D

litera alfabetu łacińskiego

D (minuskuła: d) – czwarta litera alfabetu łacińskiego, szósta litera alfabetu polskiego, w którym służy do oznaczania spółgłoski zwartej zębowej dźwięcznej.

D
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

D

Minuskuła

d

Podstawowy alfabet

łaciński

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Wymowa litery D

Historia edytuj

Egipski hieroglif 
drzwi, ryba
Fenicki
dalet
Grecka
Delta
Etruskie 
D
Łacińskie
D
O31
K1
K2

Grafemy i symbole oparte na D edytuj

Niektóre litery diakrytyzowane i ligatury
D́ d́D̂ d̂Ɗ ɗĎ ďD̄ d̄Ḋ ḋƋ ƌD̓ d̓Đ đḒ ḓ
Ɖ ɖḐ ḑḎ ḏḌ ḍD̤ d̤D̦ d̦Ḏ̣ ḏ̣Ḍ̄ ḍ̄Đ̣ đ̣Ð ð
Znaki alfabetów fonetycznych
ƍȸȡᴅ ᴰ ᵈ
Symbole i skróty

Inne reprezentacje edytuj

SygnalizacjaJęzyk migowyAlfabet
Braille’a
flaga
Międzynarodowego
Kodu Sygnałowego
Alfabet
semaforowy
Kod Morse’afrancuskikanadyjskipolski
D  i

Kodowanie edytuj

ZnakDd
Nazwa w UnikodzieLatin Capital Letter D[1]  Latin Small Letter D[2]
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode68U+0044100U+0064
UTF-8684410064
Odwołania znakowe SGMLDDdd
ASCII1684410064
EBCDIC196C413284
1 W tym pochodne ASCII, takie jak DOS, Windows, ISO-8859 i Macintosh

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Latin Capital Letter D. symbl.cc. [dostęp 2018-10-05].
  2. Latin Small Letter D. symbl.cc. [dostęp 2018-10-05].