Ellen Perez

australijska tenisistka

Ellen Perez (ur. 10 października 1995 w Shellharbour) – australijska tenisistka.

Ellen Perez
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

10 października 1995
Shellharbour

Wzrost

169 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

David Taylor

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

162 (12 sierpnia 2019)

Australian Open

1R (2019)

Roland Garros

3Q (2021)

Wimbledon

1R (2021)

US Open

1R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 2 WTA 125, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

8 (4 marca 2024)

Australian Open

2R (2018, 2022, 2023)

Roland Garros

SF (2023)

Wimbledon

QF (2022)

US Open

SF (2022)

Kariera tenisowa

edytuj

W karierze wygrała dwa turnieje singlowe oraz dziewiętnaście deblowych rangi ITF. 12 sierpnia 2019 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 162. pozycję, natomiast 4 marca 2024 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 8. miejsce.

W zawodach cyklu WTA Tour Australijka wygrała sześć turniejów w grze podwójnej z dwudziestujeden rozegranych finałów. Triumfowała też w dwóch deblowych turniejach cyklu WTA 125.

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAAAQ2Q11RQ1Q2Q1Q2A0 / 10 – 1
French OpenAAAAAAAAQ3Q1A0 / 00 – 0
WimbledonAAAAAAQ1NH1RQ1A0 / 10 – 1
US OpenAAA1RAAQ2AQ1AA0 / 10 – 1
Ranking na koniec roku89165511996323431812412341933635000 / 30 – 3

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAA1R1R2R1R1R1R2R2R1R0 / 93 – 9
French OpenAAAAAAA1R2R1RSF0 / 45 – 3
WimbledonAAAAAQ11RNH1RQF1R0 / 43 – 4
US OpenAAAAAA3R1R2RSF2R0 / 58 – 5
Ranking na koniec roku9575176864142058865474220170 / 2219 – 21

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAA1R2R2RA[a]2R0 / 43 – 4
French OpenAAAAAAANHAA1R0 / 10 – 1
WimbledonAAAAAAANHA2RQF0 / 23 – 2
US OpenAAAAAAANHQF2RQF0 / 35 – 3
0 / 1011 – 10

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 21 (6–15)

edytuj
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.25 maja 2019StrasburgCeglana Darja Gawriłowa Duan Yingying
Han Xinyun
6:4, 6:3
Finalistka1.16 czerwca 2019NottinghamTrawiasta Arina Rodionowa Desirae Krawczyk
Giuliana Olmos
5:7, 6:7(5)
Finalistka2.16 lutego 2020Hua HinTwarda Barbara Haas Arina Rodionowa
Storm Sanders
3:6, 3:6
Finalistka3.13 września 2020StambułCeglana Storm Sanders Alexa Guarachi
Desirae Krawczyk
1:6, 3:6
Zwyciężczyni2.13 marca 2021GuadalajaraTwarda Astra Sharma Desirae Krawczyk
Giuliana Olmos
6:4, 6:4
Finalistka4.18 kwietnia 2021CharlestonCeglana Storm Sanders Hailey Baptiste
Catherine McNally
7:6(4), 4:6, 6–10
Finalistka5.20 czerwca 2021BirminghamTrawiasta Uns Dżabir Marie Bouzková
Lucie Hradecká
4:6, 6:2, 8–10
Zwyciężczyni3.24 października 2021TeneryfaTwarda Ulrikke Eikeri Ludmyła Kiczenok
Marta Kostiuk
6:3, 6:3
Zwyciężczyni4.11 czerwca 2022’s-HertogenboschTrawiasta Tamara Zidanšek Wieronika Kudiermietowa
Elise Mertens
6:3, 5:7, 12–10
Finalistka6.14 sierpnia 2022TorontoTwarda Nicole Melichar-Martinez Coco Gauff
Jessica Pegula
4:6, 7:6(5), 5–10
Finalistka7.20 sierpnia 2022CincinnatiTwarda Nicole Melichar-Martinez Ludmyła Kiczenok
Jeļena Ostapenko
6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni5.27 sierpnia 2022ClevelandTwarda Nicole Melichar-Martinez Anna Danilina
Aleksandra Krunić
7:5, 6:3
Finalistka8.25 września 2022TokioTwarda Nicole Melichar-Martinez Gabriela Dabrowski
Giuliana Olmos
4:6, 4:6
Finalistka9.5 marca 2023AustinTwarda Nicole Melichar-Martinez Erin Routliffe
Aldila Sutjiadi
4:6, 6:3, 8–10
Finalistka10.1 lipca 2023EastbourneTrawiasta Nicole Melichar-Martinez Desirae Krawczyk
Demi Schuurs
2:6, 4:6
Finalistka11.19 sierpnia 2023CincinnatiTwarda Nicole Melichar-Martinez Alycia Parks
Taylor Townsend
7:6(1), 4:6, 6–10
Finalistka12.26 sierpnia 2023ClevelandTwarda Nicole Melichar-Martinez Miyu Katō
Aldila Sutjiadi
4:6, 7:6(4), 8–10
Finalistka13.6 listopada 2023CancúnTwarda Nicole Melichar-Martinez Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
4:6, 4:6
Finalistka14.4 lutego 2024LinzTwarda (hala) Nicole Melichar-Martinez Sara Errani
Jasmine Paolini
5:7, 6:4, 7–10
Finalistka15.24 lutego 2024DubajTwarda Nicole Melichar-Martinez Storm Hunter
Kateřina Siniaková
4:6, 2:6
Zwyciężczyni6.3 marca 2024San DiegoTwarda Nicole Melichar-Martinez Desirae Krawczyk
Jessica Pegula
6:1, 6:2

Finały turniejów WTA 125

edytuj

Gra podwójna 2 (2–0)

edytuj
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.16 listopada 2019HoustonTwarda Luisa Stefani Sharon Fichman
Ena Shibahara
1:6, 6:4, 10–5
Zwyciężczyni2.7 maja 2023ReusCeglana Storm Hunter Alexa Guarachi
Erin Routliffe
6:1, 7:6(8)

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze podwójnej

edytuj
RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2022Zawodniczki rezerwowe Nicole Melichar-Martineznie wystąpiły
2023Finał Nicole Melichar-Martinez Laura Siegemund
Wiera Zwonariowa
4:6, 4:6

Wygrane turnieje rangi ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

edytuj
DataTurniejKat.($)Naw.FinalistkaWynik
1.10/07/2016 BrukselaITF10 000ziemna Kimberley Zimmermann6:2, 6:3
2.28/07/2019 AshlandITF60 000twarda Zoe Hives7:6(6), 0:6, 6:3

Uwagi

edytuj
  1. W parze z Harri Heliövaarą została rozstawiona z numerem szóstym w turnieju, lecz zaraz przed jego rozpoczęciem wycofali się.

Bibliografia

edytuj