51. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji
51. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji odbył się w dniach 1–12 września 1994 roku. Imprezę otworzył pokaz włoskiego filmu Listonosz w reżyserii Michaela Radforda[1][2]. W konkursie głównym zaprezentowano 18 filmów pochodzących z 13 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem amerykańskiego reżysera Davida Lyncha przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Lwa, ex aequo tajwańskiemu filmowi Niech żyje miłość w reżyserii Tsai Ming-lianga oraz północnomacedońskiemu filmowi Przed deszczem w reżyserii Miłczo Manczewskiego. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Nagrodę Specjalną Jury, przyznano amerykańskiemu filmowi Urodzeni mordercy w reżyserii Olivera Stone'a[3][4][5].
Honorowego Złotego Lwa za całokształt twórczości otrzymali włoska scenarzystka Suso Cecchi D’Amico, brytyjski reżyser Ken Loach oraz amerykański aktor Al Pacino[6][7].
Członkowie jury edytuj
.jpg)
Konkurs główny edytuj
David Lynch, amerykański reżyser − przewodniczący jury[8][9][10]
Olivier Assayas, francuski reżyser
Margherita Buy, włoska aktorka
Gaston Kaboré, burkiński reżyser
Nagisa Ōshima, japoński reżyser
David Stratton, australijski krytyk filmowy- Uma Thurman, amerykańska aktorka
Mario Vargas Llosa, peruwiański pisarz- Carlo Verdone, włoski reżyser i aktor
Selekcja oficjalna edytuj
Konkurs główny edytuj
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Lwa[11]:
Pokazy pozakonkursowe edytuj
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych i specjalnych:
Laureaci nagród edytuj
Konkurs główny edytuj
- Byk, reż. Carlo Mazzacurati
- Mała Odessa, reż. James Gray
Niebiańskie istoty, reż. Peter Jackson
- Złota Osella za najlepszą reżyserię
- Złota Osella za najlepszy scenariusz
- Złota Osella za najlepsze zdjęcia
- Wyróżnienie Specjalne
- Juliette Lewis za rolę w filmie Urodzeni mordercy
Wybrane pozostałe nagrody edytuj
- Złoty Medal Przewodniczącego Senatu Włoch
- Złoty Klaps dla najlepszego młodego reżysera
- La bella vita, reż. Paolo Virzì
- Nagroda FIPRESCI
- Konkurs główny:
Niech żyje miłość, reż. Tsai Ming-liang / 
Przed deszczem, reż. Miłczo Manczewski - Sekcje paralelne: Cholerny świat, reż. Jefery Levy
- Nagroda im. Francesco Pasinettiego (SNGCI - Narodowego Stowarzyszenia Włoskich Krytyków Filmowych)
- Najlepszy film: Lamerica, reż. Gianni Amelio
- Najlepszy aktor:
Rade Šerbedžija − Przed deszczem - Najlepsza aktorka: Juliette Lewis − Urodzeni mordercy
- Nagroda OCIC (Międzynarodowej Katolickiej Organizacji ds. Filmu i Sztuk Audiowizualnych)
- Lamerica, reż. Gianni Amelio
- Wyróżnienie Specjalne: Krzyk serca, reż. Idrissa Ouédraogo / Przed deszczem, reż. Miłczo Manczewski
- Wyróżnienie Specjalne:
- Nagroda CICAE (Międzynarodowej Konfederacji Kin Studyjnych)
- Lamerica, reż. Gianni Amelio
- Nagroda UNESCO
- Honorowy Złoty Lew za całokształt twórczości
Przypisy edytuj
- ↑ Cristiana Paterno: Senza «Postino»: L'ultima lettera di Massimo Troisi. "l’Unità", 01.09.1994. [dostęp 2019-01-13]. (wł.).
- ↑ Sandro Onofri: Il postino Troisi commuove Venezia. "l’Unità", 02.09.1994. [dostęp 2021-07-05]. (wł.).
- ↑ Baradwaj Rangan: Venice Film Festival: Tsai Ming-Liang’s enigmatic Vive L’Amour, which won the Golden Lion in 1994, turns 25. First Post, 29.08.2019. [dostęp 2021-07-05]. (ang.).
- ↑ Toh Hai Leong: Aspects of Chinese Cinema Today. Open Journals. [dostęp 2021-07-05]. (ang.).
- ↑ Golden Lion Award at Venice Film Festival. The New York Times, 13.09.1994. [dostęp 2021-07-05]. (ang.).
- ↑ Venice Film Festival: History 1932-2018. La Biennale. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
- ↑ Venezia: Al Pacino, Italia I Love You. ADN Agenzia, 12.09.1994. [dostęp 2021-07-05]. (wł.).
- ↑ Juries for the 1990s. Carnival of Venice. [dostęp 2021-07-05]. (ang.).
- ↑ Maria Pia Fusco: Verdone: 'Io giurato ansioso'. "La Repubblica", 10.09.1994. [dostęp 2021-07-05]. (wł.).
- ↑ Arianna Finos: Carlo Verdone giurato a Venezia: "Quella volta che Sordi mi prese a schiaffi". "La Repubblica", 07.08.2014. [dostęp 2021-07-05]. (wł.).
- ↑ Harlan Kennedy: Venice Film Festival 1994: Stone Eagles Sit in Stony Introspection. Film Comment. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
