Anaïs Bescond

Anaïs Bescond (ur. 15 maja 1987 w Aunay-sur-Odon) – francuska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Anaïs Bescond
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1987
Aunay-sur-Odon

Klub

EMHM-Morbier

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

8.03.2007, Oslo
(60. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12.2009, Pokljuka (29. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

16.01.2014, Anterselva (1. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złotoPjongczang 2018szt. mieszana
brązPjongczang 2018b.pościgowy
brązPjongczang 2018sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoOslo 2016szt. mieszana
srebroChanty-Mansyjsk 2011sztafeta
srebroRuhpolding 2012sztafeta
srebroKontiolahti 2015szt. mieszana
srebroKontiolahti 2015sztafeta
srebroOslo 2016b.indywidualny
srebroOslo 2016sztafeta
brązRasen-Antholz 2020poj.szt. mieszana
Mistrzostwa świata juniorów
złotoKontiolahti 2005sztafeta
srebroMartell 2007sztafeta
srebroRuhpolding 2008sztafeta
brązMartell 2007sprint
brązMartell 2007b.indywidualny
Uniwersjada
srebroHarbin 2009mixed
Strona internetowa

Przebieg kariery edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 15 stycznia 2004 roku w Meribel, zajmując 15. miejsce w sprincie. W 2005 roku zdobyła złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Martello była druga w sztafecie oraz trzecia w sprincie i biegu indywidualnym. Zdobyła ponadto srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding w 2008 roku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 8 marca 2007 roku w Oslo, zajmując 60. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 17 grudnia 2009 roku w Pokljuce, gdzie zajęła 29. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 16 stycznia 2014 roku w Rasen-Antholz, gdzie wygrała rywalizację w sprincie. Pozostałe miejsca na podium zajęły Niemka Andrea Henkel i Darja Domraczewa z Białorusi. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2017/2018, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwszy medal wśród seniorek zdobyła podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku, zajmując drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 2012 roku i mistrzostwach świata w Kontiolahti trzy lata później. Na tej drugiej imprezie srebrny medal zdobyła też w sztafecie mieszanej.

Swój jedyny indywidualny medal w zawodach tego cyklu zdobyła w 2016 roku, zajmując drugie miejsce w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Oslo. Rozdzieliła tam na podium swoją rodaczkę - Marie Dorin Habert i Niemkę Laurę Dahlmeier. Była też druga w sztafecie kobiet, a razem z Dorin Habert, Quentinem Fillonem Mailletem i Martinem Fourcade'em zwyciężyła w sztafecie mieszanej. W sztafecie mieszanej zdobyła również brązowy medal podczas mistrzostw świata w Rasen-Antholz w 2020 roku.

W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując między innymi piąte miejsce w biegu indywidualnym i sprincie oraz szóste w sztafecie mieszanej. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu zdobyła trzy medale. Najpierw była trzecia w biegu pościgowym, ulegając Laurze Dahlmeier i Anastasiji Kuźminej ze Słowacji. Następnie sztafeta mieszana Francji w składzie: Marie Dorin-Habert, Anaïs Bescond, Simon Desthieux i Martin Fourcade zdobyła złoty medal. Ponadto wywalczyła brązowy medal w sztafecie kobiet.

Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę[1].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2014Soczi5.5.11.10.DNF5.nd.
2018Pjongczang31.19.3.17.3.1.nd.
2022Pekin30.9.27.29.6.nd.

Mistrzostwa świata edytuj

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2011Chanty-Mansyjsk16.39.21.22.2.nd.
2012Ruhpolding53.19.28.2.nd.
2013Nové Město na Moravě48.20.23.14.6.nd.
2015Kontiolahti7.56.DNS9.2.2.nd.
2016Oslo2.12.12.5.2.1.nd.
2017Hochfilzen53.nd.
2020Rasen-Antholz52.20.11.10.14.3.
2021Pokljuka18.34.36.23.8.

Mistrzostwa Europy edytuj

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2008Nové Město na Moravě22.22.13.nd.6.nd.nd.

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2007Martell3.3.7.nd.2.nd.nd.
2008Ruhpolding5.5.7.nd.2.nd.nd.

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

SezonMiejsce
2009/201055.
2010/201125.
2011/201230.
2012/201317.
2013/201421.
2014/201512.
2015/20169.
2016/201714.
2017/20187.
2018/201922.
2019/202015.
2020/202118.
2021/202214.

Miejsca na podium indywidualnie edytuj

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.16 stycznia2014 AnterselvaSprint na 7,5 km1.0+120:30,2
2.14 grudnia2014 HochfilzenBieg pościgowy na 10 km2[2].0+0+1+031:31,3+ 46,5Kaisa Mäkäräinen
3.21 grudnia2014 PokljukaBieg masowy na 12,5 km2.0+0+0+034:26,4+ 7,6Kaisa Mäkäräinen
4.9 marca2016 OsloBieg indywidualny na 15 km2.0+0+0+144:15,0+ 12,2Marie Dorin Habert
5.30 listopada2016 ÖstersundBieg indywidualny na 15 km2.0+0+0+146:29,8+ 15,8Laura Dahlmeier
6.4 marca2017 PjongczangBieg pościgowy na 10 km3.0+0+1+029:16,9+ 1:18,9Laura Dahlmeier
7.17 marca2017 OsloSprint na 7,5 km3.0+020:56,6+ 23,1Mari Laukkanen
8.24 marca2018 TiumeńBieg pościgowy na 10 km2.0+0+0+130:52,9+ 0,2Kaisa Mäkäräinen
9.24 stycznia2020 PokljukaBieg indywidualny na 15 km3.0+0+0+042:49,1+ 1:15,7Denise Herrmann
10.26 stycznia2020 PokljukaBieg masowy na 12,5 km3.0+0+0+034:42,0+ 27,6Hanna Öberg
11.5 marca2020 Nové Město na MoravěSprint na 7,5 km2.0+019:18,2+ 27,2Denise Herrmann
12.4 grudnia2021 ÖstersundBieg pościgowy na 10 km2.0+0+0+032:25,4+ 4,8Marte Olsbu Røiseland
13.16 grudnia2021 Le Grand-BornandSprint na 7,5 km2.0+020:22,0+15,4Marte Olsbu Røiseland

Miejsca na podium drużynowo edytuj

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.22 stycznia2017 AnterselvaSztafeta 4 × 6 km2.0+81:09:36,6+24,2 Niemcy
2.10 grudnia2017 HochfilzenSztafeta 4 × 6 km3.2+131:15:40,9+1:04,5 Niemcy

Przypisy edytuj

  1. Coraz więcej emerytów. biathlon.pl. [dostęp 2022-03-19]. (pol.).
  2. Bescond początkowo zajęła w tym biegu 3. miejsce. Jednak po zdyskwalifikowaniu za doping, Rosjanki Jekatieriny Głazyriny, która zajęła wówczas 2. miejsce, Francuzka została przesunięta w klasyfikacji tego biegu o jedną pozycję wyżej.

Bibliografia edytuj