata na przebudowanym obiekcie najdalej skoczył Austriak Gregor Schlierenzauer, osiągając 141 m. Rekord ten poprawił następnie Szwajcar Simon Ammann (1 stycznia 2010 oddał skok na odległość 143,5 m). Aktualnym rekordzistą obiektu jest Polak Dawid Kubacki, który 1 stycznia 2021 skoczył 144 metry podczas zawodów zaliczanych do 69. Turnieju Czterech Skoczni. Skocznia latem jest wyłożona igelitem.

W związku z nowymi przepisami Międzynarodowej Federacji Narciarskiej w sezonie 2017/2018 został zmieniony rozmiar skoczni z odległości 140 na 142 metry[2][3].

W dniu 30.12.2023 rozegrano pierwszy w historii skoczni konkurs nocny przy sztucznym oświetleniu. Był to konkurs zaliczany do kobiecego Pucharu Świata i Turnieju Dwóch Nocy.

Parametry skoczni

edytuj
  • Punkt konstrukcyjny: 125 m
  • Wielkość skoczni (HS): 142 m
  • Oficjalny rekord skoczni: 144 m – Dawid Kubacki (1 stycznia 2021)
  • Długość rozbiegu: 103,5 m
  • Nachylenie progu: 11°
  • Wysokość progu: 3,13 m
  • Nachylenie zeskoku: 35°
  • Wysokość wieży: 60,4 m

Rekordziści skoczni

edytuj
Lp.DzieńRokZawodnikOdległośćZawodyUwagi
1.5 lutego1934 Rolf Kaarby70,0 m
2.15 lutego1936 Sven Eriksson76,0 mIgrzyska olimpijskie
3.1 stycznia1968 Bjørn Wirkola92,5 m16. TCS
4.1 stycznia1969 Jiří Raška94,5 m17. TCS
5.1 stycznia1971 Jiří Raška97,0 m19. TCS
6.1 stycznia1979 Josef Samek101,0 m27. TCS
7.1 stycznia1981 Masahiro Akimoto102,0 m29. TCS
8.1 stycznia1983 Steinar Bråten103,5 m31. TCS
9.1 stycznia1984 Matti Nykänen104,0 m32. TCS
10.1 stycznia1984 Jens Weißflog108,0 m32. TCS
11.1 stycznia1989 Matti Nykänen109,0 m37. TCS
12.1 stycznia1994 Jens Weißflog110,0 m42. TCS
13.1 stycznia1994 Espen Bredesen111,0 m42. TCS
14.1 stycznia1995 Janne Ahonen114,0 m43. TCS
15.1 stycznia1997 Primož Peterka117,5 m45. TCS
16.1 stycznia1997 Primož Peterka118,0 m45. TCS
17.31 grudnia1997 Kazuyoshi Funaki121,0 m46. TCS, kwalifikacje
18.31 grudnia1997 Masahiko Harada121,0 m46. TCS, kwalifikacjewyrównanie rekordu
19.1 stycznia1998 Masahiko Harada122,0 m46. TCS
20.1 stycznia1999 Martin Schmitt123,0 m47. TCS
21.31 grudnia2000 Veli-Matti Lindström124,0 m49. TCS, trening[4]rekord nieoficjalny[5]
22.31 grudnia2000 Adam Małysz126,5 m49. TCS, trening[4]rekord nieoficjalny[5]
23.1 stycznia2001 Adam Małysz129,5 m49. TCS
24.20 grudnia2007 Andreas Vilberg131,5 mPuchar Kontynentalnyrekord nieoficjalny[5]
25.20 grudnia2007 Mario Innauer134,5 mPuchar Kontynentalnyrekord nieoficjalny[5]
26.20 grudnia2007 Andreas Vilberg136,5 mPuchar Kontynentalnyrekord nieoficjalny[5]
27.1 stycznia2008 Janne Ahonen139,0 m56. TCS
28.1 stycznia2008 Gregor Schlierenzauer141,0 m56. TCS
29.1 stycznia2010 Simon Ammann143,5 m58. TCS
30.31 grudnia2014 Anders Jacobsen145 m63. TCS, treningrekord nieoficjalny[5]
31.1 stycznia2020 Marius Lindvik143,5 m68. TCSwyrównanie rekordu
32.1 stycznia2021 Dawid Kubacki144 m69. TCS

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ewa Ulińska: Już nie ma skoczni w Ga-Pa. skokinarciarskie.pl, 2007-04-14. [dostęp 2011-12-25].
  2. Adam Bucholz: Planica i Vikersund z HS240. FIS ujednolica przepisy o rozmiarach obiektów. skijumping.pl, 2017-11-16. [dostęp 2017-11-21].
  3. Homologated Jumping Hills. fis-ski.com, 2017-11-19. [dostęp 2017-11-21]. (ang.).
  4. a b Adam Bucholz: Skok w XXI wiek – TCS Ga-Pa 2001. skijumping.pl, 2021-01-01. [dostęp 2022-01-02].
  5. a b c d e f Rekord nieuznawany przez FIS

Linki zewnętrzne

edytuj