George Thomas Smart

Sir George Thomas Smart (ur. 10 maja 1776 w Londynie, zm. 23 lutego 1867 tamże[1][2]) – brytyjski dyrygent, organista i kompozytor.

George Thomas Smart
Ilustracja
Portret sir George’a Smarta, mal. William Bradley
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1776
Londyn

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1867
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, organista, kompozytor

Życiorys edytuj

Syn wydawcy muzycznego George’a Smarta[1]. Jako dziecko był chórzystą w Chapel Royal[2][3]. Uczył się u Thomasa Dupuis, Samuela Arnolda i J.B. Cramera[1]. Był organistą w St. James’s przy Hampstead Road, występował też jako skrzypek na koncertach organizowanych przez Johanna Petera Salomona[2]. W 1811 roku otrzymał tytuł szlachecki[1][2]. Był współzałożycielem utworzonego w 1813 roku Philharmonic Society of London, którym dyrygował do 1844 roku[1][2]. W 1825 roku dokonał angielskiego prawykonania IX symfonii Ludwiga van Beethovena[1][2]. W 1822 roku został organistą Chapel Royal, a po śmierci Thomasa Attwooda w 1838 roku jej kompozytorem[1][2][3]. Gościnnie dyrygował w Dublinie, Liverpoolu, Norwich, Edynburgu, Cambridge i Manchesterze[1], koncertował także w Europie[1][2][3]. W Wiedniu spotykał się z Beethovenem[1]. Przyjaźnił się z Carlem Marią von Weberem, który zmarł w jego domu w Londynie[2]. Należał do grona założycieli Bach Society[3]. W 1864 roku został wybrany na pierwszego przewodniczącego Royal College of Organists[3]. Był specjalistą w zakresie wykonawstwa arii G.F. Händla[1][3].

Skomponował m.in. 6 anthemów, 8 glees, psalmy, pieśni[2]. Orkiestrę prowadził bez użycia batuty, czasami grając na organach lub fortepianie[1]. Wydał madrygały Orlanda Gibbonsa (1841) oraz Dettingen Te Deum G.F. Händla (1846–1847)[1][2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 1. ISBN 978-83-224-0866-7.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3368. ISBN 0-02-865530-3.
  3. a b c d e f Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400–1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 274. ISBN 978-0-8108-5750-6.