Albert Nađ

Albert Nađ (cyryl. Алберт Нађ, wym. [albɛrt nadʑ]; 29 października 1974 w Zemunie) – piłkarz serbski grający na pozycji defensywnego pomocnika.

Albert Nađ
Алберт Нађ
Ilustracja
Albert Nađ (2007)
Data i miejsce urodzenia

29 października 1974
Zemun

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
1992–1996FK Partizan110(7)
1996–1998Real Betis56(1)
1998–2002Real Oviedo70(1)
2001Elche CF (wyp.)16(1)
2002–2007FK Partizan91(5)
2007FK Rostów7(0)
2008–2009FK Čukarički31(2)
W sumie:381(17)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1994–2000 Jugosławia34(3)
2004–2006 Serbia i Czarnogóra9(0)
W sumie:43(3)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2017–2019FK Rakovica
2019Partizan (asystent)
2019–2022FK Teleoptik
2022–2024Partizan (asystent)
2024–Partizan
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Urodził się w mieście Zemun w rodzinie pochodzenia węgierskiego. Piłkarską karierę rozpoczął w Belgradzie, w klubie FK Partizan. W 1992 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny i wtedy też zadebiutował w rozgrywkach pierwszej ligi jugosłowiańskiej. W 1993 roku osiągnął swój pierwszy sukces, którym było zdobycie mistrzostwa Jugosławii. W 1994 roku wywalczył dublet (mistrzostwo + swój pierwszy Puchar Jugosławii). W 1996 roku po raz trzeci został mistrzem kraju.

Latem 1996 roku wyjechał do Hiszpanii i tam spędził kolejne lata swojej kariery. Jego pierwszym klubem został Real Betis z Sewilli. W Primera División zadebiutował 1 września w wygranym 3:0 spotkaniu z Athletic Bilbao. W Betisie spędził dwa pełne sezony jako gracz podstawowego składu, w 1997 roku zajmując 4. pozycję w lidze. W 1998 roku odszedł do Realu Oviedo, w którym początkowo także był podstawowym zawodnikiem. W sezonie 2000/2001 przez pół roku był wypożyczony do Elche CF. W sezonie 2001/2002 wraz z Oviedo grał w Segunda División.

W 2002 roku powrócił do Partizana. W 2003 roku wywalczył mistrzostwo Serbii i Czarnogóry, a w sezonie 2003/2004 wystąpił z nim fazie grupowej Ligi Mistrzów. Został też wicemistrzem kraju, w 2005 roku – mistrzem, a w 2006 i 2007 – wicemistrzem. Dla Partizana rozegrał w swojej karierze łącznie 223 ligowe mecze i zdobył w nich 14 goli.

W drugiej połowie 2007 roku był zawodnikiem rosyjskiego FK Rostów. W rosyjskiej Premier Lidze zadebiutował 12 sierpnia w przegranym 0:1 meczu z Kubaniem Krasnodar. Na koniec roku spadł z Rostowem z ligi i na początku 2008 roku wrócił do Serbii. Podpisał kontrakt z zespołem FK Čukarički. W 2009 roku zakończył karierę.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1992/93FK PartizanJugosławia  Meridijan Superliga251
1993/94302
1994/95303
1995/96251
1996/97Real BetisHiszpania  Primera División300
1997/98261
1998/99Real Oviedo271
1999/00160
2000/0130
2000/01Elche CFSegunda División161
2001/02Real Oviedo240
2002/03FK PartizanJugosławia  Meridijan Superliga100
2003/04Serbia i Czarnogóra  240
2004/05202
2005/06282
2006/0791
2007FK RostówRosja  Priemjer-Liga70
2007/08FK ČukaričkiSerbia  Meridijan Superliga70
2008/09242

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Jugosławii zadebiutował 23 grudnia 1994 w przegranym 0:2 towarzyskim spotkaniu z Brazylią. Był to także pierwszy od ponad dwóch lat mecz reprezentacji „Plavich”. W 2000 roku znalazł się w kadrze na Euro 2000, na których wystąpił w meczach ze Słowenią (3:3) i Norwegią (1:0). W 2006 roku Ilija Petković powołał go na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich spotkaniach grupowych Serbów: przegranych 0:1 z Holandią, 0:6 z Argentyną oraz 2:3 z Wybrzeżem Kości Słoniowej.

Bibliografia edytuj